- 16 Ekim 2010
- 1.047
- 36
- 158
- Konu Sahibi minik_kelebek
- #10.941
bu doktorlar beni deli ediyor ya,deneme tahtasımıyız biz,1.düşüğü dikkate almıyorlar,dikkate alıp araştırmak için 2.düşüğümüzümü bekliyorlar,benim gittiğim doktorlarda pek araştırmak istemediler ama ben kendim zorla birsürü test yaptırdım ama yetersiz tabii,rahim filmi çektirip tıpta araşttırtsam içim daha çok rahatlıycaktı,Allaha emenet artık...
ayrıca canım korunma süresi demişsin,benim doktorum bana 3 ay vermişti ama benim bebeğim 16.haftasını bitirmişti,büyüktü yani,ama rahmin toparlanması için 3 ay iyi bir süre canım.
bende reglim bitsin doktoruma gidip düşük nedenini araştıracağım.
kan pıhtılaşması ile ilgili testler varmış onu yaptıracağım.
smear testi,rahim filmi isteyeceğim.
bana doktorum korunma vermedi.rahmimin temiz olduğunu söyledi.
zaten önceki gibi kazıma ile kürtaj yapmıyorlarmış.,vakum gibi birşeyle alıyorlarmış.
rahim zedelenmiyormuş.
inş. Rabb'im en hayırlı ve en kısa zamanda sağlıklı bebişlerimiizin sesini duymamızı nasip eder.
seni çok iyi anlıyorum canım,bende bebeğimi 16 haftalıkken hiç sebepsiz kaybettim,ultrasonlar,kontroller,ikili testler herşey normaldi,taaakiii düşükten 1 gün önce kanamam başlayana kadar,acilde ultrasonda bile bebek sağlıklıydı,sabah taburcu olup eve döndüm ve akşam aşırı karın ve bel sancısıyla(kısacası doğum sancısı)tekrar acile gittik,doktoru beklerken suyum arkasındanda kan boşaldı ve tabii kürtaj,en acısıda ney biliyormusun canım o oda doğumhaneydi ve yeni bir bebek doğmuş tartıdaydı ve o bebeğin yanında düşük yaptım,o an kafamdan neler geçtiğini anlatmama gerek varmı....
ben ayıldıktan sonra hemşireler bebeği görmek istermisin dediler,senin anlattıklarını yaşamamak için,aklımdan o sahne hiç gitmez diye bebeğimi görmek istemedim ama annemlere aldırtıp babaannemin mezarının yanına gömdürttüm,aradan 9 ay geçti,hala bebişimin yanına gidecek cesareti bulamadım kendimde,ama yağmur yağdıkça içime bir taş çöküyor sanki,o kadar ağırki yutkunamıyorum bazen,ağlıyorum ağlıyorum ağlıyorum...
bir daha hamile kalırsam kontrollere gittiğimde asla ultrasona bakmıycam karar verdim,kalp sesini dışarıya verirken kulaklarımı tıkıycam,çünkü bebişimin kollarının çırpınışı hiç aklımdan çıkmıyor,bir kuş gibi çırpınıyordu,eğer 2.kezde kaybedersem bu kadar çok acı çekmek istemiyorum.
şimdi hala hamile değilim canım ama heray ümitleniyorum ama 2.sefer aynı şeyleri yaşamaktanda çok korkuyorum,bu yüzden seni çok iyi anlıyorum ve biliyorumki hepimiz aynı duyguları yaşıyoruz.
ah canım be,kusura bakmayın çok uzun yazdım,belkide gereksiz ama içimi boşaltmaya dertleşmeye ne çok ihtiyacım varmış....
Allah sabır versin.
düşündükçe içim parçalanıyor.
ewe geldim.ertersi gün kürtaj olacağım.ama içimde hala bir umut.
bebeğimin ult. kağıdı yatakodamın aynasında asılı.
kıyafetlerimi hazırlıyordum.bir ağrı bir sancı dayanılmaz.
suyum gelmiş.ben altıma kaçırdım zannettim.
neyse arkasından bir sancı daha....
minnacıcık bir et parçası.korktum.
bir ağrı bir sancı daha.... ve küçücük kolları bacakları ve simsiyah inci gibi gözleri belli olan bebeğim.











o anda dünyalar başıma yıkılmıştı.çünkü kürtaj olacağımı bilsem bile bir umudum vardı.
altım bebeğimi peçeteye koydum.bir bacağı yoktu.demek ki bacağı kopmuştu.
hemen eşimi aradım.o arada kanamam şiddetlendi tabii ağrılarımda....
eltime bebeğimin ult.görüntüsünü,tahlillerimi,gebelik takip formumu verdim.at çöpe dedim.
Allah ım sen kimseye yaşatma.sesini duymasamda,karnımda oynamasada kalp atış seslerini duymuştum.
kayınvalidem o et parçası çocuk değil dedi.eşime çöpe atmasını söyledi.inci gözlü bebeğim.annenin kucağı yerine çöp tenekesine mi gidecektin!
eşim atmamış.katlamış peçeteyi.bana söyledi kürtaj sonrası.baktım ki bebeğim kağıda yapışmış kalmış.
ay Allah ım sen kimseyi evlat acısıyla sınama.sesini duymasamda,koklayamasam da o benim karnımda canlıydı.çok zor.Rabb'im bir daha aynı acıyı yaşatmasın.tüm isteyenleri de sağlıklı evlatlarla müjdelesin.