- 22 Kasım 2010
- 11.212
- 19.915
- 498
- Konu Sahibi TheQueeninthenorth
-
- #1
Aslında hayatımdaki bir sorun değil bu, sadece fikir almak için konu açmak istedim. eşimin abisi evleneli 2 yıl oluyor. tanışma, nişan, nikah kısa zaman içerisinde oldu ve tam pandemi dönemiydi. hatta sokağa çıkma yasağının olduğu günlerde isteme+nişan oldu. oğlum da o zamanlar küçüktü. dolayısıyla bu süreçte pandemi korkusundan dışarda kısıtlı zamanlarda, hep ailelerle birlikte görüştük eltimle. iyi birisine benziyor. hala benziyor diyorum çünkü kendisiyle bayram seyran dışında pek bir araya gelmişliğimiz yok. kızı tanımıyorum. evime kaç kez geldi tabii sonrasında ama hep başkaları da vardı aileden. en son ramazanda bizi yemeğe davet ettiğinde bir araya geldik, gene kalabalık içinde ayaküstü muhabbet ettik. yani arada karşılaştığınız, ayaküstü konuştuğunuz ama asla gerçek bir paylaşımda bulunmadığınız ve gerçekten tanımadığınız bir komşu gibi düşünün. konuşurken elektriğimizin tuttuğunu düşünüyorum. benden bir yaş büyük. aslında kendisiyle yaşantılarımız benzer, ikimiz de boşanmış ailelerin çocuklarıyız. çekirdek aile yapılarımız birbirine benziyor vs vs. yani şu andakinden daha samimi olabiliriz pekala. da gereksiz bir beklenti mi bu sizce? eşlerimizin kardeşlik bağı iyi diyebilirim, tabii benin pek alışkın olmadığım şekilde sürekli bir itiş kakış laf sokma, dalga geçme ve yarış halinde olma durumu var beylerde. ama hallerinden memnunlar. ama kalkıp da hadi bir hafta sonu beraber bir plan yapalım şuraya buraya gidelim demezler. bazen eşime diyorum bir yerdeyken hadi x leri de arayalım vs pek umrunda olmuyor. bilmiyorum gereksiz bir beklenti mi eltiyle daha yakın olmayı istemek? ztn her dk içli dışlı olma şansımız yok yakın oturmuyoruz. benim küçük çocuğum var. ikimiz de çalışıyoruz. ama bir araya geldiğimizde daha samimi sohbet edelim istiyorum mesela beylik muhabbetler dışında. normalde ben de mesafe seven bir ,insanım, bir kaç dostum dışında hayatıma kolay insan alabilen biri değilim. acaba beni soğuk mu buluyor diyorum bazen. yani anlatabildim mi bilmiyorum :) sizlerin eltilerinizle aranız nasıl? gerçekten eltisiyle arkadaş olabilen var mı? ya da olmaya gerek var mı acaba_
yani benim de aklımda böyle şeyler var. her dk olmasa da arada belli bir yakınlık oldu mu bir araya gelindiğinde daha farklı muhabbet dönebiliyor. biz ortamda kayınvalidemsiz bulunmadık hiç mesela. kayınvalidemle daha samimilerBiz cok uzak oturuyoruz. Ama bir araya gelince, kuafore, kahve icmeye, veya gencligimizin tostcusuna falan bazen ikimiz gideriz.
Ozellikle kuafore biriyle gitmek cok iyi oluyorbence bu sekilde ufak planlar yapabilirsiniz.
evlilik başka bir durum yalnız. bir de arkadaşlardan bahsetmiyorum direk abisinin eşi yani. bir şekilde belli günlerde bir araya geliniyor. gelindiğinde de sıcak bir ortam olsun istiyorum aileyiz sonuçta.Ben böyle erkek kardeş, arkadaş aracılığı ile tanışılan kadın tanışmalarından sonra yakın ilişki kurulmasını doğru bulmuyorum. Sevgilim varken, sevgilimin arkadaşlarının sevgilileriyle hiç tanışasım gelmedi. Çünkü tanışsam, yakın arkadaş olsak ya o bana alınacak ya ben ona. Sonra tatsızlar gelsinnn gitsinnn.
Bence bu şekilde mesafeli olmaya devam edin.
eşler olmadan baş başa mı davet edeyim yani? o da şimdi bir garip geliyor 2 sene sonra hadi kaynaşalım demek gibi.Bazı eltiler var kardeş gibi çok özeniyorum. Bazı eltiler de gereksiz yere düşmanlar. Bence elektriğiniz tuttuysa ve birbirinize benzer yanlarınız varsa bir şans verin. Bir yerlere davet edin. Bir yere çağırın mesela. Zamanla anlaşıp anlaşmayacağınız belli olur zaten
ne gibi bir bildiği vardır sizceEşinizin bir bildiği olabilir gibi geldi bana.
ne gibi bir bildiği vardır sizce
eltim yılanın teki ve ailenin bunu anlaması 8 yıl sürdü kıskanç ve manitülatif bir kişilik bunu aile bireyleri itiraf etti bana tabi ki sizinki böyle olacak diye bir şey yok benim kariyerim var o ilkokul mezunu diye komplekse girdi benimki sizin ortak noktanız var denenebilinirAslında hayatımdaki bir sorun değil bu, sadece fikir almak için konu açmak istedim. eşimin abisi evleneli 2 yıl oluyor. tanışma, nişan, nikah kısa zaman içerisinde oldu ve tam pandemi dönemiydi. hatta sokağa çıkma yasağının olduğu günlerde isteme+nişan oldu. oğlum da o zamanlar küçüktü. dolayısıyla bu süreçte pandemi korkusundan dışarda kısıtlı zamanlarda, hep ailelerle birlikte görüştük eltimle. iyi birisine benziyor. hala benziyor diyorum çünkü kendisiyle bayram seyran dışında pek bir araya gelmişliğimiz yok. kızı tanımıyorum. evime kaç kez geldi tabii sonrasında ama hep başkaları da vardı aileden. en son ramazanda bizi yemeğe davet ettiğinde bir araya geldik, gene kalabalık içinde ayaküstü muhabbet ettik. yani arada karşılaştığınız, ayaküstü konuştuğunuz ama asla gerçek bir paylaşımda bulunmadığınız ve gerçekten tanımadığınız bir komşu gibi düşünün. konuşurken elektriğimizin tuttuğunu düşünüyorum. benden bir yaş büyük. aslında kendisiyle yaşantılarımız benzer, ikimiz de boşanmış ailelerin çocuklarıyız. çekirdek aile yapılarımız birbirine benziyor vs vs. yani şu andakinden daha samimi olabiliriz pekala. da gereksiz bir beklenti mi bu sizce? eşlerimizin kardeşlik bağı iyi diyebilirim, tabii benin pek alışkın olmadığım şekilde sürekli bir itiş kakış laf sokma, dalga geçme ve yarış halinde olma durumu var beylerde. ama hallerinden memnunlar. ama kalkıp da hadi bir hafta sonu beraber bir plan yapalım şuraya buraya gidelim demezler. bazen eşime diyorum bir yerdeyken hadi x leri de arayalım vs pek umrunda olmuyor. bilmiyorum gereksiz bir beklenti mi eltiyle daha yakın olmayı istemek? ztn her dk içli dışlı olma şansımız yok yakın oturmuyoruz. benim küçük çocuğum var. ikimiz de çalışıyoruz. ama bir araya geldiğimizde daha samimi sohbet edelim istiyorum mesela beylik muhabbetler dışında. normalde ben de mesafe seven bir ,insanım, bir kaç dostum dışında hayatıma kolay insan alabilen biri değilim. acaba beni soğuk mu buluyor diyorum bazen. yani anlatabildim mi bilmiyorum :) sizlerin eltilerinizle aranız nasıl? gerçekten eltisiyle arkadaş olabilen var mı? ya da olmaya gerek var mı acaba_
eşim yoğun çalışıyor. boş zamanlarında abisi ve eşiyle zaman geçirmek istemiyor pek evet. hatta gerçekten kafasının uyuşmadığı kimseye de pek vakit ayırmaz. ben daha samimi olmak istediğimi söylemedim ona direk ama bize davet etsem niye ettin demez yani. öyle yapmayı düşünüyorum, bize gelsinler ama sadece eşiyle abisi. bu zamana kadar hep daha kalabalık olduk.Abisiyle de iyi olsa bile itiş kakış laf sokma varmış aralarında belki çok samimi olmak istemiyordur. Veya boş vakitlerinde abisi ve eşiyle zaman geçirmek istemiyor olabilir. Veya yengesini sizden daha iyi tanıyor ve anlaşamayacağınızı da düşünüyor bu yüzden de üzerine düşmüyor olabilir. Yani birsürü şey olabilir. Onunla konuştunuz mu hiç? O sizin samimi olma isteğinizi nasıl değerlendiriyor?
öyle birine benzemiyor hiç ama bilemiyorum tabii. 2 yılda anca 6-7 kere bir araya gelmişizdir. eğitimlerimiz çok denk sayılmaz ama çok da önemli değil. kendini yetiştirmiş, çalışan bir kız. sizin durum da zormuş ya ama neyse ki aile bunu biliyor. saklayıp sana öyle geliyor da diyebilirlerdieltim yılanın teki ve ailenin bunu anlaması 8 yıl sürdü kıskanç ve manitülatif bir kişilik bunu aile bireyleri itiraf etti bana tabi ki sizinki böyle olacak diye bir şey yok benim kariyerim var o ilkokul mezunu diye komplekse girdi benimki sizin ortak noktanız var denenebilinir
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?