Doğum sonrası eski hayata donüs??

Designer08 .!.:

Herkes ne kadar olumsuz yazmış. 3 bçk aylık bebeğim var. Asla 40 günlük ile kıyaslanamaz derecede kolaylaştı hayatım. Millet 2 yaşına kadar demiş. Korkutmayın kızı yaa Biz 2 aydan sonra odaları ayırdık. Her akşam saat 19:30 da banyoya sokuyorum. 20:00 de emzirmeye başlıyorum. 20:30a kadar mememde uyuyor. Saat 05:00 e kadar deliksiz uyuyor. Sonra emzir yatır. Akşamım bana kaldı artık. Özellikle yapmadım. Kendiliğinden oldu. Bir anda uykular uzuyor. 3 aydan sonra gündüz de kenara koyuyorysun önüne de oyuncak duruyor. Her işini yaparsın. Ayrıva gündüz gezmeye de mutlaka çık. Bebek arabasıyla her yere gidiliyor. Ben otobüsle anneme falan gidiyorum. Gayet oluyor. En geç 3 aya normalleşirsin. 6 aydan sonra daha da kolaymış. Hem ek gıdaya başlıyor hem desteksiz oturmalara. Bir kafede sen arkadaşlarınla laflarken o mama sandalyesinde gelene geçene bakıyormuş. Yani bacım merak etme her şey kolaylaşıyor ay ay

Genişletmek için tıkla...

Siz şanslı azınlıktansınız diyeceğim ama sanırım daha zorlu zamanlara gelmediniz
Kızımda,oğlumda mama sandalyesi,bebek arabası vb şeyleri sevmedi.
Hele kızım,her akşam arabaya atıp(ki oto koltuğunu da sevmezdi)gezdirip uyutmak zorunda kalırdım o derece sevmezdi uykuyu ki hala sevmez 7 yaşında şu an.
Eve misafir gelince bir yeri acıyormuşçasına ciyak ciyak ağlardı,misafiri bırakıp doktora gidelim kesin bir sorun var dediğim de çok olmuştur.
Hatta bazen durup dururken bir başlardı ağlamaya sebepsiz,sustur susturabilirsen.
Oğlum 13 aylık,kızıma nazaran sakin bir bebek hatta kızim gibi olsa ne olurdu diye düşünüp irkiliyorum bazen.
Hoş daha 3.5 aylıkmış bebeğiniz,biraz büyüsün,bez değiştirmek bile aşırı çaba gerektiriyor,şu an oğlumla köşe kapmaca oynuyoruz o bezi değiştirirken asla durmuyor. O kaçıyor ben yakaliyorum çok eğlenceli.
Yürümek hele elinden tutup,aman Allahım böyle keyifli bir aktivite olamaz. Markette 2 saat ped paketlerinin önünde durduk oğlumla,onu aldı ötekini bıraktı.
Awm'de yapışıp beklediğimiz ,asla ayrılmadığımız mağaza camları hatta güvenlik sensörleri var bizim. Bebek arabasi zaten çocuk taşımak değilde eşya taşımak için,yada oğlumun itmesi çekmesi için üretilmiş misali atıl.
Bende özlüyorum 3.5 aylık oğlumu şu an.
Sağlıkla büyütün bebeğinizi

Herkesin dediği gibi daha çok yeni ve küçük, belli bir zaman sonra birbirinizin dilinden daha iyi anlayacaksınız,bebeğinizi daha cok öğreneceksiniz ona göre bir düzen elbette oturtacaksınız. İlk zamanlar sık sık emdikleri alt pislettikleri için gerçekten bütün gün bebeğe gidiyor ve haliyle iş düzeni vs aksıyor. Benim bebeğim bugün 11. Ayına girdi, çok şükür rahat uslu bir bebekti, uykuyu hep çok sevdi hep sakin ve saat düzeni olan bir bebekti ama yine de ilk zamanlar işler aksadı ben biraz saldım çünkü sürekli emzir yatır kaldır vs vs. Ama 6. Ayına dogru daha rahat oldum yere ince bir yorgan serer eline oyuncak veya çıngırak verirdim oynar kendi kendine uykuya dalardı, hiç kucagımda ve ayakta sallayarak uyutmadım emzirip beşğine bıraktım, hıc yanımda yatırmadım belki bir iki sefer, tam anlamıyla eski düzenine döndüm, hatta eskisinden de iyi oldum, biz bebeğe göre dğil bebek bizim düzenimize göre ayak uydurmaya başladı. Şimdi tutunup kalkmaları başladı yine bi gözlem sürekl yanında durma söz konusu ama gündüziki sefer öğlen uykusuna yatıyor ve bu beni kurtarıyor. O arada bütün işimi düzenimi yapabiliyorum hatta üzerine saç makyaj dahi. Kısaca geçecek, zamanla alışacaksınız, eski hayatınızı özlediğinizde varsa size yardım edecek bir anna veya kv bırakır bir iki geceliğine kendinize de vakit ayırırsınız, çekinmeyin cıkın gezin tozun koyun bebeğinizi pusetine günde hiç yoktan bir saat bile olsa hava alın. Bu zamanları cok hızlı geçiyor anın tadını cıkarıp bol boll fotoğraf çekin ❤

serkaps .!.:

Ben 8-9 aylıktı sanırım her kalktığında su verdim emzirmek yerine. Ondan sonra daha az kalkmaya başladı. Asıl istediği emmek değilmiş, susamışlıkmış :))

Genişletmek için tıkla...

Onu deniyorum canım bazen suyu içip uykuya geri dönüyor basende yeri göğü meme diye inletiyor

İlk doğum yaptığım günlerde 'artık hayatım hep böyle uykusuz ve kaygılı mı geçecek?' şeklinde bir hayal kırıklığına uğramıştım.. Benim anneliğe alışmam biraz zaman aldı..
Annem, eşim ve kayınvalidemin, ilk zamanlardaki desteği de yadsınamaz elbette .
Oğlum 29 aylık, henüz hicbirşey eskisi gibi olmadı ama ben artık yeni düzenimizi (ya da düzensizliğimizi) benimsedim.. Uykusuzluğa, işe yorgun argın gitmeye, doğru düzgün yemek yiyememeye, hiçbiryere aklımla gidememeye, kendime pek zaman ayıramamaya ve hatta çocukla ilgili bitmeyen kaygılarıma bile alıştım ben.. Evdeki gürültüden artik bönleştim desem yalan olmaz. Çalışan anneyim ve işimdeki performansıma da yansıdı..
Ama kocamla yatağı hiç ayırmadım. Ben ne kadar annesiysem, o da babasıdır ve eşitiz dedim. Ben ne kadar bakarsam o da bakmalı dedim ki hakkıni yemeyim çok anaç bir kocam varmış çocuktan sonra öğrendim..
Evim tertibi çocuk uyuduktan sonra ancak görüyor geceleri ve inanın artık onu bile önemsemiyorum..
Ama büyüdükçe kolaylaşıyor pek çok şey.. İlk günler bence daha zordu.. cünkü henüz onu anlayamıyordum..
Kisacası her anne gibi yeni hayatınızı zamanla benimseyeceğiniz kanaatindeyim.. Sağlıkla büyütünüz..

Oğlum 10 yaşında. Gece uyanınca hala yanımıza gelir ve eşim rahat gelsin takıĺıp düşmesin diye kapıları açık bırakır, yerdeki eşyaları kaldırır falan yatmadan önce. Biz hala eski düzenimize dönemedik velhasıl kelam