• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

En dogal hakkım

Beni şimdiye kadar bu denli sinirlendiren başka bir konu daha olmamıştı doğrusu. Küçükken annesinin ihmaline maruz kalmış ve ondan ayrılmış biri olarak diyebilirim ki bunun asla telafisi yok. Daha da geç olmadan çocuğunuzu yanınıza alın. Haftasonları yetiştirme yurdunda gönüllü olarak ben de gidip çocuklarla vakit geçiyorum şimdi sizin benden ne farkınız var ya? Bu şekilde olur mu? Eşim kiraya vermiyor ne demek? Bi kendinize gelin, bi silkelenin bu ne pasiflik böyle? Sesiniz çıksın biraz, siz o çocuğa bakım vermekle yükümlüsünüz. Ha diyorsanız ki ilerde babannesine-dedesine ‘anne-baba’ diyecek ona bir şey diyemem.

Anne ya da babası olmadan büyüyen her çocuk sorunlu mu oluyor? Hayır tabi ki. Annesi-babası ölen bebekler de var, ama farkındaysanız ‘ölmüş’ diyorum. Bi şekilde geride kalıp bakım verenlerle sağlıklı bir bağ kurup devam edebiliyorlar. Ama sizin yaptığınız şey, bu kayıp durumlarından daha yaralayıcı. Çünkü varsınız, hayattasınız o yüzden buna uygun davranın.
 
Sizde ayrı eşinizde apayrı ama kayınvalidenizde de hata buldum alim bizde kalsın ben bakim gece gündüz diyene kadar kızım onun annesine ihtiyacı var bir şekilde bulun çözümünü ben yine bakarım ama o daha süt kuzusu demeliydi. Eşiniz deseniz babalık duygusunun oluştuğuna inanmıyorum açıkcası çünkü erkeklerde geç oluşuyor üstelik onlara biraz daha kolay geliyor çocuk sesi olmasın istediğimizi yapalım edelim ekstra biriyle ilgilenmek zorunda kalmıyım uykularım bölünmesin diye istiyorlar ondan da size bir sürü bahane sunuyor el evi dediği anne babasının evi istese gayet kalabilir o evden çıkma sonuçta geldiği yeri unutmasın. Benim 8 aylık olcak bir oğlum var başta o kadar zordu ki bir tek benle duruyordu kimseyle durmuyordu yanında ben olunca kimseye ihtiyacı olmuyodu bunu biliyordu kimseyi aramıyordu babası deseniz o da aynı bahsettiğim gibi babalarda ne yazık ki duygusu sonradan geliyor. Size gelince muhtemelen siz de hepten yeni anne olmuşken bıraktınız ki durabildiniz dayanmaya çalıştınız diyim yada çünkü benim eşim kaynanamlara 1 saat çıkarsın yavrumu özlemekten çatlarım çok alışığım onla olmaya diye sizi düşünemiyorum bile ama onay verilecek bir durumda da değilsiniz İnanın ne diyeceğimi şaşırdım inşallah siz ve bebeğiniz için herşey çok çok güzel olur.
 
Altı yaşında bir kızım var bi de şuan hamileyim,zaten inanılmaz hassasım bu konu inanılmaz sinirimi bozuyur ağlama isteği uyandırıyor hatta. Aynı zamanda uzman psikologum,sizin gibi çalışma bahane edilerek ki kadın devlet memuruydu,düşünün beşte işi bitiyordu çocuğunu başka bi ilçede uzak akraba bi aileye bakılması için verilen bi danışanım vardı. Kız çocuğu bir yaşından yedi yaşına kadar o ailede kalmıştı,o aileyi x anne y baba diye biliyordu bi de bakıcı olduklarını para verdiklerini de gizlemişler kızdan,kız çocuğu bana geldiğinde ergenlikteydi,kendi ailesinin dışlaması diğer ailenin para karşılığında baktığını öğrendiği için hissettiği yoğun kırgınlık vs vs,o kadar uzak bi mesafe vardı ki ailesi ile aralarında çok etkilendiğim görüşme süreçlerinden biriydi. Unutamadığım ailelerden biridir o aile,içten içe de inanılmaz sinirlendiğim anne/baba. Haftada bir görmeyle ebeveyn olmuyor ne yazık ki. Üç dakikalık mesafede oturan kayınvalidemde bile kalmasına izin vermedim kızımın bu yıla kadar onun evi burası bizim yanımız,bizim çatımız diye ben ortamdayken birebir bütün ihtiyaçlarını hep ben karşıladım hiçbir bakımını kimseye verdirtmedim. Daha bu yıl o da -son bir aydır-sadece cuma akşamları babaannede kalmasına müsade ediyoruz,ödev yapmadığı özgür olduğu akşam o gece zaten,orda bol bol şımartıldığı için hoşuna gidiyor yaşı uygun diye sesimi çıkartmıyorum. Bizde eşimle yalnız kalıyoruz bize de iyi geliyor. Çok yanlış yapıyorsunuz çok.
 
Çok üzüldüğüm konulardan biri oldu :(
Tek yazacağım bir çaresini bulup çocuğunuzu yanınıza alin .
1 sene nasil sabrettiniz inanamadim .
 
Cok yorum yapilmis zaten. Ne diyim bilemiyorum. Icim acidi gercekten. Daha 2 yasina girmemis cocuk ve bir senedir baskasi bakiyor.. neden? Yeni ev alinmis. Ve daha bir sene daha sabret deniliyor. Biri yazmis dunyadaki butun careler tukendi mi? Diye. Aynen de oyle.. o zavalli bebegin her halini kaciracak kadar, kollarinda uyutup, onu yakindan taniyamayacak kadar tukendimi butun careler. Cok uzuldum cok
 
Ben sizin dediğiniz herşeyi vs psikolojik durumdur vb şeyleri çok iyi biliyorum
Haa tabi taşınma vs şeyler yapılır mıydı inanın yakınından ev tutmak hiç aklımıza gelmedi bu evin derdi ile uğraşmaktan.
Ama mümkün mertebe zanenettiginiz ben sadece 3 saat gittim aslında tam o değil ama her dk şu kadar durduk yazmak istemedim
Bu bebise dıe yazmışım ben hem tlf yaziom hem de oğlum kucagimdayken yazdim o yizden karisiklik oluyor .
Daha sonra şuan bebeğim yaklaşık 3 aydır yanımda zaten sadece işe gitme saatim hariç ayrı kalmıyoruz
Gece de beraber yatıyoruz hem esim hem ben .
Biliyorum yaptığım haksızlık hepiniz haklısınız hiç birşey demiyorum ama inanin en ufak aklıma çözüm gelmedi o zaman
Ne valide gelip bizde kalmak istio
Biz eşimle onlarda kalırdık ama bu hergune endeksleyemedik arada kar kis zamanı mecburiyetten ayrı kalırdık
Haa bende zaten konu acmamdaki asıl amaç bnm şuan gelecek bi param var ona araba alıp bebegimi getirip gotureyim mı ise devam ederek
Yoksa is den temelli çıkayım mı dıe sormak istedim
Tabi ben bütün olan durum artık içimde bi acı olduğu için hep bunları dokuyorum
Hangi anne istemez evlat kokulu bi uyku zannettiğiniz kadar gaddar biri değilim
Haa acı soğan kuru ekmek doğru ama olmadı işte olamadı doğrusu oldurtmadilar siz siz olun eş denilen mahluğa para verip simartmayin fazlasini ister hep hiç rahatindan ödün vermez
Ve bugün resti çektim işi bırakıyorum dıe alttan girip üstten çıktım artık haftada dört gün k validem bakiodu çocuğa o sürede de araba alıp tamamen bebegimi getirip goturecem ddm yoksa isden ayrılacam ddm
(Şuan 3 aydır bebeğim yanımda tamamen sadece mart gibi k validem evine dönmek istio ben aynı durumları yaşamak istemediğimi fazlasıyla anlattim)
Ayrıca oğlumla bağımız şükürler olsun iyi
Ben isden geldiğim dk onunla ilgilenirim yatana kadar hiç peşimi bırakmaz her dk ilgim onda ve o da bunu istio vs vs bir suru seyy

Bravo. Sakin sozunuzden donmeyin. O bebek sizin evinizden bir daha cikmasin. Esiniz hayir demis, gulmus gecmis, bilmem ne yapmis. Bakin, esiniz bugun var yarin yok. El olur, baska birini bulur gider. Dunya bu belli mi olur? O cocuk sizin kaniniz, sizin yavrunuz. O sizden hic bir zaman gitmeyecek, hic bir zaman el olmayacak. Yatiriminiz cocugunuza olsun, esinize degil. Asla pasif kalmamaniz gereken, ilerde buyuk pismanliklar yasamaniza engel olacak seyler yapmaniz gereken bir konu bu. O cocuk sizin. Sizde kalacak. Gerekirse gunde 3 saat yolda gecsin. Cocugunuzla baginiz anca yeni olusmaya baslamis. Gec kalinmislik var. ama zararin neresinden dönulse kardir
 
Ben ailenin ilk torunuyum beni babaannem büyüttü. Annemle aramda hiçbir duygusal yakınlık yok. Ne onda ne bende. Babanneme anne dermişim ve ben 7 yaşındayken vefat etti 13 yaşıma kadar atlatamadım. Resimlerine bakar ağlardım annem ölmüş gibiydi.
Şimdi yanlış yaptıklarını anlıyorum annemi hiç affedemedim. Aramak aklıma gelmez özlemem. Kendimi çok suçladım bu konuda kötü bir evlat mıyım diye. Sonra 2 çocuğum olunca haklı olduğumu anladım. Çünkü annem için kendi kardeşleri benden önemliydi. 7 yıl alt katımızda oturdular onlara baktı. Bu arada kardeşleri büyüktü. Ben 7 yaşındayım onlar 20 ama 4 ü de çalışmaz annem alırdı herşeylerini. Kiralarını ve faturalarını öderdi. Babamın kardeşleri artık isyan etti. Neyse sakın çocuğunuzdan uzak olmayın pişman olursunuz. Evladınız hayattayken evlatsız gibi kalırsınız. Ben ne yazık ki annemi sevmiyorum. Ama içimdeki boşluğu da dolduramıyorum.

Kızlar size birşey danışmak istiyorum.
Ben evleneli 6 sene oldu . Bu sırada bir yıl bir yerde çalıştım. Daha sonra şuan 3,5 senedir de bir yerde çalışıyorum. Martta iki yaşına girecek bir oğlum var.esim de asgari ücretten azıcık fazla olan bi yerde çalışıyor .
Demem o ki benim bebise k validem bakio. Benim işim nedeniyle ve k valide evi uzaklığı sebebiyle evladım bir senedir onlar da kalıo. Biz işten çıktık mı hemen onlara gidiyoruz 6 gibi, 9 gibi geri eve geliyoruz bebegim orda kalıyordu .
K valide 2 ay önce belinden ameliyat oldu bizdeler bebeğim de bizde ve k peder ikisi ben isdeyken bebeğime bakio. Ben gelince ilgileniyorum. Ama bn bu bebisin yanımda olmasına o kadar alıştım ve istiyorum ki işi bırakmayı düşünüyorum .
(K valide hep bizde kalsın diyeceksiniz ama o istemiyor rahat edemezmis iyilesince bebegimide alıp k pederle eski düzene devam yani .)
Benim gibi işi bırakan var mı . Ben yoruldum bu durumdan evladimi kendim büyütmek istiyorum . Bu benim en doğal hakkım..
 
Geçip giden zamana yazık çok üzüldüm bebeğiniz için
Ve biliyorsunuz ki kaçan zamanların asla telafisi olmayacak lütfen artık bebeğini verme ne olursa olsun yanında olsun
 
Bravo. Sakin sozunuzden donmeyin. O bebek sizin evinizden bir daha cikmasin. Esiniz hayir demis, gulmus gecmis, bilmem ne yapmis. Bakin, esiniz bugun var yarin yok. El olur, baska birini bulur gider. Dunya bu belli mi olur? O cocuk sizin kaniniz, sizin yavrunuz. O sizden hic bir zaman gitmeyecek, hic bir zaman el olmayacak. Yatiriminiz cocugunuza olsun, esinize degil. Asla pasif kalmamaniz gereken, ilerde buyuk pismanliklar yasamaniza engel olacak seyler yapmaniz gereken bir konu bu. O cocuk sizin. Sizde kalacak. Gerekirse gunde 3 saat yolda gecsin. Cocugunuzla baginiz anca yeni olusmaya baslamis. Gec kalinmislik var. ama zararin neresinden dönulse kardir
Evet önceden bi pasifik vardı sanmayın ki işe gitmek için yanıp tutustum ben lohusa da 40 gün ayrılacam dıe ağladım ama hiç birşey elimden gelmedi ve bebeğim küçük hasta olmasın aman dıe dıe getirip götürmek için araba yok iş l valideye uzak dıe dıe çok heba ettim evladımi ben bilmiyorum zaten bi yüzden vicdan azabı var.
Ama artık bitti yani dediğim eşime ya bebeğimle her gece koyun koyuna uyurum yada seni bosarim oldu ve sonuç iyi kızlar sizin de desteğiniz ve bu kadar kırıcı da olsa kendine getiren laflar iyi geldi aslında yapılabilir çözüm vardır
 
Yanlız beni ayakta tutan sadece oğlum bana öyle düşkün ki size bunu anlatamam . K validem i hiç aramaz ben olunca
Zaten birşeyleri anlamaya başladığında bu yana hep ddm bizde kalmasada o surecde evladima ``biz ise mama getirmeye gidiyoruz sen babaanne ile dede ile kal ben mama alıp gelecem dıe hep konuşurdum'' bunubunun çok etkisi oldu şükür evladım ne kadar da olsa benimle
Belkide bu beni ayakta tuttu bu süreçte
Ama yetti bn evladımi ıstiyorum ve sizden bunun için destek istemistim ne yapabilirim dıe sağolun haya çözüm öneren oldu tskler
 
K validem de var suç hiç bu konuda destek değil neymiş ben bakivereyim dedi durdu kendi annem abimin bebeğine onların yanına gitti ama bnm k valide hiç bir şekilde kılını kiprdartmadi. Tamam bnm için evinden olması gerekmez ama insan biraz dişini sikmaz mı ki bn isteyken evd3 yanlız olacak iş yaptirmam yemek vs yaptirmAm aç ye iç derim ama o bana bu konuda gelmem ddi durdu
Yabancı ya bakıcı olarak korktum guvenemedim kızlar bnm bebeğim yemek konusunda mız mız zaten bisey yapar dıe korktum en azından k validem kendi kanından dıe birşey demedim
 
K validem de var suç hiç bu konuda destek değil neymiş ben bakivereyim dedi durdu kendi annem abimin bebeğine onların yanına gitti ama bnm k valide hiç bir şekilde kılını kiprdartmadi. Tamam bnm için evinden olması gerekmez ama insan biraz dişini sikmaz mı ki bn isteyken evd3 yanlız olacak iş yaptirmam yemek vs yaptirmAm aç ye iç derim ama o bana bu konuda gelmem ddi durdu
Yabancı ya bakıcı olarak korktum guvenemedim kızlar bnm bebeğim yemek konusunda mız mız zaten bisey yapar dıe korktum en azından k validem kendi kanından dıe birşey demedim
Bence haksızsınız. Kv'deniz destek olmasa evinde de bakmazdı sonuçta. Düzenini bozmak zorunda değil. O sizin çocuğunuz ve bütün sorumluluğu anne ve babasında. Bundan sonrada ilk önceliğiniz oğlunuz olmalı bence. Her kararı ilk önce onu düşünerek ve yanınızdan ayırmadan yapmalısınız.
 
Arkadas bizim milletin aile bagimliligi bitmez.. kimse kusura bakmasin bu bagimlilik bitmedikce o kaynanalar yediginize de karisir, calismaniza da karisir, gezmenize de karisir.. bende gelinim rahat calissin diye yasadigim olumsuzluklara disimi sikmaya zorlansam bende karisirim.. kvalideniz cocugunuza bakmak zorunda degil, bu yuzden tasinmak zorunda hic degil.. lafa gelince benim diye sahiplenmeyi biliyorsaniz cozumu de siz ureteceksiniz baskasi degil..
 
Geceleri kizim uyku moduna gecirmek icin iki saat onu bekliyorum daha da enerjisi artiyor babasiyla kosturuyor zipliyor ben sabirla onu bekliyorum.anne ben sizi ozluyorum diyor.gece uyumak istemeyen cocuk anneye babaya doymadigi icin uykuyu istemiyor gunun bitmesini istemiyor.bazen gece uyaniyor anne diye aglayip beni ariyor burdayim kizim deyip opuyorum sariliyorum.babayla da aralarinda mesafe olur.ilerde niye biraktim diye de pisman olursun.babasi bu durumda sana destek olmali kim oluyor beni cocugumdan mahrum edecek.evladinla arana daha sogukluk girmeden hatalarini tamir et saril ogluna birakma gerekirse isi birak.
 
K validem de var suç hiç bu konuda destek değil neymiş ben bakivereyim dedi durdu kendi annem abimin bebeğine onların yanına gitti ama bnm k valide hiç bir şekilde kılını kiprdartmadi. Tamam bnm için evinden olması gerekmez ama insan biraz dişini sikmaz mı ki bn isteyken evd3 yanlız olacak iş yaptirmam yemek vs yaptirmAm aç ye iç derim ama o bana bu konuda gelmem ddi durdu
Yabancı ya bakıcı olarak korktum guvenemedim kızlar bnm bebeğim yemek konusunda mız mız zaten bisey yapar dıe korktum en azından k validem kendi kanından dıe birşey demedim

kayınvalidede değil ki suç. siz kendi evinizi bırakıp onun evine yerleşmemişsiniz yakın yere taşınmak bile aklınıza gelmemiş. ama ne hikmetse kayınvalide suçlu. hayır , siz suçlusunuz.
 
icim karardi resmen,
isi birakirdim hic dusunmeden,
zira ancak oyle toparlanir bence.

arkadaslarin tasinin vs onerisi de olsaymis cok guzel olurmus ama zamaninda,
su an bence artik gec.
 
Bu konuya ne yazılır bilmiyorum. Çocuğumdan ilk defa doğuma giderken ayrı kaldım. Kızıma eltim bakacaktı amcasıyla gidecekti, babasının iş yerine götürdüm. 4 yaşına girmesine 2.5 ay vardı. İki gece ayrı kalacaktık ama onu oraya bırakışımı asla unutmam. O bakışı, gülümsemesine rağmen ayrılma korkusu, sesinin titreyişi. "Anne hastaneden yarın geliceksin değil mi," bir soru değil, geri döneceğimi bilme onaylanma arzusuydu. Akşam yengesiyle geldi, sabah doğumdan çıktığımda oradaydı. Kardeşinin ardından beni odaya gönderirlerken aklımda sadece kızım vardı. Ne hissetti kardeşini görünce, beni göremeyince korktu mu? Nitekim tahmin ettiğim gibi de oldu. Odaya girer girmez gözüm ilk kızımı aradı, yüzünde dehşete kapılmış bir ifade vardı. O gün hiç yanıma yaklaşmadı. Sanki bir yabancıymışım gibi bakıp durdu. Yerimden kıpırdayamadığım halde gel anneciğim yanıma yat, öpeyim çok özledim dememe rağmen sadece öpmeme izin verdi, öpmedi. Sanırım artık annesi olmadığımı düşündü. Akşama doğru gittiler. Fakat o gün dişlerimi birbirine vurdıracak kadar fiziksel acı çekmeme rağmen kızımın o yabancıya bakar gibi bakışlarından daha beter bir acı hissetmedim. Sezeryanlı olduğum halde geceleri aldım koynumda yatırdım. Gecelerce annemi istiyorum diye ağladı uykusunda. Sarıldım buradayım dedim, itti yine annemi istiyorum dedi. Her gece 10 dakikada bir uyanıp yanında olduğumu idrak edene kadar sayıklayıp durdu. Dikişlerime mi tekme atmadı, uyku sersemi elleriyle yüzüme mi vurmadı... 4 yaşındaki çocuk annesini kaybetme/paylaşma duygusu ile bu denli sarsıldıysa sizin çocuğunuzu düşünemiyorum.
Yazdıklarınızı okurken gözlerim doldu, zira 1 ay önce ben de çok benzer şeyler yaşadım. 3 yaşındaki kızım babasıyla evde kaldı, ben doğuma gittim, 2 gece uzak kaldık. İlk ayrı kalışımız. Her gün yanıma geldi, uyumadan önce, sabah uyandığında görüntülü konuştuk ama o 2 gün gözlerindeki o buruk bakış var ya, hiçbir dikiş acısı o bakışın acısını veremez. Hastane odamdan ayrılıp eve giderken suratındaki ifade... Eve döndüğümde bir yabancılaşma mı dersiniz, kızgınlık mı, küskünlük mü, bir şey vardı... Birkaç günde geçti çok şükür. Bir travma yaratmaması için onunla bol bol konuştuk, sevdik, yanında olduk. Buna rağmen o 2 günün etkisi vardı. O yüzden bu konu çok içimi acıttı. Bu hayat tarzının hiçbir bahanesi olamaz.
 
Ben birde sanmiyorum esiniz ve kv size sormadan boyle bir duruma sizi zorlayacaklarina illaki fikrinizi sormuslardir.siz de olur demissiniz belli.
 
Ama bn bu bebisin yanımda olmasına o kadar alıştım
E sağol ya. ALIŞMIŞ.
Hangi hayat şartı bir anneye bunu normal kıldırabilir? Bebek bu yahu. Gerekirse evinizi, işinizi kayınvalidenizin semtine taşıyın. Bunu bu zamana kadar yapmamanız bile garip.
Rahatmışsınız.
 
Back
X