Daha önce böyle bir konu açmıştım. http://www.kadinlarkulubu.com/kendi...lar/448571-kuzenimin-okumak-icin-gelmesi.html
Kuznlerim bize gelecekti. Bu konu aile içinde bir kaç hafta kapandı. Hatta okulum için ailem taşınmayı bile düşnüyordu kiii..
Daha hanımefendilerimiz ankarada hangi okula geleceklerine karar verememişler öyle dedi annem dün. Ben de peşin pşin "Anne kusura bakma ama gelirlerse öyle her istedikleri gibi onumu bunumu kullanamazlar. Burası benim evim ve herkesin özeli var!" dedim. Annemin verdiği tepkiye bakınız :
"Kusura bakma ama eğer ankarada okumaya karar verirlerse gayet de gelirler. Çok rahatsız oluyosan yurda çıkabilirsin yada başkasında kalabilirsin. Benim hiç umrumda değil. Ben 3 kişinin sorumluğunu alacağım ve 1 kişi eksilse hiç de fena olmaz. istediğin yere gidebilirsin. Onlar geleceklerse eşyalarını da, bilgisayarını da, odanı da, kitabını da herşeyini kullanacaklar. Yok kullandırtmam diyosan kalacak yer arayabilirsin kendine sonuçta 30 gün bişey kaldı okulların açılmasına. Git kendine adam gibi bi kalacak yer bul. Süreni israf etme!" dedi.
ve babamın tepkisi. "Annen ne diyosa o."
Bu olay sabah oldu.
Az önce odamdan çıktım salona gittim. Koltuğa oturdum. Kumandayı elime aldım. babam içerden geldi. kapıdan girer girmez "Odana git." dedi. ben de "niye" dedim. O da "Odana git dedim salona falan gelme. Yemeğe de gelme." dedi. ben de sesimi çıkarmadım odama gittim. Kapıyı da kapattım. Oturdular bir güzel yemeklerini yediler. Şimdi de çay içiyolar. Ne annem ne de babam gelip bi yemek ye, bi su iç bile demediler. Belli ki artık bu evde istenmiyorum. Tavırlarına bakılırsa. Nedeni ise büyük ihtimalle yukardaki olay. Sırf eşyalarımı kullanamazlar dedim die bi evden atmadıkları kaldı. Suçlu ben olurum diye sesimi de çıkaramıyorum.
Donup kaldım öylece oturuyorum saf saf odamda. İçerde çay içip tv izliyip gülüyorlar. Sinirden ağlayamıyorum. Öyle saf saf duvara bakıyorum. Ellerim titreye titreye yazıyorum bunları. Size derdimi anlatmaktan başka yapacak bir şeyim kalmadı artık. Allaha sığınmaktan başka hiç bir şey yapamıyorum...
Kuznlerim bize gelecekti. Bu konu aile içinde bir kaç hafta kapandı. Hatta okulum için ailem taşınmayı bile düşnüyordu kiii..
Daha hanımefendilerimiz ankarada hangi okula geleceklerine karar verememişler öyle dedi annem dün. Ben de peşin pşin "Anne kusura bakma ama gelirlerse öyle her istedikleri gibi onumu bunumu kullanamazlar. Burası benim evim ve herkesin özeli var!" dedim. Annemin verdiği tepkiye bakınız :
"Kusura bakma ama eğer ankarada okumaya karar verirlerse gayet de gelirler. Çok rahatsız oluyosan yurda çıkabilirsin yada başkasında kalabilirsin. Benim hiç umrumda değil. Ben 3 kişinin sorumluğunu alacağım ve 1 kişi eksilse hiç de fena olmaz. istediğin yere gidebilirsin. Onlar geleceklerse eşyalarını da, bilgisayarını da, odanı da, kitabını da herşeyini kullanacaklar. Yok kullandırtmam diyosan kalacak yer arayabilirsin kendine sonuçta 30 gün bişey kaldı okulların açılmasına. Git kendine adam gibi bi kalacak yer bul. Süreni israf etme!" dedi.
ve babamın tepkisi. "Annen ne diyosa o."
Bu olay sabah oldu.
Az önce odamdan çıktım salona gittim. Koltuğa oturdum. Kumandayı elime aldım. babam içerden geldi. kapıdan girer girmez "Odana git." dedi. ben de "niye" dedim. O da "Odana git dedim salona falan gelme. Yemeğe de gelme." dedi. ben de sesimi çıkarmadım odama gittim. Kapıyı da kapattım. Oturdular bir güzel yemeklerini yediler. Şimdi de çay içiyolar. Ne annem ne de babam gelip bi yemek ye, bi su iç bile demediler. Belli ki artık bu evde istenmiyorum. Tavırlarına bakılırsa. Nedeni ise büyük ihtimalle yukardaki olay. Sırf eşyalarımı kullanamazlar dedim die bi evden atmadıkları kaldı. Suçlu ben olurum diye sesimi de çıkaramıyorum.
Donup kaldım öylece oturuyorum saf saf odamda. İçerde çay içip tv izliyip gülüyorlar. Sinirden ağlayamıyorum. Öyle saf saf duvara bakıyorum. Ellerim titreye titreye yazıyorum bunları. Size derdimi anlatmaktan başka yapacak bir şeyim kalmadı artık. Allaha sığınmaktan başka hiç bir şey yapamıyorum...
Son düzenleme: