- 28 Ağustos 2015
- 1.657
- 2.413
- 133
- Konu Sahibi Surekli_Karisik
- #1
Merhaba Kadınlar Kulübü sevgili hanımları.
Bilmiyorum beni ve 4 yıl önce açtığım konuları hatırlayanlar olur mu? O zamanlar tüm sıkıntımı buradaki kadınlar sayesinde hafifletmiştim. Bir oğlum vardı ve eşimle boşanma sürecini, öncesindeki konuları burada yazıp yazıp durdum. 4 yıl 2 ay geçti üstünden.
Resmi olarak ancak geçen yıl boşanabildim. Eski eşim bu yıl yeniden evlendi. Boşanirken 2,5 yaşında olan oğlum şimdi 6,5 yaşında. Geçen sürede işe girdim, çıktım, oglumla küçük de olsa kendi evimize çıktık, simdi ailemle çalışıyorum ve bu yaz, ailemin desteğiyle kendi evimizi aldik.
İnsan içinde yaşarken hiç geçmeyecek, her şey çok zor ve kötü olacak zannediyor. Gerçekten öyle de oluyor. Herkes gibi benim için de çok zor oldu. Bir çocuğun sorumluluğunu tek başına almak, bir düzeni yeniden inşa etmeye çalışmak gerçekten zordu. Ama tabi ki kötü insanlarla, kötü bir evliliği sürdürmek kadar zor olmadı hiçbir şey.
Oğlum büyüdükçe ve babasının evliliği ile birlikte bu ayrılığı ve içinde bulunduğu durumu çok sorgular oldu. Sanırım içimde dert olarak kalan tek şey, çocuğumu anne-babası ayrı büyütmek oldu. Bizim yanlış seçimlerimizin yükü en çok onu etkiledi ama onun için de tüm hayatım boyunca elimden geleni yapacağım.
Hem eski konularımdan hatırlayanlar için bir hatırlatma, hem de benim geçmişte yaşadıklarımı yaşayan, boşanma sürecinde olan, yeni boşanan, acısı taze olanlar için kalsın bu da burada. Bana zamanında burada çok yazan oldu, "Geçip gidecek, zamanla her şey yoluna girecek." diye. Gerçekten de öyle oluyor. Dilerim böylesi sıkıntı çeken herkesin güzel haberlerini alırız.
Bilmiyorum beni ve 4 yıl önce açtığım konuları hatırlayanlar olur mu? O zamanlar tüm sıkıntımı buradaki kadınlar sayesinde hafifletmiştim. Bir oğlum vardı ve eşimle boşanma sürecini, öncesindeki konuları burada yazıp yazıp durdum. 4 yıl 2 ay geçti üstünden.
Resmi olarak ancak geçen yıl boşanabildim. Eski eşim bu yıl yeniden evlendi. Boşanirken 2,5 yaşında olan oğlum şimdi 6,5 yaşında. Geçen sürede işe girdim, çıktım, oglumla küçük de olsa kendi evimize çıktık, simdi ailemle çalışıyorum ve bu yaz, ailemin desteğiyle kendi evimizi aldik.
İnsan içinde yaşarken hiç geçmeyecek, her şey çok zor ve kötü olacak zannediyor. Gerçekten öyle de oluyor. Herkes gibi benim için de çok zor oldu. Bir çocuğun sorumluluğunu tek başına almak, bir düzeni yeniden inşa etmeye çalışmak gerçekten zordu. Ama tabi ki kötü insanlarla, kötü bir evliliği sürdürmek kadar zor olmadı hiçbir şey.
Oğlum büyüdükçe ve babasının evliliği ile birlikte bu ayrılığı ve içinde bulunduğu durumu çok sorgular oldu. Sanırım içimde dert olarak kalan tek şey, çocuğumu anne-babası ayrı büyütmek oldu. Bizim yanlış seçimlerimizin yükü en çok onu etkiledi ama onun için de tüm hayatım boyunca elimden geleni yapacağım.
Hem eski konularımdan hatırlayanlar için bir hatırlatma, hem de benim geçmişte yaşadıklarımı yaşayan, boşanma sürecinde olan, yeni boşanan, acısı taze olanlar için kalsın bu da burada. Bana zamanında burada çok yazan oldu, "Geçip gidecek, zamanla her şey yoluna girecek." diye. Gerçekten de öyle oluyor. Dilerim böylesi sıkıntı çeken herkesin güzel haberlerini alırız.
Gerçekten çok zaman olmuş. Düşününce ben de hep "vay be" diyorum. Zaman gerçekten çok hızlı geçiyor. Verdiğim karardan hiç pişman olmadım. Sağ olsun karşı taraf da hiç pişman etmedi. O zamanki desteklerinizi asla unutmuyorum. Bana iyi gelen tek yer bu platformdu ve buradakilerin yorumları, desteği. 
