- 22 Kasım 2010
- 11.212
- 19.912
- 498
- Konu Sahibi TheQueeninthenorth
-
- #21
bilemiyorum böyle bir şey hissetmedim kızda ama eşimin abisi kıskançtır mesela
bilemiyorum böyle bir şey hissetmedim kızda ama eşimin abisi kıskançtır meselaSeni kiskaniyordur da ondan bosver
Hiç olmaması gereken bir ilişki bence. Bende iki tane var bir tanesiyle merhaba merhaba ötesi yok diğeriyle de bir tık ötesi nasılsın iyi misin selam söyle iyi bayramlar bide bu kadarAslında hayatımdaki bir sorun değil bu, sadece fikir almak için konu açmak istedim. eşimin abisi evleneli 2 yıl oluyor. tanışma, nişan, nikah kısa zaman içerisinde oldu ve tam pandemi dönemiydi. hatta sokağa çıkma yasağının olduğu günlerde isteme+nişan oldu. oğlum da o zamanlar küçüktü. dolayısıyla bu süreçte pandemi korkusundan dışarda kısıtlı zamanlarda, hep ailelerle birlikte görüştük eltimle. iyi birisine benziyor. hala benziyor diyorum çünkü kendisiyle bayram seyran dışında pek bir araya gelmişliğimiz yok. kızı tanımıyorum. evime kaç kez geldi tabii sonrasında ama hep başkaları da vardı aileden. en son ramazanda bizi yemeğe davet ettiğinde bir araya geldik, gene kalabalık içinde ayaküstü muhabbet ettik. yani arada karşılaştığınız, ayaküstü konuştuğunuz ama asla gerçek bir paylaşımda bulunmadığınız ve gerçekten tanımadığınız bir komşu gibi düşünün. konuşurken elektriğimizin tuttuğunu düşünüyorum. benden bir yaş büyük. aslında kendisiyle yaşantılarımız benzer, ikimiz de boşanmış ailelerin çocuklarıyız. çekirdek aile yapılarımız birbirine benziyor vs vs. yani şu andakinden daha samimi olabiliriz pekala. da gereksiz bir beklenti mi bu sizce? eşlerimizin kardeşlik bağı iyi diyebilirim, tabii benin pek alışkın olmadığım şekilde sürekli bir itiş kakış laf sokma, dalga geçme ve yarış halinde olma durumu var beylerde. ama hallerinden memnunlar. ama kalkıp da hadi bir hafta sonu beraber bir plan yapalım şuraya buraya gidelim demezler. bazen eşime diyorum bir yerdeyken hadi x leri de arayalım vs pek umrunda olmuyor. bilmiyorum gereksiz bir beklenti mi eltiyle daha yakın olmayı istemek? ztn her dk içli dışlı olma şansımız yok yakın oturmuyoruz. benim küçük çocuğum var. ikimiz de çalışıyoruz. ama bir araya geldiğimizde daha samimi sohbet edelim istiyorum mesela beylik muhabbetler dışında. normalde ben de mesafe seven bir ,insanım, bir kaç dostum dışında hayatıma kolay insan alabilen biri değilim. acaba beni soğuk mu buluyor diyorum bazen. yani anlatabildim mi bilmiyorum :) sizlerin eltilerinizle aranız nasıl? gerçekten eltisiyle arkadaş olabilen var mı? ya da olmaya gerek var mı acaba_
Aman dert ettiğin şeye bak. Eltim yok görümce var o da uzakta bayramdan bayrama görüşüyoruz böyle iyi az insan çok huzurAslında hayatımdaki bir sorun değil bu, sadece fikir almak için konu açmak istedim. eşimin abisi evleneli 2 yıl oluyor. tanışma, nişan, nikah kısa zaman içerisinde oldu ve tam pandemi dönemiydi. hatta sokağa çıkma yasağının olduğu günlerde isteme+nişan oldu. oğlum da o zamanlar küçüktü. dolayısıyla bu süreçte pandemi korkusundan dışarda kısıtlı zamanlarda, hep ailelerle birlikte görüştük eltimle. iyi birisine benziyor. hala benziyor diyorum çünkü kendisiyle bayram seyran dışında pek bir araya gelmişliğimiz yok. kızı tanımıyorum. evime kaç kez geldi tabii sonrasında ama hep başkaları da vardı aileden. en son ramazanda bizi yemeğe davet ettiğinde bir araya geldik, gene kalabalık içinde ayaküstü muhabbet ettik. yani arada karşılaştığınız, ayaküstü konuştuğunuz ama asla gerçek bir paylaşımda bulunmadığınız ve gerçekten tanımadığınız bir komşu gibi düşünün. konuşurken elektriğimizin tuttuğunu düşünüyorum. benden bir yaş büyük. aslında kendisiyle yaşantılarımız benzer, ikimiz de boşanmış ailelerin çocuklarıyız. çekirdek aile yapılarımız birbirine benziyor vs vs. yani şu andakinden daha samimi olabiliriz pekala. da gereksiz bir beklenti mi bu sizce? eşlerimizin kardeşlik bağı iyi diyebilirim, tabii benin pek alışkın olmadığım şekilde sürekli bir itiş kakış laf sokma, dalga geçme ve yarış halinde olma durumu var beylerde. ama hallerinden memnunlar. ama kalkıp da hadi bir hafta sonu beraber bir plan yapalım şuraya buraya gidelim demezler. bazen eşime diyorum bir yerdeyken hadi x leri de arayalım vs pek umrunda olmuyor. bilmiyorum gereksiz bir beklenti mi eltiyle daha yakın olmayı istemek? ztn her dk içli dışlı olma şansımız yok yakın oturmuyoruz. benim küçük çocuğum var. ikimiz de çalışıyoruz. ama bir araya geldiğimizde daha samimi sohbet edelim istiyorum mesela beylik muhabbetler dışında. normalde ben de mesafe seven bir ,insanım, bir kaç dostum dışında hayatıma kolay insan alabilen biri değilim. acaba beni soğuk mu buluyor diyorum bazen. yani anlatabildim mi bilmiyorum :) sizlerin eltilerinizle aranız nasıl? gerçekten eltisiyle arkadaş olabilen var mı? ya da olmaya gerek var mı acaba_
Eltimle aynı şehirde yaşamıyoruz,bayram seyran bazen denk geliyoruz,aşıri samimiyetimiz yok ama bir araya geldiğimizde de normaliz bir sıkıntı yok.Gorumcemle arkadaş gibiyiz daha doğrusu gibiydik,benden yaşça baya küçük olmasına ragmen.şu anda da kötü değiliz ama.zamaninda akraba gibi değil arkadaş gibi davrandigim için pişmanım.yani söyle diyeyim.hem ben onun yengesi hem de yaşça büyük olmama rağmen ona arkadaş gibi davrandigim için yanlış yaptığımı düşünüyorum.Bosverin konu sahibi uzak olsunlar ya.kotu de olmayın,iyi de olmayın bence.Aslında hayatımdaki bir sorun değil bu, sadece fikir almak için konu açmak istedim. eşimin abisi evleneli 2 yıl oluyor. tanışma, nişan, nikah kısa zaman içerisinde oldu ve tam pandemi dönemiydi. hatta sokağa çıkma yasağının olduğu günlerde isteme+nişan oldu. oğlum da o zamanlar küçüktü. dolayısıyla bu süreçte pandemi korkusundan dışarda kısıtlı zamanlarda, hep ailelerle birlikte görüştük eltimle. iyi birisine benziyor. hala benziyor diyorum çünkü kendisiyle bayram seyran dışında pek bir araya gelmişliğimiz yok. kızı tanımıyorum. evime kaç kez geldi tabii sonrasında ama hep başkaları da vardı aileden. en son ramazanda bizi yemeğe davet ettiğinde bir araya geldik, gene kalabalık içinde ayaküstü muhabbet ettik. yani arada karşılaştığınız, ayaküstü konuştuğunuz ama asla gerçek bir paylaşımda bulunmadığınız ve gerçekten tanımadığınız bir komşu gibi düşünün. konuşurken elektriğimizin tuttuğunu düşünüyorum. benden bir yaş büyük. aslında kendisiyle yaşantılarımız benzer, ikimiz de boşanmış ailelerin çocuklarıyız. çekirdek aile yapılarımız birbirine benziyor vs vs. yani şu andakinden daha samimi olabiliriz pekala. da gereksiz bir beklenti mi bu sizce? eşlerimizin kardeşlik bağı iyi diyebilirim, tabii benin pek alışkın olmadığım şekilde sürekli bir itiş kakış laf sokma, dalga geçme ve yarış halinde olma durumu var beylerde. ama hallerinden memnunlar. ama kalkıp da hadi bir hafta sonu beraber bir plan yapalım şuraya buraya gidelim demezler. bazen eşime diyorum bir yerdeyken hadi x leri de arayalım vs pek umrunda olmuyor. bilmiyorum gereksiz bir beklenti mi eltiyle daha yakın olmayı istemek? ztn her dk içli dışlı olma şansımız yok yakın oturmuyoruz. benim küçük çocuğum var. ikimiz de çalışıyoruz. ama bir araya geldiğimizde daha samimi sohbet edelim istiyorum mesela beylik muhabbetler dışında. normalde ben de mesafe seven bir ,insanım, bir kaç dostum dışında hayatıma kolay insan alabilen biri değilim. acaba beni soğuk mu buluyor diyorum bazen. yani anlatabildim mi bilmiyorum :) sizlerin eltilerinizle aranız nasıl? gerçekten eltisiyle arkadaş olabilen var mı? ya da olmaya gerek var mı acaba_
Dertsiz başınıza dert arıyorsunuz. Eş ailesi ile her zaman bir sınır olması gerek benceAslında hayatımdaki bir sorun değil bu, sadece fikir almak için konu açmak istedim. eşimin abisi evleneli 2 yıl oluyor. tanışma, nişan, nikah kısa zaman içerisinde oldu ve tam pandemi dönemiydi. hatta sokağa çıkma yasağının olduğu günlerde isteme+nişan oldu. oğlum da o zamanlar küçüktü. dolayısıyla bu süreçte pandemi korkusundan dışarda kısıtlı zamanlarda, hep ailelerle birlikte görüştük eltimle. iyi birisine benziyor. hala benziyor diyorum çünkü kendisiyle bayram seyran dışında pek bir araya gelmişliğimiz yok. kızı tanımıyorum. evime kaç kez geldi tabii sonrasında ama hep başkaları da vardı aileden. en son ramazanda bizi yemeğe davet ettiğinde bir araya geldik, gene kalabalık içinde ayaküstü muhabbet ettik. yani arada karşılaştığınız, ayaküstü konuştuğunuz ama asla gerçek bir paylaşımda bulunmadığınız ve gerçekten tanımadığınız bir komşu gibi düşünün. konuşurken elektriğimizin tuttuğunu düşünüyorum. benden bir yaş büyük. aslında kendisiyle yaşantılarımız benzer, ikimiz de boşanmış ailelerin çocuklarıyız. çekirdek aile yapılarımız birbirine benziyor vs vs. yani şu andakinden daha samimi olabiliriz pekala. da gereksiz bir beklenti mi bu sizce? eşlerimizin kardeşlik bağı iyi diyebilirim, tabii benin pek alışkın olmadığım şekilde sürekli bir itiş kakış laf sokma, dalga geçme ve yarış halinde olma durumu var beylerde. ama hallerinden memnunlar. ama kalkıp da hadi bir hafta sonu beraber bir plan yapalım şuraya buraya gidelim demezler. bazen eşime diyorum bir yerdeyken hadi x leri de arayalım vs pek umrunda olmuyor. bilmiyorum gereksiz bir beklenti mi eltiyle daha yakın olmayı istemek? ztn her dk içli dışlı olma şansımız yok yakın oturmuyoruz. benim küçük çocuğum var. ikimiz de çalışıyoruz. ama bir araya geldiğimizde daha samimi sohbet edelim istiyorum mesela beylik muhabbetler dışında. normalde ben de mesafe seven bir ,insanım, bir kaç dostum dışında hayatıma kolay insan alabilen biri değilim. acaba beni soğuk mu buluyor diyorum bazen. yani anlatabildim mi bilmiyorum :) sizlerin eltilerinizle aranız nasıl? gerçekten eltisiyle arkadaş olabilen var mı? ya da olmaya gerek var mı acaba_
Bence ilk başlarda eşli bir şeyler yapın. Baktınız anlaşacak gibisiniz daha sonra tek çağırırsınız. Ortada samimiyet yok tek çağırırsanız tuhaf mı kaçar bilemedim :)eşler olmadan baş başa mı davet edeyim yani? o da şimdi bir garip geliyor 2 sene sonra hadi kaynaşalım demek gibi.
Aslında hayatımdaki bir sorun değil bu, sadece fikir almak için konu açmak istedim. eşimin abisi evleneli 2 yıl oluyor. tanışma, nişan, nikah kısa zaman içerisinde oldu ve tam pandemi dönemiydi. hatta sokağa çıkma yasağının olduğu günlerde isteme+nişan oldu. oğlum da o zamanlar küçüktü. dolayısıyla bu süreçte pandemi korkusundan dışarda kısıtlı zamanlarda, hep ailelerle birlikte görüştük eltimle. iyi birisine benziyor. hala benziyor diyorum çünkü kendisiyle bayram seyran dışında pek bir araya gelmişliğimiz yok. kızı tanımıyorum. evime kaç kez geldi tabii sonrasında ama hep başkaları da vardı aileden. en son ramazanda bizi yemeğe davet ettiğinde bir araya geldik, gene kalabalık içinde ayaküstü muhabbet ettik. yani arada karşılaştığınız, ayaküstü konuştuğunuz ama asla gerçek bir paylaşımda bulunmadığınız ve gerçekten tanımadığınız bir komşu gibi düşünün. konuşurken elektriğimizin tuttuğunu düşünüyorum. benden bir yaş büyük. aslında kendisiyle yaşantılarımız benzer, ikimiz de boşanmış ailelerin çocuklarıyız. çekirdek aile yapılarımız birbirine benziyor vs vs. yani şu andakinden daha samimi olabiliriz pekala. da gereksiz bir beklenti mi bu sizce? eşlerimizin kardeşlik bağı iyi diyebilirim, tabii benin pek alışkın olmadığım şekilde sürekli bir itiş kakış laf sokma, dalga geçme ve yarış halinde olma durumu var beylerde. ama hallerinden memnunlar. ama kalkıp da hadi bir hafta sonu beraber bir plan yapalım şuraya buraya gidelim demezler. bazen eşime diyorum bir yerdeyken hadi x leri de arayalım vs pek umrunda olmuyor. bilmiyorum gereksiz bir beklenti mi eltiyle daha yakın olmayı istemek? ztn her dk içli dışlı olma şansımız yok yakın oturmuyoruz. benim küçük çocuğum var. ikimiz de çalışıyoruz. ama bir araya geldiğimizde daha samimi sohbet edelim istiyorum mesela beylik muhabbetler dışında. normalde ben de mesafe seven bir ,insanım, bir kaç dostum dışında hayatıma kolay insan alabilen biri değilim. acaba beni soğuk mu buluyor diyorum bazen. yani anlatabildim mi bilmiyorum :) sizlerin eltilerinizle aranız nasıl? gerçekten eltisiyle arkadaş olabilen var mı? ya da olmaya gerek var mı acaba_
Ben oldum. Yani yime de sır vermem o kadar güven vermiyor. Ama eş taraf ile gottigumde takilabileceğim biri olması guzel oluyir. Sadece o çifti davet edin mecburen samimiyet olur kardesler muhabbet ederken siz de ayrı yerde muhabbet edersiniz. Ben esasen kendi kuzenlerimle çok mesafeliyim kizım da oyle olmasın istedim. Eltim beni kiskandi baya başlarda ama ben yine de olumlu yaklaştım. Şimdi çocuklarımız bayramlarda vs görüşüp beraber oynuyor. Arada onlar bizim ile yatilı geliyor arada biz gidiyoruz. Samimiyet artıyor haliyle. Kadınlar cocukları buluşturuyor vence eşimin kendi ailesinde olanlardan bile haberi yok kadınlar daha sosyal . Yani hak verdim size. Sadece o çifti davet edin misafirligeAslında hayatımdaki bir sorun değil bu, sadece fikir almak için konu açmak istedim. eşimin abisi evleneli 2 yıl oluyor. tanışma, nişan, nikah kısa zaman içerisinde oldu ve tam pandemi dönemiydi. hatta sokağa çıkma yasağının olduğu günlerde isteme+nişan oldu. oğlum da o zamanlar küçüktü. dolayısıyla bu süreçte pandemi korkusundan dışarda kısıtlı zamanlarda, hep ailelerle birlikte görüştük eltimle. iyi birisine benziyor. hala benziyor diyorum çünkü kendisiyle bayram seyran dışında pek bir araya gelmişliğimiz yok. kızı tanımıyorum. evime kaç kez geldi tabii sonrasında ama hep başkaları da vardı aileden. en son ramazanda bizi yemeğe davet ettiğinde bir araya geldik, gene kalabalık içinde ayaküstü muhabbet ettik. yani arada karşılaştığınız, ayaküstü konuştuğunuz ama asla gerçek bir paylaşımda bulunmadığınız ve gerçekten tanımadığınız bir komşu gibi düşünün. konuşurken elektriğimizin tuttuğunu düşünüyorum. benden bir yaş büyük. aslında kendisiyle yaşantılarımız benzer, ikimiz de boşanmış ailelerin çocuklarıyız. çekirdek aile yapılarımız birbirine benziyor vs vs. yani şu andakinden daha samimi olabiliriz pekala. da gereksiz bir beklenti mi bu sizce? eşlerimizin kardeşlik bağı iyi diyebilirim, tabii benin pek alışkın olmadığım şekilde sürekli bir itiş kakış laf sokma, dalga geçme ve yarış halinde olma durumu var beylerde. ama hallerinden memnunlar. ama kalkıp da hadi bir hafta sonu beraber bir plan yapalım şuraya buraya gidelim demezler. bazen eşime diyorum bir yerdeyken hadi x leri de arayalım vs pek umrunda olmuyor. bilmiyorum gereksiz bir beklenti mi eltiyle daha yakın olmayı istemek? ztn her dk içli dışlı olma şansımız yok yakın oturmuyoruz. benim küçük çocuğum var. ikimiz de çalışıyoruz. ama bir araya geldiğimizde daha samimi sohbet edelim istiyorum mesela beylik muhabbetler dışında. normalde ben de mesafe seven bir ,insanım, bir kaç dostum dışında hayatıma kolay insan alabilen biri değilim. acaba beni soğuk mu buluyor diyorum bazen. yani anlatabildim mi bilmiyorum :) sizlerin eltilerinizle aranız nasıl? gerçekten eltisiyle arkadaş olabilen var mı? ya da olmaya gerek var mı acaba_
Mesafe iyidir ya iyisiniz bence böyle hem unutmayın sık muhabbet tez ayrılık getirirAslında hayatımdaki bir sorun değil bu, sadece fikir almak için konu açmak istedim. eşimin abisi evleneli 2 yıl oluyor. tanışma, nişan, nikah kısa zaman içerisinde oldu ve tam pandemi dönemiydi. hatta sokağa çıkma yasağının olduğu günlerde isteme+nişan oldu. oğlum da o zamanlar küçüktü. dolayısıyla bu süreçte pandemi korkusundan dışarda kısıtlı zamanlarda, hep ailelerle birlikte görüştük eltimle. iyi birisine benziyor. hala benziyor diyorum çünkü kendisiyle bayram seyran dışında pek bir araya gelmişliğimiz yok. kızı tanımıyorum. evime kaç kez geldi tabii sonrasında ama hep başkaları da vardı aileden. en son ramazanda bizi yemeğe davet ettiğinde bir araya geldik, gene kalabalık içinde ayaküstü muhabbet ettik. yani arada karşılaştığınız, ayaküstü konuştuğunuz ama asla gerçek bir paylaşımda bulunmadığınız ve gerçekten tanımadığınız bir komşu gibi düşünün. konuşurken elektriğimizin tuttuğunu düşünüyorum. benden bir yaş büyük. aslında kendisiyle yaşantılarımız benzer, ikimiz de boşanmış ailelerin çocuklarıyız. çekirdek aile yapılarımız birbirine benziyor vs vs. yani şu andakinden daha samimi olabiliriz pekala. da gereksiz bir beklenti mi bu sizce? eşlerimizin kardeşlik bağı iyi diyebilirim, tabii benin pek alışkın olmadığım şekilde sürekli bir itiş kakış laf sokma, dalga geçme ve yarış halinde olma durumu var beylerde. ama hallerinden memnunlar. ama kalkıp da hadi bir hafta sonu beraber bir plan yapalım şuraya buraya gidelim demezler. bazen eşime diyorum bir yerdeyken hadi x leri de arayalım vs pek umrunda olmuyor. bilmiyorum gereksiz bir beklenti mi eltiyle daha yakın olmayı istemek? ztn her dk içli dışlı olma şansımız yok yakın oturmuyoruz. benim küçük çocuğum var. ikimiz de çalışıyoruz. ama bir araya geldiğimizde daha samimi sohbet edelim istiyorum mesela beylik muhabbetler dışında. normalde ben de mesafe seven bir ,insanım, bir kaç dostum dışında hayatıma kolay insan alabilen biri değilim. acaba beni soğuk mu buluyor diyorum bazen. yani anlatabildim mi bilmiyorum :) sizlerin eltilerinizle aranız nasıl? gerçekten eltisiyle arkadaş olabilen var mı? ya da olmaya gerek var mı acaba_
Eltimle asla arkadas olmayi dusunmem. Cunku kendisi icten pazarlikli biri. Ben de mesafemi koruyorum bu yuzden. Aylarca gormedigim olur. Gorustugumuzde de sizdeki gibi baskalari da olur. Hicbir ortak yanimiz da yok. En baslarda sinsi davranislari oldu. Ben de asiri sogudum. Kaynimdan da hic hazzetmem. Mesafeli mesafeli takiliyoruz.Aslında hayatımdaki bir sorun değil bu, sadece fikir almak için konu açmak istedim. eşimin abisi evleneli 2 yıl oluyor. tanışma, nişan, nikah kısa zaman içerisinde oldu ve tam pandemi dönemiydi. hatta sokağa çıkma yasağının olduğu günlerde isteme+nişan oldu. oğlum da o zamanlar küçüktü. dolayısıyla bu süreçte pandemi korkusundan dışarda kısıtlı zamanlarda, hep ailelerle birlikte görüştük eltimle. iyi birisine benziyor. hala benziyor diyorum çünkü kendisiyle bayram seyran dışında pek bir araya gelmişliğimiz yok. kızı tanımıyorum. evime kaç kez geldi tabii sonrasında ama hep başkaları da vardı aileden. en son ramazanda bizi yemeğe davet ettiğinde bir araya geldik, gene kalabalık içinde ayaküstü muhabbet ettik. yani arada karşılaştığınız, ayaküstü konuştuğunuz ama asla gerçek bir paylaşımda bulunmadığınız ve gerçekten tanımadığınız bir komşu gibi düşünün. konuşurken elektriğimizin tuttuğunu düşünüyorum. benden bir yaş büyük. aslında kendisiyle yaşantılarımız benzer, ikimiz de boşanmış ailelerin çocuklarıyız. çekirdek aile yapılarımız birbirine benziyor vs vs. yani şu andakinden daha samimi olabiliriz pekala. da gereksiz bir beklenti mi bu sizce? eşlerimizin kardeşlik bağı iyi diyebilirim, tabii benin pek alışkın olmadığım şekilde sürekli bir itiş kakış laf sokma, dalga geçme ve yarış halinde olma durumu var beylerde. ama hallerinden memnunlar. ama kalkıp da hadi bir hafta sonu beraber bir plan yapalım şuraya buraya gidelim demezler. bazen eşime diyorum bir yerdeyken hadi x leri de arayalım vs pek umrunda olmuyor. bilmiyorum gereksiz bir beklenti mi eltiyle daha yakın olmayı istemek? ztn her dk içli dışlı olma şansımız yok yakın oturmuyoruz. benim küçük çocuğum var. ikimiz de çalışıyoruz. ama bir araya geldiğimizde daha samimi sohbet edelim istiyorum mesela beylik muhabbetler dışında. normalde ben de mesafe seven bir ,insanım, bir kaç dostum dışında hayatıma kolay insan alabilen biri değilim. acaba beni soğuk mu buluyor diyorum bazen. yani anlatabildim mi bilmiyorum :) sizlerin eltilerinizle aranız nasıl? gerçekten eltisiyle arkadaş olabilen var mı? ya da olmaya gerek var mı acaba_
Net gereksizAslında hayatımdaki bir sorun değil bu, sadece fikir almak için konu açmak istedim. eşimin abisi evleneli 2 yıl oluyor. tanışma, nişan, nikah kısa zaman içerisinde oldu ve tam pandemi dönemiydi. hatta sokağa çıkma yasağının olduğu günlerde isteme+nişan oldu. oğlum da o zamanlar küçüktü. dolayısıyla bu süreçte pandemi korkusundan dışarda kısıtlı zamanlarda, hep ailelerle birlikte görüştük eltimle. iyi birisine benziyor. hala benziyor diyorum çünkü kendisiyle bayram seyran dışında pek bir araya gelmişliğimiz yok. kızı tanımıyorum. evime kaç kez geldi tabii sonrasında ama hep başkaları da vardı aileden. en son ramazanda bizi yemeğe davet ettiğinde bir araya geldik, gene kalabalık içinde ayaküstü muhabbet ettik. yani arada karşılaştığınız, ayaküstü konuştuğunuz ama asla gerçek bir paylaşımda bulunmadığınız ve gerçekten tanımadığınız bir komşu gibi düşünün. konuşurken elektriğimizin tuttuğunu düşünüyorum. benden bir yaş büyük. aslında kendisiyle yaşantılarımız benzer, ikimiz de boşanmış ailelerin çocuklarıyız. çekirdek aile yapılarımız birbirine benziyor vs vs. yani şu andakinden daha samimi olabiliriz pekala. da gereksiz bir beklenti mi bu sizce? eşlerimizin kardeşlik bağı iyi diyebilirim, tabii benin pek alışkın olmadığım şekilde sürekli bir itiş kakış laf sokma, dalga geçme ve yarış halinde olma durumu var beylerde. ama hallerinden memnunlar. ama kalkıp da hadi bir hafta sonu beraber bir plan yapalım şuraya buraya gidelim demezler. bazen eşime diyorum bir yerdeyken hadi x leri de arayalım vs pek umrunda olmuyor. bilmiyorum gereksiz bir beklenti mi eltiyle daha yakın olmayı istemek? ztn her dk içli dışlı olma şansımız yok yakın oturmuyoruz. benim küçük çocuğum var. ikimiz de çalışıyoruz. ama bir araya geldiğimizde daha samimi sohbet edelim istiyorum mesela beylik muhabbetler dışında. normalde ben de mesafe seven bir ,insanım, bir kaç dostum dışında hayatıma kolay insan alabilen biri değilim. acaba beni soğuk mu buluyor diyorum bazen. yani anlatabildim mi bilmiyorum :) sizlerin eltilerinizle aranız nasıl? gerçekten eltisiyle arkadaş olabilen var mı? ya da olmaya gerek var mı acaba_
Niye mesela? Her dk miz beraber geçsin kanka olalım demiyorum ki. Alt tarafı daha samimi bir muhabbet kurmak, bir araya gelindiğinde sıcaklık olsun istiyorum. Ha tek taraflı olacak şey değil tabii.2 yılda olmamış simdi mi olacak diyeceksiniz belki ama 2 yılda hiç birebir görüşemedik ki. Hep bayramda seyranda iftarda vs. bir araya gelindi kısıtlı sürelerde. Ya ben hizmet ediyordum ya o :) elti, görümce, kayinvalide lafını duyunca on yargıyla kaçıyor millet bu bana saçma geliyor. Kv ile de aram iyidir mesela:) mesafeli ama tatlı bir ilişkimiz varNet gereksiz
Asla bir elti ile samimi olunmaz
En modern kültürlü eğitimli elti olsun net mesafe olmalı
Nasıl sinsilik gördünüz mesela? Ben tanımıyorum hiç valla iyi biri gibi geliyor ama kıskanç mıdır vs detayını bilemeyeceğim. Kuvvetli bir izlenim oluşmadıEltimle asla arkadas olmayi dusunmem. Cunku kendisi icten pazarlikli biri. Ben de mesafemi koruyorum bu yuzden. Aylarca gormedigim olur. Gorustugumuzde de sizdeki gibi baskalari da olur. Hicbir ortak yanimiz da yok. En baslarda sinsi davranislari oldu. Ben de asiri sogudum. Kaynimdan da hic hazzetmem. Mesafeli mesafeli takiliyoruz.
Nasıl oluşacak ki, bayramda seyranda bir araya gelindi ancaBence zorlamayla olmaz, dostluk arkadaşlık kendiliğinden gelişir. Olsaydı şimdiye kadar o dostluk oluşurdu.
Hiç gerek yok samimiyete. Mesafe iyidirAslında hayatımdaki bir sorun değil bu, sadece fikir almak için konu açmak istedim. eşimin abisi evleneli 2 yıl oluyor. tanışma, nişan, nikah kısa zaman içerisinde oldu ve tam pandemi dönemiydi. hatta sokağa çıkma yasağının olduğu günlerde isteme+nişan oldu. oğlum da o zamanlar küçüktü. dolayısıyla bu süreçte pandemi korkusundan dışarda kısıtlı zamanlarda, hep ailelerle birlikte görüştük eltimle. iyi birisine benziyor. hala benziyor diyorum çünkü kendisiyle bayram seyran dışında pek bir araya gelmişliğimiz yok. kızı tanımıyorum. evime kaç kez geldi tabii sonrasında ama hep başkaları da vardı aileden. en son ramazanda bizi yemeğe davet ettiğinde bir araya geldik, gene kalabalık içinde ayaküstü muhabbet ettik. yani arada karşılaştığınız, ayaküstü konuştuğunuz ama asla gerçek bir paylaşımda bulunmadığınız ve gerçekten tanımadığınız bir komşu gibi düşünün. konuşurken elektriğimizin tuttuğunu düşünüyorum. benden bir yaş büyük. aslında kendisiyle yaşantılarımız benzer, ikimiz de boşanmış ailelerin çocuklarıyız. çekirdek aile yapılarımız birbirine benziyor vs vs. yani şu andakinden daha samimi olabiliriz pekala. da gereksiz bir beklenti mi bu sizce? eşlerimizin kardeşlik bağı iyi diyebilirim, tabii benin pek alışkın olmadığım şekilde sürekli bir itiş kakış laf sokma, dalga geçme ve yarış halinde olma durumu var beylerde. ama hallerinden memnunlar. ama kalkıp da hadi bir hafta sonu beraber bir plan yapalım şuraya buraya gidelim demezler. bazen eşime diyorum bir yerdeyken hadi x leri de arayalım vs pek umrunda olmuyor. bilmiyorum gereksiz bir beklenti mi eltiyle daha yakın olmayı istemek? ztn her dk içli dışlı olma şansımız yok yakın oturmuyoruz. benim küçük çocuğum var. ikimiz de çalışıyoruz. ama bir araya geldiğimizde daha samimi sohbet edelim istiyorum mesela beylik muhabbetler dışında. normalde ben de mesafe seven bir ,insanım, bir kaç dostum dışında hayatıma kolay insan alabilen biri değilim. acaba beni soğuk mu buluyor diyorum bazen. yani anlatabildim mi bilmiyorum :) sizlerin eltilerinizle aranız nasıl? gerçekten eltisiyle arkadaş olabilen var mı? ya da olmaya gerek var mı acaba_
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?