Enerjim yok

Kızlar bana varsa fazla pozitif enerjilerinizi yollar mısınız ? :) :)
En son evde kalmaktan, hayata dair bir umut besleyememekten,amaçsızlıktan, mutsuzluklarımdan dolayı depresyonda olduğuma karar vererek pskologa gittim.
Ufak ufak adımlar atmam gerektiğini söyledi, depresyon bir kuyu gibidir, kuyunun dibinde ışığı göremezsin ama bir iki adım atınca o aydınlık çıkar karşına dedi.
O adımları atamıyorum. Atsam da anlamsız ve boş geliyor her şey, istemsizce.
Vakit öldürüyorum resmen. Ruh yaşım seksen oldu bence.
Eşim iki gündür yine iş seyahatinde.
Yine yalnızım.
Bu dipsiz kuyulardan nasıl çıkacağım?
Gerçekten hiç bir şey yapasım yok ya.
Bakırköy e filan gidip yatsam mı şöyle bir ay napsam ya :KK43:

ayy bende öleyim.hep gidip yatasım var bi yerlere.etrafa göre rahat batıyo ama bende öle düşünüyorum artık.kendine gel diyorum yok.iki çocuğum var.üzülüyorum onlarada.yemek yapasım yok alışveriş yapasım yok.yavrularım bitmiş bir anneleri var.sanarsın sırtımda taş çekiyorum akşama kadar.bende pisikoloğa gittim tü umudum yazdığı hapta artık.
 
Yillarin depresyonlusu olarak tavsiye verebilecegim en onemli sey istemesen de birileriyle görüş.Sevdigin pozitif insanlarla.Depresyonun sana her seferinde evden cikmamak icin elli tane bahane bulduracak ama takma mucadele et.Kafeye gidin evden çıkın yapamiyorsan evine davet et kahvaltı yapın guzel sevdiginiz birşeyler yeyip konuşun.Gercekten rahatlatiyor.

Bunun yani sira evini temizle ortalığı torlu toplu tut bu daha pozitif hissetmeni saglar.

Ama surekli evde hicbir sey yapmadan oturup neden boyleyim diye dusunmek daha da dibe çeker seni.

Spor yapmak da iyi hissettiriyor bilmiyorum enerjin var mi yapacak ama :) enerji geliyor insanin uzerine dinclestiriyor.

Bir sıkıntım da o canım, arkadaşsızım :( Yani var tabi çevrem ama hadi diyince buluşabildiğim insan az. Herkes çalışıyor çalışmayanın bebesi var plan yapmıyor, müsait olanlar ebesinin dibinde. Yani insan yok pek etrafımda.

Dediğin gibi oturduğum yerden geçsin istiyorum ben. Sabah bir uyansam normal olsam :D hayalim bu.
 
Ay evett yaz gelsin bende yaz insanıyım :) Bebiş biraz büyüsün öyle al kediyi zor olur büyük ihitmalle bakımı. Şöyle aklı ersin bebişinin
dimi bende öyle düşündüm eşimde istiyo bende kedileri severim oğlumada hayvan sevgisi aşılamış olurum hem
 
ayy bende öleyim.hep gidip yatasım var bi yerlere.etrafa göre rahat batıyo ama bende öle düşünüyorum artık.kendine gel diyorum yok.iki çocuğum var.üzülüyorum onlarada.yemek yapasım yok alışveriş yapasım yok.yavrularım bitmiş bir anneleri var.sanarsın sırtımda taş çekiyorum akşama kadar.bende pisikoloğa gittim tü umudum yazdığı hapta artık.

Ya ilaç almadan beynimizle halletsek şu işi.
Becerebilsek keşke. Bana da ilaç vermişti ilk pskyatrist ama pskologa almıycam ilaç bana depresyondan çıkmayı öğret dedim. Bakalım belki seanslar ilerledikçe olur. Sende ilerletsende öyle denesen bir de.
 
disari cik bi cafeye git otur bebeginide yanina al..cay kahve mis gibi havayi icine cek..bolca gez..biliyorum onuda istemiyordur canin ama bi yerden baslamali..

Kızz bebiş yok bende ay Allah mı söyletti hamilemiyim acabaa :D
 
Kediyi uzun zamandır düşünüyorum, seyahet ettiğinde napıyorsun kedilerini helcinciğim ?
Birtek bayramlarda İzmir e falan gelıyoruz ozamanda kedi evleri var oralara yada veterıner tanıdığım var ona bırakıyorum. 1 hafta kadar kalıcaksam evde bırakıyorum çünkü aynı mahallede kaynım var o gelıp wc sini ve sularını kontrol edıyor sağolsun :))
 
Hayatım sporu hiç sevmiyorum var ya. Çünkü çok terliyorum. Terlemektende nefret ediyorum. Ağzıma tuvalet terliğiynen vurasın geldi dimi :KK70: Çok uyuz bi insanım ya :KK43: Keşke normal olaydım.
Yok kiz olur mu öyle şey :-) Resim yapmayı deneyebilirsin. Büyükler icin boyama kitaplari var ya. Al onlardan :-)
 
Benim de yok vallahi. Ne bicim ulke oldu burasi boyle?
Cocuklarimi alip,disarida bu guzel havalarin tadini cikarmak varken kocam eve sag gelecek mi diye dusunuyorum butun gun.
Ya Rabbim kurtar bizi bu cehennemden olum kokusundan.
 
Yasadigim sehirden hergun sehitler memleketlerine gonderiliyor. Yemin ederim sayisini aklimda tutamiyorum artik kac gündür.
Icimi buraya bosaltayim ben de.
 
Hani ne biliyim açıyorlar ya bende bilmem de. Geyik topiğine falan konu açsan orda destek veren olur dediydim:KK70:

Evet aslında öyle bir şey yapabılırım. Youtube da bir video izledim zinciri kırma diye onu uygulamaya çalışacağım bakalım :/
 
Yok kiz olur mu öyle şey :-) Resim yapmayı deneyebilirsin. Büyükler icin boyama kitaplari var ya. Al onlardan :-)

Ayy olmazmı var boya kitabım arada oturup boyuyorum. Ben uyuzum ben. Islak sopayla bir dayak yesem kendime gelirim :D
 
Benim de yok vallahi. Ne bicim ulke oldu burasi boyle?
Cocuklarimi alip,disarida bu guzel havalarin tadini cikarmak varken kocam eve sag gelecek mi diye dusunuyorum butun gun.
Ya Rabbim kurtar bizi bu cehennemden olum kokusundan.

Aynen arkadaşım ya :(
Allah yardımcımız olsun nasıl bir ülke haline geldik valla bende bilmiyorum çok üzücü şeyler :(
İşte bunların yanında bizimkiler hiç bir şey tabi söylenmeye utanıyor insan
 
Sizin tek derdiniz bi ise yaramamazlik.
Istedigin kadar ilac kullan bos..
Hayata karsi bi amacin hedefin yokki.
Kendi hayat mucadelemi anlatsam ayni anda nelere yetisip mutlu olabildigimi anlatsam su yazdigin konudan utanirsin.
Hayat bu kadar bos degil..kendin icin biseyler yap bian once..kurs hobi..is..ne biliyim iste
 
Depresyon hastalık, simariklik olarak gören hayat mücadelesi filan diyen insan cahildir net. Ben de bütün gün elinde bir ekmeği dahi olmayan tecavüz mağduru ülkesinde işkence görmüş mültecilerle çalışıyorum ve onların ilk istediği şeylerden biri de genelde psikologa gitmek oluyor. Yani psikolojik sorun tuzu kuru işi diil. Aynı şekilde konu sahibinin ne yaşadığını bilmiyoruz neler olduğunu sebebini bilmiyoruz. Belki işsizlik belki geçmişte yaşanmış şiddet taciz şu bu mutsuz evlilik vs vs bilemeyiz. Her amaçsız insan depresyona girseydi televizyondaki dandik yarışmalarda kim yarisacakti? Beyin kimyası bir şekilde bozulmuş işte. Bunun adı amacsizlik filan diil.

Konu sahibi ben de girdim o dehlizlere iş bulamıyordum ailevi sorunlar ekonomik şeyler şu bu derken evden çıkmayan uyanamayan ağlayan sürekli yemek yiyen arada rahatlamak için kendine zarar veren garip obsesyonlara sahip ve kurtulamayan bir insandim.

Psikiyatriste gidip ilaç ve terapi aldım 8 ay içinde artık daha mutlu spora giden arkadaşlarıyla gülen işi gücü olan kirasını ödeyen ailesiyle iyi anlaşan mutlu bir ilişkisi olan biriyim. Tedavini aksatma ve ödevlerini yap ama yapamayınca suçlu hissedip kisirdonguye girme.
 
Sizin tek derdiniz bi ise yaramamazlik.
Istedigin kadar ilac kullan bos..
Hayata karsi bi amacin hedefin yokki.
Kendi hayat mucadelemi anlatsam ayni anda nelere yetisip mutlu olabildigimi anlatsam su yazdigin konudan utanirsin.
Hayat bu kadar bos degil..kendin icin biseyler yap bian once..kurs hobi..is..ne biliyim iste
Nelere yetisip hala depresyondan cikamadigimi anlatsam siz utanirdiniz belki..

Bugun o kadar yogundum ki dogru duzgun yemek bile yapip yiyemedim.Ama siz depresyonu simariklik olarak goruyorsunuz sanirim.Aslinda sizin gibi yargilayip kucumseyenlere Insallah yasarsiniz da anlarsiniz birgun diyorum ama simdi demeyecegim iyi vaktimdeyim :)
 
Nelere yetisip hala depresyondan cikamadigimi anlatsam siz utanirdiniz belki..

Bugun o kadar yogundum ki dogru duzgun yemek bile yapip yiyemedim.Ama siz depresyonu simariklik olarak goruyorsunuz sanirim.Aslinda sizin gibi yargilayip kucumseyenlere Insallah yasarsiniz da anlarsiniz birgun diyorum ama simdi demeyecegim iyi vaktimdeyim :)

Aynen katılıyorum. Kimilerine göre doktor 6 yıl tıp yıllarca pskiyatri ihtisasi yapmış klinik psikolog yüksek lisansta anası ağlamış uzmanlığını almış ama yanılıyorlar çünkü bu hastalıktan çekenler sadece şımarık ve işsiz ve tuzu kuru. Dsm tani kitabını filan at çöpe gitsin
 
Back
X