canımmm çalışan ve bu pisikolojiyi çok kısa süre önce yaşamış bir anne olarak seni duygularını şu an o kadar iyi anlıyorum ki bilemezsin bende 27 haziranda başladım çalışmaya ama ben tüm izinler doğum,süt izni,yıllık izinler ve raporlarla oğluşum 7.5 aylık ken başladım ben daha çok küçük ne yapar bensiz diye düşünürken senin ki daha da küçükmüş kıyamam ona ben canım benim Allah!a emanet olsun benimkide senin gibi anaanne yanında ama annemin sağlık durumu iyi olmadığından teyze bakıyor bide bu tarafından düşün hadi yabancı ellere bırakmak zorunda kalsaydın canının canını bu senin tesellin olsun ilk iş günümü hiç unutamam hele oğlumuteyzesine bırakıp arkamı dönüp yürüdüğüm anı boğazıma koca bir yumruk gelip oturmuştu çok ağladım ben ama oğlum bir iki gün belirli saatler dışında hiç zorlanmadı ve buda beni rahatlattı ama o özlem yokmu hiç geçmiyor geçmeyecek yalnız alışıyorsun derlerdi inanmazdım ama bu böyle dediğin gibi onlar için onların geleceği için çalışmak zorundayız yoksa yavrumdan bir saniye olsun ayrılmazdım rahat olmaya çalış bugün biraz zor geçer ama akşam mis kokulunu kucağına alacağın anı düşün güçlü ol iş yerine gelince geçici bir durumdur muhtemelen takmaa kafaya :)
sevgilerimle...
ben bu duyguyu kızım 20 günlükken yaşadım. o zamandan beri çalışıyorum. iki tane dükkanımız var ve başında durmak zorundayım gözlükçüyüm. müşteri geldiğinde sizi görmek ister. bebeğim emmediği içinde daha erken başlamak zorunda kaldım. çok zoruma gidiyordu. gözlerim dolardı hemen. çok duygusaldım. sizi çok iyi anlıyorum. hiç değilse anneanneniz bakıyor. bakıcı falan yok yani. benimkinede babaanne bakıyor. ama nasıl özlüyorum bilemezsiniz. ilk zamanlar günde 2-3 defa arardım. ama insanın aklı sürekli kuzusunda olunca işte verimi olmuyorl. şimdi aramıyorum. yoksa dükkanda duramıyorum. yaptığım işe kendimi veremiyorum. sağlıklılar ve emin ellerdeler. onlar için çalışmak zorundayız. herkese sevgilerartık anneyim..bebişim 3 aylık oldu..ve oğluşumu bırakıp işe dönüşümün ilk günü..şu an kalbim yerinden fırlayacak gibi..
gitmek zorunda olup, emzirdiğim bebeğimin ağzından memeyi çekip onu ağlattığım için nasıl üzgünüm..kafam çok karışık..ama çalışmak zorundayım..onu emin ellere bıraktım..bir zamanlar annesini büyüten anneanne bakacak torununa..onu öptüm ve ayrıldım evden...gözlerim doldu..ağlayamadım...ben güçlü olmalıyım ki..bebeğim de annesini hep güçlü bilsin istedim...biraz daha büyüdüğünde bunun gerekliliğini anlayamasa bile olması gerektiği gibi davranıldığını öğrenmeli...
işe eşim bıraktı beni...güçlü ol dedi..sana güveniyorum...
işime döndüğümde yerime görevlendirilmiş başka bir memur vardı masamda..benim koltuğumda...başka biri...
ortada kalmış gibi hissettim kendimi...Başkan yıllık izne ayrıldığında şu durumda ne yapıllması gerektiğine karar verecek bir yetkili olmaması hem üzücü hem düşündürücü..şu an boş bir masada vasıfsız olarak bu satırları yazıyorum..aklımda oğluşum var..muhammed'imi düşünüyorum..
ben bu duyguyu kızım 20 günlükken yaşadım. o zamandan beri çalışıyorum. iki tane dükkanımız var ve başında durmak zorundayım gözlükçüyüm. müşteri geldiğinde sizi görmek ister. bebeğim emmediği içinde daha erken başlamak zorunda kaldım. çok zoruma gidiyordu. gözlerim dolardı hemen. çok duygusaldım. sizi çok iyi anlıyorum. hiç değilse anneanneniz bakıyor. bakıcı falan yok yani. benimkinede babaanne bakıyor. ama nasıl özlüyorum bilemezsiniz. ilk zamanlar günde 2-3 defa arardım. ama insanın aklı sürekli kuzusunda olunca işte verimi olmuyorl. şimdi aramıyorum. yoksa dükkanda duramıyorum. yaptığım işe kendimi veremiyorum. sağlıklılar ve emin ellerdeler. onlar için çalışmak zorundayız. herkese sevgiler
rida yazını okuduktan sonra iyiki çalışmıyormuşum dedim kızımdan ayrı kalmak bana çok zor gelir
ben de 1 eylülde göreve başlıcam ve bakıcı bakacak.çok korkuyorum güvenemiyorum da.açıkçası bakıcıyı da tanımıyorum fazla. napıcam bilmiyorum.Alahtan günde 3 ya da 4 ders saatim olacak. okulda eve yakın ALLAHA EMANET OLSUN BENİM VE HERKESİN BEBEĞİ
ya ben napiim kaldı 13 gün meleğimden ayrı kalacağım hemde koskoca 7 saat.okul uzak köy okulu ulaşım imkanım yok.bakıcı bakacak.herhade içinizde en kötü durumda olan benim.aklıma o gün geldikçe bi ağlama tuutyo beni sormayın.hatta şimdi bile ağlıyorum.keşke çalışmak zorunda kalmasaydım ama mecburum.zamanı kendi seçti meleğim.çok zor ridacım anlayabiliyorum çook zoor
Kizlar Allah butun calisan annelere kolaylik versin...Canancim sana katiliyorum ,bende Allaha sukrediyorum Uzun bir calisma donemindne sonra ev hanimi olmak cok zor gelmisti.Kendimi ise yaramaz gormustum,hatta lise yillarindan beri babasindan dahi para almayip kendi parasini kazanan biri olarak,koca eline bakmakta zor gelmisti..Ama esim beni cok onure etti...sen benim icisleri bakanimsin,sen biizm evin ekonomi bakanisin sen bu parayi oturarak degil zaten calisarak hakediyorsun dedi.....Ama benim de sigorta girisim cok eski oldugu iicn emekliligime az bir bir surem var odeyip yasi beklemeyi duusnuyorum.....Allah hic kimseyi evladindan ayrilmak zorunda birakmasin.Umarim hepiniz evlatlariniza iyi bakacak (sizler kadar olamaz tabi) helal sut emmis bakicilar bulursunuz...
Ridacim uzme kendini demek olmuyor tabi ama bak isin evine yakinmis.En azindan Muhammedi gorup,emzirebiliyorsun..
Ben işten ayrılmayı düşünüyorum. Çünkü kazandığım maaşı olduğu gibi bakıcıya vermem gerekecek ayrıca işim çok stresli ve akşam eve kaçta geleceğim belli olmuyor hasta olduğunda hemen izin alacak durumum olmaz. Bütün gün saçma sapan insanlarla uğraşıp akşam yorgun bi şekilde kızımla oyun oynamak istemiyorum.
Tabiki bu benim şartlarım ve tercihim. Her anne çocuğuna kendi bakmak ister ama bazen şartlar el vermez, allah kuvvet versin
yaseemin her ihtimale karşı mama vermeleri gerekirse kaşıkla yedirsinler. biberonun rahatına alışırsa seni emmeyibırakabilir. benim tembel teneke doğduğunda kan şekeri düşük olduğu için mama yedi. biberon verildi ona alışınca emmek zor geldi. zaten çok azdı sütüm. mama takviyeli gittik,neyse yinede sen bilirsin
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?