Ben büyük gelinim ve eltim daha yeni evlendi... Şu an anlamsız bir kıyaslama ve kıskanma halindeyim ve bunu aşmak istiyorum.... Ben biraz bilinçsiz bir şekilde evliliğe hazırladım ve yardımcı olan kimse yoktu... O daha destekli ve başarılı bir evlilik hazırlığı yaptı... Kendi eksik ve hüzünlerimi ona mal ediyorum ve bu yanlış... Diğer yandan benim artılarım da vardı.... Ona karşı alınan eşya hediyelikler Vs. Daha değer verir şekilde idi bir yakınlık ve söz olur kaygısı ile Benim ailemden sakınılan şeyler onun ailesine yapıldı... Oysa benim ailem daha çok ikramda bulunmuş idi...Kendi ailemi enayi yerine koyulmuş gibi hissediyorum.... Buna kızsam bile kızılacak kişi eltim değil.... Eşi ile yeni evli muhabbet ve heyecanı görünce kendi evliliğimi eskimiş hissettim... Oysa biz evliliğin farklı boyut ve tatlarını yaşıyoruz oysa... Çocuksuz olmasının serbestliğini süsünü kıskanıyorum.. Ama çocuk gibi bir nimet her şeye değer aslında... Kayınvalidem başta hiç sevmedi beni hep eksik gördü çok katı idi çok yıprandım... Şimdi kabullenmiş ve yumuşamış halinin rahatlığını yaşıyor eltim... benim mücadele ettiğim şeyler yaşadığım sıkıntılar bana dayatılan şeyler yok ona... Ama benimde kazanılmış bir saydım edinilmiş bir yerim var... Hem bilemem ki onun da başka sıkıntıları vardır... Onun müsrif halleri bozdurduğu bileziği ile detaylandırdığı süslü evi var... Benimse birikimlerim.... Ama bu benim tercihim Istediğim an birikimi süslü ev ile Takas edebilirim..... yani işin özü... KISKANIYORUM... çok anlamsız saçma dediğim şeyleri antitezlerini bile bile kıskanıyorum.. Bu ruh halini kendime yakıştıramıyorum.... Bir şeyler ispatlama isteği var içimde sürekli kendi kendimi kuruyorum... bunu aşmak istiyorum bana yardımcı olabilir misiniz... Şimdiden bunları itiraf etmek iyi geldi... Okuduğunuz için teşekkür ederim