Yazınızı acınızı ve yaşadıklarınzı içimde hissede hissede okudum. Ben evli olmadan aynı şeyleri yaşadım ( aldatılmak hariç). Denklik olmama, ilgisizlik, önemsememe her şey vardı. Ve o kadar çok seviyordum ki sabah oldu değil o uyandı, gece oldu değil o uyudu diyecek kadar çok seviyordum. Ama bu hayat benim hayatım, bir kere geliyorum dünyaya neden elin adamının kahrını çekeyim diyerek ayrıldım. Hala unutamadım, çok özlüyorum, hala her gün ağlıyorum ama en azından hayatım kendi ellerimde. Bunları neden yazdım, çünkü bu yorumların hiçbiri hislerinize yönelik olmamış.
Siz sevginiz in her şeyi yapmış, genç ve akıllı bir kadınsınız. Elinizden gelen her türlü fedakarlığı göstermişsiniz ancak karşımıdaki size iyi bir eş olamamış.
Aslında nedenini çok iyi açıklamış, o bu kadar. Bu kadar yüreksiz, sevgisiz ve evde eşi dururken başka bir kadınla olacak kadar merhametsiz.
Herkesin vicdanı be değerleri kendine, hayat sizin hayatımız. Ancak değişmediğinizi hissettiğiniz bir yerde kalmayın. Lütfen bunu kendinize yapmayın. İleride çok büyük pişmanlıklar yaşarsınız.
Hiç kimse vazgeçilmez değil. O sizden çoktan gitmiş, başka bir kadına aşkla gülümseyerek...
lütfen kendinizi bu kadar basitleştirmeyin. Kalkın ve kendinize gelin. Hayat çok kısa üzülmeye değmiyor.
İyi düşünün ve çocuğunuzu böyle bir ortamda yetiştirmek yerine bence ipleri koparın..
Güzel bir gelecek diliyorum, umarım hayatınız hep mutluluk ile geçer