valla ben de haberleri seyrederken ağlıyorum genelde.
hatta ağlamadığım gün olmuyor, şehit haberleri, kaçırılan çocuklar vs. derken...
ama bugün en son uyandığımda ağlamaya başladım.
uykudan uyandığımda uyandığım hayatımın ne kadar kötü olduğunu görüp ağlıyorum. bunaldım.
Yine bu sabah..cok buyuk savas verdim ,artik ben de mutlu olmak istiyorum,tek basina bu hayatin hic anlami yok..umarim gecen yil oldugu gibi bu yil da 31 Aralik -1 Ocak bana mutluluk getirir...
geçtiğimiz hafta pazartesi,salı,çarşamba her akşam ağladım.
nişanlım yanımdaydı gidince acayip boşlukta hissettim kendimi.
bir de üstüne malum dönem olunca değmeyin bana..
her dokunuşta ağladım,ağladım,ağladım...
şimdi çok rahatım ama... çok iyi geldi,arada bir ağlamak gerek..
keske bende sevgilimden ayrılsaydım ne bilim değer verdiğim insan beni terk etseydi size birazcık teselli olsun die söylüyorum gerçekten hayatta o kadar büyük dertler varki allahım kimsye yaşatmasın 6 ay önce kesinlikle ayrılığına bile katlanamayacağımı düşündüğüm annemi kaybettim 6 aydır ağlıyorum hiç susmadan hemde katlanılması çok zor bir acı inanın ,annemi kaybettiğimde hamileydim ikiz bebek bekliyordum alın üstüne bide 5.5 aylıkken bebeklerimi kaybettim ben ağlamıyimde kim ağlasın rabbim herkesesabır versin bu ağlamaların sonucunda gülmeyi unuttumda tebessüm etmeyi nasip etsin inş