Merhaba bayanlar...Bugun benim ciğerim yandı , gözümün nuru gitti. Kedim 'Aslan'ım sabah feci bir şekilde can verdi. Bi hayvana gönül vermemiş insanlar bunu anlayamaz eskiden ben bile anlamazdım her gün milyonlarca insan ölüyo bi hayvana ağlamak saçma diye düşünürdüm aslanımı bulmadan önce. Tıpkı çocuk gibi bebekliğinden itibaren gözüm gibi baktım hastalandı basında bekledim,diş cıkardı basını okşadım oda benim her zaman yanımda oldu ağlardım gözyaşımı yalardı eşşek ağlama der gibi :) Gözümden sakındığım aslanımı ağzından kanlar gelmiş şekilde bulunca şoka girdim tüm gün ağladım ciğerim parçalandı etraftakiler ölü hayvan mikroplu olur dedi küfrettim hepsine deli damgası yedim apartmanda ölü bedenine sarıldım öptüm.Bu gece ilk kez o yanımda yatmıcak. Anlayacağınız ben bugun dostumu kaybettim,cocugumu kaybettim,sırdaşımı kaybettim hayatımdaki en masum şeyi kaybettim...
Çok sağolun... 2 saniye önce yanımdaydı sonra puff gitti. Hayat gerçekten çok acayip her ölüm ani hakkaten. Hala şoku atlatamadım mama kabı,yatagı duruyo öyle hala bakıyorum boş boş...O ölünce anneme sarıldım bi gün onunda öleceği hatta tüm sevdiklerimin,kendimin de öleceği dank etti kafama. İnsan zaten biliyo ama daha yıllar varmış gibi davranıyo. Artık herkese bi gün kaybeceğimi bilerek davrancam ailem,arkadaşlarım,düşmanlarıma bile... Herkesle güzel bi anım olsun kaybedince ertelediğine pişman oluyo insan yine cesetlerine sarılmak istemiyorum. Aslanın kafasına bi kere vurmustum hafifçe baktı baktı döndü gitti. Sadece bir kere oldu bu ama şimdi bu beni mahvediyo elim kırılsaydı da vurmasaydım diyorum. Bide insanların birbirine davranış şekline bakalım değer mi ya değer mi? Rabbim hepimizi ıslah etsin insanoğlu akıllanmaz...
(null)
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?