Doğum sonrası eşimden soğudum :(


Doktor eşimin önünde birinden mikrop kaptığını söyledi Allahtan. Açıkça söyledim ona ellerini yıkamadan yaklaştığını, hastayken dahi nefesini yüzüne verdiğini. Artık eşim dahi kimseye yaklaştırmayacam zaten ona da açıkça söyleyeceğim bebeğimin hassas bi dönemde olduğunu. Kırılmasın dedikçe ben mahvoldum sütüm azaldı artık(
 
Hormonal olabilir mi doğum sonrası buna benzer şeyler okumuştum. E bide evde misafir var. Yakınlaşacaksanızda mümkün olamaz. Ben nedense soğuduğunuzu sdüşünmedim psikolojik gibi geldi
 
Doktorun söylediğini hatırlatarak ellerini yıkmayanı ve hasta olanı uzak tut bebeğinden.
 
Eşimle başbaşa kalamıyorum artık. Haftasonları programlarımzda bile 4 kişiyiz. Büyük bir kızım var anlayacağınız. Şaka gibi...

Bu şekilde eski bağı kuramazsınız.
3 kişi olamadan 4 kişi olmuşsunuz, 3 kişi olmak başlı başına bir geçiş.
Arada 3 kişi çıkabilseniz keşke.
Hatta mümkünse sadece eşinizle ama 2 aylık bebeği bırakmak pek mümkün değil.
 
Hormonal olabilir mi doğum sonrası buna benzer şeyler okumuştum. E bide evde misafir var. Yakınlaşacaksanızda mümkün olamaz. Ben nedense soğuduğunuzu sdüşünmedim psikolojik gibi geldi

Uzun süredir başbaşa kalmadığımız için yaklaşamıyoruz birbirimize zaten. Birlikte bi sosyal aktivitemiz dahi yok. Zamanla artık alıştık ikimizde birbirimize uzak olmaya. Şimdi fırsatımız olsa da değerlendirmiyoruz ondan uzak olmak daha güzel geliyor bana. İçimden gelmiyor yakınlaşmak onunla konuşmak bile. Soğudum yani.
 
Ahh kızlar ahh gerçekten çok kötüyüm içime atıyorum çünkü kimse beni anlamıyor babamın evine geliyorum burada daha rahatım ama bu kez aklım evde kalıyor hem gitmek istemiyorum hemde daha 2 senelik mutlulukla hayallerle dizdiğim yuvama girmek istememem beni kahrediyor
 
Eşimle tartışmalı oşduğumuz bi dönemim sonunda barıştığımızda işten eve gelmesini dahi istemezdim yani barışmamıza rağmen istemezdim. İnsan içinde bulunduğu duruma alışıyor hemen. Psikolojik olarakta yorgun iseniz daha da etkileniyorsunuz. Sanki bu yorgunluğa (çocuk ve görümce de dahil) o sebep olmuş gibi içten içe bilinç altında ondan uzaklaşıyorsunuz. Uzak olunca dinleniyormuşsunuz gibi o gelince yorucu bi karmaşa olacakmış gibi.
Ama birkez dinlenip yakınlaşınca bunlar geçiyor umarım sizinde böyle olur mutlu olursunuz
 

Evet tamda anlattığınız gibi ama bizde görümce faktörü de olduğu için yakınlaşmak gibi bi durumumuz olmuyor o yüzden daha çok uzuyor bu durum. Başbaşa yemek yemelerimizi bile özlüyorum bazen. Babamın evine geldiğimde dönmek istemiyorum kalabildiğim kadar kalıyorum. Elimde olsa sene bitene kadar da dönmem.
 
Böyle yapmayın küçük küçük adımlarla yaklaşın eşinize.Sarılın arada ,ne bileyim kaçamakça öpücük kondurun.Aranızdaki etkileşimi yavaş arttırın ki soğukluğunuz kalıcı olmasın. Geçiyor bu sıkıntılar yeter ki siz biraz zorlamayla bile olsa adım atın.Sağlıkla mutlulukla büyütün bebeğinizi.
 

Amin çok teşekkür ederim. Umarım içimden gelirde başarabilirim.
 
Eşinizden değil şuan içinde bulunduğunuz heyecansız tekdüze ve yupratıcı derecede yorgunluk içeren hayatınızdan sıkılmışsınız. Ama aynı zamanda da alışmışsınız küçük çaplı depresyonda gibisiniz biyandan bişeyler ters gidiyor farkındasınız ama biyandanda bundan kurtulmak istemiyorsunuz. Eşiniz size yaklaşırsa bu durumdan çıkacak olmaktan da korkar duruma geliyorsunuz. Ben bunu kendimr bakarak gidermiştim. Zorla dışarı çıkarak zorla süslenerek alışveriş yaparak. Sizi heyecanlandıracak en ufak bişey sizde aksi bi istek uyandıracaktır. Ve vücut bu hissin devamını isteyecektir sizden. Ço çabuk duygu değişimi yaşayan biriyim oyğzden anlayabiliyorum artık ne neden olur
 
ben bunun içgüdüsel olduğunu düşünüyorum. sanki evladımızla ilgilenmemiz ve ondan kopmamamız için harekete geçen bir içgüdü... hatırlıyorum ilk zamanlar bana da eşimin ve çevremin her hareketi batardı. ne garip duygular...
hormonal olduğunu düşünüyorum. sonuçta 9 ay boyunca salgılanmayan bazı hormonlar harekete geçiyor. Mesela hamilelik boyunca saçımız dökülmez sonra avuç avuç gider. Adet görememe de var. (ben doğumdan 8-9 ay sonra ilk adetimi oldum) Bir de bende bunlara ek olarak hamilelik sonrası hipertiroidi çıkmıştı ki onun da üzerimde çok etkisi oldu. Bebek söz konusu olduğunda altını bile kimseye değiştirtmezdim pars gibi bişey olmuştum

"ben bunları hiiiç yaşamadım" diyen olursa saygı duyarım ne mutlu, ama hormon başka bişey kadınların tüm hareketlerini etkiliyor.
 
Haziran'a kadar işte. 1 senesi kaldı bitirmeye evlendiğimiz için son seneyi bizde geçirmek istiyor. Ailesi uzakta.
İyide onun istemesiyle olacak iş mi o
Kimsede ne işi var Yen'i evli çiftin evinde bunun demedi mi
Bebek zaten çok zor insanın bütün enerjisini alıyor.Doğumdan sonra ilk 6 ay çok zordu çok yorucu.Bende eşimi istememiştim.Bide üstüne görümce Herşeyi de anlatıyorsa kendi ailesine senin istememen kadar normal bişey olamaz heralde
6 ay daha dayan bakalım
Git demek de olmaz şimdi
 

Birebir aynı duyguyu yaşamışız. Beni anlatıyorsunuz sanki. Öyle bi şey ki hem evliliğimin bu duruma gelmesi beni kahrediyor hemde bu durumdan hiç çıkmak istemiyorum eşim de kardeşi de benden uzak olsunlar istiyorum. Sadece bebeğimle olmak istiyorum onunla vakit geçirmek onu en güzel şekilde yetiştirmek istiyorum böyle sıkıntılarla değil.
 

Benimki öyle bi şey değil aslında. İnsanları kırmamak adına öpmeyin, yaklaşmayın demeye bile çekiniyorum. Görümcem hasta halde yaklaşınca dahi kırmamak adına bi şey demedim ama ilk fırsatta uzaklaştırdım ondan. Taşıyıp sevmelerinde sıkıntı yok ben sadece monotonlaşan 'evde 3 bekar arkadaş' durumundan sıkıldım ve bi o kadarda alıştık eşimle. Artık fırsatını bulsakta yakınlaşmak içimizden gelmiyor. Bebeği bahane ediyorum yüzüne bile bakmıyorum. Sanırım biraz da onu sorumlu tutuyorum bu halimizden.
 
Depresyondasin. Zamanla toparlarsin ama bunun icin biraz caba sarfetmen gerek. Esin iyiymis karsina al konus, gorumceyi gonderin. 1 sene misafirlik olmaz, cocuguna da odaklanamazsin. Son senesiymis daha once nerede kaldiysa orada kalsin ya da yurt, apart falan bulsun. Hatta siz bulun bir an once gonderin.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…