Doğru Zaman ne Zaman???

Heves genelde gelip geçici istek anlamına gelir ya, o yüzden dedim "heves derken" diye. Fazlasıyla istiyor, bakalım hakkımızda hayırlısı
evlenince hevese dönüşüyor maalesef.koyduğu hedefi başaranlarda var.yine de çoğu evlendikten sonra istediği puanı alamıyor.bir de bu konuda çalışmanın yanında talih baht da beraber olmalı.
 
Herkese iyi akşamlar. Yaklaşık 1.5 yıldır evliyim, eşimle toplam 7yila yakın beraberliğimiz var. Ben kamuda çalışıyorum, çok şükür iyi kazanıyorum. Eşim özel sektördeydi ama radikal bir karar aldik ve işten ayrilip KPSS çalışmaya başladı. Eşimle memleketlerimiz farklı ve alakasız 3.bir şehirde yaşıyoruz. Şu an için tayin durumu yok.
Konuya gelecek olursam.... Konu bebek sahibi olmak. Bir yanım istiyor, artık yaş geldi geçiyor sonuçta.... Şu an hamile kalsam 29da anne olmuş olcam,eşim 32 olacak. Ama aklımı bu iş güç durumlari kurcalıyor. Eşim ola ki atandı ve başka bir yere gitti, napicaz diyorum,paramparça oluruz(tayin durumları çok sıkıntılı)...atanamazsa daha kötü, o zaman ne yapicaz bu şehirden nasıl cikicaz diyorum. Aileler uzakta, uzak olmak simdi bile bizi uzerken bebek olursa napariz...burda kimsemiz yok kim yardım edecek...kime emanet edicem bebeği....kimseye de gel benim bebeğime bak diyemem, ailelerimizin düzenini bozamam.... Tüm bunları düşündükçe korkuyorum tabi iyi bir anne olamamaktan, evle işle bebeği bir arada yurutememekten..... Bir yanım da artık anne baba olmamız lazım diyor.... bir taraftan da ya nankörlük yapıyorsam, ya biz isteyince de Allah vermezse diyorum.. Düşünüyorum işin içinden çıkamıyorum. İsterdim ki ya eşimin ya benim memleketimde olalım, eşimin işi oturmuş olsun. Bebeğim telaşın içine değil oturmuş bir düzenin içine olsun ama zaman akıp gidiyor. Geç kaliyormusum gibi hissediyorum. Tavsiyelerinize tecrubelerinize fikirlerinize ihtiyacım var. Sizce nasıl bir yol izlemeliyiz? Şimdiden teşekkürler

Bunları düşünmekte çok çok haklısın canım ama Yaradan öyle bir yazıyor ki sen bile hayret edip kalıyorsun işlerin nasıl düzene girdiğine...

Fazla geçirme yaşını derim. Hem bebek de öyle ha deyince olmaya da biliyor. Ben şahsen evlendikten 4 yıl sonra bebek sahibi oldum ve pişmanım o kadar çok beklediğime, keşke daha önce olsaymış diyorum... Bebeği bakma mevzusuna gelince bakacak birini illa bulursun. Eş-dost yardım eder, iyi ve merhametli birisini bulursunuz...

Tek sıkıntı eşinin atanma durumu... Farklı şehir olursa o zaman sorun yaşayabilirsiniz... O zaman da şunu yapabilirsin şayet maddi durum el verirse ücretsiz izine çıkarsın sen de eşinle birlikte gidersin olduğu yere. Sonra da bebek biraz büyünce ya sen ya da eşin atama ister, atanırsınız inşallah...
 
Back
X