- 25 Mayıs 2018
- 748
- 366
- 33
- Konu Sahibi mellifluous
- #1
Acayip moralim bozuk. Çok kırıldım çevremdeki insanlara. Cuma günü benim doğum günümdü. Ama bir allahın kulu , çevremdekiler doğru dürüst kutlamadı. Önemsizmişim gibi hissettirdiler hiç birşey yapmadılar kendi pastamı bile kendim aldım, ben böyle şeyleri önemsiyorum. Kimisi doğum günü kutlamaktan hoşlanmaz ama ben seviyorum.
Sınıftaki arkadaşlarımdan bir kutlama bekledim. Ki hep sınıfça herkesin doğum gününü kutlarız genelde. Bana gelince birşey yok. Diğer tüm arkadaşlarımın da doğum günlerini kaçırmam hep ufak jestler yaparım. Bunları karşılık beklediğim için yapmıyorum yanlış anlaşılmasın. Değer verdiğim sevdiğim insanların özel günlerinde onları daha da sevindirmek isterim.
Ama nedense iş bana gelince herkes ortadan kayboluyor. Düşünüyorum insan ilişkilerime de dikkat eden biriyim. Kimseye kötü söz söylemem kalplerini kırmamaya özen gösteririm. Yani kötü bir insan olduğumu da düşünmüyorum. Kuzenlerim bile kutlamadı doğum günümü.
18 yaşındayım. Neden diye soruyorum kendime. Kötü bir insan mıyım? Neden kimse değer vermiyor bana . Anlamıyorum. Bu durum beni gerçekten çok üzüyor. Çevremdeki herkes bir gölgeden ibaret. Cuma günü gerçekten çok mutsuzdum. Yataktan hiç çıkmadım. En son akşam pasta aldım babam ve kardeşimle kutladık. Öyle yapmacık ve sıradan bir gündü ki. Halbuki onların doğum günü olduğu zaman mutlu olmaları için ve benim için değerli olduklarını bilmeleri için sabahtan akşama tüm güzellikleri yapıyorum.
Sınıftaki arkadaşlarımdan bir kutlama bekledim. Ki hep sınıfça herkesin doğum gününü kutlarız genelde. Bana gelince birşey yok. Diğer tüm arkadaşlarımın da doğum günlerini kaçırmam hep ufak jestler yaparım. Bunları karşılık beklediğim için yapmıyorum yanlış anlaşılmasın. Değer verdiğim sevdiğim insanların özel günlerinde onları daha da sevindirmek isterim.
Ama nedense iş bana gelince herkes ortadan kayboluyor. Düşünüyorum insan ilişkilerime de dikkat eden biriyim. Kimseye kötü söz söylemem kalplerini kırmamaya özen gösteririm. Yani kötü bir insan olduğumu da düşünmüyorum. Kuzenlerim bile kutlamadı doğum günümü.
18 yaşındayım. Neden diye soruyorum kendime. Kötü bir insan mıyım? Neden kimse değer vermiyor bana . Anlamıyorum. Bu durum beni gerçekten çok üzüyor. Çevremdeki herkes bir gölgeden ibaret. Cuma günü gerçekten çok mutsuzdum. Yataktan hiç çıkmadım. En son akşam pasta aldım babam ve kardeşimle kutladık. Öyle yapmacık ve sıradan bir gündü ki. Halbuki onların doğum günü olduğu zaman mutlu olmaları için ve benim için değerli olduklarını bilmeleri için sabahtan akşama tüm güzellikleri yapıyorum.