- 17 Nisan 2013
- 487
- 150
- 323
- Konu Sahibi elifsu0225
-
- #21
konuyu okuyunca sizde kendimi gördüm konu sahibi benim de kalbim ruhum yok gibi ot gibi yaşıyorum kimseye sevgi dolu değilim kızıma bile sarılırken içim donuk neden böyle oluyor acaba
Ben de bilemiyorum maalesef. Buraya yazarken tereddüt ettim. Beni merhametsizlikle suclarlar fln diye. Demek ki tek de değilim.farklı bi çözümüm olursa yazarım ben dekonuyu okuyunca sizde kendimi gördüm konu sahibi benim de kalbim ruhum yok gibi ot gibi yaşıyorum kimseye sevgi dolu değilim kızıma bile sarılırken içim donuk neden böyle oluyor acaba
Evet çok supheciyim ve kimseye guvenmiyorum.aşırı güvensizlik hakim.sırtını dönen dostlarım. Arkamdan yapılan dedikodular, çıkarcı insanlar, menfaat icin ihanet eden yalan söyleyen bazı sevdiklerim...Bu yüzden kimseye guvenmiyorum. Bu sebep diyelim ki.ama çözüm önerisi fln yok mu?
Biliyormusunuz i nsan yasindan buyuk acilar haksizliklar yasayinca çelik gibi sinirlere sahip oluyor bir yerde bir ornek vardi bazi insanlar patates gibidir normalde tas gibi sert olan kendisi sicak suda dagilir bazilari kahve gibidir sicak su onlari kahve gobi bambaska.lezzetli bir yiyecek haline cevirir...biraz zaman verin kendinize ve dinimizin onerisidir yetim basi oksayin kalbiniz yumusar cozumlerdendir ...zayiflara.merhamet gosterin tefekkur edin sukredin ve dua edin duzelirEvet beni çok üzen bi kaç olay yaşadım
Geçmişte.halen de canımı sıkar bazen.ama bastırmaya çalışıyorum. Yaşadıkça bastiriyorum.ne olduğunu yazmak istemiyorum.ama yapılan bi haksızlık karşısında tepki veremeyip susmak zorunda kalmak gibi. Olayı açığa vursam daha kötü olabilirdi hersey. Susup acısını kendim yaşıyorum
Aynen katılıyorum canımBu duygusuzluk ileride birden yogun bir şekilde kırılabilir ve ani buyuk pişmanlıklar içinde bulabilirsiniz kendinizi gibi geliyor bana. Fırtına öncesi sessizlik derler ya. Oyle hissettim. İleride bir patlama yasayacaksınız sanki diye.
büyüyorsun...Merhaba bayanlar,
Farklı bir durumla ilgili fikirlerinizi almak istiyorum.
Gerçekten duygularım yok gibi. Aşırı bi sogukkanlilik ve sakinim var üzerimde. Ve bu durumdan çok rahatsızım.çünkü önceden böyle değildim.
Mesela ailemden uzakta yaşıyorum ve hiç ozlemiyorum sanki. Bazi zamanlar 1 yıl memleketimize gidemedigimiz oluyor. Gidince anneme veya Kardeşime sarilsam da içimde sevgi yok sanki. Canım kadar sevdiğim annannemi geçen yıl gözümün önünde ambulansla acilen götürdüler. En ufak bi korku telaş hissedemedim ve cok uzulmustum.
Sevdiğim birinden ayrılırken hiç üzüntü yasamiyorum.kalbimde sanki hiç duygu yok o anda. Ruh gibiyim adeta.
Esime olan duygularımi anlayamıyorum. Önceden aşk dolu şiirler yazardım. Artık alışkanlık falan oldu diye düşünürdüm ama normal gelmiyor.hic şiir veya mektup yazasim gelmiyor.
2.cocuguma hissettiğim duygular ilk anne olduğum zamankinden daha az sanki. İlk çocuğumda hersey çok farklıydı sanki duygularım.
Bi şeye zarar gelse mesela bi bardak kırılma, sevdiğim bi eşya zarar görse umrumda değil adeta.
Geçenlerde burada konu acmistim.eve gelen misafir altinlarimdan bi kaçını almıştı. En sevdiğim bilezigimdi. Çok böyle bi üzüntü yaşamadım. Günlerce dert etmedim.
Uğradığı bi kaç haksızlık sonrası agladigim uzuldugum oldu. Hayal kırıklığı olmuştu çünkü. Ama sonra geçti.hiç olmamış gibi
Nedir bu sizce?
Psikolojik destek mi almam lazım. En ufak bi şeyde duygulanip ağlayan ben taş kesildi sanki ve cok rahatsizim bu durumdan
aynen kazanılmış yeti...bence zamanında çok kırıldın çok üzüldün bağışıklık kazandın
Ben de bir ara oluyordum. İnsan çok büyük üzüntüler veya başa çıkamadığı uzun süreli sıkıntılar yaşayınca taşlaşıyor sanki. Belki vücut kendisini korumaya alıyordur.
Ingmar Bergman filmlerini seyredin. Orada bolca duygularini kaybeden insan temasi islenir. Film mekani Isvec olmasi sizi sikmazsa, seyredin, insanlarin karakterleri degisir, hisler kaybolur geri gelir, normal seyler bunlar. Ama SRI antidepresan aliyorsaniz, en buyuk olasilik aldiginiz haplardir.Evet çok supheciyim ve kimseye guvenmiyorum.aşırı güvensizlik hakim.sırtını dönen dostlarım. Arkamdan yapılan dedikodular, çıkarcı insanlar, menfaat icin ihanet eden yalan söyleyen bazı sevdiklerim...Bu yüzden kimseye guvenmiyorum. Bu sebep diyelim ki.ama çözüm önerisi fln yok mu?
Kiz sana buyu yapan filanmi oldu yoksa resmem biseylerin etkisinde gibisinEvet mutluluklarim da donuk genelde. Sevdiklerime kavusunca hiç heyecanlı değilim. Kardeşimin düğünü var yakinda.bende zerre heyecan yok.eskiden mutluluktan havalara uctugum durumlar şimdi çok basit geliyor ve beni en çok bu durum rahatsız ediyor işte
Konu sahibi yaş kac acaba .sizin hayattaki can damari denecek kadar onemli bir isteginizi sanirim fena halde kirmislar .isin icindende cikamayinca boyle kalmissin iste .bence savasmalisin eger yas olarak cok gec degilseAynen. Bir noktadan sonra hayattan sille yediğinde şaşırmayıp yoluna devam ediyorsun, alışıyorsun. Ben de taşlaştım artık ne şaşırıyorum ne üzülüyorum bir şeylere. O kadar çok üzüldüm ki geçmişte artık soğuk hissiz bir insan haline geldim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?