Umarım inşallah,genel erkeklerin mi tarzı böyle benim eşimin mi bilemez ve doğru düşünemez hale geldim.Cevremdeki çoğu kişi ekonomik süreçleri konuşuyor ama hayat standartları aynı kaldı.Gelir düzeyi yüzünden.Ama eşimle biz kenara attığımız ufak nakitide bu sürede kira ce fatura sebebiyle tükettik.Kimseyle de konuşamadım,ama hem yazmak hemde buradaki dönüşleri okuyunca bu nebze rahatladım.Çoğunluk olarak kaygılı ve gerginiz
Bende eşimle bu tür sohbetler edemeyorum tahammül edemiyor
Hayallerimiz vardı, hayal bile kuramaz hale geldik
Bu süreçte birbirimize anlayışlı olmaktan başka çaremiz yok
Ulkece en kısa zamanda feraha cikariz umarım
Herkes aynı durumda sen yine iyisin... ben evden vazgeceli çok oldu dün çocuğa servis ayarlayalım dedim diye kavga çıktı... üstelik ben hem tam zamanlı çalışıyorum hem evi çekip çeviriyorum hem de her gün gel git 2 buçuk saatlik mesafeye çocuğu bırakıp alıyorum... Çalışmaktan tükendim ama servis bile tutamiyorum çocuğuma. Eşime değil kendime kızıyorum aslında madem gelirim yetmiyordu neden dogurdum bu yavruyu diye...Durum buİyi geceler herkese,
Hepimizin içinde olduğu bir süreç ekonomik dengesizlikler,zamlar,belirsizlikler...İyiden iyiye geleceğe dair umutlar azalıyor.Ve bugün üstüne ev sahibinin binayı satmaya karar verdiğini ve diğer iki kiracı ile görüştüğünü öğrendim.oturduklari evi almak isterlerse diye ev sahibimiz fiyat teklifinde de bulunmuş.Malesef şu süreçte bize de böyle bir teklifle gelirse alacak durumumuz yok.
Bebegim var ve ben işten ayrıldım.Calisma saatleri eşimin ve benim çok uzun sabahın erken vakti çıkmamız gerekiyor ,bakıcı bulamadım ve ailelerimizden destek malesef alamiyoruz.Asil mesele benim için dert olan eşimle bu ev almak para vs konusunu konuşamamız.inanilmaz depresif. hemen ülke ekonomisini anlatıyor,of puf bi sigara içiyor ama ben ne içimi dokebiliyorum,nede enine boyuna konuşabiliyorum.Sinirim bozuluyor ağlıyorum bu sefer kızıp sesini yükselterek beni bastırıyor.Bebegim küçük o korkmasın duymasın diye bu sefer susup kapatan taraf oluyorum.Bugunde yine ayni durumlar.Aglayamiyorjm bile.Yuzum saçlarım hep egzama.Bunu görüyor biliyor ama umursamıyor sanki.Beni güvende hissettirmiyor,umut vermiyor.Bos umut istemiyrm ama benimde biseye inancım olsin istoyrm.Sanki tek başıma çabalıyorum.Pazar masrafını hesapla,üç beş arttır kendime uzun zamandır bisey almiyrm.Gittikce psikolojik olarak dibe iniyorum.Ve eşim bunu asla görmüyor.Ekon8mik sıkıntılar,evlilikle ilgili zamanla kopan iletişim beni çok üzüyor.
Aslında benim ona yaptığım gibi bende" tamam hayatim,sağlık olsun bebeğimiz iyi olsun yapicaz atlaticaz "vb bi konuşma istiyorum daha doğrusu 8htiyac duyuyorum.Cunku kimi zaman kendi kendine telkin yetmiyor.Eşiniz size ne desin istiyosunuz onu tam anlamadim? Ulkenin hali belli, herkes sikintida, herkes umutsuz, adamin elinde sihirli degnek yok ki. Parasi yoksa ev almanin konusunu nasil konuşsun?
Evet haklısınız ama ben eşimi güvende hissettirmeye onun imkanlarımız doğrultusunda mutlu etmeye çalışıyım zaten.O da yapıyor yapar Allah razı olsun.Sadece diyorum ya yalandan değil ama umutla konuşmaya azcık ben tokezledigimde geçecek denilmesine ihtiyacım vardı.Ya adam tek maaşla ev geçindirmeye çalışıyor bebek zaten ayrı masraf maması bezi vs birazda onun güvende hissetmesi gerekmez mi?
Karşılıklı güvende hissetmek hani o ağlamıyor diye etkilenmiyor mu demek?
Depresif olmak için yeterince sebep var
Şimdi eğri oturup doğru konuşalım eskiden pazar hesabı yapıp kendine bir şey almama birikim için olurd şimdi malesef geçinmek için oluyor.
Benim taaaa kaç yaşından beri seboreik dermatitim var yüzümde saçımda bazen stresten bazı bölgelerimde de egzama çıkıyor
Ha bir sorun olmadı şükür sizden çok farklı değil kimse ağlamak ds çözüm değil
Ne desin ne konuşsun
Cok teşekkür ederim ,yazdıklarınız için.Uyanip şu mesajı okuduğumda bi rahatlık geldi içimeİnanın bana şuan bence hemen hemen hepimiz bu sıkıntıdayız..Özellikle biz kadınlar olarak daha duygusal oldugumuz ıcın maddı manevı baskıların,sorunların üst üste gelmesi tabi ki erkekleri de buhrana sokuyordur ama biz kadınları bence daha çok yıpratıyor...Kendimde bazen sizin dediğiniz gibi dönemlerde yaşadım ki hala da yaşayabiliyoruz ama düşününce öncelikle sorumluluğumuz annelik...Sağlıklı olmak zorundayız ve sağlıklı olmak için mücadele etmek zorundayız...
Herkes farklı tepki verebiliyor ama öncelikle ilk aşamada kendim adına konuşuyorum..Şuan ki sıkıntımız nedir? Şuan elimizde ev alacak bir miktar yoksa ve normal yaşam koşullarına anca yettirebiliyorsak uçuk bir hayalin peşinden gidemem bir ev içinde tek maaşla krediye giremem ama daha uygun bir kiralık daire bulabilirim...Evet zor ama mücadele etmek zorundayız...
Aşırı stresli olduğumuz zaman üslubumuz,konuşmadaki ses tonumuz ya da kullandığımız kelimelerimizde de bunu yansıtıyoruz kendim de farkındayım ve bu şekilde zaten zorlayan hayat şartlarına bir de hayattaki en yakın destekçimizle iletişimi koparmak tuz biber oluyor...Çalışmayan işine dahi doğru düzgün gitmeyen sorumlulugunu bılmeyen bir erkek için söylemiyorum bu konuyu o tarz bir insan için üslup falan kalmaz zaten bırakın iletişim kurmayı...Ben elinden geleni yapan ama şartları daha fazla zorlayamayanlar için söylüyorum...
Aile desteği olmadan bu zorlu hayat savasında hemde kırada gecınmeye calısıyorsunuz...Eğer ki siz elinizden geleni yapıyorsunuz,harcamalarınıza dikkat ediyorsunuz ama eşiniz savurgan ve vurdumduymaz davranıyorsa strese gırmekte haklısınız...Ama onun dısında gercekten ikinizde mücadele ediyorsunuz ve olanlar bu kadarsa ne uzayıp ne kısalabılıyorsanız aile desteksız ve tek çalışan olarak bunun anormal olmadıgını söyleyebılırım...
Bebek bezlerı,bebek mamaları ( ki gecen gun gördum kılıtlı saklama kaplarına koymuslar) fiyatlar uçmuş gitmiş...Onun dısında elektrıktı oydu buydu derken gercekten zor...
Aslında sizin asıl sorununuz eşinizle iletişim kuramamak bu sadece bu konuyla alakalı oldugunuda dusunmuyorum...Çünkü eş bagırınca siz susuyorsunuz ve o da bu yöntemle haklı cıktıgına inanıyor ve siz de üzülüyorsunuz...O bağırarak konuşmaya başlayınca siz ona gayet sakin bir ses tonuyla "Seni duyabiliyorum.Sesini yükseltmene gerek yok bu hayat ikimizin beraber mücadele edicez." gibi gibi karşı tavır alabilirsiniz...
Aklımada şu hikaye geldi bu konuyu görünce onuda buldum şuraya iliştireyim hatta bu hikayeyi eşinizlede paylaşabilirsiniz ki kalpleriniz uzaklaşmasın birbirinden...Ekonomık sıkıntılar elbette birgün biter ama kalpler uzaklasırsa dönüşü zor olur diyorum...
Eki Görüntüle 2982544
Ne de güzel yazmışsınız.Bende sizin yaklaşımımız gibi yaptım o zaman hersey güzel.Ama ilk anlayan taraf hep benim.O anlasa da benim üzerime çıkıyor sesle yada sessizleserek.Ben hem içime atıyorum konusamadiklarimi hemde o daha üzülüyor daha sinirleniyor diye susuyorum.Ben kendimi heder ettikten sonra eşim durumun farkına varıyor.Ama bu sefer de şarkıda dediği gibi "yerde kanım simdi kazansam ne fayda " olmuyor yani.Birbirinizle konuşmayacaksınız da kiminle konuşacaksınız?
Erkekler böyle durumlarda aşırı sorumluluk hissedip stres yapıyorlar. Bir ara benim eşimde yaptı, susar o böyle stres yaptığı zamanlar. Sarıldım, üzülme, dert etme dedim içten bir şekilde bir kaç gün gece yatarken. Sonra çözüldü. Yani önce siz ona yanında olduğunuzu hissettirin. Korkuyordum, aşırı dert ediyordur, yalnız hissediyordur. Genelde böyle oluyorlar çünkü. Bazen de o bana moral verir. Yoksa ikimizde gergin kalınca kavga çıkıyor. Birbirini anlamak önemli, ilk anlayan taraf çözüme doğru adım atsın.
Allah sizin ve hepimizin yardımcısı olsun. Yavrunuz güzellikleriyle gelmis anne babasının hayatına maşallah.Benim eşim çok iyi maddi durumu varken , pandemi ile birlikte resmen battı. O dönem o da bende çok depresyona girdik ve ben o dönemde hamile kaldım.
Benim kendime ait bir gelirim var , sizinle aramızda ki fark bu. Eğer gelirim olmasaydı asla bebek yapmazdım. Bakıcı bulmak zorundasınız bence ya da aile büyükleri ile konuşup, durumun ne kadar zor olduğunu anlatın.
Adama bence çok yüklenmeyin , o da çaresiz. Allah birinin belasını versin, onu da açıkça yazamıyorum
Çok üzüldüm.o kadar yol yerine servis sizin için ne kadar rahatlatıcı olur.Calismak ve beraberindeki tempo çok zor.Allabim kolaylık versin size güç versin.Herkes aynı durumda sen yine iyisin... ben evden vazgeceli çok oldu dün çocuğa servis ayarlayalım dedim diye kavga çıktı... üstelik ben hem tam zamanlı çalışıyorum hem evi çekip çeviriyorum hem de her gün gel git 2 buçuk saatlik mesafeye çocuğu bırakıp alıyorum... Çalışmaktan tükendim ama servis bile tutamiyorum çocuğuma. Eşime değil kendime kızıyorum aslında madem gelirim yetmiyordu neden dogurdum bu
Ev alma planı ben ise dönene kadar yok aslında.Cok şükür kimseye muhtaç olmuyoruz ve kendi yanımızda kavruliyoruz.Ev sahibi evi satıyorum dediği için en azından diğer kiracılara ben panikledim.Tasjnma masrafı kiraların yüksekliği gözümü korkuttu.Zaten ben digum iznindeyken ve eşimde mecburu pandemi iznindeyken kenara koyduğumuz nakit doğum parası,bebegin beşiği gıda fatura kira derken harcadık.Korkum kenara koyduğum üç beş altının da gidebilecek olmasıEv alma planından vazgeçin öncelikle. Tek maaşla ve birikim olmadan bu şu şartlarda olası değil?
Borca batmadan kendinizi idare edebiliyor iseniz bir süre böyle götürmeye çalışın çünkü bebek aşırı masraflı
Kızım 3 yaşına geldi bu ay maaşım yatınca kendime düzgün bir elbise alacağım 3 sene sonra ilk kez.
Onun ayakkabısından montundan giysisinden bize sıra gelmiyor. Pazar günü markete gidiyorduk bir baktım eşinin ayakkabısının üstü yırtık içinden çorap görünüyor. Bu ne hal dedim bi aydır böyle diyor. Yazık masraf olmasın diye öyle gezmiş. Çocuktan sonra sıkıntı büyüyor yapacak bişey yok.
Yüzünü gulumsettiniz.Tek maas ev kira bebek var daha napıcan Eflak Bogdanı mı alıcan derdim herhdle ben olsam
BEnim esim yetemedi bize mesela tek maasla.10 aylıkken kızım ise basladım.
2 yasınds krese basladı kızım.
Depresif olması cok normal.
Siz ise basladıgınızda ev alma isini gündeme getirirsiniz.
Tek maasla olcsk is değil suan destrk yoksa
Eşiniz ev konusunda sonuna kadar haklı.Yüzünü gulumsettiniz.İnşallah bende kızım 2 yasina gelsin kreşe verip ise dönmeyi istiyorum.Aslinda Ev almak değil ama bi araştırmak sormak peşin hükümlü olmamak gerekiyor.esim arastirmuyor bile.Kac kere bu bankaya bak bize kredi ne kadar çıkar bi az hesap kitap yapalım dedim yok yok.Zateb olan belli iyice mi canımı sikayim diyor.Bana yine susmalar
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?