Engelli doğan bebeğim hakkında

Yaa gerçekten psikolojinizi anlamaya çalışıyorum, birçok söylediğinize ''böyle düşünebilir, psikolojisi gerçekten kötü durumda olduğu içindir'' dedim. Ama ''ne suç işledim de Allah bana bu cezayı verdi diye düşünüyorum'' dediğiniz an bebeğiniz için çok üzüldüm. Ve devamını okuyamadım, yüreğim el vermedi. Onu neden ceza olarak düşünüyorsunuz ki?! Siz şuan sadece sınanıyorsunuz. Rabbim sizin bu zorluk karşısında nasıl duruş sergileyeceğinizi izliyor ve sınava tabi tutuyor. Lütfen bebeğinizi ceza olarak görmeyin. Tam tersine o size gelmiş özel bir hediye, lütuf. Onun şuan sadece size ihtiyacı var. Sevginize ihtiyacı var. Emin olun ki o görmese de, konuşamasa da sizi hissediyor.

Bana kalırsa ilk etapta o hastanedeki doktora dava açmakla işe başlayın. Sonrada bu tür özel çocuklar için kurulmuş derneklerle iletişime geçin. Sizi şuan en iyi anlayacak kişiler sizinle aynı durumda olan tecrübeli anneler olacaktır. Bir yandan psikolojik tedavinize devam edin bir yandan da kendinizi silkeleyip kendinize gelin. Büyük çocuğunuza fazla yansıtmamaya çalışın. Siz güçlü olacaksınız ki eşinizde, çocuklarınızda güçlü olsunlar. Büyük oğlunuz ufaklıkla oynayamayacak gibi bir durum yok ki. (Bakın bu animasyon bunun en güzel örneği ) Siz büyük oğlunuza nasıl öğretirseniz, siz bebeğinize nasıl tutum sergilerseniz büyük çocuğunuz da bebeğe karşı benzer tutumu gösterecektir. Gerekirse işi bırakın ama bebeğinize siz bakın ve bana kalırsa arkadaş, anne, kaynana veya bir başkasından da destek alarak yapın bunu. Kolay bir durum değil, çok yorulacaksınız. Bu yüzden birilerinin size destek çıkması gerek. Maddi durumu ise engelli vatandaşlarımız için devlet maaş bağlıyor. Ona başvurup ondan da faydalanın lütfen.

Ama ne olur bebeğinizi ceza olarak görmeyin, diğer oğlunuzdan farklı olarak görmeyin, kıyaslama yapmayın. Evet zor dönemdesiniz. Belki o psikoloji sizi bu dşüncelere sürüklüyor. Ama artık toparlanmalı ve silkelenmelisiniz. Psikoloji konusunda insanın en büyük ilacı kendisidir. Her şey sizde bitiyor. Yeter ki ayağa kalkmak isteyin. Bir yerden başlarsanız devamı gelecektir. Hiçbir şey yapmazsanız da bu durum sizi tüketerek devam edecektir.

Sizi kırdıysam özür dilerim. Ama dayanamadım...

Ezap .!.:

İçimi dökerek biraz rahatlamak için yazdım bunları inanın bana içinden çıkılmaz bir durumdayım tam anlamıyla herşeyi açıklayama m yaşadığım şehir yaşım mesleğim hepsi uydurma ...ama olayın kısa özeti buu

Genişletmek için tıkla...

Size faydası olacaksa her gün yazın buraya, dökün içinizi herkesin destek olacağına inanıyorum. Lütfen size iyi gelebilecek tüm adımları atın ve toparlanmaya çalışın. O minicik kalbin sizin sevginize şevkatinize ilginize ihtiyacı var.

Bi üstte yorum yapan arkadaş da yazmış sizin yavrunuzla aynı durumda olan yavruları olan ailelerin dernekleri falan varsa onlarla iletişime geçin mutlaka sizi en iyi onlar anlar ve nasıl bir yol izleyeceğinizi tecrübelerini sizinle paylaşır ve destek olurlar.

öncelilkle Allah yardımcınız olsun. aynı süreçlerden bende geçtim. sizinki biraz daha zor. çocugum konuşamıyor ,göz kontaagı kuramıyor, dokunamıyor,yani dünyada var ama yok gibiydi. duymuyor olabilecegini düşündük ama duyuyordu. neyse uzuuun lafların kısası yarım otizm çıktı. 2 yaşından 4 yaşına dek özel egitim ve rehabilitasyon mrk. gittik. bu arada bir bebegim daha oldu ve ben intihar etmek üzereydim. ama çocuklarıma kıyamadım. okadar ağlardımki komşulardan utanırdım sonra. tek ken bile insan bagırarak aglarmış öğrendim. neler yaşadım , bazen düşünüyorum çok zor günlerdi. herkese anlatırsın, insanlar sorar..niye ben diye binlerce kez sorarsın. ama sebeb bulamazsın. şimdi bazı alanlarda gerçekten çok geri. 7. sınıfta. ama genel olarak iyi. ben bu seviyeye gelebilecegine inanmazdım. şunu demek istiyorum hergün tıp gelişiyor. sen şimdi en kötü halini düşünüyorsun. ama öyle olmuyor. rabbim inşallah size bir kapı açar. yavruna şifa verir. insanoğlu herşeye alışıyor. allah bu gününü aratmasın. allaha emanet olun. bol bol dua et. faydası oluyor.

redkirmizi .!.:

Sizler sağolun. Evet Allah hiçbir anneye babaya evlat acısı yaşatmasın. Bazen başkasının isyan ettiği, çok kötü dediği şeye bir başkası keşke öyle olsaydı diyebiliyor tıpkı annem gibi. Ama Rabbim öyle kudretli öyle büyük ki onunda dayanma gücünü sabrını veriyor bi şekilde. imtihan dünyası işte. Duanız için teşekkürler

Genişletmek için tıkla...

Ben bu söylediğinize Katılmıyorum abiniz allah rahmet eylesin mor doğmuş ama engelli olmamış çok şanslı imiş annenle benim durumum çok farklı ben anneanemi annem kadar severdim 85 yaşında kanser olduğunu öğrendiğimde hayatım karardı yaşasa da ömür boyu ona baksam derdim hastanelerde yattığın da ameliyat olduğunda hep yanındayım bir ıh dese uyanırdım onu kaybettiğimde allah bana bundan daha büyük acı vermez sandım o kadar üzgündüm şimdi bu acının yanında o hiç...allah bunu unutturacak dert vermesin ..

Ezap .!.:

Evet doktor hatası var ama mahkemeye vermeyeceğim herşey allahtan şimdi bu nasıl annelik diyenler olacaktır ama bu gerçekten çok zor durum...

Genişletmek için tıkla...

senin anneligini sorgulamak bze dusmez oncelikle bunu soyleyeyim . ayrica seninde imtihanin evladinmis lutfen engelli bile.olsa. o senin canindan bir parca onun sana kokuna sevgine ihtiyaci var .. facebook ta omer baran diye bir cocuk var fistik parcasi.kacmis nefes borusuna yuruyemiyor konusamiyor yatalak ve daha cok kucuk ailesi bir sayfa acip herkesten dua istiyor ve ayrica maddi yardim gonderen hayirseverler sayesinde 5 10 liralar birike birike almanyada bir klinige goturdu ailesi snde boyle.bsey yapabilirsin manevi acidan.en azindan dua isteyebilirsin kendin icin bebegin icin Rabbim sabir versin kimseyi evladiyla imtihan etmesin insallah

Ezap Allah sana yardım etsin.Şimdi henüz bu durumu kabullenemiyorsun,haklı olarak .Ama psikiyatristtende yardım alarak sakinleşmeye çalış. O bebeğe sen bakmazsan olmaz, Neden olmaz biliyor musun çünkü ona kimse senin kadar iyi bakamaz. Annesin sen baktıkça üzülüyorsundur, çok ağır geliyordur.Katlanamayacağını düşünüp yok saymak istiyorsun.Yapma; yavrucağın sana,senin şefkatine ihtiyacı var. Ayrıca tam emin değilim netten araştırdım , engelli bakım yardımı alabilirsin ,şartların uyuyorsa ,çalışmayıp,evde bebeklerine bakabilirsin.
(01.01.2016 - 30.06.2016 tarihlerinde geçerli olmak üzere evde bakım aylığı miktarı 888, 17 TL olmuştur.

01.01.2016 - 31.12.2016 tarihlerinde geçerli olmak üzere evde bakım aylıkları için hanede kişi başına düşen aylık gelir sınırı, 784, 97 TL olmuştur.)

Ezap .!.:

Ben bu söylediğinize Katılmıyorum abiniz allah rahmet eylesin mor doğmuş ama engelli olmamış çok şanslı imiş annenle benim durumum çok farklı ben anneanemi annem kadar severdim 85 yaşında kanser olduğunu öğrendiğimde hayatım karardı yaşasa da ömür boyu ona baksam derdim hastanelerde yattığın da ameliyat olduğunda hep yanındayım bir ıh dese uyanırdım onu kaybettiğimde allah bana bundan daha büyük acı vermez sandım o kadar üzgündüm şimdi bu acının yanında o hiç...allah bunu unutturacak dert vermesin ..

Genişletmek için tıkla...

O örneği verirken derdinizi veya hislerinizi küçümsemek veya kıyas yapmak değildi amacım. (Ama takdir ederseniz evlat kaybetmek hiçbir kayba benzemez ve annemde annesini kaybetti ama evladında yaşadığı acıyı hiçbirşeyde görmedim neyse). Benim vurgulamak istediğim sağlıklı doğanda birgün yitip gidebiliyor. Hani demiştiniz ya ilk yorumda büyük evladımla zaman geçirdim o olsaydı bakardım (Allah onu size bağışlasın sağlıkla büyütün) annemin abim öldükten sonra bir yorumu vardı bebekken, çocukken ölseydi atlatırdım belki, alışmazdım belki, koca ömür geçirdim onunla ben nasıl yokluğuna alışayım yokmuş gibi davranayım bir günde koca adam yok oldu demişti. lütfen isyan etmeyin, lütfen ceza olarak görmeyin. bize demesi kolay belki ama imtihan dünyası işte sizin imtihanınız bu annemin imtihanı da bu. Rabbim yar ve yardımcınız olsun.

Annem karşınızda olsaydı nefes alıyor umut var derdi eminim.

Eşin ne diyor peki yurda bırakma konusunda.allahımmm büyük konuşmak istemiyorum ama ben ölürdüm de evladımı bu halde annesiz bırakmazdım.şu an ağlaya ağlaya yazıyorum.psikolojin ne olursa olsun,ben delirene kadar bırakmazdım evladımı.
Yazacam elim gitmiyor ya,neyse

Konu sahibesi size duygu sömürüsu yapmak istemem ama çocuğunuz muhtemelen 20 yaşını göremeyecek. Bu şekilde uzun süre yaşaması mümkün değil zaten. Şimdi kendinizi hayal edin 10 yıl sonra, gerçekten çocuğu terk edip onu hiç düşünmeden hayatınıza devam edecek musiniz; yoksa öldü mü kaldı mı, şu ansa nerde ne şartlarda diye düşünecek misiniz? Bunu da bir düşünün.

redkirmizi .!.:

O örneği verirken derdinizi veya hislerinizi küçümsemek veya kıyas yapmak değildi amacım. (Ama takdir ederseniz evlat kaybetmek hiçbir kayba benzemez ve annemde annesini kaybetti ama evladında yaşadığı acıyı hiçbirşeyde görmedim neyse). Benim vurgulamak istediğim sağlıklı doğanda birgün yitip gidebiliyor. Hani demiştiniz ya ilk yorumda büyük evladımla zaman geçirdim o olsaydı bakardım (Allah onu size bağışlasın sağlıkla büyütün) annemin abim öldükten sonra bir yorumu vardı bebekken, çocukken ölseydi daha kolay atlatırdım belki, alışmazdım belki, koca ömür geçirdim onunla ben nasıl yokluğuna alışayım yokmuş gibi davranayım bir günde koca adam yok oldu demişti. lütfen isyan etmeyin, lütfen ceza olarak görmeyin. bize demesi kolay belki ama imtihan dünyası işte sizin imtihanınız bu annemin imtihanı da bu. Rabbim yar ve yardımcınız olsun.

Annem karşınızda olsaydı nefes alıyor umut var derdi eminim.

Genişletmek için tıkla...

İşte ben de bu yaşanmışlık tan bahsediyorum ama 9 ay poşete mi taşıdın diye yorum yapıyorlar

Durumunu anlayamam ama neler neler var şim tedavi olarak daha küçük bide gelişirken düzelir umarım biraz farklı farklı doktorlar araştırın

Hic ama hic kolay degil bir anne olarak anliyorum fakat yaşanmisligim yok dedigin o melekle 9 ay birlikte yaşamadin mi? İçinde kıpırtılarını hissetmedin mi? Dogdugu zaman onu gorunce sevinçle dolmadi mi tüm kalbin?
Ben oğlum doğunca onu yanağıma dokundurduklarında hayatimda ilk defa mutluluktan ağlamıştım. Sen de yasadin yaşanmislik yok deme. Farzet ki yaşamadin bunlari ama o senin canindan kanindan bir parça bu apaçık bir gerçek. O senin evladin. Ne olursa olsun basina ne gelirse gelsin bir nefes bile olsa senin canin ve o sana muhtaç durumda. Bir anne olarak elinden geleni yapmalisin. Zor da olsa sen annesin. İki evladinin da annesisin. Kendini yavrun için toparlamaya çalişman lazim. Güçlü olman gerek. Kendine gel ve elinden geleni yapmaya başla. Bir anne olarak o benim evladim ve her zaman yaninda olacağim de. Annelik fedakarliktir. Sen çocugun için en buyuk fedakarligi yapacak güçtesin. Çünkü sen annesin.

Suan sadece bunalmis oldugunuzu saniyorum.yoksa her anne evladini sever.kotu dusunceleri kafanizdan atin ve bebeginize neler katabilirsiniz diye dusunun.yoksa Allah korusun bebeginize bisey olursa hep vicdan.azabi cekersiniz.evlat acisi.cok zor bu aciyi yasamis bir anne olarak soyluyorum .bende hep yasasaydida nasil.olursa olsun hep yuzunu gorseydim diyorum
Size ceza degil.bir armagan ve emanet.bence cok ozenin cok sevin.diger cocuklarinizdan daha cok ihtiyaci var size.sevginizle onun butun engellerini giderin ind.Allah yardimciniz olsun.

Ezap .!.:

Şuan sadece ilaç tedavisi verdi doktor ama sanki ilaçlar etki etmiyor hep uyumak istiyorum bir kaçış yolu gibi uyumak ayrıca bebeğimin tüm kontrolleri yapıldı 35+4 de 3.800 gr olan bir bebekti doppler ikili test hepsini yaptırdım sezaryan olsaydım bu durum olmayacaktı belki de ama olan oldu geriye dönmek istemiyorum ama hep dönüyor

Genişletmek için tıkla...

Ezap .!.:

İşte ben de bu yaşanmışlık tan bahsediyorum ama 9 ay poşete mi taşıdın diye yorum yapıyorlar

Genişletmek için tıkla...

2 tane evladım var. Her zaman söylerim evlatlarım dünden daha kıymetli yarından daha kıymetsiz diye.

Beraber yaşanan her gün verdiğiniz emek çoğalıyor ve daha kıymetleniyor

Ezap .!.:

İşte ben de bu yaşanmışlık tan bahsediyorum ama 9 ay poşete mi taşıdın diye yorum yapıyorlar

Genişletmek için tıkla...

Ya ben ve şurda yorum yapan herkes (sizin yaşadıklarınızı yaşayanlar istisna) kimse sizi anlayamaz bu kesin. o yüzden olumsuz yorumlara takılmayın. Yaşayan bilir kelamı boşuna edilmemiş.

Sizi rencide etmek istemiyorum, yanlış bir yorumda yazmak istemiyorum bunun altını çizeyim. Açık söyliyim bebeğiniz sağlıklı doğdu ve büyük evlanız gibi yaşanmışlıklarınız var. veya büyük evlandınız Allah korusun sonradan engelli olsaydı veya Allah korusun vefat etseydi. Daha mı kolay kabullenecektiniz.

2 -3 evladı engelli olanlar veya 2-3 evladını bir kazada kaybedenler var. biraz toparlanmaya çalışın pozitif olmaya ayağa kalkmaya çalışın. şu dünyada hiçbirimizin bir dk sonrasına senedi yok. o minicik yavrunun annesine ihtiyacı var. ayağa kalkmaya çalışın lütfen. tutun o minik elleri ve yaşanmışlıklarınız olsun.

Oncelikle gecmis olsun kardeşim ozel bebegin var olsun o bir melek ve allah onu sana hediye olarak gondermis bir psikoloğa gitsen sana yardinci olurlar bunu sakin yanlis anlama. ikinci evladin ama onun birinciden daha cok ihtiyaci var sana nolur onu birakma okadar isteyipte evlat sagibi olamayanlar varki sen kıymetli bir evlat dünyaya getirmissin allah oyle bir yaradan ki her seyi yapar bilir sakin isyan etme ölü dogsaydi allah korusun canin daha cokyanardi

Ezap .!.:

İşte ben de bu yaşanmışlık tan bahsediyorum ama 9 ay poşete mi taşıdın diye yorum yapıyorlar

Genişletmek için tıkla...

Bak sen yaşanmışlığım olsaydı daha kolay olurdu diyorsun annem yaşanmışlığım olmasaydı kolay olurdu diyor. İkinizinki de dert ikinizde annesiniz. o olsaydı bu olsaydı bunun sonu yok canım bunlar kabullenememe psikolojisi, bir tür bahane kaçış gibi. ama bu senin imtihanın Rabbim o miniği sana emanet etti sahip çık lütfen.

Arkadaşlar konu sahibine de olumsuz, onu üzecek yorum yapmamaya dikkat edelim. dertlinin söylediğini deli söylemezmiş derler. (sana deli demedim konu sahibi sakın yanlış anlama lütfen )

redkirmizi .!.:

Arkadaşlar konu sahibine de olumsuz, onu üzecek yorum yapmamaya dikkat edelim. dertlinin söylediğini deli söylemezmiş derler. (sana deli demedim konu sahibi sakın yanlış anlama lütfen )

Genişletmek için tıkla...

Bu konu kotu birsey soylenecek birsey degilki canim konu sahibinin kafasi karisik sadece o yuzden olumlu karsilamamiz gerekir tabiki siz konusu bir melek ve annesinin jafasinin karisikligi

Peki sizlere bir sorum olacak 6 yaşında bir çocuğunuz var sağlıklı ,bir de yeni doğmuş engelli bir oğlunuz konuşmuyor görmüyor yatalak sadece nefes alıyor sizden 2si arasında seçim yapmanız isteniyor allah için doğru cevap verin bir peygamberin çocuğu olmuyor çocuğum olursa kurban edeceğim diyor siz hangisini kurban edersiniz allah gökten koç indiriyor ya tam kurban edecek iken..bilirsiniz bu hikayeyi buna cevabını ne olacak çok merak ediyorum