Sabaha kadar mide yanması çektim ve inanin sabaha kadar telefon elimden düşmüyordu herseyi araştırdım aradım bilgi aldım ama kimse bana doğumda şöyle olur diye bilgi vermedi. Ben de bilmediğim bir konuyu açıp arastirmadim. Lavman yapıldığını biliyordum araştırdım öğrendim. Kesi atıldığını duydum onu da arastirdim ama suyun patlatilması vs bunları bilmiyordum ve araştırmadım doğal olarak. Benim kizginligim sadece keşke yapmadan önce ufacık bir bilgi verselerdi. Ben hem internetten araştırdım hem gittiğim yerlere sordum. Yabancı ülkede anne bebek dostu doğumlar devlette bile yapılırken bizim ülkemizde bir de ön görüşme yapılmasına rağmen özel olmasına rağmen hala yapmayanlar var benim yaşadıklarımın telafisi olmayacak. Bana öyle yapılmasına izin vermek zorunda değildim kısmında sadece suni sanciyi baz alıyorum. O an bebeğin geleceği heyecanıyla ben de oyalanmak istemedim her türlü sancı cekicem dedim tek seferde çek kurtul dedim ama o kadarla değilmiş. Diğer uygulamalarda benim hiç fikrim alınmadı zaten öyle bir acı vardı ki tamamen teslim olmuştum ne yaparsanız yapın yeter ki kurtarın gibi.
Yaşayan bilir diyorum başka da birsey demiyorum sagolun tavsiyeleriniz için ama yaşadığımın bilgili olmakla hiç alakası yok biliyor musunuz? Bir yandan sancı çekip bir yandan heyecanla bebeği beklerken seninle çok güzel ilgilenen doktorun birden tuzağına düşürmesi var işin aslındaOkumak, araştırmak bilgi herşeydir inan ! Tabi ki doğum kolay değil ama asıl zorlastiran bilmemezlik, hastanelerde gebe okulları var çok güzel bilgiler anlatıyorlar, bir gün gebe kalırsanız mutlaka araştırın öğrenin,tabi ben çok arastirdim gebe okuluna da gittim aşırı cesaretim vardı ama normal doguramadim orası ayrı3 gün suni sancı ile doğumu başlatmaya çalıştık ama sancım olmadı, doğum da olmadı herkesin doğum hikayesi
yine diyorum kendime sen yine sağ salim kucağına aldın ya ikincide bundan daha kötü olursa diye bu sefer beynimin içinden çıkamıyorum. Spiral taktırdım ama korkuyorum hamile kalicam diye. Rahmimi aldirmakta istemiyorum pişman olurum daha yaşım çok genç 30 umda bile allah izin verirse olabilirim takma diyorum ama bazen bir ağlama krizleri geliyor ben bunu haketmedim diyeTravmatik doğumlar doğumdan hemen sonra anne bebek bağının kurulmasını zedeleyebiliyor. Emin olun pek çok kadın benzer deneyimler ve tecrübesizlikler yaşamıştır ama açıkçası ben uzman desteğine ihtiyacınız olduğunu düşündüm. Çünkü doğumdan bu yana ne kadar süre geçti bilmiyorum ama doğum yaptığınız anları bu kadar yoğun yaşamanız atlatamamanız konusunda kendinizi daha fazla yıpratmadan destek almanızı tavsiye ederim.
İki normal doğum yaptım. İkisinin de bazı avantajları ve dezavantajları vardı. Ama kolay olmadı tabi ki. İlk doğumda tecrübesizlik, yaşayarak deneyimlemek ve sancının çaresiz bırakması, anlayışsız ötesi bir ebe, gece birde suyum geldiği için gittiğimiz hastanenin enfeksiyon riski sebebiyle eve geri göndermemesi ve doğum öncesi son gecemin kayınvalidem marifetiyle berbat ve uykusuz geçmesi… (düzenli sancım bile kesildi onun stresinden suni verdiler) ilk tecrübem olmasına rağmen doğumun başladığını hissetmem ve o gerizekalı ebeye dil dökmem… dakikalarca tartışma sonucu bi zahmet kontrol edince gözlerinin ayrılması ve beni hemen doğumhaneye almaları. 2 ıkınma ile 5 dakikada kızımı doğurdum. Dikiş atılırken hissettiğim için sezaryenden hep korkmuştum ama yine dikiş yine uyuşmama
5.5 yıl sonra ikinci doğumumda dünya tatlısı bir doktor ve şefkatli bir ebeye denk geldim ancak başka aksilikler yaşadım. İnsan ne dilediğine de dikkat edecek. İlk doğumda suyumun gelmesi ama doğumun başlamaması yüzünden epey sıkıntı yaşayınca suyum gelmesin dedim hep ve nişanla gittim hastaneye. Ama sizde olduğu gibi suyu patlatmak durumunda kaldılar keşke gelmesin demeseydim de kendiliğinden gelseymiş. İlk doğumda olduğu gibi suni sancı verdiler ama ben ilk doğuma göre çok rahattım sancı çekerken. Doktorum bana “sancı çekerken kitap okuyan ilk ve tek hastam olabilirsin” dedi. Eşim NST cihazındaki sayıları takip edip “neden ilk doğumdaki gibi değilsin? İlkinde 120lerde ne haldeydin şimdi çok rahatsın” dedi. Sancı aynı sancıydı ama süreci bildiğim ve sonucu tecrübe ettiğim için o kadar zorlamadı beni. Gerçekten ilk tecrübede insan neye uğradığını şaşırıyor. Herşey güzel giderken doktor güle oynaya doğumhaneye aldı. Başladık ama yok bir tuhaflık var yapamıyorum. Doktor ve ebe o kadar tatlı o kadar yüreklendirici ki beceremiyorum diye onlardan utandım resmen ama kendimi sorguluyorum. Doğum 40 dakika sürdü ben ve doktorum şok. Çünkü kadın asla ihtimal vermiyor böyle uzayacağına. 2. doğum açılma tam. Ben beceremiyorum itemiyorum çocuğu. Bir ara bebeğin nabzı düştü bana oksijen verdiler. Yine olmuyor aklıma kötü şeyler gelmeye başladı. Bir ara ebe ve doktor bakıştılar doktor tam bişey derken “durun sancı geliyor” dedim. Ebe saçımı okşayıp “bak canım bu iş sende şimdi gücünü topla ve ıkın” dedi. O son ıkınmayı ben de unutamıyorum. Öyle zorladım ki şakağımdaki damarın şiştiğini hissediyorum. Gözümün önünden üçüncü sayfa haberleri geçiyor “doğum esnasında beynine pıhtı aran anne…” gibi. Bir çığlık attım dışardakilerin kanı donmuş annem çok korkmuş.
Velhasıl o son hamlede çocuk doğdu ve zorluğun sebebi anlaşıldı. Bebeğin kordonu bacağına dört kez dolanmış. Ondan yoyo gibi kaçıp duruyomuş. Bi de beyefendi süpermen gibi kolu ilerde gelince omzu çıkmasın diye doktorum çok dikkatle hareket etmiş. Tabi o şekilde gelince kesik atılmamasına rağmen yine dikiş yine etki etmeyen anestezi ve canlı canlı dikilen ben
Doğum sonrası kontrolde doktorum aslında çok zor bir doğum olduğunu ama beni daha fazla korkutmamak için o esnada çaba sarfettiğini söyledi. Son hamleden önce sezaryen için talimat verecekmiş sancı gelince susmuş. Benim de oğlumun da hiçbir komplikasyonu olmadı.
Ablam sizinkine çok benzer ama sizinkinden daha beter bir doğum yaşadı ve bebeğine benzer bir yabancılaşma yaşadı ama geçti gitti şimdi bir problem yok. Fakat doğumdan itibaren 1 hafta on günde tamamen düzelmişti eğer sizde bu süreç uzadıysa lütfen kronikleştirmeden uzman yardımına başvurun.
Evet talihsizlikler yaşamışsınız keşke daha anlayışlı ve ilgili insanlarla bu süreci yaşasaydınız. Demoralize olmuş iyice paniklemişsiniz keşke sizi sakinleştiren güven veren birileri olsaydı. Ama bebeğiniz ve siz sağlıklısınız geçti gitti kafanızda döndürüp durmayın kendinizi yıpratmayın.
evet gerçekten benim destek almam lazım şimdi farkettim Sizin istemenize gerek yokki onlar takmak istemedi mi?. Devlet hastanesinde dogum yaptim kimse bana bisey sormadı. Epidural anestezi ve suni sanciyi yapacaklarini soylediler sadece.
Çok teşekkür ederim o kadar mutlu oldum ki bakış açınız beni çok mutlu etti. Bu konuyu annemle paylaşmak istedim 12 saat suni sanci çekmiş olan bir kadınla. Anne olduğumu hissetmiyorum dediğimde bana saçmalama ne diyosun sen bu çocuğa birsey yaparsın diye tepkiyle geldi şaka şaka diye geçiştirdim. Ne demek zarar verirsin kılına zarar gelse dünyayı yakarım herkesten kiskaniyordum ama o annelik duygusunu kaybettiğim için çok agladim ben ya. Bebeğim yanımda, yüzüne bakıp bakıp ağladım ben sana anne olamadım diye. Çok zordu. Belki hala etkisindeyimdir aklıma geldikçe kötü oluyorum evet destek almalıyım sağolun
Canlı kanlı çektim hiç bir uygulama yapmadılar malesef
Dogumda lavman ve sonda standart uygulamadir, ona birsy diyemiyorum. Ancak suni sancinin epiduralsiz verilmesi tuhafıma gitti birde ozel hastaneye gitmissiniz ustelik. Daha once dedigim gibi dogum zor bir surec, travma yaratmasi normal. Travmayi atlatmanın yolu yasanilanlari kabul etmekten geçiyor. Zor bir dogum olsa da gerceklesti ve bebeginizi saglikla kucaginiza aldiniz. Allah bebeginize ailesiyle beraber sagliklo uzun omurler nasip etsin
Icimde burukluk var çünkü. Bütün heyecan mutluluk hepsi yalan oldu. Ikincide yaşarsam bu duyguları sanki kızıma ihanet gibi hissedicem. Anlatamadım biraz
içimden gelmiyor düşünmek. Ben daha becerebildigimden bile emin değilim sonuçta ortada can var hiç böyle hayal etmemiştim
Amin çok teşekkür ederim kabullenmek zaman aldı içimde hala geçmeyen travma kaldı sadece umarım o da geçer
Hayır gitmedim. Emzirme danışmanlığı aldım bir tek. Tek hayalimdi çünkü anne olmak emzirmek. Bunları yaşayacağımı tahmin edemedim çok hazırdım her konuya hakim olduğumu zannediyordum keşke alsaydim
Her bir satır tane tane okudum, üstüne düşündüm... benim doğumum da benzer şekilde oldu. Sıfır savcıyla gittim, bana verilen gün ve saatte tamamen suni savcıyla 4 saatte doğurdum. Bebek iri olduğu ve günü dolduğu, ben de sonuna kadar normal doğum istediğim için senide karar kaldık. Evet, sizdeki gibi 2 defa çubuk sokup idrar boşalttılar, suyum gelmedi yine onlar çubuk sokup patlattılar. Lavman yapıldı. Alttan muayene sık sık. Ve dayanılmaz sancılar. Beni öldürün ya da epidural yapın demelerimm... olmaz , bebek kanala girdi demeleri.... nasıl başaracağım yook yok ven yapamayacağım, ya bebek ölecek ya ben öleceğim...diye düşüncelerim.... sonrasında son ikinmalarda ebenin üstüme çıkıp var gücüyle abanmasi, bebeğin çıkışı.... evet, sizdeki gibi bebeği bana tuttuklarında hala içimde bir şeyin olduğunu hissetmem...millet ağlıyor, öpüp kokluyor bebeği ilk verdiklerinde ben hala inanamıyorum ve çok acı hissediyorum. Sonrasında 30 dakika kadar kesik yerin dikisi, dikisin tutmaması ve tekrar dikilmem...üstünden 5 yıl geçti, doğum anını asla unutmadım ama tramvaya da sokmadim. Yine olsa yine normal yaparım çünkü sonrası büyük rahatlık, göbek kalmadı çok hızlı kilo verdim, eve geçtim tüm işimi yaptım. Bakıma muhtaç asla olmadım. Ve doğumdan önce yıllardır çektiğim bağırsak sorunum vardı, son buldu... üstelik bebeğim 4 kg 300 gr doğdu. Sizin de başınıza gelen benzer şeyler, çok da abartmamak lazim... adı üstünde normal doğum kim demiş ki çok kolay olacak diye.... 30 saat sancı çekip sonrasında suni desteği alan arkadaşım var, daha mı iyi yani... güçten takarken düşüyorsun, ac susuz onca saat.. niye ? İlla suni almayacağım diye... bana doktorun işine karışmak gibi geliyor ... Ben suni aldığım için hiç pişman değilim... dedim ya yine olsa yine normal ve dr suni verelim dese tamam derim.
