arkadaşlar daha önce de eltimle ilgili yaşadığım sıkıntılardan bahsetmiştim. Ufacık bir şeyi çok büyük bir sorun haline getirip resmen ilişkileri bıçak gibi kesip atmıştı. bu arada ben daha 8 aylık evliyim o benden yaşça çok büyük ama olgun bir kişiliğe sahip değil ne yazık ki. Kendisi gerçekten çok kinci ve içi fesatlık dedikodu dolu bir insan. gördüğü yerde de kalitesizliğini belli edip herkese benimle konuşmadığını belli etmeye çalışıyor. dost var düşman var demeden gördüğü yerde tanımadan yanımdan geçebiliyor.
Şuan kendisi rahatsız 1 hafta önce doktora gitti ve ameliyat olması gerektiğini öğrendi ve zor da bir ameliyat olacakmış. bende herşeyi bir kenera bıraktım ne olursa olsun biz bir aileyiz aynı soyadını taşıyoruz onun hatrı olmasa da eşim var arada (eşimin de teyzesinin kızı zaten kendisi) kaynım var üzülüyor karısına diye eşime hadi gidelim bi geçmiş olsun diyelim dedim. Kurabiye poğaça yaptım elimde götürdüm. gittim konuşmadığımız halde halini hatrını sordum hastalığı ile ilgilendim geçmiş olsun diledim allah yardımcınız olsun dedim geldim. Peki ne mi oldu??? ertesi günü hemen bir sonraki akşam yani kayınvalideme gittik eşmle onlarda orada idi ve biz tam kapıdan içeri girereken o aynı kapıdan kayınvalideme iyi akşamlar diyerek ayrıldı yanımdan geçmiş oldu ben tabi arkasından bakakaldım.
Kendi benimle konuşmadığı halde kanlı bıçaklı gibi davrandığı halde ben yine onun evine geçmiş olsuna gidiyorum o ise beni ertesi günü görüp yanımdan vurup geçiyor... Ne kadar kindolu bir insanmış ya çok oldum tabi. Keşka arada gerçekten kötü şeyler olsa inanın hiç birşey yok benim küçücük önemsiz bir lafımı kendine problem etti ve bu seviyeye getirdi...
Neyse ben tabi sinirlendim eşime dedim ki ben onun akşam evine gidiyorum kapısını açıyorum konuşuyoruz o beni yine tanımıyo gördüğü yerde. Adam tanımamak neymiş görecek yeter dedim bu nasıl bir ahlaktır ameliyat olduğu gün sadece misafir gibi hastaneye giderim geçmiş olsuna evine de gitmem dedim ama olmuyor işte. Ne olursa olsun o eşek olsa de ben insan olmalıyım kendimi buna mecbur hissediyorum. Şimdi bi kaç gün sonra ameliyat olacak ben yine eşimi alı evine gitmek istiyorum gidip çocuklar sağda solda kalmasın ben bakabilirim diycem eltime ve kaynıma. Eminim vermez zaten de bana düşeni ben yapmak istiyorum ameliyat olmadan evine gitmeliyim diye düşünüyorum yine de. Sizce nasıl davranmalıyım ne konuşayım insanlık dersi alsın bi insanlıktan nasibini almamış insan....
(Geçen gittim dedim ya bişeyler yaptım götürdüm işte o gün çay getirdi komşuları eşimle bana. bende bittikten sonra kalktım çaybardaklarını mutfağa taşımak için ne olursa olsun kendimi o aileden biliyorum sonuçta onun komşuları kim ki diye düşündüm biz aileyiz sonuçta diye düşündüm. ben bardakları kaldırmak için kalktığımda arkadan arkadaşlarına işaret ettğini farkettim kalkın siz toplayın diy.... yani biliyor ki ben mutfağa götürünce illaki yıkayacam da onları yani onlara şunu yansıtmak istiyor: biz onunla konuşmuyoruz o kim ki siz bana daha yakınsınız ondan o yapmasın kalkın yine siz yapın!!! ne diyim alllah görüyor içindeki fesatlığını... hasta ama o fesatlık yine onda..
Şuan kendisi rahatsız 1 hafta önce doktora gitti ve ameliyat olması gerektiğini öğrendi ve zor da bir ameliyat olacakmış. bende herşeyi bir kenera bıraktım ne olursa olsun biz bir aileyiz aynı soyadını taşıyoruz onun hatrı olmasa da eşim var arada (eşimin de teyzesinin kızı zaten kendisi) kaynım var üzülüyor karısına diye eşime hadi gidelim bi geçmiş olsun diyelim dedim. Kurabiye poğaça yaptım elimde götürdüm. gittim konuşmadığımız halde halini hatrını sordum hastalığı ile ilgilendim geçmiş olsun diledim allah yardımcınız olsun dedim geldim. Peki ne mi oldu??? ertesi günü hemen bir sonraki akşam yani kayınvalideme gittik eşmle onlarda orada idi ve biz tam kapıdan içeri girereken o aynı kapıdan kayınvalideme iyi akşamlar diyerek ayrıldı yanımdan geçmiş oldu ben tabi arkasından bakakaldım.
Kendi benimle konuşmadığı halde kanlı bıçaklı gibi davrandığı halde ben yine onun evine geçmiş olsuna gidiyorum o ise beni ertesi günü görüp yanımdan vurup geçiyor... Ne kadar kindolu bir insanmış ya çok oldum tabi. Keşka arada gerçekten kötü şeyler olsa inanın hiç birşey yok benim küçücük önemsiz bir lafımı kendine problem etti ve bu seviyeye getirdi...
Neyse ben tabi sinirlendim eşime dedim ki ben onun akşam evine gidiyorum kapısını açıyorum konuşuyoruz o beni yine tanımıyo gördüğü yerde. Adam tanımamak neymiş görecek yeter dedim bu nasıl bir ahlaktır ameliyat olduğu gün sadece misafir gibi hastaneye giderim geçmiş olsuna evine de gitmem dedim ama olmuyor işte. Ne olursa olsun o eşek olsa de ben insan olmalıyım kendimi buna mecbur hissediyorum. Şimdi bi kaç gün sonra ameliyat olacak ben yine eşimi alı evine gitmek istiyorum gidip çocuklar sağda solda kalmasın ben bakabilirim diycem eltime ve kaynıma. Eminim vermez zaten de bana düşeni ben yapmak istiyorum ameliyat olmadan evine gitmeliyim diye düşünüyorum yine de. Sizce nasıl davranmalıyım ne konuşayım insanlık dersi alsın bi insanlıktan nasibini almamış insan....
(Geçen gittim dedim ya bişeyler yaptım götürdüm işte o gün çay getirdi komşuları eşimle bana. bende bittikten sonra kalktım çaybardaklarını mutfağa taşımak için ne olursa olsun kendimi o aileden biliyorum sonuçta onun komşuları kim ki diye düşündüm biz aileyiz sonuçta diye düşündüm. ben bardakları kaldırmak için kalktığımda arkadan arkadaşlarına işaret ettğini farkettim kalkın siz toplayın diy.... yani biliyor ki ben mutfağa götürünce illaki yıkayacam da onları yani onlara şunu yansıtmak istiyor: biz onunla konuşmuyoruz o kim ki siz bana daha yakınsınız ondan o yapmasın kalkın yine siz yapın!!! ne diyim alllah görüyor içindeki fesatlığını... hasta ama o fesatlık yine onda..
Son düzenleyen: Moderatör:
" derler.. Oysa gelin kayınvalideden hediye ya da yemek beklemez sadece az görüşmek ya da hiç görüşmemek ister..
" der..
