Son kullanma tarihi geçmiş, bayatlamış bir tarayıcı kullanıyorsanız. Mercedes kullanmak yerine tosbaya binmek gibi... Websiteleri düzgün görüntüleyemiyorsanız eh, bi zahmet tarayıcınızı güncelleyiniz. Modern Web standartlarını karşılayan bir tarayıcı alternatifine göz atın.
Haklısınız daha şimdiden yıpranmışken ileride nasıl olurdu bilmiyorum bazen hayat neşemi kaybeder gibi oluyordum bu yüzden son zamanlarda. Dediğiniz gibi maalesef insanlar hiç değişmiyor.
Bütün bu sorunları yaşamasaydım, aileler birbirini sevseydi, nişanlım dört dörtlük olsaydı da aile apartmanı diye diretirse hiç düşünmeden ayrılırdım. Özel bir hayatım olmayacaksa, bana ayrı bir yerden ev açamayacak bir adamsa bana adam olamaz net.
Düğüne 1 ay kalmamisken attım nişanı.
Çok doğru bir karar verdim , hiç pişman ololmadım.
2 çocuğum var çok mutluyum Hamdolsun.
Darısı başınıza olsun , insan biyerde mutluluğu yakalıyor :)
Basta nasil baslarsa oyle de devam ediyor. Bitmesi hakkinizda hayirlisi olmus. Pisman olursun lafina bakmayin, mutsuz olacaginiz belli imis. Altli ustlu otursaniz bile ozgurlugunuzun olmadigi bir ortamda ne kadar mutlu olurdunuz ki? Hep alttan alan taraf siz oldugunuz icin ayni apartmanda oturma konusunda bile diretmis ve nasilsa kabul eder diye beklemis. Eger gercekten bu evliligi istese idi ayri oturmaya razi olurdu, sizden vazgecemezdi. Suan goremezsiniz ama zamanla iyi ki olmamis dersiniz.
bence haklısın olayı dramatize etmeden düşününce iyi ki diyeceksin. Ben de nişan attığım için iyi biliyorum bu psikolojiyi. Allah yardımcın olsun ama gelecekten haber var : hepsi geçecek
Açıkçası benim en çok dikkatimi çeken burası oldu. Bence bu en tehlikelisi, bir şekilde kaybetme korkusu yaşamıyor ve siz sürekli emek veren taraf olacaktınız. Ne kadar yıpranacağınızı düşünebiliyor musunuz? Zaman geçtikçe iyice ayrılık korkusu yaşayan, sinmiş ve bağımlı biri olacaktınız. Bu açıdan bakınca kararlı olmanız gerektiğini düşünüyorum.
Evet doğru ben çok fazla emek verdim her ayrılıkta aman nasılsa barışır diye bakamadım hep bitti diye düşünüp üzülüp ağladım her seferinde.. hep korktum kaybetmekten. O yaşamıyor o bu duyguları yaşamadı benimki gibi. Psikolojik olarak çok yıprandım bu konuda. Üniversite yıllarında özellikle tektim ve çoğunluk bu konulardan ağlıyordum. Çok üzücü zor zamanlar geçirdim. Kararlı kalmam lazım her ne kadar özlesem de üzülsem de .
Basta nasil baslarsa oyle de devam ediyor. Bitmesi hakkinizda hayirlisi olmus. Pisman olursun lafina bakmayin, mutsuz olacaginiz belli imis. Altli ustlu otursaniz bile ozgurlugunuzun olmadigi bir ortamda ne kadar mutlu olurdunuz ki? Hep alttan alan taraf siz oldugunuz icin ayni apartmanda oturma konusunda bile diretmis ve nasilsa kabul eder diye beklemis. Eger gercekten bu evliligi istese idi ayri oturmaya razi olurdu, sizden vazgecemezdi. Suan goremezsiniz ama zamanla iyi ki olmamis dersiniz.
Doğru söylüyorsunuz bu şekilde düşününce gerçekten mutsuzluk gözüküyor bunlar gerçek. Bu geçirdiğim zamanlar bir hayli zor. Sabah uyanıyorum onu çok özleyip 'ne yaptım bu ilişkiyi ben mi bitirdim şimdi ' diye ağlıyorum gerçekten bu olayları yaşamak çok zormuş.
bence haklısın olayı dramatize etmeden düşününce iyi ki diyeceksin. Ben de nişan attığım için iyi biliyorum bu psikolojiyi. Allah yardımcın olsun ama gelecekten haber var : hepsi geçecek
Bu dönemler gerçekten zor sanki insana şöyle geliyor mutlu bir evlilik olacaktı da ben elimle ittim ve o büyük boşluk hissi yeni bir insanla nasıl yaparım hissi gerçekten çok zor şuanda
Bu dönemler gerçekten zor sanki insana şöyle geliyor mutlu bir evlilik olacaktı da ben elimle ittim ve o büyük boşluk hissi yeni bir insanla nasıl yaparım hissi gerçekten çok zor şuanda
Bir şey kaybettim hissini yenebilirseniz bu süreci daha rahat atlatırsınız bence. Şöyle düşünün: en iyi seçeneğin o olduğunu kim söyledi ki? Sizi kaybetmekten korkan, sizin kadar karşılıklı emek veren birinin olması gibi bir ihtimal de var. Çoğu zaman büyük resmi göremiyoruz ve bu yüzden haddinden fazla üzülüyoruz. Görünen hikayeye göre şuan için doğru bir karar verdiniz. Kendi yolunuza ve şansınıza güvenin.
Öyle gelir..o kadar emek o kadar sene nasıl biterse bitsin can yakar. 8 sene dile kolay. çok benzerlerini yaşadım bildiğim bişey var bir ilişki ayrıl-barış döngüsüne girdiyse asla mutlu olunmuyor. Maalesef o çabaların ağlamaların son bulmayacaktı.Cesaret edip o döngüyü kırmak gerek. Bunu başardığın için tebrik ediyorum. Kafanda şöyle iyiydi böyle güzeldi dersen mutlu olamazsın,sana yaptıklarını onun için döktüğün yaşları düşün ve bu kez onun için değil kendin için güzel birşey yap kendine emek ver. Her şey çok güzel olur. Yıllardır can çekişen bi ilişkiyi tek başına itmektense yeni heyecanla umutlarla bi evlilik yapmalısın. beni çevrem çok ayıplamıştı nişan attığım için ben de onları ayıplıyorum ZORUNDA MIYIZ YAA? mutlu olmayı hakediyoruz kusura bakmasın kimse
bence hayırlısı olmuş ama sevdiğin icin goremiyorsun.
biz de esimle severek evlendik o donem kentsel donusum oldu her birinin de dairesi tabi. heves ettiler cok esim de oyle hayir desem de ikna olmadi. simdi esim cok pisman keske dinleseydim seni diyor. ama artik cok gec evliligimizde yiprandi baska olaylarda yasandi kadinlar hissediyor canim ama erkekler malesef..
simdi boslukta gibi hissedersin ama gecer inan.. evlensen çalışmiyorsun da sanırım cok ezilir yipranirdin is bulana dek senin degerini bilen biriyle mutlu olursun inşallah içini ferah tut..
Merhaba, bu konuda pişmanlık duyduğum için buraya yazmak istedim. 6 yıllık bir ilişkimiz vardı son 8 ayı nişanlıydık ve geçen gün tamamen bitti. Sebepleri ise birikmişti aslında,
ilk başta ailem ailesine ısınamadı onun ailesi olumsuz bir şey demese de her şey olur biter olur biter onu alırız bunu alırız diyorlardı olumlu konuşuyorlar fakat soğukluk vardı. Neyse ben ailemi zorla ikna ettim nişanlandık. Nişan günü dahi problemli geçti o günüm zehir oldu diyebilirim hem onun ailesi hem de kendi ailem de hatalıydı. Bu süreçler içerisinde ailem devamlı onun doğru insan olmadığını mutlu olamayacağımızı hayat tecrübelerine göre konuştuklarını söylemiş ve ben gözardı edip ' hayır o iyi biri biz mutlu oluruz ' bağırıyor ve onları bastırıyordum. Bunun harici benim nişanlımla ilişkim de devamlı tartışmalar oluyordu ve ben kendimi devamlı gönül alan biri olarak buluyordum onu bırakamıyordum o ise ayrılıyordu devamlı. 'olursa olur olmazsa sen bilirsin' düşünce yapısına sahip bir insandı ve ben hep idare ettim. Hep o mu suçluydu? Hayır elbet bende suçluydum ama çoğunluk gönül alan konumundaydım ve bir kere bile ayrılmadım. Aklımda hep şüphe vardı acaba ayrılsak uğraşır mı benim için. Bunların yanı sıra iyi özellikleri de gerçekten iyidir. Yalan söylemez, eğitimime ve sağlıma çok önem verir. (psikolojik sağlığımı unuttu ama sanırım:)) evden işe işten eve bir insandır ve gerçekten dürüst bir kişiliğe sahiptir neyse o. ama bu olumsuz özellikleri beni ziyadesiyle yıprattı ve son zamanlarda artık hiç bir şey yapmaya isteğim kalmamıştı ne gelinlik bakmak, ne eşya seçmek... İyi ve mutlu hissetmiyordum zaten ailem de pek istekli değildi her şey birleşti. Onun ailesi de nişanlılık sürecinde (kesinlikle maddiyatta değilim onlarda bilip kabul ederler) hediye dahi almadılar, gelmediler, ailemi çok fazla aramadılar. Ben geleneklere fazla takılan bir insan değilim fakat nihayetinde genç bir kızım ve heveslerim oluyor bunlar çok gerçekleşmedi. Mesafeler bir hayli uzaktı ama artık her şey kolay... Bunların üstüne birde aile apartmanında altlı üstlü oturacağımızı söyledi.Öncesinde kiralık eve ikna olmuştu fakat aramızda tartışma geçince yine aile apartmanı dedi ve seçenek bırakmadı. Açıkcası ben kaldıracak bir yapıya sahip değilim bunu. Neyse ben ertelemek istediğimi ama onu çok sevdiğimi şuan hazır hissedemediğimi söyledim. Açıkcası korkuyordum. Bana biraz zaman vermesini istedim o da veremem ya bu tarihte olur ya da biz hiç olmayız dedi ayrıldık. Bu süreçte onun da ayrılmakta zorlandığını farkettim konuştuk bitti konuştuk bitti... En konuşmamızda nolur bu tarih kalsın biz ayrılmayalım dedi ama aile apartmanında yine ısrar etti ve babamı ikna etmek için aradı babamda zaten olumsuz olduğu için tam bitirmedi ama beklemesi gerektiğini söyledi kızım işe başlasın bir dedi. O da beklemenin hayır getirmeyeceğini söyleyip helallik aldı kapattılar ve burada bitti. Kendimi çok büyük boşlukta hissediyorum ayrılık olsun istemedim ama olaylar buraya geldi. Acaba pişman olur muyum diye çok korkuyorum. Bana o vedalaşırken pişman olacağımı hayatını mahvettiğimi söyledi. Bilmiyorum çok üzgünüm bu arada ailemde onun hakkında bir hayli olumsuz çünkü ailemin yanında da bir kere benden ayrıldığını söyledi bu yüzden ailem ona kızgın.Ben ise onu devamlı özlüyorum...
çok uzun oldu kusura bakmayın...
Neye pişman olacakmışsınız? “Tuh, keşke aile apartmanına gelin gitseydim” mi diyecekmişsiniz yoksa “fragmanı devamlı ayrılan adam olan filmi izleseydim” mi?
Merhaba, bu konuda pişmanlık duyduğum için buraya yazmak istedim. 6 yıllık bir ilişkimiz vardı son 8 ayı nişanlıydık ve geçen gün tamamen bitti. Sebepleri ise birikmişti aslında,
ilk başta ailem ailesine ısınamadı onun ailesi olumsuz bir şey demese de her şey olur biter olur biter onu alırız bunu alırız diyorlardı olumlu konuşuyorlar fakat soğukluk vardı. Neyse ben ailemi zorla ikna ettim nişanlandık. Nişan günü dahi problemli geçti o günüm zehir oldu diyebilirim hem onun ailesi hem de kendi ailem de hatalıydı. Bu süreçler içerisinde ailem devamlı onun doğru insan olmadığını mutlu olamayacağımızı hayat tecrübelerine göre konuştuklarını söylemiş ve ben gözardı edip ' hayır o iyi biri biz mutlu oluruz ' bağırıyor ve onları bastırıyordum. Bunun harici benim nişanlımla ilişkim de devamlı tartışmalar oluyordu ve ben kendimi devamlı gönül alan biri olarak buluyordum onu bırakamıyordum o ise ayrılıyordu devamlı. 'olursa olur olmazsa sen bilirsin' düşünce yapısına sahip bir insandı ve ben hep idare ettim. Hep o mu suçluydu? Hayır elbet bende suçluydum ama çoğunluk gönül alan konumundaydım ve bir kere bile ayrılmadım. Aklımda hep şüphe vardı acaba ayrılsak uğraşır mı benim için. Bunların yanı sıra iyi özellikleri de gerçekten iyidir. Yalan söylemez, eğitimime ve sağlıma çok önem verir. (psikolojik sağlığımı unuttu ama sanırım:)) evden işe işten eve bir insandır ve gerçekten dürüst bir kişiliğe sahiptir neyse o. ama bu olumsuz özellikleri beni ziyadesiyle yıprattı ve son zamanlarda artık hiç bir şey yapmaya isteğim kalmamıştı ne gelinlik bakmak, ne eşya seçmek... İyi ve mutlu hissetmiyordum zaten ailem de pek istekli değildi her şey birleşti. Onun ailesi de nişanlılık sürecinde (kesinlikle maddiyatta değilim onlarda bilip kabul ederler) hediye dahi almadılar, gelmediler, ailemi çok fazla aramadılar. Ben geleneklere fazla takılan bir insan değilim fakat nihayetinde genç bir kızım ve heveslerim oluyor bunlar çok gerçekleşmedi. Mesafeler bir hayli uzaktı ama artık her şey kolay... Bunların üstüne birde aile apartmanında altlı üstlü oturacağımızı söyledi.Öncesinde kiralık eve ikna olmuştu fakat aramızda tartışma geçince yine aile apartmanı dedi ve seçenek bırakmadı. Açıkcası ben kaldıracak bir yapıya sahip değilim bunu. Neyse ben ertelemek istediğimi ama onu çok sevdiğimi şuan hazır hissedemediğimi söyledim. Açıkcası korkuyordum. Bana biraz zaman vermesini istedim o da veremem ya bu tarihte olur ya da biz hiç olmayız dedi ayrıldık. Bu süreçte onun da ayrılmakta zorlandığını farkettim konuştuk bitti konuştuk bitti... En konuşmamızda nolur bu tarih kalsın biz ayrılmayalım dedi ama aile apartmanında yine ısrar etti ve babamı ikna etmek için aradı babamda zaten olumsuz olduğu için tam bitirmedi ama beklemesi gerektiğini söyledi kızım işe başlasın bir dedi. O da beklemenin hayır getirmeyeceğini söyleyip helallik aldı kapattılar ve burada bitti. Kendimi çok büyük boşlukta hissediyorum ayrılık olsun istemedim ama olaylar buraya geldi. Acaba pişman olur muyum diye çok korkuyorum. Bana o vedalaşırken pişman olacağımı hayatını mahvettiğimi söyledi. Bilmiyorum çok üzgünüm bu arada ailemde onun hakkında bir hayli olumsuz çünkü ailemin yanında da bir kere benden ayrıldığını söyledi bu yüzden ailem ona kızgın.Ben ise onu devamlı özlüyorum...
çok uzun oldu kusura bakmayın...
Ya tabi yazması kolay bize ama yazdıklarına bakılırsa ayrılmakla doğru karar vermişsin evlilik bu şakası Yok geri dönüşü zor... aile apartmanında oturmak bile bence tek başına ayrılık sebebi buna seni zorlayamaz... ailesinin dizinden ayrılmak istemiyorsa evlenmesin bir kat yukarıda oturacaksa hiç çıkmasın aynı evden.
Uzulme zaten 6 yillik iliskiden hayir gelmez. O kadar uzun sure cikip evlenenlerin sonucu yine ayrilik. En azindan adin dul a cikmaz. Onundeki zamanda hayirli baska kismetler cikar hem yeni bi heyecan hemde ailenin onayladigi biri olur. Zaten zoraki gidiyomus hayir gelmez.
Merhaba, bu konuda pişmanlık duyduğum için buraya yazmak istedim. 6 yıllık bir ilişkimiz vardı son 8 ayı nişanlıydık ve geçen gün tamamen bitti. Sebepleri ise birikmişti aslında,
ilk başta ailem ailesine ısınamadı onun ailesi olumsuz bir şey demese de her şey olur biter olur biter onu alırız bunu alırız diyorlardı olumlu konuşuyorlar fakat soğukluk vardı. Neyse ben ailemi zorla ikna ettim nişanlandık. Nişan günü dahi problemli geçti o günüm zehir oldu diyebilirim hem onun ailesi hem de kendi ailem de hatalıydı. Bu süreçler içerisinde ailem devamlı onun doğru insan olmadığını mutlu olamayacağımızı hayat tecrübelerine göre konuştuklarını söylemiş ve ben gözardı edip ' hayır o iyi biri biz mutlu oluruz ' bağırıyor ve onları bastırıyordum. Bunun harici benim nişanlımla ilişkim de devamlı tartışmalar oluyordu ve ben kendimi devamlı gönül alan biri olarak buluyordum onu bırakamıyordum o ise ayrılıyordu devamlı. 'olursa olur olmazsa sen bilirsin' düşünce yapısına sahip bir insandı ve ben hep idare ettim. Hep o mu suçluydu? Hayır elbet bende suçluydum ama çoğunluk gönül alan konumundaydım ve bir kere bile ayrılmadım. Aklımda hep şüphe vardı acaba ayrılsak uğraşır mı benim için. Bunların yanı sıra iyi özellikleri de gerçekten iyidir. Yalan söylemez, eğitimime ve sağlıma çok önem verir. (psikolojik sağlığımı unuttu ama sanırım:)) evden işe işten eve bir insandır ve gerçekten dürüst bir kişiliğe sahiptir neyse o. ama bu olumsuz özellikleri beni ziyadesiyle yıprattı ve son zamanlarda artık hiç bir şey yapmaya isteğim kalmamıştı ne gelinlik bakmak, ne eşya seçmek... İyi ve mutlu hissetmiyordum zaten ailem de pek istekli değildi her şey birleşti. Onun ailesi de nişanlılık sürecinde (kesinlikle maddiyatta değilim onlarda bilip kabul ederler) hediye dahi almadılar, gelmediler, ailemi çok fazla aramadılar. Ben geleneklere fazla takılan bir insan değilim fakat nihayetinde genç bir kızım ve heveslerim oluyor bunlar çok gerçekleşmedi. Mesafeler bir hayli uzaktı ama artık her şey kolay... Bunların üstüne birde aile apartmanında altlı üstlü oturacağımızı söyledi.Öncesinde kiralık eve ikna olmuştu fakat aramızda tartışma geçince yine aile apartmanı dedi ve seçenek bırakmadı. Açıkcası ben kaldıracak bir yapıya sahip değilim bunu. Neyse ben ertelemek istediğimi ama onu çok sevdiğimi şuan hazır hissedemediğimi söyledim. Açıkcası korkuyordum. Bana biraz zaman vermesini istedim o da veremem ya bu tarihte olur ya da biz hiç olmayız dedi ayrıldık. Bu süreçte onun da ayrılmakta zorlandığını farkettim konuştuk bitti konuştuk bitti... En konuşmamızda nolur bu tarih kalsın biz ayrılmayalım dedi ama aile apartmanında yine ısrar etti ve babamı ikna etmek için aradı babamda zaten olumsuz olduğu için tam bitirmedi ama beklemesi gerektiğini söyledi kızım işe başlasın bir dedi. O da beklemenin hayır getirmeyeceğini söyleyip helallik aldı kapattılar ve burada bitti. Kendimi çok büyük boşlukta hissediyorum ayrılık olsun istemedim ama olaylar buraya geldi. Acaba pişman olur muyum diye çok korkuyorum. Bana o vedalaşırken pişman olacağımı hayatını mahvettiğimi söyledi. Bilmiyorum çok üzgünüm bu arada ailemde onun hakkında bir hayli olumsuz çünkü ailemin yanında da bir kere benden ayrıldığını söyledi bu yüzden ailem ona kızgın.Ben ise onu devamlı özlüyorum...
çok uzun oldu kusura bakmayın...
aile apartmaninda sizle simdiden ilgilenmeyen bi aileyle yasicaktiniz, esiniz de annem diyosa yapilacak babam diyosa kanundura baglar siz de kafanizi vuracak tas bulamayinca buraya konu acardiniz
ailesine karşı kuyrugu dik tutmak icin diretmistir cogu konuda. hem onlarin gonlu oluyodur, oglumuz istedigini yaptiriyo diye hem de ailesinin belli ki ona lafi geciyo. rahatliyolardir hersey istedigimiz gibi olcak diye
arada derede kalip yipranacaginiza biraz oturup aglarsiniz gecer uzulmeyin
Merhaba, bu konuda pişmanlık duyduğum için buraya yazmak istedim. 6 yıllık bir ilişkimiz vardı son 8 ayı nişanlıydık ve geçen gün tamamen bitti. Sebepleri ise birikmişti aslında,
ilk başta ailem ailesine ısınamadı onun ailesi olumsuz bir şey demese de her şey olur biter olur biter onu alırız bunu alırız diyorlardı olumlu konuşuyorlar fakat soğukluk vardı. Neyse ben ailemi zorla ikna ettim nişanlandık. Nişan günü dahi problemli geçti o günüm zehir oldu diyebilirim hem onun ailesi hem de kendi ailem de hatalıydı. Bu süreçler içerisinde ailem devamlı onun doğru insan olmadığını mutlu olamayacağımızı hayat tecrübelerine göre konuştuklarını söylemiş ve ben gözardı edip ' hayır o iyi biri biz mutlu oluruz ' bağırıyor ve onları bastırıyordum. Bunun harici benim nişanlımla ilişkim de devamlı tartışmalar oluyordu ve ben kendimi devamlı gönül alan biri olarak buluyordum onu bırakamıyordum o ise ayrılıyordu devamlı. 'olursa olur olmazsa sen bilirsin' düşünce yapısına sahip bir insandı ve ben hep idare ettim. Hep o mu suçluydu? Hayır elbet bende suçluydum ama çoğunluk gönül alan konumundaydım ve bir kere bile ayrılmadım. Aklımda hep şüphe vardı acaba ayrılsak uğraşır mı benim için. Bunların yanı sıra iyi özellikleri de gerçekten iyidir. Yalan söylemez, eğitimime ve sağlıma çok önem verir. (psikolojik sağlığımı unuttu ama sanırım:)) evden işe işten eve bir insandır ve gerçekten dürüst bir kişiliğe sahiptir neyse o. ama bu olumsuz özellikleri beni ziyadesiyle yıprattı ve son zamanlarda artık hiç bir şey yapmaya isteğim kalmamıştı ne gelinlik bakmak, ne eşya seçmek... İyi ve mutlu hissetmiyordum zaten ailem de pek istekli değildi her şey birleşti. Onun ailesi de nişanlılık sürecinde (kesinlikle maddiyatta değilim onlarda bilip kabul ederler) hediye dahi almadılar, gelmediler, ailemi çok fazla aramadılar. Ben geleneklere fazla takılan bir insan değilim fakat nihayetinde genç bir kızım ve heveslerim oluyor bunlar çok gerçekleşmedi. Mesafeler bir hayli uzaktı ama artık her şey kolay... Bunların üstüne birde aile apartmanında altlı üstlü oturacağımızı söyledi.Öncesinde kiralık eve ikna olmuştu fakat aramızda tartışma geçince yine aile apartmanı dedi ve seçenek bırakmadı. Açıkcası ben kaldıracak bir yapıya sahip değilim bunu. Neyse ben ertelemek istediğimi ama onu çok sevdiğimi şuan hazır hissedemediğimi söyledim. Açıkcası korkuyordum. Bana biraz zaman vermesini istedim o da veremem ya bu tarihte olur ya da biz hiç olmayız dedi ayrıldık. Bu süreçte onun da ayrılmakta zorlandığını farkettim konuştuk bitti konuştuk bitti... En konuşmamızda nolur bu tarih kalsın biz ayrılmayalım dedi ama aile apartmanında yine ısrar etti ve babamı ikna etmek için aradı babamda zaten olumsuz olduğu için tam bitirmedi ama beklemesi gerektiğini söyledi kızım işe başlasın bir dedi. O da beklemenin hayır getirmeyeceğini söyleyip helallik aldı kapattılar ve burada bitti. Kendimi çok büyük boşlukta hissediyorum ayrılık olsun istemedim ama olaylar buraya geldi. Acaba pişman olur muyum diye çok korkuyorum. Bana o vedalaşırken pişman olacağımı hayatını mahvettiğimi söyledi. Bilmiyorum çok üzgünüm bu arada ailemde onun hakkında bir hayli olumsuz çünkü ailemin yanında da bir kere benden ayrıldığını söyledi bu yüzden ailem ona kızgın.Ben ise onu devamlı özlüyorum...
çok uzun oldu kusura bakmayın...
Birkac aya evlenir merak etmeyin..bu iliskinin yuz goz oldugu yıprandigi net..Daha mutlu olursunuz belki de zamana birakin biten bitmis..Hep gonul alan taraf sizken karsidakinin cok da sevmedigi ortada..
Öncelikle geçmiş olsun.Bu deneyimi iki kez yaşayan biri olarak seni çok iyi anlıyorum. Aşk sevgi önemli; ama mantık da önemli. Ailenin içine sinmemişse vardır bir bildikleri. Terkeden taraf sen olduğun için vicdan yapıyorsun. Ki nişanlın da sana bunu hissettirmeye çalışmış. Lakin sen ayrılmak zorunda bırakılmışsın. Bu ayrılık tek taraflı değil gibi. Sanki nişanlının da aklına yatmayan bir şeyler varmış da o ayrılık kararını sana aldırmış .Aile apartmanında yaşamaya zorlanarak iş yokuşa sürülmüş. Bu ya da bunun gibi sorunlar olmasa sen ayrılık kararı vermezdin. İçin rahat olsun. Önüne bak. Ayrılık tazeyse ara ara gelgitli duygular yaşaman, geçmişi sorgulaman normal. Bunlar zamanla iyileşecek.İçini ferah tut. Her şey geçiyor. Kalp zamanla iyileşiyor.
Benim konularımı da okuyabilirsin. 3 ay önce düğünüme 10 gün kala ayrıldık. Çok şükür iyiyim. Zaman ve sevgi dolu bir aile her şeyin ilacı.
orchiddream
olanda hayır vardır derler.
Ben anlattıklarınızdan sizin mantıklı bir insan olduğunuzu ve doğru karar verdiğinizi düşündüm.
Teşbihte hata olmasın;
Alışveriş esnasında bile denediğiniz kıyafet tam içinize sinmediyse, kararsız kaldıysanız almayın diyor alışveriş uzmanları...
Altı yıl uzun bir süre bir nevi alışkanlık yazdığınıza göre ayrılık akıllıca çünkü ilişkilerde hep verici taraf siz olmuşsunuz bu belirli bir zaman sonra insanı yıpratıyor aile apartmanında oturmak çok zor özel hayat diye birşey kalmıyor sonra huzursuzluk başlıyor hakkınızda hayırlısı olsun üzülmeyin
Merhaba, bu konuda pişmanlık duyduğum için buraya yazmak istedim. 6 yıllık bir ilişkimiz vardı son 8 ayı nişanlıydık ve geçen gün tamamen bitti. Sebepleri ise birikmişti aslında,
ilk başta ailem ailesine ısınamadı onun ailesi olumsuz bir şey demese de her şey olur biter olur biter onu alırız bunu alırız diyorlardı olumlu konuşuyorlar fakat soğukluk vardı. Neyse ben ailemi zorla ikna ettim nişanlandık. Nişan günü dahi problemli geçti o günüm zehir oldu diyebilirim hem onun ailesi hem de kendi ailem de hatalıydı. Bu süreçler içerisinde ailem devamlı onun doğru insan olmadığını mutlu olamayacağımızı hayat tecrübelerine göre konuştuklarını söylemiş ve ben gözardı edip ' hayır o iyi biri biz mutlu oluruz ' bağırıyor ve onları bastırıyordum. Bunun harici benim nişanlımla ilişkim de devamlı tartışmalar oluyordu ve ben kendimi devamlı gönül alan biri olarak buluyordum onu bırakamıyordum o ise ayrılıyordu devamlı. 'olursa olur olmazsa sen bilirsin' düşünce yapısına sahip bir insandı ve ben hep idare ettim. Hep o mu suçluydu? Hayır elbet bende suçluydum ama çoğunluk gönül alan konumundaydım ve bir kere bile ayrılmadım. Aklımda hep şüphe vardı acaba ayrılsak uğraşır mı benim için. Bunların yanı sıra iyi özellikleri de gerçekten iyidir. Yalan söylemez, eğitimime ve sağlıma çok önem verir. (psikolojik sağlığımı unuttu ama sanırım:)) evden işe işten eve bir insandır ve gerçekten dürüst bir kişiliğe sahiptir neyse o. ama bu olumsuz özellikleri beni ziyadesiyle yıprattı ve son zamanlarda artık hiç bir şey yapmaya isteğim kalmamıştı ne gelinlik bakmak, ne eşya seçmek... İyi ve mutlu hissetmiyordum zaten ailem de pek istekli değildi her şey birleşti. Onun ailesi de nişanlılık sürecinde (kesinlikle maddiyatta değilim onlarda bilip kabul ederler) hediye dahi almadılar, gelmediler, ailemi çok fazla aramadılar. Ben geleneklere fazla takılan bir insan değilim fakat nihayetinde genç bir kızım ve heveslerim oluyor bunlar çok gerçekleşmedi. Mesafeler bir hayli uzaktı ama artık her şey kolay... Bunların üstüne birde aile apartmanında altlı üstlü oturacağımızı söyledi.Öncesinde kiralık eve ikna olmuştu fakat aramızda tartışma geçince yine aile apartmanı dedi ve seçenek bırakmadı. Açıkcası ben kaldıracak bir yapıya sahip değilim bunu. Neyse ben ertelemek istediğimi ama onu çok sevdiğimi şuan hazır hissedemediğimi söyledim. Açıkcası korkuyordum. Bana biraz zaman vermesini istedim o da veremem ya bu tarihte olur ya da biz hiç olmayız dedi ayrıldık. Bu süreçte onun da ayrılmakta zorlandığını farkettim konuştuk bitti konuştuk bitti... En konuşmamızda nolur bu tarih kalsın biz ayrılmayalım dedi ama aile apartmanında yine ısrar etti ve babamı ikna etmek için aradı babamda zaten olumsuz olduğu için tam bitirmedi ama beklemesi gerektiğini söyledi kızım işe başlasın bir dedi. O da beklemenin hayır getirmeyeceğini söyleyip helallik aldı kapattılar ve burada bitti. Kendimi çok büyük boşlukta hissediyorum ayrılık olsun istemedim ama olaylar buraya geldi. Acaba pişman olur muyum diye çok korkuyorum. Bana o vedalaşırken pişman olacağımı hayatını mahvettiğimi söyledi. Bilmiyorum çok üzgünüm bu arada ailemde onun hakkında bir hayli olumsuz çünkü ailemin yanında da bir kere benden ayrıldığını söyledi bu yüzden ailem ona kızgın.Ben ise onu devamlı özlüyorum...
çok uzun oldu kusura bakmayın...
Nisan attığı için pişman olan hiç duymadım
Ama evlenince pişman olanlarla dolu buralar ve her yer !!!
Seviyorsa taşın altına koyacakti elini !! Siz dünya fedakarlık yapsaniz boş !! Çünkü kadın fedakarlık yaptıkça erkeğin gozunde basitlesiyor nedense , değer vereceklerine eziyorlar!!
İyi yapmışsın hoş etmişsin , uzun ilişkilerde hep kızın teslim olmasını istiyolar , yok öyle yağma ailene helal olsun .
Ha gelir toparlarlar senin ailenin gönlünü alır ,seviyorsunuz da saygı duyarım . Zaten adam uzaklaşmış çoğu şeyi harcamış o adım atmıyorsa siz esnemeyin pismanda olmayın
ZORUNDA MIYIZ YAA? mutlu olmayı hakediyoruz kusura bakmasın kimse
orchiddream
olanda hayır vardır derler.
