Hayatı insanlara göre yaşamadım. Sadece belli bir yaşa kadar ailemin gözetim ve sorumluluğu altında olduğum için onların koyduğu kurallara kendi sınırlarımı zorlamayacak şekilde uydum.
Artık onların sorumluluğu ve gözetiminde değilim. Gerçi evliyim ve ayrı şehirlerde yaşıyoruz. Onların yanına gittiğim zaman, elalemin ne dediğinden ziyade aileme önem veriyorum. Annem, babam elalemi önemseyebilir ama ben önemsemiyorum. Bir dönem babama da bu konuda sert bir şekilde çıkışmışlığım var. Seneler önce birileri ablamla çok gezmemiz, eve çok geç gelmemizle ilgili üstüne vazifeymiş gibi bir şeyler söylemiş. Babam da bir sabah kahvaltı yaparken bu konuda bizi uyardı. Çok zoruma gitti ve elimi masaya vurup, "Benim kızlarımdan haberim var kardeşim," diyemedin mi diye çıkıştım. Biraz daha uzun bir çıkışmaydı ama babam ağzını açıp daha tek kelime etmedi. Oturduğumuz yerde kimlerle sohbet ettiğini çok iyi biliyorum.
Bunu söyleyen elalem kendi çocuklarına ağzını açamazken bize dil uzatması zoruma gitmişti. Benim ablam kapalı bir insan mesela. Erkek arkadaşı, gittiği yeri, gezdiği insanları hayatındaki hemen hemen her detayı bilirim. Annem de bilir. Kimsenin hayatına yaşam biçimine karışmaz ve kendi hayatımıza da karıştırtmayız.
Anormal gördüğümden veya garip gördüğümden değil ama o kadar komik ki bunu söyleyen insanlar. Kendi kızlarını erkek arkadaşları kapıya kadar bırakırken, kızları açık giyinirken, dövme yaparken, piercing takarken, özgürce gezerken problem yok ama biz gezince problem. Hiç unutmam arkadaşımın babası bir kere anneme, benim için yanımda senin kızın hiç sana yakışmıyor, demişti. Neden biliyor musunuz? Straplez giyinmişim 15 yaşında o yüzden. Kendi kızı arkadaşım 15 yaşında sevgilisi vardı. Koluna sevgilisinin adını dövme yaptırmıştı. Kendi kızı şortta giyiyordu, straplezde, askılıda. Fakat ben yapınca X'in kızına bak oluyordu.
Elalem bu işte. Çünkü ben ailemin inanç ve koşullarına uygun yaşamak zorundaydım. Çünkü kendisi moderndi aklınca ve kızları da modern olabilirdi. Modernizm ona göre buydu. Ailemden farklıysam, aileme yakışmıyordum.
Bırak Allah aşkına elalemi. Ben sadece aileme saygı duyarım. Babam mesela yırtık kot, şifon gömlek, mini etek vs sevmiyor. Giyine karışmaz. Bir gün olsun ağzından şunun kızı şöyle giyiyor diye duymadım. Bana da hiç şunu giy, giyme demedi. Giyince rahatsız olduğunu çaktırmamaya çalıştığı bakışlarından anlardım. Sadece babama saygı duyduğum için yanında aşırı yırtık pantolon, jean giyinmiyorum. Bir yere giderken giyiyor muyum, evet. Elalemi umursuyor muyum, hayır. Sadece ve sadece babam hoş bulmadığı için o görmesin diye birazcık özen gösteriyorum. Gördüğü çok zaman olmuştur ama asla ağzını açıp bir şey demedi. Gözlerini dikip bakmadı. O da artık benimsedi zaten.
Bırak milleti ne derse, desin!