merhaba kızlar. genelde kısa yazıp özet geçmeyi hiç beceremem o yüzden hemen konuya gireyim. şimdi ben 4 aylık evliyim okul öncesi öğretmeniyim şuan pandemi falan dolayisiyla da benim çalıştığım kurumun saatleri ve günleri yeniden planlandı. eşim saat 6 da evde oluyor iş çıkışı. ben yaşadığım biraz uzaklıkta küçük bir ilçede bir kurumda çalışıyorum. bazen eve geliş saatim 6yı geçebiliyor ve eşimle yemek olarak bazen atıştırmalık yiyoruz bazen dışardan yiyoruz ama haftanın illaki 3 günü evde normal çorbalı pilavlı tatlılı güzel bir sofra hazırlarım hazırlarken keyifte alırım. eşimle yemek konusunda yada başka konularda çok şükür bir problemim yok. ama kayınvalidem yemek temizlik gibi konulara bizden daha çok takılmış durumda. bazen görüşüyoruz uğruyor yada biz gidiyoruz mesela normal havadan sudan konuşmak yerine aman dışardan yemeyin bak yesimde öğretmen her gün yemeğini yapar, yeşim eltim bu arada. işte yeşim temizliğini hiç aksatmaz hemde çocuğuyla falan filan sürekli onun övülmesini dinliyorum, ama yeşim internetten ders veriyor tamam belli bir vaktini o da alıyor tabiki ama evden çıkıp bir yere gitmekle bir değil inanın. kayınvalidem denk gelipte benim yemeğimi yerse de aman salçasını az koy eşin öyle sever, bak yeşim artık benim gibi yapmayı öğrendi sende zamanla öğrenirsin gibi konuşuyor ya yemeğimi yemişsin eline sağlık de geç ama yok. geçen yesimlerdeyiz nohut yemeği ve pilav yapmıştı yemeklere tam puan oh eline sağlık falan dedi ona ben normalde kıskanç bir insan değilim bunu da kıskançlık olarak algılamanızı istemem ama rahatsız oluyorum haliyle bende. kayınvalidemle uzakta olsak belki çok bozulmicam ama evlerimiz yakın ve eşimde bağlı olduğundan sık sık görüşüyoruz e o yüzden de illaki moralimi bozacak bir şey söylüyor. bazen gülerek şakayla karışık laf söylüyorum kırmadan anlamıyor yada anlamamazliktan geliyor o da gülüyor. sürekli yeşim yeşim yeşim artık o kadar fazla ki hiç bir sorunum yokken kıza karşı da beni soğutuyor farkında olmadan. çünkü yesimde sorunum yok evet ama kayınvalidemin bu tavırlarını o kadar farkında ki, yeri geliyor bana karşı çokta güzel kullanıyor nasılsa ondan taraf olunacağını bilerek. beni sürekli çocuk yerine koymaya çalışıyor farkındayım, iste benden bahsederken napsin çocuk falan diyor yani hitap şekli bazen öyle oluyor hiç üzerinde durmuyorum ama komik geliyor çünkü aramızda 5 yaş var, ben 25 o 30. yani kendisi dinlensin lafı sözü geçsin, ben çocuk modunda olayım istiyor bu ona ne kazandırıyor bilmiyorum. mesela kayınvalidem evini yeniledi her şeyi birlikte seçtiler döşediler, ben hiç karismadim bıraktım ne yaparlarsa yapsınlar, bir hediye alıp gittik sadece ne güzel olmuş falan dedim bu. bende çok mıç mıclık yapmıyorum onlara karşı ama özümde samimi bir insanimdir, onların bu hareketleri yüzünden refleks olarak gerilip ciddi bir insan moduna giriyorum yanlarında. fazla konuşmuyorum mesela yemekse yemeğimi yiyip az oturup kalkıyorum. akrabalarla falan eltim çok samimi ben öyle mesafeli şekilde merhaba merhaba, yada aynı ortamdaysak öylesine bir iki kelime biter benim için çok samimiyet kurmam. o yüzden akrabalarda haklı olarak hep eltimi arar sorarlar severler ben daha soğuk mesafeli olanimdir onlara göre. ve tabi daha genç kalıyorum akrabalar genelde benden yaşça daha büyükler. hamileyim birde. kendimle isimle eğimle meşgul olmuş durumdayım ve eşimde benim bu hallerimden gayet memnun, iki günde bir elti ve kayınvalide ikilisinden öğüt almak, alttan alttan laf işitmek sinirlerimi bozuyor. küsüp görüşmemezlik yapıcak durumda değilim çünkü şahsıma yapılmış çokta büyük bir şey yok onların tarafından kimseyle bu konuyu paylasmiyorum çünkü kıskanç damgası yemek o kadar kolay ki aslında çok başka şeylerden bahsetmeye çalışırken. ama genel olarak bir tavrım olsun istiyorum, mesafeli olmama karşın şuana kadar öyle bir tavır sergileyememisim ki ikiside çok rahat davranabiliyor bana. son çareyi buraya yazmakta buldum fikirlerinizi bekliyorum.
