Engelli doğan bebeğim hakkında

sizin zaten sağlıklı bi psikolojiniz yok bence. 85 yaşında kadının kaç yılık ömrü kalmıştır ki kanser olduğunu öğrenince hayatınız kararıyor? ne alakası var
Diğer düşüncelerinize tamamen katılsam da bu yazdığınız da bana çok acımasızca geldi.
85 yaşında kadının kaç yıllık ömrü kalırsa kalsın.
O yaşta birinin böyle ağır bir hastalık yaşamasına üzülemez mi insan?
Ben üzülürüm seksenlerindeki anneannem böyle bir şey yaşasa.
Zaten yaşayacağını yaşamış gibi bir tutumum olamaz.
 
Diğer düşüncelerinize tamamen katılsam da bu yazdığınız da bana çok acımasızca geldi.
85 yaşında kadının kaç yıllık ömrü kalırsa kalsın.
O yaşta birinin böyle ağır bir hastalık yaşamasına üzülemez mi insan?
Ben üzülürüm seksenlerindeki anneannem böyle bir şey yaşasa.
Zaten yaşayacağını yaşamış gibi bir tutumum olamaz.

üzülmek ayrı hayatım karardı demek ayrı. ben üzülmesine bişey demedim ki. şimdi hayatım karardı dese anlarım da 85 yaşında kadın kanser olunca hayat kararmaz ki. üzülmek başka bişey, ona lafım yok.
 
üzülmek ayrı hayatım karardı demek ayrı. ben üzülmesine bişey demedim ki. şimdi hayatım karardı dese anlarım da 85 yaşında kadın kanser olunca hayat kararmaz ki. üzülmek başka bişey, ona lafım yok.
Bence kelime seçimlerine takılabileceğimiz bir ruh halinde değil konu sahibi.
Büyük bir üzüntü yaşadığını öyle ifade etmiş.
Dediğim gibi diğer görüşlerinize zaten katılıyorum.
Keşke yardım alsa burada konu açmak yerine.
 
Bence kelime seçimlerine takılabileceğimiz bir ruh halinde değil konu sahibi.
Büyük bir üzüntü yaşadığını öyle ifade etmiş.
Dediğim gibi diğer görüşlerinize zaten katılıyorum.
Keşke yardım alsa burada konu açmak yerine.

yardım şart zaten.
 
Evladım kıyamıyorum bakmaya hergün bakıp bakıp ağlıyorum evet bu çok büyük bir imtihan allahım güç ve rsabır ver diye dua ediyorum ama elim kolum kalkmıyor iş yaparken titriyor um


Rabbim yardimcin olsun çok zor
ama sağlıklı bir evladım var demişsin onunda bir gün engelli olmayacağına yada allah korusun Vefaat etmeyeceğini ne garantin var

kendini o bebeğin yerine koy sende öyle doğmuş olabilirdin ve hala da olabilirsin hiç birimizin bi sözleşmesi bi garantisi varmı Hayır yok en çok muhtaç olduğun varlığın annen bunu sana yapsa ne dusunurdun

EvLadiniz zaten hayata 1-0 yenik başlamış bir darbede siz vurmayin Sağlıklı olan evladin bir şekilde kendini idare ettirir o engelli yavruya el olun ayak olun
 
Öncelikle hiçkimse imtihan edilmediği günahın masumu değildir, kimse kimseyi yargılamasın lütfen. Konu sahibi arkadaşım sana da Allah bu psikolojiden çıkmayı nasip etsin.madalyonun diğer yüzünü görmüş oldun bu vesileyle. Dünyaya bir daha bak ve insanlar ne dertler, hastalıklar, felaketler yaşıyor bir daha tefekkür et.seninki hafif kalır inan ki ve yine inan ki bu günlerini arayabilirsin bir gün.ve asla çocuğundan vazgeçme, ondan umudunu kesme.
 
Peki sizlere bir sorum olacak 6 yaşında bir çocuğunuz var sağlıklı ,bir de yeni doğmuş engelli bir oğlunuz konuşmuyor görmüyor yatalak sadece nefes alıyor sizden 2si arasında seçim yapmanız isteniyor allah için doğru cevap verin bir peygamberin çocuğu olmuyor çocuğum olursa kurban edeceğim diyor siz hangisini kurban edersiniz allah gökten koç indiriyor ya tam kurban edecek iken..bilirsiniz bu hikayeyi buna cevabını ne olacak çok merak ediyorum


Hanımefendi neden bir psikologa gitmek yerine kendi kendinize oturup saçmalıklar kuruyorsunuz kafanızda? Kimse sizden cocugunuzu kurban etmenizi istemiyor ne alaka ne kurbani?

Diger cocugun psikolojisini de saçma sapan konuşup bozuyorsunuz. 5 yaşındaki cocuga hangi kafayla allah bizi ceeezalandirdi vs dediniz? Cocugu bos yere korkutuyorsunuz, bu yastaki cocuga soylenecek seyler bunlar degil.

Yardim alin yazdi burda herkes bu konuda deneyimli bir insandan. Iyiye gitmiyorsunuz kotuye gidiyorsunuz. Bebegi de evinize getirin cocuk yeni dogmus anne sicakligina ihtiyaci var.
 
Konu sahibinin psikolojisini anlayabiliyorum. Sürekli bakıma muhtaç bir bebekse bakım evine bırakılması öcü değil. Çocuğunu sokağa atıyomuş gibi muamele etmeye gerek yok. çocuk bakım evinde de bakılsa konu sahibinin çocuğu. Kendinde bakacak gücü görmüyor olabilir. Bu süreçte büyük çocuğuna da yetemeyip onun da gelişimini kötü etkilemek istemiyor olabilir. Bu konuda kendisi için en doğru kararı konu sahibi verecektir.
Kimse çocuğu engelli olsun istemez. Çoğumuz da bu tip bir engeli gebeyken bilebilse kürtaj yaptırmayı seçerdi.
 
Engelli bir abisi 3 aylik bir bebegi olan biri olarak inanin sizi anlayabiliyorum.

Engelli annesi olmak ne kadar zor bir durum bunu annemden biliyorum. Anne olmak nasil bi duygu bunu ise 3 aydir tadiyorum.

Size soyleyecegim su. Evet imtahanininz cok ama cok zor ama lutfen bebeginize sahip cikin.

Sutum akiyor demissiniz anladigim kadariyla bebekde annenizin yaninda. Lutfen emzirin bebeginizi.

Anne sutu oyle bir mucizeki her annenin sutu kendi cocuguna ozel. Kendi cocugunun ne ihtiyaci varsa onu iceriyor.

Emin olun sizin sutunuzde de bebeginizin beyin gelisimi icin onemli olan maddeler mevcut su an.

Benim ailem sizin degiminizle saglam cocuklariyla yani benimlede imtahan oldular. 21 yasimda lenf kanseri teshisi ile kemoterapi radyoterapi gordum. Doktorlar cocugun olmaz dedi olsa bile sorunlu hamilelik yasarsin kalbin kemoterapiden etkilendi dedi en ufak bir soguk alginliginda hastanelik olursun cigerlerin etkilendi dedi. Dedi de dedi ama benim istedigim 3 ay icinde tedavisiz cocugum oldu. Sorunsuz bir hamileligim oldu. Hicbir soguk alginliginda hastanelik olmadim.

Demek istedigim. Cocugunuza sahip cikin ve onun icin elinizden geleni yapin. Belki diger cocugunuz kadar olmaycsk ama doktorlarin dedigi kadar kotu de olmayacak.

Guclu olun ve cocugunuz icin savasin. Benim ailem ne zihinsel engelli cocuklari icin ne de kanser olan ben icin bir gun olsun pes etmediler. Hep daha iyi olmamiz icin ugrastilar. Asla isyan etmediler. Neden bizim cocuklarimiz demediler.

Cocugunuza sahip cikin. Kimse onu sizin kadar sevemez koruyamaz.

Birde en onemlisi cocugunuzu emzirin. Hem emzirdikce daha cok baglanirsiniz. Kendinizi daha guclu hissedersiniz.
 
benim de ilk çocuğum doğum sonrası hidrosefali ye yakalandı kafa sürekli büyüyor ve doktor bitkisel hayatta yaşayacağını söyledi ona rağmen 3 ay boyunca yanından ayrılmadım ,zaman zaman ötanazi bile geçirdim aklımdan çünkü çok ağrısı oluyordu konuşamayan bir bebek sonuçta dayanamıyordum ağlamalarına fakat yasak olduğunu biliyorum ,son zamanlarda ameliyat olması gerektiğini söylediler fakat kilosu ameliyatı kaldıracak kadar değildi.ve bu acıya 3 aydan sonra 2 gün daha dayanabildi ve gecesi vefat etti.içimde vicdan azabı varmı hayır çünkü ben elimden gelen herşeyi yaptım he yapmasaydım işte o zaman vicdan azabından ölürdüm.Allahım çok çektirmedi bu şekilde olmayı hiç kimse istemez ve onu siz doğurdunuz siz kendi çocuğunuza acımazsanız hiç kimse acımaz.bu bir ömür vicdan demek yapmayın
Merhaba benimde 7 aylik kizim var bize de hidrosefali teşhisi kondu başımız büyük dendi. Doğumda normaldi sonradan büyüme başladı. Çok şükür şimdi fazla büyüme durdu bazı bebeklerde 2 yaşına kadar geçermiş hidrosefali.Bizde yavaş yavaş düzeliyor inşallah. Başka sıkıntımız yok bizim.
Bazen düşünüyorum eğer bebegime otizm veya başka bir hastalık teşhisi konsaydi napardim diye .cevap genede severdim, değil yurda vermek işten gelince bebegimi annemden koşarak alıyorum o benim diyorum.Annem bizimle yaşıyor fakat işten gelince kesinlikle bebegimi babasına bile vermiyorum gecelere kadar sevisiyoruz kızımla ben besliyorum öpüyorum kokluyorum çünkü ben onu çok bekledim tüm hamileligim sancılı ve kanamalı geçti.Hasta bile olsa o benim kanım canım ve bana muhtaç.Bakarken bile içimi eritiyor onu kaybetmekten çok korkuyorum.Allah sana sabır versin maksadım seni üzmek değil sadece aynı şeyleri yaşama ihtimalim var ve paylaşmak istedim sadece.
 
Nasıl kıyabiliyosun ya.insan hasta die ewladından nasl vazgeçer.minicik daha nasl bi vicdandır bu.sütün geliyomuş nie annenlere yolladn günahtr ya alp emzirsene.ona daha cok sahip çıkman gerekirken bırakmayı nasl düşünür insan hiçmi merhamet yok sende.anne böyleyse baskaları nsl merhamt etsin
 
Dunden beri konunu takip ediyorum ben olsam ne yaparim diye düşünüyorum yavrumu alirim yanima emziririm teni tenime temas edip kendini güvende hissetsin diye. Havalar mis gibi dışarı çıkarırım koynumda yatırır uyuturum. Aslında normalde de çok yumuşak ve duygusal insanim.Yanimdan ayirmam butun enerjimi harcarim belki bir mucize gerceklesir bizim için diye.Allah neler yapar isterse.Sen yeterki umudu kaybetme bol bol dua et kötü düşünme bebeğini koynundan ayırma .
 
Konu sahibinin psikolojisini anlayabiliyorum. Sürekli bakıma muhtaç bir bebekse bakım evine bırakılması öcü değil. Çocuğunu sokağa atıyomuş gibi muamele etmeye gerek yok. çocuk bakım evinde de bakılsa konu sahibinin çocuğu. Kendinde bakacak gücü görmüyor olabilir. Bu süreçte büyük çocuğuna da yetemeyip onun da gelişimini kötü etkilemek istemiyor olabilir. Bu konuda kendisi için en doğru kararı konu sahibi verecektir.
Kimse çocuğu engelli olsun istemez. Çoğumuz da bu tip bir engeli gebeyken bilebilse kürtaj yaptırmayı seçerdi.
hasta bebekelr için özel bakıevleri var mı?
benim bildiğim yok.
normal bir yurda verecek.
orada ise sağlıklı bebeklere bile sağlıklı bir bakım yok malesef.
hasta bir bebeğe nasıl bakılır ki.
 
Kimsenin ne yazdığı garip karşılanmasın evet sağlam bir oğlum var allah korusun ona bir şey olsa kafayı yerim ama bakarım onunla bir yaşanmışlığım var beni görmüş anne demiş hissetmiş düşünün bebeğim ömrü boyunca beni göremeyecek çünkü beyinsel körlük var algılama konuşma yürüme yok

kedim var.

eğitilemez, konuşamaz, dinleyemez. hatta bebekken felçti yürüyemiyordu da.
ama o benim evladım. doğurmadığım halde öyle.
ki onu siz doğurdunuz?
O doğmayı istemedi. şu an kendinizi değil onu düşüneceksiniz. empati yapacaksınız.
 
Anne değilim. Ne yapardım diye düşündüm. Oncelikle psikoloğa giderdim sanırım. Sonra da bebegimi guvendigim 3 4 doktora daha götürürüm. Tiptaki gelismeleri takip ederdim. Yani her gün yeni bir şeyler bulunuyor. Bakarsın 3 4 seneye care bulunur. Belli mi olur? Verdiğin tepkiler caresiz hissettiginden bence.
 
Kafayı sıyırmak üzereyim 4 aylık bebeğim doğumda oksijensiz kaldı görmüyor konuşmayacak ve yürümeyecekmiş çok kötü bir durum içimden isyan etmek geliyor bebeği yurda bırakmak geliyor yapamıyorum ama bakacak psikolojide de değilim tedavi görüyorum pskyatriden ne yapacağım bir yol sağlam bir oğlum var onun da psikolojisi bozuldu ailecek mahvolduk acil yardım
yapma be güzelim onun senin kokuna ihtiyacı var zaten 1-0 başladığı hayata bide en güvendiği tek tanıdıgı insandan darbe almasın..çiçekleri kuşları güneşi seni göremeyecek koşup oynayamayacak diye üzül ama bakamam ben diye yapma bunu başkalarına emanet etme bu dünyanın birde ahireti var eger inanıyosan bi şekilde ömür gececek sensiz kokundan mahrum gecirdiği her dakika için agladıgında her bir göz yaşı için hesap var oda hakkını alacak emin ol..tedavini ihmal etme ama "bebeği" değil "bebeğini " bırakma nereye yolladıysan al gel ve özür dile o seni hissediyo emin ol..
 
kedim var.

eğitilemez, konuşamaz, dinleyemez. hatta bebekken felçti yürüyemiyordu da.
ama o benim evladım. doğurmadığım halde öyle.
ki onu siz doğurdunuz?
O doğmayı istemedi. şu an kendinizi değil onu düşüneceksiniz. empati yapacaksınız.
:KK9:
 
Konu sahibine hitaben;
9 yaşında sağlıklı bir kizim daha var ama ben olsam asla ikisi arasında seçim yapmam .ama siz seçim deyip duruyorsunuz o bebek size muhtaç ve sen onu ayirmissin emzirmiyosun senden uzak.Nasıl bebeğini görmeden dokunmadan kokusunu icine cekmeden duruyorsun çok merak ediyorum.Soruma cevap bekliyorum lütfen.Ben dünyayı yıkmıstım yataklara düşmüş olurdum çoktan.kizima hidrosefali teşhisi kondu konali evde yapışık ikiz gibi geziyoruzda ondan seni anlayamıyorum.
 
Şuan bana kimin ne dediği yani olumsuz manada hiç bir şey umrumda mı kim ne derse desin bir de onları takacak kafa yok bende
Insanlarin sana soyledikleri kotu seyleri kafana takma ama soyledikleri iyi seyleride kulak ardi etme lütfen .
Bir anne olarak seni anlamaya calisiyorum ve uzgunum butun cocuklar sağlıklı olsalar keske, ama hayat cok acimasiz bazen iste ...
Sen guclu ol Cocuguna sahip çık, psikolojik destek al ve o hastaneyide dava et lütfen.
 
Back
X