e cok haklı ?Ben de kendimi değşltirmek isriyorum zaten..benim ailemde bir aidiyet hissedemediğini,samimi gelmediklerini,kendisini benim hatrıma katlanacak kişi olarak gördüklrini söylüyor.
AdaletArkadaşlar bir kaç başlık halinde derdimi anlatmaya çalışayım.Ben 13 yıldır evliyim.2 çocuğum var,eşimin burda kimsesi olmadığı için bizim aile binamızda kendi ailemle altlı üstlü oturuyoruz.
En büyük sıkıntım eşimin benim tutumumu beğenmemesi.ona göre ben hiç çıkamadım ailemden.biz olamadık.çocuklar ve o ayrı bir aile,ben alt kattanım.şöyle söyleyim onu gelin gibi düşünün,hani bu aileye girmiş.bir şekilde çatışmlr yaşanmış,ben onun yanında yer almamışım.Eşimi çok seviyorum ama böyle dsvrandığımı iş işten geçtikten sonra anlıyorum ve çok üzülüyorum.en son boşanmanın eşiğinden döndüğümüz olaylar yasadık.ama onlar eşimde kırılma noktası oldu sanki.aramıza bir duvar ördü,sessizliğe ve yalnızlığa gömüldü.konuşamıyoruz.özel hayatımız yok.konuyu açsam beni suçluyor,sen değişmiyorsun,yapında yok biz olamıyorsun,gibi gibi bir sürü cümleler kuruyor...taşınma olayını çok konuştuk ama sorun burda oturmak değil,senin tutumun diyor.sen böyle oldukça benim yada çocuklrın arkasında duramadıkça hakkımızı savunamadıkça değişen bir şey olmsyacak diyor.kimseyi kırnamak için suya sabuna dokunmayıp kendini çekiyorsun,bizi karşı karşıya getiriyorsun.çok güzel bir aile olabilirdik ama sen beceremedin diyor.Bu süreçten o kadar yoruldum ki,gerçrkten kimseyi kırmak üzmek istemiyorum ama durum daha kötüye gidiyor.Eşim beni cezalandırıyor ve yokmuşum gibi davranıyor.Bunca yıl geçti,grçmişi geri getiremem yada düzeltemrm.Ama bu saatten sonra algısını ve düşüncesini değiştirmek için ne yapabilirim,nasıl bir yol yöntrm izleyim.Fikirlerinizi bekliyorum..
Şu olaya da ayrı şaşırdım kız kardeşiniz baya bildiğimiz şirret kaynanaya ya iki dakika da ne güzel ortalığı karıştırmış sonra velveleye verip ağlamış eşiniz sizin sulaleye iyi davranıyor ben olsam siz aglaşmaya devam edin der giderdim ortamdan kusura bakmayın ama eşiniz sizi yok saymakta çok haklı hala neden yanınızda onu anlayamadjmkızkardeşim eşim be çocuklar parka gitmiştik.sonra eşim büyük oğlumun ve benim çok duygusal olduğumu hakkımızı savunamadığımızı falan söyledi.azıcık üzerlerine gitsen ağızlarını açıp kendilerini ifade edemiyorlar falan dedi.bunun üzerine kızkardeşim sen çok ağır konuşuyorsun çok baskı yapıyorsun drdi ve ağlamaya başladı.bende kötü oldum ve ağlamaya başladım.
gercekten bazı konular benı hayrete dusuruyorŞu olaya da ayrı şaşırdım kız kardeşiniz baya bildiğimiz şirret kaynanaya ya iki dakika da ne güzel ortalığı karıştırmış sonra velveleye verip ağlamış eşiniz sizin sulaleye iyi davranıyor ben olsam siz aglaşmaya devam edin der giderdim ortamdan kusura bakmayın ama eşiniz sizi yok saymakta çok haklı hala neden yanınızda onu anlayamadjm
Beraber bi terapiste gitseniz eşinizle daha sağlıklı konuşabilrsiniz belkiArkadaşlar bir kaç başlık halinde derdimi anlatmaya çalışayım.Ben 13 yıldır evliyim.2 çocuğum var,eşimin burda kimsesi olmadığı için bizim aile binamızda kendi ailemle altlı üstlü oturuyoruz.
En büyük sıkıntım eşimin benim tutumumu beğenmemesi.ona göre ben hiç çıkamadım ailemden.biz olamadık.çocuklar ve o ayrı bir aile,ben alt kattanım.şöyle söyleyim onu gelin gibi düşünün,hani bu aileye girmiş.bir şekilde çatışmlr yaşanmış,ben onun yanında yer almamışım.Eşimi çok seviyorum ama böyle dsvrandığımı iş işten geçtikten sonra anlıyorum ve çok üzülüyorum.en son boşanmanın eşiğinden döndüğümüz olaylar yasadık.ama onlar eşimde kırılma noktası oldu sanki.aramıza bir duvar ördü,sessizliğe ve yalnızlığa gömüldü.konuşamıyoruz.özel hayatımız yok.konuyu açsam beni suçluyor,sen değişmiyorsun,yapında yok biz olamıyorsun,gibi gibi bir sürü cümleler kuruyor...taşınma olayını çok konuştuk ama sorun burda oturmak değil,senin tutumun diyor.sen böyle oldukça benim yada çocuklrın arkasında duramadıkça hakkımızı savunamadıkça değişen bir şey olmsyacak diyor.kimseyi kırnamak için suya sabuna dokunmayıp kendini çekiyorsun,bizi karşı karşıya getiriyorsun.çok güzel bir aile olabilirdik ama sen beceremedin diyor.Bu süreçten o kadar yoruldum ki,gerçrkten kimseyi kırmak üzmek istemiyorum ama durum daha kötüye gidiyor.Eşim beni cezalandırıyor ve yokmuşum gibi davranıyor.Bunca yıl geçti,grçmişi geri getiremem yada düzeltemrm.Ama bu saatten sonra algısını ve düşüncesini değiştirmek için ne yapabilirim,nasıl bir yol yöntrm izleyim.Fikirlerinizi bekliyorum..
Ne alaka show yapıp resmen ağlamış diğeri de onla ağlıyor ne alaka ya eşim yapsa çok sinirlenirim insan fıtığı olan eşine yapma demez mi ? Tavuk sevmediğini biliyorsa giderken bı şey götürmez mı yok saymjs resmen hanımefendi şimdi kendi yok sayilinca zoruna gitmişgercekten bazı konular benı hayrete dusuruyor
ınsanda bıraz merhamet olur ya ... bu kadar da olmaz yanı goz gore gore bır ınsan esıne bunu neden yapar ve yaptırır
Aglanacak ne vardi nekadar garipsiniz hepiniz garipsiniz coktan cikmaniz gerekirdi ordan sizde ailenizi tabiki ezdirmeyin neden evlendiniz ozaman ailenizi cocugunuzu savunamayacktiniz madem ay sacmaliklarla dolu. Ama kimse ona ayri yemek yapmak zorunda degil buda ayri mesele bazen ugak seyleri dert etmis bazen hakliMesela,ben doğum yaptım tek torunlarına birşey takmDlar ,eşim hasta okduğunda onu değşl beni arayıp soruyorlar,iletişimler benim üzerimden,fıtığı vardı babamlara yardım ediyordu tuğla taşımaya,kimsenin aklına gelmemiş seninn fıtığın var drmek,bende dememişim.kız kardeşim eşine çok taşıma demiş.evde çocklar sırtına çıjarkn aklıma geliyormuş fıtığı ,babama yardım ederken gelmiyormuş.kendisi tavuk sevmez bunu bildikleri halde sürekli beni tavuk yemeye çağırıyorlar,et yada köfte yapıp bunu da senin için yaptık demiyorlar diyor.veya yukarı yemek gönderfiklerinde kızım bunu senin için getirdik diyorlar.buna benzer o kadar çok şey sayabilirim ki.sende bunlara tepkini koymuyorsun diye kızıyor bana.benim oğlum ablamı korkutmuş refleksle oda küfür etmiş.çocuk hepimiz içinde teyzem bana böyle söyledi dedi.onun üzerine babam bir hikaye anlatıp teyzeni korkutma insan korkudan ölür dedi.oğlumda ne dedin dede anlamdımmki dedi.eşim dayanamadı konuyu kapatıyor oğlum dedi,ablam yanlışlıkla ağzımdan çıktı vs demek yerine kapatılacak bir şey yok dedi.ortam buz gibi olunca bende oğlum teyzeni korkutma dedim.sonra kalktık eşim benim tepki vermememe çok bozulmuş.son olayımızda da kızkardeşim eşim be çocuklar parka gitmiştik.sonra eşim büyük oğlumun ve benim çok duygusal olduğumu hakkımızı savunamadığımızı falan söyledi.azıcık üzerlerine gitsen ağızlarını açıp kendilerini ifade edemiyorlar falan dedi.bunun üzerine kızkardeşim sen çok ağır konuşuyorsun çok baskı yapıyorsun drdi ve ağlamaya başladı.bende kötü oldum ve ağlamaya başladım.eşim dediki ne oldu size ne söyledim şimde ben söylesene ben sana baskı mı yapıyorum dedi.bende birşey demedim.bunun üzerine olay büyüdü.eve geldik tartışma devam etti .sen kardeşinş susturamadın öyle bşr şey yok diyemedin vs diye.
Bence de.Ha şu var bizim ailede annem babam dahil eşime laf söyletmem. Söyleyene de ayar çekerim. Eşime saygı duymak zorundalar. Kardeşim öyle eşime ileri geri konuşamaz. Karşısında dururum.
Asıl sorun da sizin bu tavrınız.
Nasıl değişir bilmem. Ama eşime söylenen söz yapılan hareket banadır. Kişisel alırım, bana yapılmış sayarım. Beni seven, arasını iyi tutmak isteyen önce eşime düzgün davranacak. Kötü davranan kimse önce ben tepki gösteririm. Sizde çok hata var
Kesinlikle katılıyorum kimse eşime çocuklarımın babasına ömrümü vefa ettiğim insana ağzını açamaz bu kim olursa olsun müsadere etmemHa şu var bizim ailede annem babam dahil eşime laf söyletmem. Söyleyene de ayar çekerim. Eşime saygı duymak zorundalar. Kardeşim öyle eşime ileri geri konuşamaz. Karşısında dururum.
Asıl sorun da sizin bu tavrınız.
Nasıl değişir bilmem. Ama eşime söylenen söz yapılan hareket banadır. Kişisel alırım, bana yapılmış sayarım. Beni seven, arasını iyi tutmak isteyen önce eşime düzgün davranacak. Kötü davranan kimse önce ben tepki gösteririm. Sizde çok hata var
aıle terapıstıne gıdın.Sevgili arkadaşlar,tabiki 13 yılı burada anlatabilmem mümkün değil. Ben eleştiriye kapalı yada çözümsüz bir insan değilim.Eşim fevri,mesafeli,en son söyleyeceğini ilk önce söuleyen,doğru söylese bile dili çok keskin olduğu için insanlara itici gelebilecek birisi.ben tam tersi cana yakın konuşkan,samimi,aşırı duygusal kimseyi kırmamak için çoğu şeyi içime atan biriyim.bizim sıkıntılar nişan düğün zamanlarında ufak ufak kendini gösterdi.eşim biz nişanlıyken taşındı bizim eve.bizimkiler drdilrr ki dışarda kira vermeyin isterseniz burda oturyn.oda brnim burfa kimsem yok sizi koparmıyım en azından siz yakın olun dedi.bizimkiler cahil insanlar,ilk ben evlendim,ne yazık ki bunu yönetemediler.eşim her şeyden şikayetlenip,bana söyleniyordu,gidelim diyordum esip gürlüyordu yine aynı.onun alındığı şeyler bana çok normal geliyordu.ben kimseye bir şey yansıtmıyordum.bir zaman sonra onun gözüyle bakmaya başladum.haklı olduğu yerde haklısın dedim.Ama onun şöyle bçr beklentisi vardı,gözümü dört açıyım ola ki ağızlarından alımabileceğini düşündüğüm bşr şey çıktı o anda hemen tepkimi koyayım. Ben tepki veriyordum ama mizaç olarak onun gibi değilim,bağırmak terslemek bozmak yerine konuşarak bu adam bunlarfan hoşlanmıyor alınıyor yapmayın dikkat edin dedim hep.bir şey olduğunda asla müdahil olmayın illa olmanız gerekn bşr durum olursa haklı bile olsam onun tarafını tutun,onun önceklerine ve sevdiklerine önem verin dedim.Ama yine de öngöremediğim yönetemediğim bir çok şey oldu.Böyle hayal etmemiştim ama çok arada kaldığım süreçler yaşadım.eşim bunca sıkıntıya rağmen taşınmamaya inat etti sanki.çünkü ona göre sorun yakın oturmamız değil,benim tutumum.burda oturursak ailemi gşdersek seni tutarım ddmek istiyorsun,senin yaptığın bu diyor.Eşimin iğneleyici,ezici laf sokmaları,ve keskin konuşmaları nedeniyle bşzimkiler önünden kaçıyordu resmen.mesela bizimkşler x partiye oy veriyorlar eşim o partçden nefret ediyor çünkü işle ilgilş siyasi sıjıntıkar oldu.o partiye oy verenler sığır,mal,koyun vs diyor.veya namaz kılıp çalanlara ,okuduğu duanın anlamını bilmeyeblere,menkibelere inannalara yobaz diyor.burfanda terd düşüyorlar,bu sefer kşmse fikrini söylemşyor konuşmuyorlar,onlarfa beni ikn etsinlee diyor.benim anam babam ilkokul mezunu,eşim 4 ünv bştirmiş,üst düzey kamu görrvlşsi.benim ailem için önemlş olan eli kazma kğrek tutuyor mu,evde tamir yapıyormu,bağ bahçeden anlıyor mu.uyuşmuyorlar ama istşyor ki tartışsakta kızsakta tüm farklılıjlarımıza rağmen konuşabilelim.ben bir bşreyim senin üstünden bana gelmesinlrr,direk bana söylesinler.Ben onu haklı gördüğümde söylüyorum ama aikem hskkıyda veya yanlış anlama varsa onuda sçylüyorum çünkü bşr kültür farkımız var.ancak o çok şeyi birirktirdiğş için bilenmiş ben söylediğimde ailemi savunuyor oluyorum.son iki olayda yerden göğe kafar haklı,ilkinde mrvzu büyümesin ağızlarından kötü bşr laf çıkmasın diye konuyu kapatmak isteeim ve sonrasında gdip ailemle konuştum.yapılan yanlıştı vs diye.son olayda artık benimdr dolmuşlupum vatdı sürekli aileme laf sokuyordu kendince hsklı olduğu yerler olabilir ama benidr çok yormuştu.aynı şekilde kardeşim ve tüm ailem durumun farkındaydı zaten.alenen onLarın yanında laf söylüyordu,cimri oldukkarını ima ediyordu.işle ilgili bşr kadro deşikliğş yaşandı ve 3 yıldır evde.bu durumda onu çok bunalttı.bu süreçte psikolokisi bozuldu diye herkes alttan almaya çalıştı ama öyle bşr hale gelmişti ki artık.buluttan nem kapıyordu.her cümleyi üstüne çekşp alınacak bçrşeyler buluyordu ve sonra beni suçluyırdu sen sesini çıkarmadın müdahale etmedin vs.diye.psikologa gçdelim dedim kabul etmedi,terapidst dedim yok,taşınalım yok.sen değişmezsin değişmeyeceksin vs diyor .3 yıldır 7/24 dipdibeyiz.hep evde.aramızda özel hayat kalmadı.sürek kuruyor kafasında sanki sonra dönüp tekrar seninnyüzünden bu hale geldik diyip beni suçluyor.en son kardeşimle yaşanan durumdan sonra bşraz uzak kalalım dedim,ailesinşn yanına gitti brlki iyi gelşr dedim.gşderdem dönmem beni kovuyorsun dedi.nys daha donra aileme herşeyi anlattım kardeşimin eşi de araya gşrdi,haklı olduğu yerler var ,bunların yuvaları dsğılmasın vs dedş.babam aradı bugüne kafar seni anlayamamışız kusura bakma özürdilerim ben ailem adına dedi.sonra döndü,bizimkşler yanına çıktı kızkarfeşim hariç.3,5 ay bizde y gşbiydik.sonra kardrşin gelmşyor trip yapıyor hala ama sen iniyorsun.istedikleri zMN senşde çocuklarıda görüyorlar.ben kimsenin umrunda değilim demekki düşündüğüm herşey doğruymuş,istenmeyen komlu gibiyim demeye başladı.sonra kardeşim çıktı bziimkşler de .ama biz bu durumlRa geldik.şimdidr son iki olayı aşamadığını,bana çok kırgın okduğunu beni bu konuda çok uyardığını onu hep yalnız bıraktığımı söylüyor.bende çok üzülüyorum ,ama geçmişi düzeltemem.bu saatten sonra ne yapabilirim bana bu konuda yardımcı olabilşr misinz
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?