- Konu Sahibi leondapper
-
- #21
Baba iyi olsa güzel günleri hatırlar ağlar insan arkasından, kötü olsa imkanı varken yaşayamadıklarına, yani ya yaşadıklarına ya yaşatamadıklarına ağlarsın ama illaki ağlarsın
Baba iyi olsa güzel günleri hatırlar ağlar insan arkasından, kötü olsa imkanı varken yaşayamadıklarına, yani ya yaşadıklarına ya yaşatamadıklarına ağlarsın ama illaki ağlarsınbu cümleyi bende bikaç kez duydum sırf ölmeseydi diyenleri ama ne biliyim bana çok inandırıcı gelmiyo ya
yok valla ağlamazsın.o kadar ruhsuzlaşırsın ki tek damla zorlasan da düşmez gözdenBaba iyi olsa güzel günleri hatırlar ağlar insan arkasından, kötü olsa imkanı varken yaşayamadıklarına, yani ya yaşadıklarına ya yaşatamadıklarına ağlarsın ama illaki ağlarsın
Teşekkürler güzel dilekleriniz içinZaten olan anneye de oluyor. İş arayın ve kurtulmaya çalışın. İkiniz için de güzellikler diliyorum.
Uzun süre yas tutacağımı sanmıyorum diyim daha doğru olurBaba iyi olsa güzel günleri hatırlar ağlar insan arkasından, kötü olsa imkanı varken yaşayamadıklarına, yani ya yaşadıklarına ya yaşatamadıklarına ağlarsın ama illaki ağlarsın
Herkeste farklı oluyo demekki ben babama benzeyen birine aşık olmuştum hala zaman zaman onu düşünürüm kurtulmak çok zorBenim de babam rezil biri ama ben erkek arkadaşlar edinip onlara bağlanmak ve birtakım eksik duyguları bana versinler diye yalvarmak yerine hep erkeklere karşı mesafeli ve dik oldum. Hatta çok erkek çok kendini beğenmiş ve kibirli biri olduğumu söylemiştir. Neden bilmiyorum
Aynen. Özellikle babası vefat edenler kötü de olsa kıymetini bilin falan diyolarya onlarıda anlamaya çalışıyorum ama hayatında olduğu haldeaslında hiç olmaması hayatını berbat etmesi daha kötü bence yaben ölmesini dileyenlerdenim aynı evde hemen hemen hiç yaşamamama rağmen.babadır atadır lafları bana hiçbir anlam ifade etmez.
ben babamın tam tersi eş seçtim.çünkü nelere tahammülüm olamayacağını nasıl bir baba seçmem gerektiğini daha doğmamış evladım için biliyordum.siz de kurtulacaksanız bu travmadan.aynı evde yaşadığınızdan çok zor şu an.Herkeste farklı oluyo demekki ben babama benzeyen birine aşık olmuştum hala zaman zaman onu düşünürüm kurtulmak çok zor
benim hemen hemen hiç anım yok.ne dayak gördüm ne taciz ne psikolojik şiddet.aynı şehirde yok gibiydi.çocukken bile karşılaşınca hiç bir duygu hissetmezdim.büyüyünce anladım ki aynı evde kötü toksik bir babayla yaşamaktan çok daha iyiymiş şanslıymışım aslındaAynen. Özellikle babası vefat edenler kötü de olsa kıymetini bilin falan diyolarya onlarıda anlamaya çalışıyorum ama hayatında olduğu haldeaslında hiç olmaması hayatını berbat etmesi daha kötü bence ya
Yazdıklarınızı okurken gerçekten duygulandım. Evet bunu düşündüm ölse bigün tüm bu yüklerim omuzlarımdan kalkıp gökyüzünde kaybolacakmış gibi hissediyorum. Ancak son cümlenize katılmıyorum. Anneme zarar verme ihtimali olan biriyle (özellikle kadın cinayetlerini hergün görüyoruz) asla annemi başbaşa bırakmam.Eğer böyle kanser manser gibi şeylerden fazla empati yapacak bir ölümü görmezseniz üzülmezsiniz.
Tabii yaşadıklarınızın seviyesi bunu etkiler.
Ben açık yüreklilikle söylüyorum.
Psikolojik olarak adamı aşsam bile o ölmeden gerçek huzuru bulamadım.
Her an bir yerden karabasan gibi üstümüze çökme ihtimalini bilmek hayatımızı bok gibi bir noktaya getiriyordu.
Kardeşlerimle geçen gün konuşuyoruz. Hepimizin tek bir ortak cümlesi var.
Biz kimiz, neyi severiz gibi kendimize dair ne varsa babam öldükten sonra keşfettik, hala keşfetmeye çalışıyoruz.
Biz daha yeni kendimiz oluyoruz.
Bu nasıl bir kayıp hayattır?
O adamın ölümüyle ancak bize tam olarak hayatımızı verildi.
Bazen sıkıntılı anlarda o adamın bugün yaşadığını düşündüğümde sıkıntımın katmerleneceği gerçeğini hatırlamak bile canımı acıtıyor, içim ürperiyor yaşadığını düşününce.
Yaptıklarını aştım ama bugün en büyük keşkem, 10-30 yaş arasındaki kayıp giden hayatımı geri getiremeyecek olmam.
Bugün sıkıntılı bir hastalıkla mücadele ediyorum. Hepimiz öleceğiz ama artık hayatıma dair uzun vadeli hiç bir plan yapamıyorum.
Kimse ne kadar ömrü var bilmiyor ama ben daha çok düşünüyorum. İstatistikler 3 yıl 5 yıl belki 10 yıl diyor.
Diyeceğim o ki bu insanlar ana baba sıfatını taşıyor diye baş tacı edilmemeli, bir dakika harcanmamalı.
Olan size oluyor.
Bu arada annemi bırakamam gibi bir ifade gördüm sanki.
Bırakmak zorundasınız.
Bu da onun seçimi.
düzgün bir eş bulsam evlensem bu sefer annem arkamdan ne yapar diye düşünüyorum ona bi zarar verir diye her saniye aklımda olur. Bazen akşam dışardayken rahat rahat eğlenemiyorum geç olmadan koştur koştur eve geliyorum bensiz anneme bişey olur diye. Boşanmasını çok istedim hala istiyorum annemde istiyor ama cesaretsiz ve korkuyor. bilmiyorum ne olacak zaten nefretimin en büyük sebebi bana yaptıkları değil anneme yaptıklarıben babamın tam tersi eş seçtim.çünkü nelere tahammülüm olamayacağını nasıl bir baba seçmem gerektiğini daha doğmamış evladım için biliyordum.siz de kurtulacaksanız bu travmadan.aynı evde yaşadığınızdan çok zor şu an.
anneni de alırsın yanına.gelmek istemezse kendi bilir ama isterse asla yalnız bırakma o adamla.anneni de kabul edecek eş bulunabilir umudunu kaybetmedüzgün bir eş bulsam evlensem bu sefer annem arkamdan ne yapar diye düşünüyorum ona bi zarar verir diye her saniye aklımda olur. Bazen akşam dışardayken rahat rahat eğlenemiyorum geç olmadan koştur koştur eve geliyorum bensiz anneme bişey olur diye. Boşanmasını çok istedim hala istiyorum annemde istiyor ama cesaretsiz ve korkuyor. bilmiyorum ne olacak zaten nefretimin en büyük sebebi bana yaptıkları değil anneme yaptıkları
teşekkürler güzel dilekleriniz için umarım bu sorunu yaşayan herkes için her şey çok güzel olur.anneni de alırsın yanına.gelmek istemezse kendi bilir ama isterse asla yalnız bırakma o adamla.anneni de kabul edecek eş bulunabilir umudunu kaybetme
bazıları hayatın başlarında sıkıntı yaşar bazıları sonlarında bazıları evlatla sınanır bazıları sağlıkla.sizin de sınavınız babanızmış.ama bitecek sonsuza dek sürmeyecek.yalnız kalınca kafasına dank edecek ama geç olacak.o zaman pişman oldu sanmayın sakın.ihtiyacı olduğundan yanaşacaktır sizeteşekkürler güzel dilekleriniz için umarım bu sorunu yaşayan herkes için her şey çok güzel olur.
asla kafasına dank etmez :) alışmış kudurmuştan beterdir derler çok doğru bir söz. Ar damarı çatlamış insan hiçbi şekilde akıllanmazbazıları hayatın başlarında sıkıntı yaşar bazıları sonlarında bazıları evlatla sınanır bazıları sağlıkla.sizin de sınavınız babanızmış.ama bitecek sonsuza dek sürmeyecek.yalnız kalınca kafasına dank edecek ama geç olacak.o zaman pişman oldu sanmayın sakın.ihtiyacı olduğundan yanaşacaktır size
Yazdıklarınızı okurken gerçekten duygulandım. Evet bunu düşündüm ölse bigün tüm bu yüklerim omuzlarımdan kalkıp gökyüzünde kaybolacakmış gibi hissediyorum. Ancak son cümlenize katılmıyorum. Anneme zarar verme ihtimali olan biriyle (özellikle kadın cinayetlerini hergün görüyoruz) asla annemi başbaşa bırakmam.
Herkeste farklı oluyo demekki ben babama benzeyen birine aşık olmuştum hala zaman zaman onu düşünürüm kurtulmak çok zor
Benim büyük kardeşimin yüzü baba orangutanını anımsatıyor. Biliyorum yanlış ama sırf bu yüzden bile bir soğukluk hissediyorum. Sık kullandığı kelimeler var mesela bu kelimeleri bir erkeğin ağzından duyunca sanki bana küfür etmiş gibi oluyorum. Bazen bazı erkekler oluyor bazı hareketleri ona çok benzeyen. Nedensiz bir nefretim doğuyor. Hatta birkaç defa arkadaş ortamında falan "Bir şey olmadı. Sen durup dururken benden neden nefret ediyorsun?" sorusunu bile duymuştum. Öyle bir tiksiniyorum yani. İleride yaşım da ilerleyince aşık olursam veya eş seçersem ona ne kadar benzer benzemez bilmiyorum, büyük konuşmak istemem. Ama şu an için şimdiye kadar yani ona biraz bile benzeyen kadın erkek herkesten uzak durdum.ben babamın tam tersi eş seçtim.çünkü nelere tahammülüm olamayacağını nasıl bir baba seçmem gerektiğini daha doğmamış evladım için biliyordum.siz de kurtulacaksanız bu travmadan.aynı evde yaşadığınızdan çok zor şu an.
haklısın ondan bahsedilmesinden bile rahatsızlık duyuyorsun o yüzden amca hala vb gibi yakın akrabalarla bile bağların zayıf oluyor.bir şekilde görüştürmeye çalışıyorlar hatta seni suçluyorlar.kardeşi de ona benzeterek uzak duruyorsun sanırım.bu da bir travma belirtisi işte ve asla senin suçun değil.yakın hissetttiğimden sen diye hitap ettim bu arada sakıncası yoksa.damdan düşenin halinden sadece damdan düşen anlar çünkü.ben sevgili bile edinmedim üniversite bitene dek.o uzak durmayı da anlarım o yüzden.ama sonunda iyi bir aile kurdum evladım da oldu.geçiyor herşey .ama affetmek gibi bir şey asla sözkonusu bile olmuyor.ben de olmadı en azındanBenim büyük kardeşimin yüzü baba orangutanını anımsatıyor. Biliyorum yanlış ama sırf bu yüzden bile bir soğukluk hissediyorum. Sık kullandığı kelimeler var mesela bu kelimeleri bir erkeğin ağzından duyunca sanki bana küfür etmiş gibi oluyorum. Bazen bazı erkekler oluyor bazı hareketleri ona çok benzeyen. Nedensiz bir nefretim doğuyor. Hatta birkaç defa arkadaş ortamında falan "Bir şey olmadı. Sen durup dururken benden neden nefret ediyorsun?" sorusunu bile duymuştum. Öyle bir tiksiniyorum yani. İleride yaşım da ilerleyince aşık olursam veya eş seçersem ona ne kadar benzer benzemez bilmiyorum, büyük konuşmak istemem. Ama şu an için şimdiye kadar yani ona biraz bile benzeyen kadın erkek herkesten uzak durdum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?