zaten sorun bundan kaynaklanıyor. kendi inandığı yada inanmadığı düşünceleri bana inandırmak için baskı yapıyor. yani ona saçma gelen bişeye bende inanmamam lazım. bunu yapan o ben değilim. bir de ben sizin gibi düşünmüyorum asla. bir hayatı paylaşıyosun ve birbirinden sorumlusun. sevdiğin birinin ilerde ahiretinin kötü olucağını bilmek günaha girdiğini görmek bunlar insanı nasıl üzmez? o sevgiden şüphe duyarım. evet baskıyla değil ama o bana karışmasın ben ona.. böyle evlilik olmaz bence
kimin ahiretinin kötü olacağını sadece ve sadece Allah bilir.o yüzden eşinize bunu demeye hakkınız yok..siz eşinizden size karşıyor diye şikayetçisiniz ama yazdıklarınızdan tam tersi görünüyor.zaten sorun bundan kaynaklanıyor. kendi inandığı yada inanmadığı düşünceleri bana inandırmak için baskı yapıyor. yani ona saçma gelen bişeye bende inanmamam lazım. bunu yapan o ben değilim. bir de ben sizin gibi düşünmüyorum asla. bir hayatı paylaşıyosun ve birbirinden sorumlusun. sevdiğin birinin ilerde ahiretinin kötü olucağını bilmek günaha girdiğini görmek bunlar insanı nasıl üzmez? o sevgiden şüphe duyarım. evet baskıyla değil ama o bana karışmasın ben ona.. böyle evlilik olmaz bence
az önce de söyledim ben böyle düşünmüyorum. hayatı paylaştıgın bırınden nasıl sorumlu görmezsın kendini yada onun yanlıslarını göre göre üzülmezsin.. sevmesem umursamam zaten sorun inancıma saygı duymaması.
hayır hakaret fln değil zaten o da inanıyor ama sadece Allaha.. namazın gerekliliğine bıle cok ınanmıyor bende bişeyler yapmak ısteyınce doğal olarak saçma görüyor ve tartısma cıkıyor. asla konuyu acan ben olmam cunku uzatıcanı bilirim genelde bana düşüncesini kabul ettırmek için açan o olur.
bu sözler de bu konuyla mı alakalı?sözünden döndüğü seyleri hatırlattım ''söz vermedın mi?'' dedim verdim dedi şimdi noldu dedim ''döndüm sözümden'' dedi.
Haksız taraf sensin.Düşünce yapında yanlış.Bir evlilikte sevgi ve saygı hayat görüşünden daha önemlidir.1.5 yıllık evliyim. severek evlendik uzun süre flört dönemi.. eşimi seviyorum oda öyle ama artık kavgalarımız o kadar fazlalaştı ki.. hele de dün akşamki sözlerden sonra..yeni evli bir çift için hiç normal gelmıyo bana.. neyse bızım asıl sorunumuz dini ve siyasi görüşlerimizin çok farklı olması.. butun kavga sebeplerımız bundan kaynaklanıyo. eşim daha rahat bense daha dındar bı aılede büyüdüm. basım acık ama kapanmayı çok ıstıyorum. ilk tanısmamızda soyledım bunu o zaman daha yumusktı tabi tamam demese de.. zaten düşüncelerımızı bılıyoduk ama evlendıkten sonra bu tartısmalar tahammul sınırını zorladı.. hele ki son zamanlarda hiçbir şey konuşamaz olduk. ben A desem o Z ye getiriyo en cokta herhangı bır dini konudan bahsedılıyosa o laf nerelere gelıyo o kadar buyuyoki sonunda tartısma şiddetli kavgaya dönüşüyo. ya eşimde müslüman tabiki ama inancı çok zayıf ona göre herşey batıl inanç saçmalık vs.. benimde aksine hem inancım kuvvetli şükür hemde bu konularda yanlış bişey söylenmesine dalga geçilmesine tahammülüm yok! tamam bunu yapan kocam ama bazen o kadar abartıyoki sanki benimle değil düşmanıyla tartışıyo.. bu da beni delirtiyo.. bunun en kötü örneğini de dün akşam yaşadık.. belki de en ağır en tamir edilemez kavgaydı..
Yine konu saçma bi yerden dini konulara geldi ve inanın ben hep yumusak konusan onu bişeylere yaklaştırmak ısındırmak için alttan alan, güzel güzel anlatmaya çalışan olurum.. namaz kıl die asla baskı yapmam arada sırada nazıkçe sorarım hadi gel hayatım beraber kılalım sen imam ol bana fln diye takılırım. ama dün beni çıldırttı artık haddini aştı saçma sapan konustukca ben de bagırdım bu artık benim istediğim gibi yaşamak zorundasına getirdi olayı.
Bende bu benım hayatım dedım kapanmaktaki ve dini konulardaki kararlığımı söyledim. ve bana önce ''bu kadar katı düşünceli olduğunu bilseydim olmazdı'' dedi.. bende üstüne söylenince tabi ''böyle yaparak NEFRET ettiriyosun kendinden'' dedi.
Bu kelime o kdr ağrıma gitti ki! kocandan sevdıgın adamdan nefret kelımesını duymak. onun senden nefret etme ıhtımalını düşünmek.. ılk defa böyle ağır konustu.. bende çıldırdım tabi.. sözünden döndüğü seyleri hatırlattım ''söz vermedın mi'' dedim verdim dedi şimdi noldu dedim ''döndüm sözümden'' dedi. ben de bi sinirle ''o zaman Şerefsizsin sende'' dedim. biliyorum bi erkek için çok ağır bi kelime ama o kdr kırdı üstüme geldi çıldırttıki beni o an canını yakmak istedim. açıkçası nefret kelımesınden sonra ne söyledıgımı de kulagım duymuyodu. oda bu kelımeden sonra koptu tabii. bu lafını hiç unutmucam ne biçim kadınsın böyle hayatm gecer bi şerefsizle yaşamak zorunda değilsin fln neler neler saydı. bende nefret ettiğin kadınla da gecmez dedim. sonunda olan da kapıları çarpıp ayrı odalarda uyumak oldu tabiki.
İlk defa bu kdr ağır sözler kullanıldı. bu laflar nasıl geçer yenir yutulur unutulur bilmem ama aramızdakı durumun uzayacağı çok belli. çünkü o da gururludur ben de.. benden nefret ettıgını soyleyen bı adamdan asla özür dılemem oda kendıne şerefsiz dıyen bı kadından..Aslına bakarsanız bundan çok son zamanlarda boşanma ıhtımalını bıle o kdr düşünür oldumki.. sureklı aklımda bu var.. bi kavgadan olan bişey değil bu tamamen gelecek kaygısından.. inanın evlılıkte sevgı saygıdan cok en cok uyması gereken şey Hayat Görüşüymüş..bunu cok ıyı anladım. çünkü ömür geçiricekseniz farklı kafalarla nereye kadar. sonra böyle patlıyo düşünceler!!
düşünüyorum herşeyi nasıl olucak dıyorum çalışıyorum ama çok az bi paraya.. memur fln olsam belki daha ani kararlar verebilirdim ama insan maddi özgürlüğü olmayınca herseyı düşünüyo. aile yanına geri dönmek elalemin ağzı.. kocamı hala sevıyorum tabiki ama böyle de nereye kdr gider dıyorum çünkü eninde sonunda yıne bu konulara gelinicek. bana akıl verin kızlar sizce kim hatalı siz olsanız eşinizi değiştirmeye çalışırmıydınız yoksa pesmi ederdiniz??
1.5 yıllık evliyim. severek evlendik uzun süre flört dönemi.. eşimi seviyorum oda öyle ama artık kavgalarımız o kadar fazlalaştı ki.. hele de dün akşamki sözlerden sonra..yeni evli bir çift için hiç normal gelmıyo bana.. neyse bızım asıl sorunumuz dini ve siyasi görüşlerimizin çok farklı olması.. butun kavga sebeplerımız bundan kaynaklanıyo. eşim daha rahat bense daha dındar bı aılede büyüdüm. basım acık ama kapanmayı çok ıstıyorum. ilk tanısmamızda soyledım bunu o zaman daha yumusktı tabi tamam demese de.. zaten düşüncelerımızı bılıyoduk ama evlendıkten sonra bu tartısmalar tahammul sınırını zorladı.. hele ki son zamanlarda hiçbir şey konuşamaz olduk. ben A desem o Z ye getiriyo en cokta herhangı bır dini konudan bahsedılıyosa o laf nerelere gelıyo o kadar buyuyoki sonunda tartısma şiddetli kavgaya dönüşüyo. ya eşimde müslüman tabiki ama inancı çok zayıf ona göre herşey batıl inanç saçmalık vs.. benimde aksine hem inancım kuvvetli şükür hemde bu konularda yanlış bişey söylenmesine dalga geçilmesine tahammülüm yok! tamam bunu yapan kocam ama bazen o kadar abartıyoki sanki benimle değil düşmanıyla tartışıyo.. bu da beni delirtiyo.. bunun en kötü örneğini de dün akşam yaşadık.. belki de en ağır en tamir edilemez kavgaydı..
Yine konu saçma bi yerden dini konulara geldi ve inanın ben hep yumusak konusan onu bişeylere yaklaştırmak ısındırmak için alttan alan, güzel güzel anlatmaya çalışan olurum.. namaz kıl die asla baskı yapmam arada sırada nazıkçe sorarım hadi gel hayatım beraber kılalım sen imam ol bana fln diye takılırım. ama dün beni çıldırttı artık haddini aştı saçma sapan konustukca ben de bagırdım bu artık benim istediğim gibi yaşamak zorundasına getirdi olayı.
Bende bu benım hayatım dedım kapanmaktaki ve dini konulardaki kararlığımı söyledim. ve bana önce ''bu kadar katı düşünceli olduğunu bilseydim olmazdı'' dedi.. bende üstüne söylenince tabi ''böyle yaparak NEFRET ettiriyosun kendinden'' dedi.
Bu kelime o kdr ağrıma gitti ki! kocandan sevdıgın adamdan nefret kelımesını duymak. onun senden nefret etme ıhtımalını düşünmek.. ılk defa böyle ağır konustu.. bende çıldırdım tabi.. sözünden döndüğü seyleri hatırlattım ''söz vermedın mi'' dedim verdim dedi şimdi noldu dedim ''döndüm sözümden'' dedi. ben de bi sinirle ''o zaman Şerefsizsin sende'' dedim. biliyorum bi erkek için çok ağır bi kelime ama o kdr kırdı üstüme geldi çıldırttıki beni o an canını yakmak istedim. açıkçası nefret kelımesınden sonra ne söyledıgımı de kulagım duymuyodu. oda bu kelımeden sonra koptu tabii. bu lafını hiç unutmucam ne biçim kadınsın böyle hayatm gecer bi şerefsizle yaşamak zorunda değilsin fln neler neler saydı. bende nefret ettiğin kadınla da gecmez dedim. sonunda olan da kapıları çarpıp ayrı odalarda uyumak oldu tabiki.
İlk defa bu kdr ağır sözler kullanıldı. bu laflar nasıl geçer yenir yutulur unutulur bilmem ama aramızdakı durumun uzayacağı çok belli. çünkü o da gururludur ben de.. benden nefret ettıgını soyleyen bı adamdan asla özür dılemem oda kendıne şerefsiz dıyen bı kadından..Aslına bakarsanız bundan çok son zamanlarda boşanma ıhtımalını bıle o kdr düşünür oldumki.. sureklı aklımda bu var.. bi kavgadan olan bişey değil bu tamamen gelecek kaygısından.. inanın evlılıkte sevgı saygıdan cok en cok uyması gereken şey Hayat Görüşüymüş..bunu cok ıyı anladım. çünkü ömür geçiricekseniz farklı kafalarla nereye kadar. sonra böyle patlıyo düşünceler!!
düşünüyorum herşeyi nasıl olucak dıyorum çalışıyorum ama çok az bi paraya.. memur fln olsam belki daha ani kararlar verebilirdim ama insan maddi özgürlüğü olmayınca herseyı düşünüyo. aile yanına geri dönmek elalemin ağzı.. kocamı hala sevıyorum tabiki ama böyle de nereye kdr gider dıyorum çünkü eninde sonunda yıne bu konulara gelinicek. bana akıl verin kızlar sizce kim hatalı siz olsanız eşinizi değiştirmeye çalışırmıydınız yoksa pesmi ederdiniz??
ama siz eşinize saygı duymuyosunuz ki.az önce de söyledim ben böyle düşünmüyorum. hayatı paylaştıgın bırınden nasıl sorumlu görmezsın kendini yada onun yanlıslarını göre göre üzülmezsin.. sevmesem umursamam zaten sorun inancıma saygı duymaması.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?