Ego zedelenmem ayrı konu, o konuda da canım az acımadı... Canımı acıtan beni beğenmemesinden de ziyade neden diye sorularımm. Neden ben değilim neden neden
Bi tanidik vardi, bu cocugu yillarca oyle cok begendim ki, sırf yakisikli olmasi, ergenlik yillari iste, hic bi sey yasanmadi, onun hayatinda heppp birileri vardi, bos kaldigi gorulmedi
"neden bana sira gelmiyor, neden baskalari" diye ben de kendimi ezerdim saf gibi.. Aslında benimki de aşk sevgi kesinlikle degildi, aşırı bi begeni ve gozunde buyutmeydi muhtemelen.. Neyse üniversite yillarimda bu cocukla bi kac muhabbet ortamimiz oldu, bi kac gun gecmeden açıldı ve hatta evlenme teklif etti.. Şunu bile soyledi, o ergenlik zamanlarinda bile beni seviyormus ama ben kabul etmem diye dusunuyormus
Tabii o bi kac muhabbette ben onun ne kadar boş ve gozumde buyuttugum biri oldugunu iyiden iyiye farketmiştim, sonucta ben de buyudum, degistim, beklentilerim farklilasti.. Ve cevabim "hayir" oldu.. Cok da ugrasti ama hic benim kalemim biri degildi.. Iyi ki de olmamış, cok sukur..
Yani diyecegim, "neden ben degilim, neden sira bana gelmiyor" tarzi sorular cok acimasizca, kendini ezip o kisiyi yuceltiyorsun ve sonucta da berbat hissediyorsun.. Yapma..
O cocuk ergenlikte gelseydi muhtemelen kabul edecektim ve sacma sapan bi hayatim olacaktı, Allah a sukur gelmemis, dusuncelerim bambaska oldugunda gelip acilmis, ben de reddetmişim.. Eski esimi tanidim, oyle cok sevdim ki, bitmis olsa bile hic pisman degilim evlendigime.. Imtihan boyutu, kader boyutu ayri..
Olmamasında mutlaka bi hayır vardir ve bu senin eksik oldugun manasina asla gelmez.. InsaAllah cok mutlu olacagin biri cikar karsina..
