- Konu Sahibi ilkbahar_papatyasi
- #1
Buraya içimi dökmeye karar verdim... Artık dayanma noktamın ötesine geçtim.
Okulda derste hiç aklımda olmuyo ama aralar da filan herkes birbiriyle muhabbet halinde benim yanımda oturan bile yok... Çok bıktım artık kimse selam bile vermiyo... Herkes birbiriyle o kadar iyi ki neden sadece ben dışlanıyorum aklım almıyo anlamıyorum... O kadar leş karakter kişilik ten tamamen uzak kişiler en çok aranılan en çok sevilen kişiler oluyo buna anlam veremiyorum hiç...
İşin garibi gruplar oluşup yerleşene kadar herkesle muhabbetim vardı sonra neye uğradığımı anlamadan herkes 5 li 10 lu ne biliim 15 li filan grup oldu ben 1 başıma tek kaldım şu an 3-5 kişilik sıralar da tek kalıyorum kimse selam bile veren yok konulmak istersem tersleniyorum ters cevap alıyorum ya da hiç cevap alamıyorum....
En anlamadığım yanıysa ne kadar iki yüzlü dedikoducu leş karaktersiz insanları pislik yerine koyan leş karkatersizler varsa kesin grup lideri... Etraflarında genelde kendileri kadar olmasa da pis insanlar var. Arada benim muhabbet kurmak istediğim kişiler de kaynıyo en büyük sıkıntım da bu. Ne oldu ne bitti anlamıyorum bi anda sessizliğe mahkum edildim hem de herkes ders arasında her kafadan ses çıkarcasına gürültü derecesinde birbirleriyle muhabbet halindeyken...
Artık ders çalışmak tan soğudum napıcam bilmiyorum... Duygularım paramparça oldu kalbim çok kırık... Ne hissettiğimi bile bilmiyorum sadece boğazımda ki oturan yumru dan haberim var...
Ne hissettiğimi bilmek bi yana kendimden haberim yok kafam çok dağınık... En azından tek bi kişi olsa sağlam bi arkadaş ya da güvenicem bi sevgili şu okula isteyerek gitsem çok mutlu olucam ama yok...
Üniversite den en büyük beklentim sosyalleşmek ti yapamadım çok hüzünlüyüm bu yüzden.... Şu an finaller yakın ona bile başlayamadım sinirden çalışmaya....
2. Sınıfı yarıladım hala okuldan sağlam bi muhabbet kurabildiğim kimse yok ve bu beni çok üzüyo...
Bi yere yazmam gerekti buraya buldum anca...
Bu veya benzer durum başından geçen varsa nasıl kurtulduğunu yazabilir mi?
Okulda derste hiç aklımda olmuyo ama aralar da filan herkes birbiriyle muhabbet halinde benim yanımda oturan bile yok... Çok bıktım artık kimse selam bile vermiyo... Herkes birbiriyle o kadar iyi ki neden sadece ben dışlanıyorum aklım almıyo anlamıyorum... O kadar leş karakter kişilik ten tamamen uzak kişiler en çok aranılan en çok sevilen kişiler oluyo buna anlam veremiyorum hiç...
İşin garibi gruplar oluşup yerleşene kadar herkesle muhabbetim vardı sonra neye uğradığımı anlamadan herkes 5 li 10 lu ne biliim 15 li filan grup oldu ben 1 başıma tek kaldım şu an 3-5 kişilik sıralar da tek kalıyorum kimse selam bile veren yok konulmak istersem tersleniyorum ters cevap alıyorum ya da hiç cevap alamıyorum....
En anlamadığım yanıysa ne kadar iki yüzlü dedikoducu leş karaktersiz insanları pislik yerine koyan leş karkatersizler varsa kesin grup lideri... Etraflarında genelde kendileri kadar olmasa da pis insanlar var. Arada benim muhabbet kurmak istediğim kişiler de kaynıyo en büyük sıkıntım da bu. Ne oldu ne bitti anlamıyorum bi anda sessizliğe mahkum edildim hem de herkes ders arasında her kafadan ses çıkarcasına gürültü derecesinde birbirleriyle muhabbet halindeyken...
Artık ders çalışmak tan soğudum napıcam bilmiyorum... Duygularım paramparça oldu kalbim çok kırık... Ne hissettiğimi bile bilmiyorum sadece boğazımda ki oturan yumru dan haberim var...
Ne hissettiğimi bilmek bi yana kendimden haberim yok kafam çok dağınık... En azından tek bi kişi olsa sağlam bi arkadaş ya da güvenicem bi sevgili şu okula isteyerek gitsem çok mutlu olucam ama yok...
Üniversite den en büyük beklentim sosyalleşmek ti yapamadım çok hüzünlüyüm bu yüzden.... Şu an finaller yakın ona bile başlayamadım sinirden çalışmaya....
2. Sınıfı yarıladım hala okuldan sağlam bi muhabbet kurabildiğim kimse yok ve bu beni çok üzüyo...
Bi yere yazmam gerekti buraya buldum anca...
Bu veya benzer durum başından geçen varsa nasıl kurtulduğunu yazabilir mi?
