Duaları kabuk olanların önerilerine ihtiyacım var

Anlatamıyorsun vallahi
Yav belki konu sahibi sağlıklı düşünemiyor
Ki düşünemiyor
Gelmişler dua edip tavsiye veriyorlar
Bari hayırlısını diyeyin konu sahibine
 
Yorumlarda depresyon sürecindeyken bu durumların yaşandığını iletmişsiniz. Depresyon için tedavi oldunuz mu, şu an iyi misiniz?
 
Bunun acımasızlıkla ne alakası var sen kabullenemiyosun çok güzel evlilijte kimse öyle aniden depresyona girmez çoook güzel evlilikte sen yalvardığın halde koca boşancam diye tutturmaz siz gerçekleri kabul ederseniz size olan katkısı olur bana yine katkısı yok
 
Yorumlarda depresyon sürecindeyken bu durumların yaşandığını iletmişsiniz. Depresyon için tedavi oldunuz mu, şu an iyi misiniz?
Şu an ayrılık üzüntüsü hariç evet iyiyim. Çok şükür toparlandım. Hatalarımdan dersler çıkardım ve iyileştim. Eşim değişeceğime asla inanmıyor sorun bu. Haksız da diyemem gerçekten son süreçte malesef çok tükettim. Ama bunu ilişki içerisindeyken fark edemedim, kendimi kusursuz gördüm hep. İnsanın gözüne malesef perde iniyor bazen, öyle bir süreç geçirdim.
 
Kısmen evet katılıyorum size ancak bana kendi annem babam dahi çok yanlış davrandığımı, huyumun suyumun çok değiştiğini destek almam gerektiğini söylüyordu. Ben kimseyi dinlemedim kendimi çok sağlıklı ve haklı gördüm. Ne eşimin ne anne babamın uyarılarını kaale almadım. Çünkü malesef gözüme bi perde inmişti. Bir kibire kapılmıştım kendimi hep haklı görüyordum. Eşim defalarca uyardı konuştu alttan aldı ama ben malesef o gözümde ki perdeyi kaldıramadım. Hatalarımla iş işten geçtikten sonra yüzleşebildim..
 
Ben bu forumda sizin kadar mütevazi insan görmedim
Siz iyi bir insansınız çünkü kendini eleştirebilmek büyük bir erdemdir
Bu kadar iyi bir insanın da dediğiniz kadar kötü bir eş olduğunu da zannetmiyorum
Anneniz babanız öyle dedi diye öyle olmuyor
Birkaç olay anlatırsanız mesela olayda kibir mi yaptınız yoksa haklı mıydınız biz karar verelim
 
Aslında
çok teşekkür ederim naif düşünceleriniz için kötü bir eş değildim öyle de diyemem kendime. Aslında en büyük problememiz ailesiydi. Çok kötü insanlardı ve eşim kabullenmiyordu. Daha sonra kendisi de yüzlerini gördü ve mesafe koydu. Yıllardır resmi mesafeli bi ilişkimiz vardı. Ama ben bir türlü o ilk yıllarda beni görmeyişleri, ailesini körü körüne savunmasını beni yalnızlaştırmasını unutamadım. Bi kin kaldı içimde. Halbu ki üstünden 3.5-4 sene geçmişti eşim de mesafeliydi, gerektiği gibiydi ama ben o içimde kalan kini atamadım. Her onlarla konuştuğunda battı bana. Gereksiz lüzumsuz kavgalar çıkarıp hep geçmişe döndüm. Eşim yıllardır idare etti alttan aldı. Malesef sinirlendiğimde biraz gurur kırıcı sözler de sarf ettim. Ona rağmen çok çabaladı çok uyardı. Ama benim gözüme bi perde inmişti kibirden. Şimdi dönüp baktığımda ne kadar yanlış yapmışım diyorum. O kadar üzgünüm ki. Kibirim yüzünden eşimi kaybettim resmen. Dönüp baktığımda ne kadar boş şeylermiş, bunun için mi eşimi kırmışım, burda da bu sözü söyledim ne kadar ayıp ettim falan gibi şeyler düşündükçe vicdan azabından çırpınıyorum.
 
Bence bir camiye gidin bu arada kentinizdeki en bilindik maneviyatı en güçlü cami olabilir orada namaz kılıp ayrı bir köşede tüm ictenliğinizle bir dua edin inşallah iyi olursunuz
 
Bence bir camiye gidin bu arada kentinizdeki en bilindik maneviyatı en güçlü cami olabilir orada namaz kılıp ayrı bir köşede tüm ictenliğinizle bir dua edin inşallah iyi olursunuz
Evet sanırım buna gerçekten ihtiyacım var. Allah razı olsun çok teşekkür ederim inşallah
 
Merhabalar ne yaptınız iletişime geçebildiniz mi? Cok üzüldüm sizin adınıza cocuğunuz var mı varsa cocukla da iletişime geçmiyor mu?
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…