- 19 Mayıs 2016
- 1.113
- 2.001
- 133
ya o evde değilken herkes mutlu o eve gelince kimse istemiyo onu
ne yapayim siz soyleyin dayanamıyorum artik bu kiza
13 yaşındaki kızı kendi evinden kovun o zaman ne yapacaksınız mecbur, kötü yola filan düşsün.
Aşağıdaki videoyu izleyerek sitemizi ana ekranınıza web uygulaması olarak nasıl kuracağınızı öğrenebilirsiniz.
Not: Bu özellik bazı tarayıcılarda mevcut olmayabilir.
ya o evde değilken herkes mutlu o eve gelince kimse istemiyo onu
ne yapayim siz soyleyin dayanamıyorum artik bu kiza
Bence siz 13 yasindaki ergen cocuktan degil 13 yasindaki ergen cocugunu gelinine kotuleyen kaynanadan korkunIlk baslarda böyle değildim alttan almaya calisiyordum ama cidden tahmin bile edemezsiniz kendi oz annesini bile soguttu kendinden varin siz düşünün ne kadar abarttigini
Maziye döndüm bian.
9 yaşındayken abim evlendi. 2 sene birlik kaldılar. Sonra babam ev yapıp vermişti.
İlkokula giderdim. Okul sonrası arkadaşlarımla oyun oynarken kaç kere onların yanından sürüyerek eve götürmüştü. Yengene yardım edeceksin diye. Çok dövmüştü beni. Yengem her daim abime yardım etmiyor sürtüyor diye doldururdu. Sürtmek!!!
Hani yağmur yağar yerler ıslanır ya. Biz o çamurlu toprakta oyun oynardık ve ben 9 yaşındaydım daha. Bunu yapmam onlara göre sürtmekti!
Yengem sağolsun her fırsatta dövdürdü. Evlenmez olaydı sanki kumamdı. Çocukluğumu yitirtti bana bu dayaklarla.
Şimdi üniye giden kızı var. Bulaşık bile yıkatamıyor. Kavga dövüş. Allahından bulsunlar.
Beddua etmiştim. Kızında bulsun diye. O kadar çok döverdi ki beni anlatamam size.
Sizde de o nefreti gördüm!
Konu sahibi aklınca ona destek çıkacağımızı sandı. Aksi olunca topukladı sanırım.Bir çocuğun bu şekilde ahını alan birinin mutlu olabileceğine inanmıyorum. Okurken çok sinirlendim.
Bu arada konu sahibi ortalarda yok sanırım. Okudukları hoşuna gitmediyse demek ki...![]()
Ben o kaynananın yerinde olacağım,valizini bu gece kapının önüne koyarım,kendi çöplüğüne kös kös dönersin2-3 sene ayni evde yasamaya mecburuz evimiz daha yapim aşamasında ben sadece onu daha fazla nasil uyumlu edebilirim nasil katlanabilirim onun pesindeyim
Vay be,Sen hiç birşey yapamazsın hayallere kapılma. Sen de onun gibi ergen olup onu surekli tersleyeceksin, biliyorum dediğinde sorularla bilmedigini ortaya çıkarıp bozacaksin, cahilsin, yalancısın, tembelsin, hatta çirkinsin, sismansin vs ile etiketliyip ozguvenini zedeleyeceksin. Bu da bir ise yaramaz ama en azından nefretin soğur
Vay be,fozgeb fozgeb olalı bu kadar kendini,içyüzünü açık etmemiştir sanırım,ne çokta etiketi varmış...
İroni mi dedim acaba,ama sanırım çoğu benim gibi anladı,inşallah gerçek değildir...Bu konuda birçok insan kendini gösterdiistesen bu kadar açık bir şekilde öğrenemezsin
![]()
O konu da bir alemdi.Çarşıda evimiz var,ama eşim ailesiyle çalıştığı için O evde değil,BU evde oturacağız.Bir evimizde otururken görümce annesinin bir odasına sığınıp yaşayacak.Nasıll,nee haklaa...BİZİMM malımız BİZİMM evimiz.Ben kv nin yerinde olsam çarşıdaki eve kızımı oturturum diye yorum yaptım.Ki en isabetli karar olurdu.Dun burada bir konu acildi. Nisanli kizin biri de gorumcesinin kocasiyla birlikte kayinvalidesine yerlesmesine kizmis, delirmis. O da kaynanayla yasayacakmis, niye gorumce de geliyormus, niye eve, baga bahceye ortak oluyormusmus... Sanirsin bagi bahceyi o kiz tirnaklariyla kazanmis da gorumce fazla. Kendi daha aileye bile girmemis, ama ailenin kizini kovacak.
Dagdan gelmis bagdakini kovuyor volume 1 O'ydu, volume 2 de sen. Sonradan dahil oldugunuz evlerde tahammulunuzu asan "ev sahipleri" varsa o evden siz gidersiniz arkadasim, ya da susup oturursunuz. Ev sahibine soz soyleyemezsiniz. Isin ozu bu aslinda. O kadar sivrilmeyin bu konularda yani.
İnsanlar birilerinin tırnaklarıyla kazıya kazıya alnının teriyle edindiği mal varlığına hiçbir emek vermediği halde bizim diye böbürlenen gelin kısımısındannnn nefret ediyorum.. İnanın çöreklenmek bu işte.. Sne kim oluyorsun da evin evladını o evde istemiyorsun ya... O kadar sinir oluyorum ki bu asalak tiplere.. Şu an oturduğum ev kayınvalidemlerin.. Kiracıları da var bu apartman onların.. Ama yemin ediyorum bir gün bile eşime bu ev bizim demedim.. Hala da demem.. Ne zamanki dişimizi tırnağımıza takıp kendi evimizi alırız işte o zaman biizm evimiz derim.. Kayınvalidem hep söylet kızım benim sizden başka kimim var bu evler sizin.. Ama ben her zaman hayır bu evler sizin eviniz sizin emeğiniz..görümcem kocasından ayrılıp gelecek oldu.. Asla bir gün bile ya of ne işi var evimizde demedim.. O onun evladı istediği zaman gelir istediği kadar kalır istediği gün gider.. Haddimi aşmadım hiç.. Dört yıllık evliyim.. Şimdiki gelinlere bakıyorum da hemen bizim evimiz.. Görümcemi istmeiyorum evimizde.. Hayırdır ya.. Dağdan gelip bağdakini kovmak resmen.. Ay tansiyonlarım çıktı yeminlenn iki gündür..O konu da bir alemdi.Çarşıda evimiz var,ama eşim ailesiyle çalıştığı için O evde değil,BU evde oturacağız.Bir evimizde otururken görümce annesinin bir odasına sığınıp yaşayacak.Nasıll,nee haklaa...BİZİMM malımız BİZİMM evimiz.Ben kv nin yerinde olsam çarşıdaki eve kızımı oturturum diye yorum yaptım.Ki en isabetli karar olurdu.
O nişanlımın üzerine zaten yazmış.Demek millet oğluna yuva kurarken, kız milletini toptan temize havale edecekki,gelen çakma premsess ayaklarını daha iyi uzatabilsin.Konu,son yorumu yazarken kapanmıştı.Bazı konularda, kayınvalidelere hak veriyorum artık.Orman kanunlarının geçerli olduğu yerde,şartlar eşit olmalı...
Sende yeni gelinlerdenmişsin,ama bak insaflısın.Ben de el üstünde tutulmuş,bir dediği iki edilmemiş bir gelin değilim,(sana iyisi düşmüştür diyecekler için)Fakat eşimle evlilik hakkında ilk konuştuğumuzda söylediğim şey,"kardeşlerinin hakkıyla edineceğin iğne kadar şeyi bile istemiyorum.Alınterinle ne kazanırsan başüstüne,ama kapıdan bir kimsenin hakkı olan bir lokmayı sokma."Çünki ailesinin işleri birdi,ve kimin ne kadar kazandığı belli değildi.Yıllarca kazandığını ailesine bıraktığı halde,dönüp bakmadık,adeta yoktan var olduk yeniden.Çok mu seviyorum ailesini,bir takım sebeplerle,hayır.Fakat bu benim insaf ve adalet duygumun önüne geçemez...İnsanlar birilerinin tırnaklarıyla kazıya kazıya alnının teriyle edindiği mal varlığına hiçbir emek vermediği halde bizim diye böbürlenen gelin kısımısındannnn nefret ediyorum.. İnanın çöreklenmek bu işte.. Sne kim oluyorsun da evin evladını o evde istemiyorsun ya... O kadar sinir oluyorum ki bu asalak tiplere.. Şu an oturduğum ev kayınvalidemlerin.. Kiracıları da var bu apartman onların.. Ama yemin ediyorum bir gün bile eşime bu ev bizim demedim.. Hala da demem.. Ne zamanki dişimizi tırnağımıza takıp kendi evimizi alırız işte o zaman biizm evimiz derim.. Kayınvalidem hep söylet kızım benim sizden başka kimim var bu evler sizin.. Ama ben her zaman hayır bu evler sizin eviniz sizin emeğiniz..görümcem kocasından ayrılıp gelecek oldu.. Asla bir gün bile ya of ne işi var evimizde demedim.. O onun evladı istediği zaman gelir istediği kadar kalır istediği gün gider.. Haddimi aşmadım hiç.. Dört yıllık evliyim.. Şimdiki gelinlere bakıyorum da hemen bizim evimiz.. Görümcemi istmeiyorum evimizde.. Hayırdır ya.. Dağdan gelip bağdakini kovmak resmen.. Ay tansiyonlarım çıktı yeminlenn iki gündür..![]()
Bir de ben gururma da yediremem yani böyle bir durumu. Tabii ki vicdanla alakalı en başta. İnanın evlendiğim sene eşimin ailesinin bazı borçları vardı ve yeni gelin evimde eşimin öğrencilik zamanından kalma set üstü ocağı ve yemek masası, halısı vardı. Elbette onlar üstlerine düşeni yaptılar. Ben de eşim de çalışıyorduk. İlk evlendiğimizde başka bir şehirdeydik. Ve kirada olmak zorundaydık. Eşyalarımızı kendimiz aldık gücümüz yettiğince. Alamadıklarımız da oldu. İdare ettik. Tutturmadım da şuyum da olsun buyum da olsun diye.. Sonra eşim yüksek lisansa başlayınca geldik istanbula ve şimdiki oturduğumuz yere geldik. Yani demem o ki insan yetinmeyi bilince Allah yardım ediyor.. Vicdanlı olmak herkesin harcı olmuyor..Sende yeni gelinlerdenmişsin,ama bak insaflısın.Ben de el üstünde tutulmuş,bir dediği iki edilmemiş bir gelin değilim,(sana iyisi düşmüştür diyecekler için)Fakat eşimle evlilik hakkında ilk konuştuğumuzda söylediğim şey,"kardeşlerinin hakkıyla edineceğin iğne kadar şeyi bile istemiyorum.Alınterinle ne kazanırsan başüstüne,ama kapıdan bir kimsenin hakkı olan bir lokmayı sokma."Çünki ailesinin işleri birdi,ve kimin ne kadar kazandığı belli değildi.Yıllarca kazandığını ailesine bıraktığı halde,dönüp bakmadık,adeta yoktan var olduk yeniden.Çok mu seviyorum ailesini,bir takım sebeplerle,hayır.Fakat bu benim insaf ve adalet duygumun önüne geçemez...