- 14 Eylül 2025
- 31
- 30
- 3
- Konu Sahibi susancekirdegi
- #1
Merhaba arkadaslar
Yaklaşık 4 ay önce dogum yaptim ve esim benden o kadar uzaklaştı ki hala bi yakinlasmamiz olmadi. İstenilmemek cok ağrıma gidiyor. Ilkten gercekten cok zorlanıyordum tek başıma cocuk baktığım icin zaten aklımıza gelmiyordu. Ancak cocuk artik uyumaya başladığı ve bos vakitlerimiz olduğu halde bile beni bir kere bile opmuyor. Bazen kendi kendime ağlıyorum. Biz cok severek evlendik. Şuan olan bu durum o kadar beni üzüyor ki kimseye de anlatamadığım icin içten içe eridim tükendim. Akşam vaktimiz oldu mu herkes sanki kendi köşesine çekiliyor. Bi kac kere yakinlasmak istedim kaçtı. Ağrıma gidiyor dediğimde sorun bende diyor. Esim doğuma da girmişti onunla mi alakalı bilmiyorum tekrar hamile kalmamdan mi korkuyor onu da bilmiyorum. Artık benimle ayni durumu yaşayan var mi düzelen oldu mu merak ediyorum.. sırf bunu sormak icin bu hesabı açtım. Lütfen kırıcı bisey yazmayın cok cok kırgın desteksiz bi anneyim. Bu satırları yazarken de ağlıyorum. Cevaplar icin simdiden teşekkür ederim....
Guncelleme: Merhaba herkese. Ben bugün sorunum çözülmüş olarak uyandımmm. Normalde arkami dönerdim ama ona sarılarak öptüm. Sanki aramizda bi inat vardi ve kırıldı. Cok sukur. Yorumlayan herkese cok cok tesekkur ederim. Dediklerinizi dikkate alacağım ve yine de psikolojik bi destek alma taraftarıyım. Biz ebeveynlige kendimizi cok kaptırdık sanırım. Ilk cocuk, desteksizlik,yeni iş stresi, doğuma girmek vs bunlar bizi 4 ayda 4 yıl yaslandirdi. Cevap veren herkese cok teşekkürler.
Eğer bi gün böyle bi konu aratan guzel bi anne adayı olursa gelecekten bi mesaj var: Ayni seyleri yaparak farkli sonuc beklemeyin. Inadinizi birakin. Eşinize sarılın ve öpün. Her sey düzelecek.
Yaklaşık 4 ay önce dogum yaptim ve esim benden o kadar uzaklaştı ki hala bi yakinlasmamiz olmadi. İstenilmemek cok ağrıma gidiyor. Ilkten gercekten cok zorlanıyordum tek başıma cocuk baktığım icin zaten aklımıza gelmiyordu. Ancak cocuk artik uyumaya başladığı ve bos vakitlerimiz olduğu halde bile beni bir kere bile opmuyor. Bazen kendi kendime ağlıyorum. Biz cok severek evlendik. Şuan olan bu durum o kadar beni üzüyor ki kimseye de anlatamadığım icin içten içe eridim tükendim. Akşam vaktimiz oldu mu herkes sanki kendi köşesine çekiliyor. Bi kac kere yakinlasmak istedim kaçtı. Ağrıma gidiyor dediğimde sorun bende diyor. Esim doğuma da girmişti onunla mi alakalı bilmiyorum tekrar hamile kalmamdan mi korkuyor onu da bilmiyorum. Artık benimle ayni durumu yaşayan var mi düzelen oldu mu merak ediyorum.. sırf bunu sormak icin bu hesabı açtım. Lütfen kırıcı bisey yazmayın cok cok kırgın desteksiz bi anneyim. Bu satırları yazarken de ağlıyorum. Cevaplar icin simdiden teşekkür ederim....
Guncelleme: Merhaba herkese. Ben bugün sorunum çözülmüş olarak uyandımmm. Normalde arkami dönerdim ama ona sarılarak öptüm. Sanki aramizda bi inat vardi ve kırıldı. Cok sukur. Yorumlayan herkese cok cok tesekkur ederim. Dediklerinizi dikkate alacağım ve yine de psikolojik bi destek alma taraftarıyım. Biz ebeveynlige kendimizi cok kaptırdık sanırım. Ilk cocuk, desteksizlik,yeni iş stresi, doğuma girmek vs bunlar bizi 4 ayda 4 yıl yaslandirdi. Cevap veren herkese cok teşekkürler.
Eğer bi gün böyle bi konu aratan guzel bi anne adayı olursa gelecekten bi mesaj var: Ayni seyleri yaparak farkli sonuc beklemeyin. Inadinizi birakin. Eşinize sarılın ve öpün. Her sey düzelecek.
Son düzenleyen: Moderatör:
