Mrb kızlar,
ben 24 yasındayım yeni bitti okulum ve Ankaraya dönüş yaptım
mezun olur olmaz iş derdine düştüm
süreklı sınava hazırlanmalar falan
İnsan evinde huzur bulsa inanın iş falan bulunur der sorun etmem
ama öyle ailevi sorunlarım varki ,hep arada derede kalan oldum
Anne baba sorunları arasında ezildim ve arayı duzelteyım derken,haksızlıga gelemedıgımden evde dusman gibi gorulmeye baslandım ve odama kapandım
bu yuzden bir işim olsun da aksama kadar kimselerın sorunlarıyla ugrasmayım dedım
Neyse bir gun bu hallerdeyken arkadasım benı sevgılısının arkadasyla tanıstrmak ıstedi fotografını yolladılar once
hic tipim degıldı ve bana gore de oyle yaslı duruyordu kı ben 24 o 30 yasında aslında cok fark yok ama o yasından buyukceydı
neyse bır gun bulustuk hıc bır sekılde tıpım degıl ama guzelce gozlerı vardı acaba olabılır mı dedım
Bütün sartları degerlendırdım onun karıyerının cok cok ıyı olması vs..
her ne hıkmetse bız boyle konusurken bı baktım sevgılı gıbı olmusuz
Aslında ben aceleyı hıc sevmem ama benım her sorunumla ılgılenmesı destek olması o kadar hosuma gıtmeye basladı kı
tanıdık olması cok guven verdı 1 ayda evlılık hayallerı kurmaya basladı,ilk basta cok yadırgasamda bende bu hayallere ayak uydurmaya basladım(yapım geregi evlenmekten cok korkan ve uzun surelı ılıskısı olmayan bırıyım ayrıca terazi burcuyum ve dengesızım:) )
neyse zaman gectı ve 14 subat geldı (ılıskımız 2.5 aylık oldu)
bana tektas alms sasrdım ve o kadar mutlu oldumkı
ama o tektası takmak benım ıcın cok buyuk bı sorumluluktu korkmadımda degı cnku ıcımde hala gelgıtler yasıyordum emin olamıyordum
neyse tektas parmagıma buyuk geldı kuyumcuya gıttık ve kuculttrmek uzere gerı verık 3gun sonra alabılırsınız dendı
aradan bı kac gun gectı ben yıne aılevı bır sorun gecırdım ona da anlatıyordum hep bunları,cok ıyı bır yol gosterıcıydı
o gun sınırlı anımda kavga ettık ve ben onu bu sorunlarmla cok mutsuz ettıgımı dusundum ve blöf yaparak ayrılalm gbı seyler soyledm(bı kez daha byle bısı olmstu ve kendsı kestrıp atmamstı)
pat dıye whatsaptan engelledı ve gıttı şoka gırdım ,öyle bunalımdaydımkı ev sorunlarından ,bir de tek dayanagım herseyım bıraktı gıttı
ben o an anladm o benım herseyım olmus tek dostum arkadasım kısacası herseyım...
viberdan yadm uzatmayalım boyle aılevı sorunlarınla mutlu olamayız benım hayallerım var yazma dedı gıttı
tamam belkı o da bunaldı bırıktı bişeyler ama en bunalımlı halimde yapmasaydı bunu
sabah olsaydı yada bı kac gun sonra gıtseydı ne olurdu
whatsaptan ve faceten engellemekte nedır pat dye
o an oyle kotu oldumkı mıdeme vurdu agrılar nefes alamadım hıckımsem kalmadı dıye
acile kaldrdılar ılk defa boyle oldum
asık oldugumdanmı yoksa tek dert ortagım o olmasından mıydı bılemedımm
şimdi gitti yok ve ben bazen kendımı sucluyorum bazense onu
cnku pat dıye bunları haketmedıgımı dusunuyorum
Mrb kızlar,
ben 24 yasındayım yeni bitti okulum ve Ankaraya dönüş yaptım
mezun olur olmaz iş derdine düştüm
süreklı sınava hazırlanmalar falan
İnsan evinde huzur bulsa inanın iş falan bulunur der sorun etmem
ama öyle ailevi sorunlarım varki ,hep arada derede kalan oldum
Anne baba sorunları arasında ezildim ve arayı duzelteyım derken,haksızlıga gelemedıgımden evde dusman gibi gorulmeye baslandım ve odama kapandım
bu yuzden bir işim olsun da aksama kadar kimselerın sorunlarıyla ugrasmayım dedım
Neyse bir gun bu hallerdeyken arkadasım benı sevgılısının arkadasyla tanıstrmak ıstedi fotografını yolladılar once
hic tipim degıldı ve bana gore de oyle yaslı duruyordu kı ben 24 o 30 yasında aslında cok fark yok ama o yasından buyukceydı
neyse bır gun bulustuk hıc bır sekılde tıpım degıl ama guzelce gozlerı vardı acaba olabılır mı dedım
Bütün sartları degerlendırdım onun karıyerının cok cok ıyı olması vs..
her ne hıkmetse bız boyle konusurken bı baktım sevgılı gıbı olmusuz
Aslında ben aceleyı hıc sevmem ama benım her sorunumla ılgılenmesı destek olması o kadar hosuma gıtmeye basladı kı
tanıdık olması cok guven verdı 1 ayda evlılık hayallerı kurmaya basladı,ilk basta cok yadırgasamda bende bu hayallere ayak uydurmaya basladım(yapım geregi evlenmekten cok korkan ve uzun surelı ılıskısı olmayan bırıyım ayrıca terazi burcuyum ve dengesızım:) )
neyse zaman gectı ve 14 subat geldı (ılıskımız 2.5 aylık oldu)
bana tektas alms sasrdım ve o kadar mutlu oldumkı
ama o tektası takmak benım ıcın cok buyuk bı sorumluluktu korkmadımda degı cnku ıcımde hala gelgıtler yasıyordum emin olamıyordum
neyse tektas parmagıma buyuk geldı kuyumcuya gıttık ve kuculttrmek uzere gerı verık 3gun sonra alabılırsınız dendı
aradan bı kac gun gectı ben yıne aılevı bır sorun gecırdım ona da anlatıyordum hep bunları,cok ıyı bır yol gosterıcıydı
o gun sınırlı anımda kavga ettık ve ben onu bu sorunlarmla cok mutsuz ettıgımı dusundum ve blöf yaparak ayrılalm gbı seyler soyledm(bı kez daha byle bısı olmstu ve kendsı kestrıp atmamstı)
pat dıye whatsaptan engelledı ve gıttı şoka gırdım ,öyle bunalımdaydımkı ev sorunlarından ,bir de tek dayanagım herseyım bıraktı gıttı
ben o an anladm o benım herseyım olmus tek dostum arkadasım kısacası herseyım...
viberdan yadm uzatmayalım boyle aılevı sorunlarınla mutlu olamayız benım hayallerım var yazma dedı gıttı
tamam belkı o da bunaldı bırıktı bişeyler ama en bunalımlı halimde yapmasaydı bunu
sabah olsaydı yada bı kac gun sonra gıtseydı ne olurdu
whatsaptan ve faceten engellemekte nedır pat dye
o an oyle kotu oldumkı mıdeme vurdu agrılar nefes alamadım hıckımsem kalmadı dıye
acile kaldrdılar ılk defa boyle oldum
asık oldugumdanmı yoksa tek dert ortagım o olmasından mıydı bılemedımm
şimdi gitti yok ve ben bazen kendımı sucluyorum bazense onu
cnku pat dıye bunları haketmedıgımı dusunuyorum
Bu yorum sanrm gercekten bnı anlatmsGerçek sevginin böyle nedenler olmaz.Yani;
1. İyi bir kariyeri var, mantıklı demezsiniz.
2. Destek oluyor, yanımda bir tek o var demezsiniz.
3. Yüzüğü takmak büyük sorumluluk diye düşünmezsiniz.
Siz hiç deli gibi aşık bir kızın, aşık olduğu kişi ile bir gün evlenebilmenin hayalini kurarken, karşısındaki insan ona yüzük aldığında, "ay ama yüzük büyük sorumluluk" diyeceğini düşünebiliyor musunuz?
Deli gibi aşık olunca, olsun kariyeri olmasa da, genciz çalışırız beraber yaparız denir.Aşkın gözü kördür hatta destek olmadığı zamanlarda bile sevmeye devam edilir... (doğruluğu tartışılacak olsa da)
Siz bu adamı sevmiyorsunuz, sadece bu zor zamanlarınızda size destek olması, duygusal bir şeyler yaşatması hoşunuza gitmiş. Ve yine gerçek bir sevgide, "ayrılığın bölüfü" bile olmaz. Siz nasılsa döner diye güvenmişsiniz, ters tepmiş. Bir anda tekrar yalnız kalmak canınızı acıtıyor şimdi. O kim bilir ne kadar incindi, çok üzüldü mü diye kaygılanmıyorsunuz. Kendiniz için kaygılanıyorsunuz. Bunlar da, yaşadığınız şeyin aşk olmadığının apaçık göstergesi...
Ailenizdeki problemler umuyorum düzelir, siz de bir gün gerçekten seveceğiniz birisi ile karşılaşırsınız. Bence bu kişi o kişi değil, ne kendinizi alıştırın ve karşı tarafı tekrar...
Her buluşmaada ailevi sorun anlatıldgıda nerden cktı?valla siz sanki sınırları biraz zorlamışsınız gibi geldi bana..karşı tarafın yaşı 30 evliliği düşünmesi doğal..ama daha 2-3 aylık sevgilisiniz her buluşmada ailevi sorun anlatılmazki...
yazdığınızdan onu çıkardım..tamam ozaman şöyle diyelim 2-3 aydır tanıdığınız kişiye bukadar özel konu anlatılmaz..
yaşınız küçük değil neden ailevi dertleri bu kadar içselleştiriyorsunuz?Her buluşmaada ailevi sorun anlatıldgıda nerden cktı?
Durgunlugnzdan halınızdan anlarsa,cevrenizde bunu anlatabılecgnz kadar samimi birini bulamazsanzyazdığınızdan onu çıkardım..tamam ozaman şöyle diyelim 2-3 aydır tanıdığınız kişiye bukadar özel konu anlatılmaz..
Mrb kızlar,
ben 24 yasındayım yeni bitti okulum ve Ankaraya dönüş yaptım
mezun olur olmaz iş derdine düştüm
süreklı sınava hazırlanmalar falan
İnsan evinde huzur bulsa inanın iş falan bulunur der sorun etmem
ama öyle ailevi sorunlarım varki ,hep arada derede kalan oldum
Anne baba sorunları arasında ezildim ve arayı duzelteyım derken,haksızlıga gelemedıgımden evde dusman gibi gorulmeye baslandım ve odama kapandım
bu yuzden bir işim olsun da aksama kadar kimselerın sorunlarıyla ugrasmayım dedım
Neyse bir gun bu hallerdeyken arkadasım benı sevgılısının arkadasyla tanıstrmak ıstedi fotografını yolladılar once
hic tipim degıldı ve bana gore de oyle yaslı duruyordu kı ben 24 o 30 yasında aslında cok fark yok ama o yasından buyukceydı
neyse bır gun bulustuk hıc bır sekılde tıpım degıl ama guzelce gozlerı vardı acaba olabılır mı dedım
Bütün sartları degerlendırdım onun karıyerının cok cok ıyı olması vs..
her ne hıkmetse bız boyle konusurken bı baktım sevgılı gıbı olmusuz
Aslında ben aceleyı hıc sevmem ama benım her sorunumla ılgılenmesı destek olması o kadar hosuma gıtmeye basladı kı
tanıdık olması cok guven verdı 1 ayda evlılık hayallerı kurmaya basladı,ilk basta cok yadırgasamda bende bu hayallere ayak uydurmaya basladım(yapım geregi evlenmekten cok korkan ve uzun surelı ılıskısı olmayan bırıyım ayrıca terazi burcuyum ve dengesızım:) )
neyse zaman gectı ve 14 subat geldı (ılıskımız 2.5 aylık oldu)
bana tektas alms sasrdım ve o kadar mutlu oldumkı
ama o tektası takmak benım ıcın cok buyuk bı sorumluluktu korkmadımda degı cnku ıcımde hala gelgıtler yasıyordum emin olamıyordum
neyse tektas parmagıma buyuk geldı kuyumcuya gıttık ve kuculttrmek uzere gerı verık 3gun sonra alabılırsınız dendı
aradan bı kac gun gectı ben yıne aılevı bır sorun gecırdım ona da anlatıyordum hep bunları,cok ıyı bır yol gosterıcıydı
o gun sınırlı anımda kavga ettık ve ben onu bu sorunlarmla cok mutsuz ettıgımı dusundum ve blöf yaparak ayrılalm gbı seyler soyledm(bı kez daha byle bısı olmstu ve kendsı kestrıp atmamstı)
pat dıye whatsaptan engelledı ve gıttı şoka gırdım ,öyle bunalımdaydımkı ev sorunlarından ,bir de tek dayanagım herseyım bıraktı gıttı
ben o an anladm o benım herseyım olmus tek dostum arkadasım kısacası herseyım...
viberdan yadm uzatmayalım boyle aılevı sorunlarınla mutlu olamayız benım hayallerım var yazma dedı gıttı
tamam belkı o da bunaldı bırıktı bişeyler ama en bunalımlı halimde yapmasaydı bunu
sabah olsaydı yada bı kac gun sonra gıtseydı ne olurdu
whatsaptan ve faceten engellemekte nedır pat dye
o an oyle kotu oldumkı mıdeme vurdu agrılar nefes alamadım hıckımsem kalmadı dıye
acile kaldrdılar ılk defa boyle oldum
asık oldugumdanmı yoksa tek dert ortagım o olmasından mıydı bılemedımm
şimdi gitti yok ve ben bazen kendımı sucluyorum bazense onu
cnku pat dıye bunları haketmedıgımı dusunuyorum
Normal bi arkadaşımız bile aynı konuyu açtığında off yine mi bu mesele diyoruz dimi
Bence sen sorunlarınla bıktırmışsın, çocuk aşkını yaşamak istemiş sen aile sorunlarını hep önde tutmuşsun
yaşınız küçük değil neden ailevi dertleri bu kadar içselleştiriyorsunuz?
artık kendi ailenizi kuracak yaştasınız.
şimdi bu mesafeyi koymazsanız ileride kendi yuvanızı kurduğunuzda düşünceli davranamazlar.
ve de kendi ailenizi bu kadar içselleştirdiğiniz yarın öbür gün evlendiğinizde eşiniz kendi ailesi için de bunu bekler. sorunlar çığ gibi büyür.
Sayfaya attığınız ilk yorumdan en sonuna kadar haklısınız bence.konu sahibi zaten bu sebeple yakınlaşmış erkek arkadaşıyla
niyet bu
"sevmek" yok ki konuda! "o ne düşünür" yok ki
"ben" var...
Sayfaya attığınız ilk yorumdan en sonuna kadar haklısınız bence.
Duygularımı bılmeden buna karar veremezsnzSayfaya attığınız ilk yorumdan en sonuna kadar haklısınız bence.
Duygularımı bılmeden buna karar veremezsnz
İliskının basında evet oyle basladm belkı
Ama sonra daha degısık oldum ,kendımden emın olamıyorum ama o dedgnızı yapcak kadar adı degılm
Sevgı ayrı ask ayrı bısey
Sevıyorum ama asık mıyım bılemıyorum ve bu yuzden actm konuyu
Hakszlıkmı ettım dye
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?