En büyük hayalim Roma'da yaşamak çalışmak ve avrupalı biri ile beraber olmak. Aylardır iş arıyorum oraya yerleşebilmek için çözüm yolları arıyorum. Hani insan aşık olunca gövdesinde kelebekler uçuşurya, işte bende ne zaman o şehre girsem 7/24 öyle hissediyorum.
Bu yaz tekrar, orayı hiç görmemiş bir arkadaşımla Roma'ya 1 haftalık tatile gittik. (ondan önce 5 yıl kadar önce gitmiştim). Yine o içimde sebepsiz aşırı mutlu, aşıkmış gibi his...Hep içimden keşke keşke, lütfen Allahım diye geçirdim gezerken..
Veeee, orada arkadaşımla iki çocukla tanıştık, dönmemize 2 gün kala..Ben kendi tanıştığımdan oda kendi tanıştığından çok hoşlandı.. Tanıştığımızdan bir gün sonra bizi yemeğe davet ettiler, 4 kişi gerçekten güzel bir akşam geçirdik...Ve dönme günü geldi. Döndüğümde havaalanında uçaktan iner inmez tekrar dönesim geldi, imkansızdı ama havaalanından çıkasım bile gelmedi.. Ona mesaj attım ' beni bir kez daha görmek istermiydin? ' Diye. 'hayır, çok güzel geçti ama gerek yok ' dedi....
Diğer yandan arkadaşım ve diğer çocuk ise birbirlerine yıldırım aşkı gibi tutuldular. 1 hafta sonra çocuk arkadaşımın yanına geldi. Bir süre sonra arkadaşım gitti, bu hafta tekrar çocuğun ailesi ile tanışmaya gitti...Nisan ayında evlenmeyi düşünüyorlar.. O kadar o kadar mutlu ki.. Bana telefonda olanı biteni anlatırken, kıskandığımı belli etmemek için kıvranıyorum. Belki hissediyorda, geçen gün telefondayken ' hep sen hayal ederdin böyle birşey, ve romada yaşamak, keşke sen olsaydın ' dedi.. Kötü hissettim kendimi çokk
Şimdide bu yüzden haftalardır kendimi çok mutsuz, hiçbirşeyim yokmuş hiçbirşey yapamıyormuş beceremiyormuş, elim kolum bağlı yaşıyormuşum gibi hissediyorum.
nasıl aşacağım bu duyguyu ??
Not: Arkadaşımın flörtü, benim görüştüğüm çocuğun hayatında biri olduğunu söylemiş
