En Büyük Kötülüğüm Kendime... Değişmek..

I

ironwomenn

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
23 Mart 2024
55
15
3
24
Merhaba iyi akşamlar.Ben 24 yaşındayım ama kimliğini bulamamış karakteri olmayan bir yetişkinim hiçbir arkadaşı olmayan hiçbir çevrede sevilmeyen biriyim.En kötüsü de nerede ne konuşacağımı bilmiyorum pot kırıyorum sürekli ya boş konuşuyorum ya dedikodu yapıyorum annem çok kızıyor ya da kendimi küçük düşürecek şeyler konuşuyorum elimde olmadan .Ben artık değişmek istiyorum konuşunca annem ablamlar kızmasın boş saçma konuşmayayım kendimi ve ailemi zor durumda bırakacak şeyler konuşmayayım kişiliğimi karakterimi bulayım butunleseyim istiyorum . Gerçekten ne konuscagimi nasıl davranacağımı bilmiyorum çok çok üzgünüm bazen elimde olmadan öyle saçmalıyorum sonra öyle utanıyorum ki . Lütfen bana yardımcı olabilir misiniz.
 
ironwomenn .!.:
Ne anlamda nasıl? çocukluğum çok travmatik geçti ailem beni hiç sevmedi hala psikolojik destek görüyorum
Genişletmek için tıkla...

Bunlardan bahsediyorum iste. Zor veya travmatik cocukluklari olanlar hep böyle zorluklarla bogusuyor. Aileniz tüm öz güveninizi yok etmis, hala onlari memnun etmek istiyorsunuz. Öncelikle siz nasil olmak istersiniz onu düsünmeniz lazim. Affedersiniz her yaptiginiz icin size kizilmis sa zamaninda ve belki de dayak yemisseniz artik ne yapabileceginizi bilmemeniz gayet normal degil mi? Kendinizi hala güvende hissetmiyorsunuz ki. Egitim hayatiniz var mi?
 
Aileniz de çok normal değil bence.sonucta karakterinizin bı kısmını çevrenizden almışsınız.siz yanlış yaptığınızı farkindasiniz bu önemli bişey.universiteye gitmediniz mi
 
Evet 5 yaşından lise sona kadar her yaptığıma öyle kırdılar öyle zehir ettiler ki hayatı lise sona kadar da dayak yedim kitapsizca . üniversite mezunuyum atama bekliyorum.Guclu bir karakterim arkadaşlarim olsun istiyorum
 
Evin en kucugumusunuz?

Psikiyatristiniz herhangi bir akli rahatsizlik teshisi koydu mu?

Sanki biraz kendi ayaginiza celme takiyor gibisiniz, yanlis mi dusunuyorum? Sanki gecmisinizin intikamini almak icin "pot kiran biri olmak" arkasina sigindiginiz bir ozellik gibi geldi bana?

Cunku yanlis oldugunu bildiginiz ortada ama yinede yapiyorsunuz.
 
Aileniz sizi hep hor görmüş, her yaptığınızı küçümsemiş belli ki. Özgüvensiz yetişmişsiniz doğal olarak.
Bir süre sonra da kendi kendini gerçekleştiren kehanete dönmüş bu olay, ben zaten yapamam edemem diye diye saçmalamaya başlamışsınız.
Terapiyi kesinlikle bırakmayın, terapistinize sorun okuyabilceğiniz psikoloji kitapları varsa okuyun kendinizi geliştirmek adına.
Biraz klişe gelecek ama kitap okuyun, dizi film izleyin vb. kendi fikirlerinizi oluşturabileceğiniz alanlar edinin. Hobi edinmek vb. de olabilir bu. Kesinlikle ailenizden bağımsız bir hayatınız olsun. Örneğin bahsettiğim hobi kursu gibi. Akraba ziyaretlerinden kaçının. Ailenizle de fazla yüz göz olmayın mesafenizi koruyun.
 
En küçük değildim aslında kız kardeşim 4 yaşında vefat edince en küçük oldum sonra 2 ablam bir abim var ablamlar ikiz bu yüzden çok çektim onlardan çocukluğumdan beri şiddet duygusal istismar . Psikiyatrim majör depresyon teşhisi koydu .
 
Kiz kardesiniz öldügünde kac yasindaydiniz?
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

A
  • Kilitli
Ben şanssız bir çocuk muyum
2 3 4
Yorumlar
61
Görüntüleme
13K
Pamukannesi83
B
Baba Korkusu
5 6 7
Yorumlar
139
Görüntüleme
51K
yoluzunbenyorgun
A
Karagöz İle Hacivat: Miras
Yorumlar
4
Görüntüleme
7K
Deryat
D
F
hoçça ğalın
3 4 5
Yorumlar
95
Görüntüleme
8K
Kelebegin ruhu
A
Kendime,Ona herşeye kızgınım ama çok acı çekiyorum
5 6 7
Yorumlar
137
Görüntüleme
24K
Gizemlyy
G
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…