Elbet sıra gelir...

gudubet hatun

Üye
Kayıtlı Üye
22 Temmuz 2020
161
497
18
33
En baştan söyleyeyim güzel hanımlar (araba onların zaten ister verir ister vermez demeyin, derdim bu diiil)

Bizim maddi durumumuz iyidir. Yani evim varsa arabam varsa tamam başka da bi ihtiyacim yok. Ama kısa bi süre önce ticarete girdik ve işler ters gitti arabamızdan olduk. Arabamız varken eşim sürekli erkek ve kız kardeşine arabayı verirdi. Hiç gocunmadım. Onların yoktu, hani aile olmak budur falan filan safsataları. Bizim arabayla kız kardeşi tatile bile gitti. Gel zaman git zaman işte devir tersine döndü. Kız kardeşi araba aldı bizim arabamız gitti. Dün akşam çok kısa bir mesafe için arabayı rica ettim görümceciğimden. 3 tane çocuk biri bebek akşam akşam yürümeyelim karanlıkta abin de yok dedim. Cevabı şu oldu "kusura bakma veremeyiz. Hastane gibi acil bi işin varsa al." ne bileyim çok bozuldum. Tamam dedim. Neticede onların yani. İster verir ister vermez. Ama dünden beri kendimi enayi gibi hissediyorum. Ben niye verdim ki diye. Şimdi eşimle araba bakıyoruz. Borç harç ayağımızı kesecek bi şey bulacağız. Babamın yedek arabası var onu vermek istedi. Eşim gurur yaptı bu olaydan sonra. Kendim alacağım diyo. Ona da hak veriyorum. O da çok üzüldü. Kardeşim bu yabancı değil diye. Ama diyorum elbet bize de döner bu devran. Ben de o zaman aynısını yapacağım. Yoksa yapmayıp utandırmalı mıyım?
 
En baştan söyleyeyim güzel hanımlar (araba onların zaten ister verir ister vermez demeyin, derdim bu diiil)

Bizim maddi durumumuz iyidir. Yani evim varsa arabam varsa tamam başka da bi ihtiyacim yok. Ama kısa bi süre önce ticarete girdik ve işler ters gitti arabamızdan olduk. Arabamız varken eşim sürekli erkek ve kız kardeşine arabayı verirdi. Hiç gocunmadım. Onların yoktu, hani aile olmak budur falan filan safsataları. Bizim arabayla kız kardeşi tatile bile gitti. Gel zaman git zaman işte devir tersine döndü. Kız kardeşi araba aldı bizim arabamız gitti. Dün akşam çok kısa bir mesafe için arabayı rica ettim görümceciğimden. 3 tane çocuk biri bebek akşam akşam yürümeyelim karanlıkta abin de yok dedim. Cevabı şu oldu "kusura bakma veremeyiz. Hastane gibi acil bi işin varsa al." ne bileyim çok bozuldum. Tamam dedim. Neticede onların yani. İster verir ister vermez. Ama dünden beri kendimi enayi gibi hissediyorum. Ben niye verdim ki diye. Şimdi eşimle araba bakıyoruz. Borç harç ayağımızı kesecek bi şey bulacağız. Babamın yedek arabası var onu vermek istedi. Eşim gurur yaptı bu olaydan sonra. Kendim alacağım diyo. Ona da hak veriyorum. O da çok üzüldü. Kardeşim bu yabancı değil diye. Ama diyorum elbet bize de döner bu devran. Ben de o zaman aynısını yapacağım. Yoksa yapmayıp utandırmalı mıyım?
Araba tekrar alırsınız mal mülk her zaman olur kardesin ayıp etmiş bence sen aynısını ona yapma ama kırıldığını söyle yarın bir gün onlarında arabaları olmaz yıne ister zaten o zaman yaptıgına pişman olur
 
yoo bence sizden araba isteyen kimse için araba onun vermeyebilir denmez.
iyilik yapmışsanız sizden istenmişse vermişseniz aynısını talep etmeniz hakkınız.
onlar istemeden siz verseydiniz aynı durum olmazdı, ama gayet istemişler vermişsiniz.
arabanız hayırlı olsun, eğer bir gun sizden araba lazım diye isterlerse hastaneye gitmeyeceksen de alabilirsin demelisiniz bence.
iyiliğe iyilik her kişinin işi, kötuluğe iyilik er kişinin işi.
 
hayırla alırsınız inşallah, arabasizlik çocuklarla zordur sizin ne demek istediğinizi anladım ama ben olsam konusu açıldığında kirildigimi söylerdim aslında karşılık beklemek de değil ama üslubu biraz kırıcı olmuş.
 
En baştan söyleyeyim güzel hanımlar (araba onların zaten ister verir ister vermez demeyin, derdim bu diiil)

Bizim maddi durumumuz iyidir. Yani evim varsa arabam varsa tamam başka da bi ihtiyacim yok. Ama kısa bi süre önce ticarete girdik ve işler ters gitti arabamızdan olduk. Arabamız varken eşim sürekli erkek ve kız kardeşine arabayı verirdi. Hiç gocunmadım. Onların yoktu, hani aile olmak budur falan filan safsataları. Bizim arabayla kız kardeşi tatile bile gitti. Gel zaman git zaman işte devir tersine döndü. Kız kardeşi araba aldı bizim arabamız gitti. Dün akşam çok kısa bir mesafe için arabayı rica ettim görümceciğimden. 3 tane çocuk biri bebek akşam akşam yürümeyelim karanlıkta abin de yok dedim. Cevabı şu oldu "kusura bakma veremeyiz. Hastane gibi acil bi işin varsa al." ne bileyim çok bozuldum. Tamam dedim. Neticede onların yani. İster verir ister vermez. Ama dünden beri kendimi enayi gibi hissediyorum. Ben niye verdim ki diye. Şimdi eşimle araba bakıyoruz. Borç harç ayağımızı kesecek bi şey bulacağız. Babamın yedek arabası var onu vermek istedi. Eşim gurur yaptı bu olaydan sonra. Kendim alacağım diyo. Ona da hak veriyorum. O da çok üzüldü. Kardeşim bu yabancı değil diye. Ama diyorum elbet bize de döner bu devran. Ben de o zaman aynısını yapacağım. Yoksa yapmayıp utandırmalı mıyım?

Yanlış olan onun yaptığı değil aslında, sizin arabanız varken yaptığınız.
Tatile giden birine araba vermek?
Neden?
Çok eskiden, herkesin arabası olmadığı zamanlarda, taksi belli saatlerde iken ve fiyatı çok pahalı iken, toplu taşıma bu kadar yaygın değilken, her rotada ulaşım mümkün değilken vb evet normal olabilir ama

Sene olmuş 2020. Hastaneye bile taksiyle gidilebilir.

Diş fırçamı nasıl ki paylaşmıyorsam arabamı da paylaşmam. Çok saçma geliyor bana.
 
yoo bence sizden araba isteyen kimse için araba onun vermeyebilir denmez.
iyilik yapmışsanız sizden istenmişse vermişseniz aynısını talep etmeniz hakkınız.
onlar istemeden siz verseydiniz aynı durum olmazdı, ama gayet istemişler vermişsiniz.
arabanız hayırlı olsun, eğer bir gun sizden araba lazım diye isterlerse hastaneye gitmeyeceksen de alabilirsin demelisiniz bence.
iyiliğe iyilik her kişinin işi, kötuluğe iyilik er kişinin işi.

Aradığım cevap bu, o şekilde söyliycem.
 
Yanlış olan onun yaptığı değil aslında, sizin arabanız varken yaptığınız.
Tatile giden birine araba vermek?
Neden?
Çok eskiden, herkesin arabası olmadığı zamanlarda, taksi belli saatlerde iken ve fiyatı çok pahalı iken, toplu taşıma bu kadar yaygın değilken, her rotada ulaşım mümkün değilken vb evet normal olabilir ama

Sene olmuş 2020. Hastaneye bile taksiyle gidilebilir.

Diş fırçamı nasıl ki paylaşmıyorsam arabamı da paylaşmam. Çok saçma geliyor bana.

Onların da bebeği vardı o zaman. Otobüste ağlar falan diye eşim dayısı olarak kiyamadi. Neticede altı üstü araba. Eksilmezya dedik...
 
Onların da bebeği vardı o zaman. Otobüste ağlar falan diye eşim dayısı olarak kiyamadi. Neticede altı üstü araba. Eksilmezya dedik...
Bebeği sizin arabanıza güvenip yapmasalarmış
İyilikten maraz doğar demiş atalarımız unutmayın
 
Çok kırıldım. Sonra kırıldım diye kendime kızdım.
ama şey gibi oldu bu hani bir laf vardiya kötü komşu insanı mal sahibi yaptırır mi ne sizin işiniz onu andirdi bana neyse bunlarjn hepsi tecrübe oluyor işte öyle öyle anlıyoruz mevzuyu..
 
ama şey gibi oldu bu hani bir laf vardiya kötü komşu insanı mal sahibi yaptırır mi ne sizin işiniz onu andirdi bana neyse bunlarjn hepsi tecrübe oluyor işte öyle öyle anlıyoruz mevzuyu..

Heh ayyynen öyle oldu. Durumu toparlayana kadar almayız diyoduk. Şimdi en erken ne zaman alırız diye bakıyoruz.
 
En baştan söyleyeyim güzel hanımlar (araba onların zaten ister verir ister vermez demeyin, derdim bu diiil)

Bizim maddi durumumuz iyidir. Yani evim varsa arabam varsa tamam başka da bi ihtiyacim yok. Ama kısa bi süre önce ticarete girdik ve işler ters gitti arabamızdan olduk. Arabamız varken eşim sürekli erkek ve kız kardeşine arabayı verirdi. Hiç gocunmadım. Onların yoktu, hani aile olmak budur falan filan safsataları. Bizim arabayla kız kardeşi tatile bile gitti. Gel zaman git zaman işte devir tersine döndü. Kız kardeşi araba aldı bizim arabamız gitti. Dün akşam çok kısa bir mesafe için arabayı rica ettim görümceciğimden. 3 tane çocuk biri bebek akşam akşam yürümeyelim karanlıkta abin de yok dedim. Cevabı şu oldu "kusura bakma veremeyiz. Hastane gibi acil bi işin varsa al." ne bileyim çok bozuldum. Tamam dedim. Neticede onların yani. İster verir ister vermez. Ama dünden beri kendimi enayi gibi hissediyorum. Ben niye verdim ki diye. Şimdi eşimle araba bakıyoruz. Borç harç ayağımızı kesecek bi şey bulacağız. Babamın yedek arabası var onu vermek istedi. Eşim gurur yaptı bu olaydan sonra. Kendim alacağım diyo. Ona da hak veriyorum. O da çok üzüldü. Kardeşim bu yabancı değil diye. Ama diyorum elbet bize de döner bu devran. Ben de o zaman aynısını yapacağım. Yoksa yapmayıp utandırmalı mıyım?

bu olayın üstüne muhatap olmayı düşünüyorsan aynısını yap
 
En baştan söyleyeyim güzel hanımlar (araba onların zaten ister verir ister vermez demeyin, derdim bu diiil)

Bizim maddi durumumuz iyidir. Yani evim varsa arabam varsa tamam başka da bi ihtiyacim yok. Ama kısa bi süre önce ticarete girdik ve işler ters gitti arabamızdan olduk. Arabamız varken eşim sürekli erkek ve kız kardeşine arabayı verirdi. Hiç gocunmadım. Onların yoktu, hani aile olmak budur falan filan safsataları. Bizim arabayla kız kardeşi tatile bile gitti. Gel zaman git zaman işte devir tersine döndü. Kız kardeşi araba aldı bizim arabamız gitti. Dün akşam çok kısa bir mesafe için arabayı rica ettim görümceciğimden. 3 tane çocuk biri bebek akşam akşam yürümeyelim karanlıkta abin de yok dedim. Cevabı şu oldu "kusura bakma veremeyiz. Hastane gibi acil bi işin varsa al." ne bileyim çok bozuldum. Tamam dedim. Neticede onların yani. İster verir ister vermez. Ama dünden beri kendimi enayi gibi hissediyorum. Ben niye verdim ki diye. Şimdi eşimle araba bakıyoruz. Borç harç ayağımızı kesecek bi şey bulacağız. Babamın yedek arabası var onu vermek istedi. Eşim gurur yaptı bu olaydan sonra. Kendim alacağım diyo. Ona da hak veriyorum. O da çok üzüldü. Kardeşim bu yabancı değil diye. Ama diyorum elbet bize de döner bu devran. Ben de o zaman aynısını yapacağım. Yoksa yapmayıp utandırmalı mıyım?
Yap tabi. Sence anlar mı yapmasan?
 
Back
X