Burayı okudukça benim gibiler var diyorum.ben ölmesini dileyenlerdenim aynı evde hemen hemen hiç yaşamamama rağmen.babadır atadır lafları bana hiçbir anlam ifade etmez.
Bizde amca hala vb. her türlü akraba ondan yaka silkmiş durumda zaten öz annesi babası dahi nefret ediyor. Kardeşim ile çok büyük bir mesafemiz yok, çok yakın da değiliz ama dikkatli bakınca ağzı burnu falan ona çok benziyor kendi içimde buz gibi bir soğukluk hissediyorum. Ben atanabilirsem ve gidebilirsem bir daha yüzünü görmek istemem. Affetmek bir yana dursun geberse mezarına gider halay çekerim. Siz uzak olduğunuz halde yaralar almışsınız dibinde olmak, öyle biriyle bir çocukluk geçirmek bu ise hiçbir şeye benzemiyor.haklısın ondan bahsedilmesinden bile rahatsızlık duyuyorsun o yüzden amca hala vb gibi yakın akrabalarla bile bağların zayıf oluyor.bir şekilde görüştürmeye çalışıyorlar hatta seni suçluyorlar.kardeşi de ona benzeterek uzak duruyorsun sanırım.bu da bir travma belirtisi işte ve asla senin suçun değil.yakın hissetttiğimden sen diye hitap ettim bu arada sakıncası yoksa.damdan düşenin halinden sadece damdan düşen anlar çünkü.ben sevgili bile edinmedim üniversite bitene dek.o uzak durmayı da anlarım o yüzden.ama sonunda iyi bir aile kurdum evladım da oldu.geçiyor herşey .ama affetmek gibi bir şey asla sözkonusu bile olmuyor.ben de olmadı en azından
ölünce sevinilecek insan olmak ne acı değil mi?ama buna sebep olan da gene kendileri.mutlu olun inadına mutlu yaşayın.tek tavsiyem budur.değmez kanbağından başka bir tek iyilikleri olmayan insanlaraBurayı okudukça benim gibiler var diyorum.
Bende çoğu kez ve annemde olsede kurtulsak dedik kardeslerimde bıktırdı çünkü bizi.
Bize ne çocukluk ne gençlik yaşatmadı.hicbir sevgimiz yok ona karşı annem için yüzüne baba diye bakıyoruz.
Annem hala yaslandilar çekiyor adam huysuz sinir hastası bencil.kendinden başka kimseyi düşünmez.
İnanın bazen annem rahat nefes alsa diyoruz olsede.dedirtiyorlar.biktik duzelmiyor
o normal aileyi siz kurun siz iyi çocuklar yetiştirin siz iyi bir baba bulun evladınıza.yakışıklılık para vs den çok daha önemli bunlar.Bizde amca hala vb. her türlü akraba ondan yaka silkmiş durumda zaten öz annesi babası dahi nefret ediyor. Kardeşim ile çok büyük bir mesafemiz yok, çok yakın da değiliz ama dikkatli bakınca ağzı burnu falan ona çok benziyor kendi içimde buz gibi bir soğukluk hissediyorum. Ben atanabilirsem ve gidebilirsem bir daha yüzünü görmek istemem. Affetmek bir yana dursun geberse mezarına gider halay çekerim. Siz uzak olduğunuz halde yaralar almışsınız dibinde olmak, öyle biriyle bir çocukluk geçirmek bu ise hiçbir şeye benzemiyor.
Sizin adınıza çok sevindim. Yeni ve güzel doğru bir aile kurabilmenize çok sevindim yani. Keşke iyi veya muhteşem de değil en azından "normal" insanların çocukları olabilseydik ama olmadı yapacak bir şey yok.
Bende nefret ederk gençlik geçirdim.evlenip kurtulmak o evden çok istedim.babamizdan uzaklaşmak için.yuzunu nadir görmek için.haklısın ondan bahsedilmesinden bile rahatsızlık duyuyorsun o yüzden amca hala vb gibi yakın akrabalarla bile bağların zayıf oluyor.bir şekilde görüştürmeye çalışıyorlar hatta seni suçluyorlar.kardeşi de ona benzeterek uzak duruyorsun sanırım.bu da bir travma belirtisi işte ve asla senin suçun değil.yakın hissetttiğimden sen diye hitap ettim bu arada sakıncası yoksa.damdan düşenin halinden sadece damdan düşen anlar çünkü.ben sevgili bile edinmedim üniversite bitene dek.o uzak durmayı da anlarım o yüzden.ama sonunda iyi bir aile kurdum evladım da oldu.geçiyor herşey .ama affetmek gibi bir şey asla sözkonusu bile olmuyor.ben de olmadı en azından
Aynen öyle tek yaptığı bizi dogurtturmak başka hiçbir katkısı olmadı.ölünce sevinilecek insan olmak ne acı değil mi?ama buna sebep olan da gene kendileri.mutlu olun inadına mutlu yaşayın.tek tavsiyem budur.değmez kanbağından başka bir tek iyilikleri olmayan insanlara
Beni yanlış anlamayın ama neden babanıza ev almak yerine annenize ev alıp kurtarmadınız?Aynen öyle tek yaptığı bizi dogurtturmak başka hiçbir katkısı olmadı.
Çocuklukta onun deliklerini dayagini kufurunu çektik.
Gençlikte aynı çektik çalıştık küçük yaşta ve ceyizlerimizi kendimiz aldık evlendik abimlerde kendi çalışıp kazandı evlendi.
Hatta babamız denen kişiye ev aldık annemle rahat yaşasın kirada oturmasin diye.evlendik çıktık o evden kurtulduk.
Ama annem ondan nefret ederek yaşıyor malesef.
Bazen çocuklarıma diyorum yavr babanızın kuymetini bilin iyi bir babanız var.anlayisli dua edin diyorum
Kendimi bir kurtarabilsem önce, yeni aile eş falan çok sonra düşünülmesi gereken şeyler olarak kalıyor banao normal aileyi siz kurun siz iyi çocuklar yetiştirin siz iyi bir baba bulun evladınıza.yakışıklılık para vs den çok daha önemli bunlar.
Ne mezunusunuz?Küçükken annemi kaybettim, babam fevridir anlaşmak nerdeyse imkansızdır. Sırf ailemden biraz uzak olayım diye okulumu uzatabildiğim kadar uzattım. Hatta bugün dedim ki Allah'ım artık kendime ait bir alanım olsun. Bende mezun oldum yeni mezun sayılırım iş bulmak zaten işkence onca sene boşuna okumuş gibisin. Toksik aile insanı cehenneme gitmiş gibi yapıyor. Evlilik mi? Deli gibi sevilmeye ihriyacım var çünkü çocukluktan travmam var, sevgiye açtım. Ama bir yandan da korkuyorum kavgayla stresle geçecek diye. Allah yardımcımız olsun bizi kimseye muhtaç etmesin. Ne şanslısınız ki anneniz var bende o yok ve o olmayınca inan ölüden bir farkınız yok.
Onu soracaktım tam, siz sormuşsunuz.Beni yanlış anlamayın ama neden babanıza ev almak yerine annenize ev alıp kurtarmadınız?
Anneniz mi istemedi? Bile isteye nefret ede ede mi yaşamayı tercih ediyor?
Tarih.Ne mezunusunuz?
Evi evlenmeden önce aldık.bekarlarda vardı.alinca annem abime evi üstüne yap dedi kabul etmedi.babamda hemen üstüne yaptırdı.bizler evlendik ayrıldık.Beni yanlış anlamayın ama neden babanıza ev almak yerine annenize ev alıp kurtarmadınız?
Anneniz mi istemedi? Bile isteye nefret ede ede mi yaşamayı tercih ediyor?