yaklaşık 7 yıldır çok sevdiğim, hiçbir şey saklamadığım çok yakın bir arkadaşım var. üniversite bitince ayrıldık tabi ama fırsat buldukça o benim olduğum şehre gelir bizde kalır yahut da ben onlara giderim, kısaca irtibatı koparmadık hiç..
normalde her şeyini anlatır bana, ama fark ettim ki benden sakladığı bazı şeyler olmuş. mesela ortak bir arkadaşımız var, adı ahmet olsun. ahmet benim de svediğim bir arkadaşımdır. geçen gün beni aradı uzun uzun konuştuk. bana "sana bir şey söylemek istiyorum ama lütfen bunu ayşe'ye (arkadaşımın adı) söyleme" dedi ve yemin ettirdi. tamam dedim. "ben ayşeyi birkaç yıldır seviyorum, geçenlerde kendisine açıldım ama beni reddetti, üstelik yeliz'e (bendeniz) asla söyleme, bilmesin demiş. ben de neden bana söylemedi veya senin de özellikle saklamanı istiyor diye sordum o da bilmiyorum valla dedi.
ben de ahmet'e söz verdiğim için bir şey demedim. ama açıkçası kırıldım yani. her şeyimizi birbirimize anlatırken neden bunu sakladı anlayamıyorum. daha önce de kendisni kızdıracak çok kötü bir olay yaşadığını ima edip ısrarlarıma rağmen anlatmamıştı. bir şey dememiştim ama bu 2 oldu.
ki ben öyle aman arkadaşlarım yanımda olsun, arkadaşsız yalnız başıma ölürüm diyen biri olmadığım gibi asosyal bir tip de değilim. kendine yetebilen bir insanım. sizce mesafe koymalı mıyım?şimdi ahmete söz verdiğim için çıkıp soramam da neden bu şekilde davrandın diye. ne düşünüyorsunuz?