- 2 Ocak 2017
- 3.321
- 19.933
- 208
- Konu Sahibi ShellShock
-
- #121
Instagram hesabını sizinle paylaşmadı diye özgüvensiz mi oluyor? Bence sadece makul ve mantıklı bir insan oluyor. Sizin takıntılı bir deli olmadığınızı nereden bilebilir mesela? Neden sizinle kimliğini paylaşsın? Ki kendisini burdan tanıdığım kadarıyla gayet özgüvenli ve akıllı bir kadın. Kimsenin size bir şey ispat etmeye ihtiyacı da yok kendinizi çok ciddiye alıyorsunuz.Gelemiyorsun çünkü özgüvenin yok korktun.
Burdan atıp tutma bence.
Ben ne olduğumu biliyorum.
Sen de kendini biliyorsun.
Bilmem kaç yıl önce açtığım konudan sanane ayrıca.
Siz konu bile açamıyprsunuz korkudan bu arada .
Sadece yorum yapıyorsunuz gizli gizli fesatlanıyorsunız insanlara .
Özgüveni olan çıkar karşıma çıkamıyorsan bitti ok.
Hadi bakalım şimdi
Ooo kankileri geldi şimdi.Instagram hesabını sizinle paylaşmadı diye özgüvensiz mi oluyor? Bence sadece makul ve mantıklı bir insan oluyor. Sizin takıntılı bir deli olmadığınızı nereden bilebilir mesela? Neden sizinle kimliğini paylaşsın? Ki kendisini burdan tanıdığım kadarıyla gayet özgüvenli ve akıllı bir kadın. Kimsenin size bir şey ispat etmeye ihtiyacı da yok kendinizi çok ciddiye alıyorsunuz.
Evet çok özgüvenliyim. Fıstık gibi fiziğim harika kariyerim, aşırı yakışıklı bir kocam var. Başka soru?Ooo kankileri geldi şimdi.
Kendisi bana takıntılı ve deli gibi her konuda gelip bana saldırıyor bırakmıyor peşimi bende gel tanışalım dedim gelemedi.
Ay en özgüvenli sizsiniz zaten tamam ağlamayın artık özgüvenliler.
Hadi ben kompleksliyim tamam mı mutlu olun bakın kabul ettim .
He canım he.Evet çok özgüvenliyim. Fıstık gibi fiziğim harika kariyerim, aşırı yakışıklı bir kocam var. Başka soru?
Gören biri olarak yazıyorum taş gibi hatunsunEvet çok özgüvenliyim. Fıstık gibi fiziğim harika kariyerim, aşırı yakışıklı bir kocam var. Başka soru?
Ben sizi tanımıyorum yalnız. Özgüveni instagram hesabı ile bağdaştırmanız komik oldu. Siz bir papatya çayı için bence. Sizi instagramdan takip etmeyen herkesi özgüvensiz sanıyorsunuz. Hayır takipçi ihtiyacınız varsa söyleyin takip edelim o zaman.He canım he.
Gelip karşıma çıkacak cesaretiniz yok .
Klavyeden salla.
Ayrıca fiziğin bilmem nende beni ilgilendirmez.
Banane senden .
Ben kendimi biliyorum.
Sizin gibi takıntı yapmıyorum burdakı üyeleri kafama takıp kin tutmuyorum .
Saldırmıyorumm.
Hatırlamıyorum bile kimle tartıştım ettim.
Özgüveni Instagram hesabımla bağdaştırmıyorum lütfen okuduğunu anla.Ben sizi tanımıyorum yalnız. Özgüveni instagram hesabı ile bağdaştırsanız komik oldu. Siz bir papatya çayı için bence. Sizi instagramdan takip etmeyen herkesi özgüvensiz sanıyorsunuz. Hayır takipçi ihtiyacınız varsa söyleyin ederiz o zaman.
Ben sizi tanımıyorum yalnız. Özgüveni instagram hesabı ile bağdaştırmanız komik oldu. Siz bir papatya çayı için bence. Sizi instagramdan takip etmeyen herkesi özgüvensiz sanıyorsunuz. Hayır takipçi ihtiyacınız varsa söyleyin takip edelim o zaman.
valla birbirimizi tanıyoruz, özgüvenle ego bambaşka şeyler. Ben burada tanımadığım bilmediğim güvenmediğim insanlara fotoğrafımı yada kimliğini afişe edecek kadar ego zehirlenmesi yaşamıyorum. O kadar akılsız da değilim. Sizinle tanıştım zira sizi burada az çok biliyorum görüyorum seviyorum. Kalkıp da kendimi gaza gelip afişe etmedim diye özgüvensiz olduğum iddia edilince de vana gülme geliyorGören biri olarak yazıyorum taş gibi hatunsun
Arkadaşların koştu yardıma hadi iyisin.valla birbirimizi tanıyoruz, özgüvenle ego bambaşka şeyler. Ben burada tanımadığım bilmediğim güvenmediğim insanlara fotoğrafımı yada kimliğini afişe edecek kadar ego zehirlenmesi yaşamıyorum. O kadar akılsız da değilim. Sizinle tanıştım zira sizi burada az çok biliyorum görüyorum seviyorum. Kalkıp da kendimi gaza gelip afişe etmedim diye özgüvensiz olduğum iddia edilince de vana gülme geliyor
Bak o konuda çok haklısın işte.bambaşka birinin konusunda, bambaşka bir konuda eski konulardan saldırmaya çalışan, laf sokan bir sürü kişi var.ne güzel yorumunu yapıyorsun ,sonra biri çıkıyor aaa sen 2 sene önce bimem kimle şöyle birşey yaşamıştın diye seni gömmeye çalışıyor.yaaa ne alakası var şimdi ne alakası varÖzgüveni Instagram hesabımla bağdaştırmıyorum lütfen okuduğunu anla.
Bana feci şekilde takıntı yapmış arkadas sende onun arkadasıın.madem merak ediyorsun gel bak bakalım dedim yok dedi kaçtı.adınınız sanınız belli değil saldırganlık yapıyorsunuz.
Benim özgüvenimden kime ne ayrıca yani kompelksli olsam size ne zararı var mesela size ne
Her konuda sen böyle yorum yaptın bilmrm kaç sene önceki erkek arkadaşımı kıskanmışım öyle bir konu açmışım gelip bunu söyleyip gidiyor.
Konuyla ilgisi bile yok konu sahibinin konusunu dağıttık onun yüzünden.
Uzunnnn bir aradan sonra yine döndüm buraya...
Boşanalı 3 yıl kadar oldu bu 3 yılda beni aldattığı kadın ile bir yuva kurdu, yeğenimi kaybettim, sancılı narsist bir ilişkiyi noktaladım....
Böyle bir çırpıda anlatınca da sanki ne yaşadın ki diyorum kendime ama bugün dönüp baktığımda kimseye ama hiç kimseye aşık olamam-sevemem gibi geliyor. Kızım ile bir yuva kurdum kendime annemden ayrılıp çok şükür iyi bir iş imkanı çıktı karşıma, arabamı aldım ekonomik özgürlüğüm kimseye muhtaç olmayacak kadar hatta çevreme yardım edebilecek kadar iyi. Her şey güzel evet ama sanki kalbim taş olmuş gibi. Sanki kimse kalbimi tekrar kazanamaz zaten kazansa da bu saatten sonra n'apıyım kızım var diyorum. Benimle görüşmek isteyen tanışmak isteyen elbette oluyor ama bir insan biraz bile heyecan duymaz mı yok :) bir daha hiçbir erkeğin kollarında sığınamayacak mıyım ben ?
Bende aynı durumdayım. Benim iki tane çocuğum var. Kendimi onlara adadım galiba. Kimseye güvenmiyorum. Mutlumuyum evet mutluyum. Ama yaşım genç hayatımda bazen biri olsun istiyorum bazen hiç istemiyorum. Duygularım karışık. Zaten birşey düşünebileceğim bi insanda yok çevremde.Uzunnnn bir aradan sonra yine döndüm buraya...
Boşanalı 3 yıl kadar oldu bu 3 yılda beni aldattığı kadın ile bir yuva kurdu, yeğenimi kaybettim, sancılı narsist bir ilişkiyi noktaladım....
Böyle bir çırpıda anlatınca da sanki ne yaşadın ki diyorum kendime ama bugün dönüp baktığımda kimseye ama hiç kimseye aşık olamam-sevemem gibi geliyor. Kızım ile bir yuva kurdum kendime annemden ayrılıp çok şükür iyi bir iş imkanı çıktı karşıma, arabamı aldım ekonomik özgürlüğüm kimseye muhtaç olmayacak kadar hatta çevreme yardım edebilecek kadar iyi. Her şey güzel evet ama sanki kalbim taş olmuş gibi. Sanki kimse kalbimi tekrar kazanamaz zaten kazansa da bu saatten sonra n'apıyım kızım var diyorum. Benimle görüşmek isteyen tanışmak isteyen elbette oluyor ama bir insan biraz bile heyecan duymaz mı yok :) bir daha hiçbir erkeğin kollarında sığınamayacak mıyım ben ?
Ay yaparsa yapsınlar hepsi tırnaklarınu yiyen fesatlanan kadınlar.Bak o konuda çok haklısın işte.bambaşka birinin konusunda, bambaşka bir konuda eski konulardan saldırmaya çalışan, laf sokan bir sürü kişi var.ne güzel yorumunu yapıyorsun ,sonra biri çıkıyor aaa sen 2 sene önce bimem kimle şöyle birşey yaşamıştın diye seni gömmeye çalışıyor.yaaa ne alakası var şimdi ne alakası var.ne oluyor durup dururken birini sinirlendirince konuya ne faydası var.üstünden çookk zaman geçse de değişmiyor.2 sene önceki yaptığım hatayı ben bile hatırlamıyorum ya.her geçen gün ders alıyoruz değişiyoruz.hemm her konuda yorum yaparken kendi hayatımızı mı düşünmemiz lâzım.ne ilgisi var ben hayatımda neler yapıyorum? Herkes söylediği şeylere uygun mu yaşıyor ?.o zaman öyle düşünüyordum şimdi böyle düşünüyorum demek ki.ne var bunda ?. Sen yaptığım yoruma yorum yap.doğuyu herkes biliyor ama herkes her zaman uygulayabiliyor mu ? Bunu yapmayın ya.
Sorununuz ne ? Eski konumu gündeme getirip mutlu mu oldunuz ? Çok komik ya. Sizin gibiler yüzünden tiksindim evet çünkü işiniz gücünüz milleti vurmaya çalışmak. Bu konuyu hatirlatmaniz iyi oldu sizin gibiler gibi ego tatmini yapmak yerine hayatıma bakmışım ışık sacmisim ve karanlık günleri geride bırakmışım bundan sonra da tek bir konu dahi acmayacagim çünkü evde canı sıkılıp benim çaresiz kaldığım anları zevkle önüme sunan kötü kalpli insanlardan bırakın akıl almayı selam dahi vermem . Allah kalbinize göre versin inşallah"nereden başlasam bilemiyorum.. kendime saydırdıkça saydırıyorum... her şeyi hayatımda yaşadığım her şeyi anlatıp bana yol göstermenizi istiyorum... uzun olabilir kusura bakmayın... bir boşlukta gibiyim ne yapsam nereye gitsem bilmiyorum çok utanıyorum dua etmek istiyorum ama edemiyorum.... bir şeyler beni engelliyor sanki.. hiç güzel bir çocukluk yaşamadım babam annemi aldatırdı döverdi bize sevgisini gösterirdi ama ben pek inanmazdım... annem geçimsiz bir kadındı (şuan olmaktan en çok korkup aynen benim olduğum gibi) babamında ondan aşağı kalır bir yanı yoktu. annem ve babam boşandılar annemi önceleri çok güçlü gördüm ama bir çok insanla görüştü bunlardan birisi yukarıdaki komşumuzun oğluydu (annemden birkaç yaş büyük biri) önceleri görüşürlerdi sadece sonra adam (nikahsız!) bizimle kalmaya başladı her gece onların sesini duyardım.. kulaklarıma sürekli ellerimi sürerdim duymamak için kendi yarattığım ses ile uyuyayım diye ama kalbim sıkışırdı. yan yatağımda yatan abimi düşünüp ondan ben utanırdım! bir gün okuldan eve geldiğimizde annem sadece bir mektup bırakıp başka şehire bir akrabamızın yanına gitmişti.. o gün hayatımın bilmem kaçıncı darbesinide yedim.. yirmi gün sonra geldi tabi bize mektuplar yazardı onu özlerdim,ağlardım... çocukluk işte. babamla aynı mah. de otururduk her akşam çikolaata vs. getirir giderdi. bir gün yine balkonun camından babamı beklerken o ş... adamın babamın kalçasına bıçak sapladığını gözlerimle gördüm.. sonra o kanlı pantolonu babaannem her gttiğimizde bize bu sizin suçunuz der diyip gösterirdi. abimden yediğim dayaklar haksızlıklar... okula gözlerim mor giderdim hep bir yere vurdum derdim. annem deseniz her olayda döverdi tahammülü yoktu bize. birde acitasyon yapıp ben iyi bir anne olamadım diye ağlardı. tek desteğimiz anneannemiz oldu ekmeğimiz aşımız hep ondan gelirdi eve gelen icraları o durdururdu.. hep bir şeylerim eksikti ama keşke her şeyim eksik olsaydı da iyi bir çocukluk geçirseydim.. liseye başladım sıra arkadaşım bacaklarımı elledi müdüre şikayet ettiğimde aldığım cevap o zaman bağırcaktın napıyım ben şimdi oldu. babamı kaybettim kanserden... son anları çok zordu benim için.. yeterince üzülmedim bile. bilmiyorum hep kendimi suçladım ama hastanelere düşüp iğneler yiyecek kadar üzülmedim.. kendime kızdım hep vicdan azabı çektim neden üzülmedin diye... eşimle tanıstım liseye giderken önceleri çok güzeldi her şey. evet dedim. mutlu oldun. ona çok güvendim çok sevdim. sigara kullanıyordum azaltmamı söyledi bana güya bir liste yaptı ben bir gün onun söylediği miktara uymadım bir fazla içtim açıp söyledim.. o da bir fazlanın önemi yok güvenimi kırdın diye ayrıldı.. tabi gece hayatı kız arkadaşlar buluşmalar ortamlar gırla... hep sustum. facebook listesi güzel kızlarla doluydu ve hep arkadaşıydı sevgimden sustum.. eskiden onu seven bir kızla (kızın ablasının eşi eşimin en yakın arkadaşı) tatile gittiler. kızı nişanlısıda varmış güya. hiç aramadı tatilden dönene kadar. yine sustum. benimle bulusacağı gün yine onu eskiden seven bir kızla arkadaş ortamında buluştu. buna da eyvallah dedim. hep o ayrıldı hep o gelecek göremediğini söyledi ilişkimizde. hep ben yalvardım hep ben bekledim.. en sonunda ben ayrıldım. ve eşim beni kaybetmekten korkup eskisinden daha iyi oldu. beni ailesiyle tanıstırdı. evlilik vs. derken nikahımızdan 2 gün sonra eski sevgilisine kızın nişan attığını öğrenince ben seni alırım yazmış... ona bile sustum nişanlıyken annem ağlayarak bileziklerimi sattı eve icra geldiği için! yerine koyamayınca kredi çektim çünkü çok utandım. annem ödeyeceğini söyledi abim dedemi kandırıp evini satıp parasını yedi borcumu ödemedi. çalışıp ödeyemedim çünkü eşim evi beraber geçindiriyoruz (o zamanlar 1500 maaş alıyordu bende 1250 alıyordum çalışırken) evimiz kira diye hep ona verdim maaşımı... altınlarım onun bekarlık borçlarına düğün masraflarına borca ve küçük bir kısmı ailesine gitti. ailesine çook destek olduk. bir kere olsun neden demedim. benim borcum ortaya çıkınca çok kötü kavgalar ettik ben camları kırdım anneme abime nefretler yağdırdım eşim boşanmak istedi.. yalvar yakar ikna ettim. ama ne o eskisi gibiydi ne de ben... çünkü bütün bunlar olurken ben hep eşimi üzdüm kırdım boş yere tripler tavırlar hatta bir dün okadar saçmaladım ki benle ilgilenmio diye yüzüklerimi fırlatıp ben gidiyrum dedim adam kılını kıpırdatmayınca tabloları yerlere atıp niye gitme demiyosun diye bağırınca adam çıldırdı ağlamaya başladı ağlama krizine girdi. bir hafta sonra evi süsledim yemekler yapıp özür diledim.. kıskandım kırdım güvenmedim anlamsız hareketlerim oldu. bunları neden yaptım bilmiyorum eşim çok kısıtladı sigara içemezsin,annemlere gideceğiz,şunu yapacağız,bunu yapacağız vs. ama aynı zamanda beni korudu kolladı mutlu etmek için çok şey yaptı. ben hep borçtan korktum annemin beni doldurmaları her yerden bir ses çıkması derken kendimin en son isteyeceği bir hale dönüştüm.. eşim beni affetti borçtan sonra ailesine daha ssıcak davrandım kendi annem ve abimle iletişimi kestim daha naif daha anlayışlı oldum o bağırdı ben sustum ben bağırmak isteyince kendimi engelledim.. ama eşim sanırım artık çok yıpranmıştı bana ve tahammülü pek kalmamıştı çünkü eskisi kadar umursamıyordu ve tepkileri daha sertti artık. güvenmiyordu belkide eskisi gibi sevmiyordu davranıslarım soğuttu onu. ama yinede sevdiğini belli eden çok şey yaptı. artık eltimin benim kaynanamların dedikodusunu yaptığımı söylemesiyle (borç olayından önce yapmıştım çünkü onlara göre basit olsada çok yaralayıcı ve bazen acımasız davranısları oldu) eşim ve ailesi benden uzaklaştı.. eşim daha sert tepkiler vermeye basladı ama her nedense çok sevdiğini de belli etti. ikimizinde psikolojisini bozdum yani... şimdi boşanıyoruz ve ne benim yüzüm var gel birdaha deneyelim demeye ne de onun isteği.. hiç boşanmak istemiyorum ama aynı zamanda beni ben olduğum için kabul etmeyen hatalarımın telafisini görmeyen hep yargılayan ama aynı zamanda sevdiklerini söylleyen en küçük ayrılma haberiimizde angel şöyle diyordu diyen bir aile bir eş... çok uzattım.. sözün özü ben ne yapmaya çalışıyorum ya? karaktersiz gurursuz içi kötülüklerle dolu kıskanç bir insanım diyorum kendime. ve çok korkuyorum ömür boyu böyle kötü kalacağım ve bütün ömrüm pişmanlıklarla geçecek diye.. içimde yaşadığım duyguların hiçbir tarifi yok.. bunları neden anlattın diyecek olursanız ben bunları hafızamdan silemiyorum ve her olayda bunların arkasına sığınıyorum bu kadar iğrenç bir kişilik. birde eşime psikolojik destek almak istediğimi söylediğimde saçmalama ben seni tanıyorum ben biliyorum ben düzeltemediysem kimse düzeltemez diyordu."
2016 yılındaki konunuz sizin konunuza yazarken altta denk geldi. Sanırım "narsist" diye bahsettiğiniz eş bu.çıkmazdayım, psikolojim alt üst kendimden-karakterimden nefret ediyorum
nereden başlasam bilemiyorum.. kendime saydırdıkça saydırıyorum... her şeyi hayatımda yaşadığım her şeyi anlatıp bana yol göstermenizi istiyorum... uzun olabilir kusura bakmayın... bir boşlukta gibiyim ne yapsam nereye gitsem bilmiyorum çok utanıyorum dua etmek istiyorum ama edemiyorum.... bir...www.kadinlarkulubu.com
Neyse. Bizim gibiler yüzünden tiksindiğiniz forumdan umarım yeniden zevk alırsınız. İyi akşamlar.
Ok bundan sonra size tavsiyem konu açarsanız konuya sadece belirli kriterde kişileri alırsınız, herhangi bir saygısızlık yapmadan sadece fikrimi belirttim diye bu kadar saçma yargılanmak çok komik.. O zaman zaten kötü niyetim olmadan ve herhangi bir kırıcı üslup kullanmadan fikrimi belirttiğim için bu kadar saldırıya uğruyorsam en azından bir şey söyleyeyim.. Bu "ışık saçtığınız güçlü ve kimseye ihtiyacı olmayan herkesi reddeden kadın" imajınıza tutulup kaldığınız ve etrafı ısırdığınız sürece hayatın gerçeklerinden kaçan siz olursunuz. Bence bir insanın sevilip sevmek istemesi, kötü yaşanmışlıklardan sonra geçmişe kin tutmadan ve insanları günah keçisi ilan etmeden, hayat dersleri çıkarması, olgunlaşması, kendi düşünse bile hayatına o dönemde ona değer verecek insanlar çıkmaması "çok normal". Hatta bunu belirtmek bile zayıflık değil. Ben hayatımda birini istiyorum diyen herkese çok saygı duyuyorum, çünkü ancak kendisiyle barışmış bir insan bu cümleyi kurabilir. Ama sizde olduğu gibi sürekli pençeleri dışarıda, iyi niyetli/tarafsız eleştirileri bile hakaret olarak görüp karşısındakine saldıran insanlar ancak "güçlü kadın" rolünü oynar.Sorununuz ne ? Eski konumu gündeme getirip mutlu mu oldunuz ? Çok komik ya. Sizin gibiler yüzünden tiksindim evet çünkü işiniz gücünüz milleti vurmaya çalışmak. Bu konuyu hatirlatmaniz iyi oldu sizin gibiler gibi ego tatmini yapmak yerine hayatıma bakmışım ışık sacmisim ve karanlık günleri geride bırakmışım bundan sonra da tek bir konu dahi acmayacagim çünkü evde canı sıkılıp benim çaresiz kaldığım anları zevkle önüme sunan kötü kalpli insanlardan bırakın akıl almayı selam dahi vermem . Allah kalbinize göre versin inşallah
Gayet sağlıklı görünüyorsunuz o toplumsal beklentiler size böyle olmamanız gerekiyor gibi hissettiriyor sadece. Boşanan helede çocuğu olan herkes depresif mi olacak. Ya da tekrar bir erkek ile yolları mi kesisecek. Ben adınıza sevindim mutluluklarUzunnnn bir aradan sonra yine döndüm buraya...
Boşanalı 3 yıl kadar oldu bu 3 yılda beni aldattığı kadın ile bir yuva kurdu, yeğenimi kaybettim, sancılı narsist bir ilişkiyi noktaladım....
Böyle bir çırpıda anlatınca da sanki ne yaşadın ki diyorum kendime ama bugün dönüp baktığımda kimseye ama hiç kimseye aşık olamam-sevemem gibi geliyor. Kızım ile bir yuva kurdum kendime annemden ayrılıp çok şükür iyi bir iş imkanı çıktı karşıma, arabamı aldım ekonomik özgürlüğüm kimseye muhtaç olmayacak kadar hatta çevreme yardım edebilecek kadar iyi. Her şey güzel evet ama sanki kalbim taş olmuş gibi. Sanki kimse kalbimi tekrar kazanamaz zaten kazansa da bu saatten sonra n'apıyım kızım var diyorum. Benimle görüşmek isteyen tanışmak isteyen elbette oluyor ama bir insan biraz bile heyecan duymaz mı yok :) bir daha hiçbir erkeğin kollarında sığınamayacak mıyım ben ?
kaç yaşındasınızYani niye bu erkekler bu kadar kafaya takılıyot anlamıyorum.
Bir eksiklik mi illa bulmak mı gerekiyor
Çok ilginç bakıyor herkes ilişkilere.
Biri çıkar aşık olursun yada çıkmaz çocuğunla yaşarsın yani bunda ne var .
İlla olacak ama değil mi.
Hiç evlenmedim sizin kadar takmıyorum bu kafayı anlamam hiç.
Duyguların öldüüğünğ sanmıyorum ölse bu konuyu açmazdın.
İstediğin gibi biri çıkmıyordur karşına.
Beniö mesela ölü şu an hiç düşünmüyorum bile niye kalbim taşlaştı diye bir telaşım yok.
Ya ama Ferhan senin yorumların da unutulacak gibi değil ki şimdi lütfen bize haksızlık etme. 20 sene de sonra ölmez sağ kalırsak ulan Bi Ferhan vardı manyağın tekiydi diyecem burda.Bak o konuda çok haklısın işte.bambaşka birinin konusunda, bambaşka bir konuda eski konulardan saldırmaya çalışan, laf sokan bir sürü kişi var.ne güzel yorumunu yapıyorsun ,sonra biri çıkıyor aaa sen 2 sene önce bimem kimle şöyle birşey yaşamıştın diye seni gömmeye çalışıyor.yaaa ne alakası var şimdi ne alakası var.ne oluyor durup dururken birini sinirlendirince konuya ne faydası var.üstünden çookk zaman geçse de değişmiyor.2 sene önceki yaptığım hatayı ben bile hatırlamıyorum ya.her geçen gün ders alıyoruz değişiyoruz.hemm her konuda yorum yaparken kendi hayatımızı mı düşünmemiz lâzım.ne ilgisi var ben hayatımda neler yapıyorum? Herkes söylediği şeylere uygun mu yaşıyor ?.o zaman öyle düşünüyordum şimdi böyle düşünüyorum demek ki.ne var bunda ?. Sen yaptığım yoruma yorum yap.doğuyu herkes biliyor ama herkes her zaman uygulayabiliyor mu ? Bunu yapmayın ya.
Teziniz harika olmuş ellerinize sağlık ama çürük üzgünüm.Ok bundan sonra size tavsiyem konu açarsanız konuya sadece belirli kriterde kişileri alırsınız, herhangi bir saygısızlık yapmadan sadece fikrimi belirttim diye bu kadar saçma yargılanmak çok komik.. O zaman zaten kötü niyetim olmadan ve herhangi bir kırıcı üslup kullanmadan fikrimi belirttiğim için bu kadar saldırıya uğruyorsam en azından bir şey söyleyeyim.. Bu "ışık saçtığınız güçlü ve kimseye ihtiyacı olmayan herkesi reddeden kadın" imajınıza tutulup kaldığınız ve etrafı ısırdığınız sürece hayatın gerçeklerinden kaçan siz olursunuz. Bence bir insanın sevilip sevmek istemesi, kötü yaşanmışlıklardan sonra geçmişe kin tutmadan ve insanları günah keçisi ilan etmeden, hayat dersleri çıkarması, olgunlaşması, kendi düşünse bile hayatına o dönemde ona değer verecek insanlar çıkmaması "çok normal". Hatta bunu belirtmek bile zayıflık değil. Ben hayatımda birini istiyorum diyen herkese çok saygı duyuyorum, çünkü ancak kendisiyle barışmış bir insan bu cümleyi kurabilir. Ama sizde olduğu gibi sürekli pençeleri dışarıda, iyi niyetli/tarafsız eleştirileri bile hakaret olarak görüp karşısındakine saldıran insanlar ancak "güçlü kadın" rolünü oynar.
Fakat emin olun benden size dost/kötü niyetli insan tavsiyesi, olmadığınız kişi rolüyle sadece kendinizi kandırırsınız, bunu ben bile buradan anladıysam o tanıştığınız adamlar bunu 10 km öteden anlıyordur. Siz güçlü ve ışık saçan değilsiniz; aksine çok muhtaç ve zayıf duruyorsunuz. Sizin yerinizde başkası olsa biraz olsun anonim bir forumda hiçbir çıkar güdülmediğini anlar, (en azından benim buna yönelik bir tavrım yok) size zaman ayırıp yorum yapıp belki göremediğiniz bir şeyler için bir düşünce uyandırdığımız için teşekkür ederdi.
Dediğim gibi bugün bana "kötü niyetli" deyip geçin, hayat size zamanla öğretir.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?