Erisemedigim oglumm :(

2seker .!.:

Maddi olanaklarimuz uzun verdikçe birşeyler yapmaya çalışıyoruz..ddigim gibi benimde biraz toyluguma ve stresli donemlerime denk geldi su an okul ile alakalı poblemimiz yok çok şükür.. okul değiştirdik o detayları benimde yaptığım hatalar olduğunu belirtmek açısından söyledim ama su an öyle değiliz sadece erteleme huyumuz var ben ödevini yap derim onun dfter kitap alması 2 saati bulur böyle yani

Genişletmek için tıkla...

nooption .!.:

bunda bir problem yok ki.
benim oğlumda böyle.
o ödevler yatmaya yakın yapılır üstüne de söylenir durur.
aynı şeyleri neden kırk kere yapmak zorundayım diye.

Genişletmek için tıkla...

2seker .!.:

Doğal bir süreç yani :)) ne bileyim biz zamanında böyle değildik zaman çabuk değişiyor herhalde okuldan gelir gelmez odevler biterdi ki oyuna daha çok vakit kalsın :)

Genişletmek için tıkla...

yenGEnC .!.:

"geriye dönüp baktığında çocukluğunda sürekli azarlanmis bastırılmış bir cocuk hatirlasin istemiyorum" demişsiniz ama öyle bir çocukluk vermissiniz ki nasıl güzel hatırlasın?
Devamlı bağira bağıra öyle normalleştirmişsiniz ki,çocuk bunu da uyarının bir parçası sanıyor.
Her durumda 'iyi bari,bağırınca yaparim' diyor.
Ki çok normal...
Ayrıca 8 yasinda hangi çocuk yap dediğinizi yapar ki anında? Maaşlı eleman mi da ağzınızdan çıkanı anında yapsın? Çok yapmasını istiyorsanız emir vermeden, seçenekler sunarak ,oyunlarla yaptığının yapacağını.
Mesela mahalleye çıktı. Eve çağırdiniz gelmedi... Ona bir saat alin öncesinde. Çıkmadan önce de erken gel yerine ' ne istersin? Saat 3.30da gelip yarım saat TV izleyip mi odevine geçmek istersin yoksa 4te gelip direkt odeve geçmek mi?' deyin. O seçsin, ona göre davransin.
Odayı toplaaaa! Kardeşin de yardim etsin! Bıktım bu dağınıklıktan! Diye bağırmayin.
Bir oyun kurun mesela.
odada yapılacakların olduğu bir kağıt çıktısı alın, onu da PVC kaplatin (2 lira).
Odasını biraz daha dağıtın (komik şekilde. Yastığı dolaba saklayarak falan mesela) ve siz otel muduruymüşsünüz de o housekeepingmiş gibi ukala ukala on dakika icinde odanın toplanacağını ve müşterinin geleceğini söyleyin.
Süre tutun.
Bunu oyun gibi yapın ama, otelci rolüne bürünün. İnanın yapacaktır.
Çocuklar role girmeyi severler. Bu saydığım işin aynısını yapmak için kidzania kidzmondo gibi yerlerde yarım saat sıra bekliyorlar.
Ya da diğer metod. Ev mi toplanacak? yılın belli zamanlarında bizle yaşayan bir çocuk var. Ben onunla beraber liste yapıyorum. Salon supur salon sil eşyaları dolaba tık çöpü indir gibi herşeyin net bir şekilde yapıldığı. Kendimiz seçiyoruz, "şunu ben yapacam bunu ben yapacam" diye. Ve yapıyoruz.
Çocuklar kendi seçtikleri şeyi yaparlar çünkü. Ama tepeden inme-emir verilen şeyi neden yapsınlar ki?
Ayrıcaaa güzellikle yaptım olmadı, kızdım olmadı, öyle sinir krizi geçirdim gibi cümleler sizin sabırlı bir anne olduğunuzu değil dengesiz olduğunuzu gösterir. Öyle dengesiz davranışlarınız olmuş ki inşallah çocuk sizi örnek almaz ileride... Benim annem de sizin gibiydi. Hep önce güzellikle söyler ama bir süre sonra heyheylenirdi.
Sonuc?
Aramızda sıra dağlar var...
Kimse kendisine bağıran çağıran insanla bir arada olmak istemez. bugun size muhtaç. Ama inanın yarın sizden kaçacak yer arayacaktır. (Ya da sizin gibi olup o da öfkesini düzgün aktarmayı bilmeyen biri olur. Öyle olursa araniz iyi olabilir tabii)
Dayanamadim bağırdım o kadar saçma bir cümle ki... Benim babamın iki tane kızı var. Çok da yorucu bir işte çalışıyor, bazen pazarları bile ise gider. Ama otuz yıldır baba, bir gün sinirlerine hakim olamayıp bize bağırmadi.
Demek ki isteyen yapabiliyormus sakin kalmayı. Ayrıca gittiğiniz doktora sinirlenince bagirabiliyor musunuz?
Devlet dairesinde memur sizin işi sallarsa ona bagirabiliyor musunuz? Peki o gudubet öğretmene bagirdiniz mi?
Cevap tabii ki hayır. Ne kadar sinirli de olsanız kendinizi tutuyorsunuz. Çünkü onlara saygı duyuyorsunuz.
İşte çocuğa bağırmanizin tek sebebi ona saygı duymamaniz. Ve gücünüzün ona yetmesi.
Bence çocuğunuz çok normal ve güzel bir çocuk. Anormal ve hatalı olan sizsiniz.
Ve ona ne yaparsanız yapın kendinizi değiştirmediğiniz sürece hiç etkili olmayacaktır.


*Çocuğa Psikologa gidelim dedim stres oldu nedir ya?
Çocuk ne bilsin psikoloğu? Hastane disci gibi birşey sanmıştır. Kaldı ki çocuklar böyle yerlerden nefret eder. Yapmanız gereken doktora gidecekmiş gibi davranmak değil.
Ortada bir hata-hastalik-yanlis birşey varmıs gibi davranmak da değil. Çocuk daha çok gerilir ve gitse bile kendi gibi olamaz.zaten içine kapanık çocukmuş, utanir konuşmaz bile.
Olması gereken şey normal ,günlük gidilen bir yermiş (mesela sizin gribiniz için aile hekimine gider gibi) gidip 'abla senle konuşmak istiyormus' demek. Olay dogal seyrinde devam etsin.kendisini hasta koltuğunda hissetmesin de doktor ablayla sohbet ediyor gibi hissetsin.

Genişletmek için tıkla...

Meraklimaydonoz .!.:

Cok ilginc geldi. Gunluk isi mantikli gelmisti bana. Bende yaziyirdum okudugunu anlamistim ama bana hicbir sekilde imada bulunulmadığı en ufak bir soz soylenmedigi icin kirilmamistim sadece utanmistim.
Gizlice bence okunabilir ama hicbir sekilde hissettirmemek lazim galiba.

Genişletmek için tıkla...

2seker .!.:

8 yaşına girecek inşallah dediğim gibi son bir seneye kadar hiç böyle sorunlarımız yoktu

Genişletmek için tıkla...

derin sularda .!.:

O zaman size tavsiyem oyun terapisi de yapabilen ve ofisinde oyun terapisi için uygun bir ortam bulunan çocuk-ergen psikoloğu bulmanız.
Henüz yaşı küçük, bu nedenle ben, uzman yardımıyla yapılacak uygun müdahale ile yol katedeceğinizi düşünüyorum.

Genişletmek için tıkla...

Tubay03 .!.:

Merhaba size bir sey danismak istiyorum ayni tarz sorunlari olan 10 yas civari bir cocuk icinde oyun terapisi önerir misiniz yada iyi gelecegini düşündüğünüz baska bir terapi var mı.Eger cevaplarsaniz cok sevinirim.

Genişletmek için tıkla...

derin sularda .!.:

Oyun terapisi ergenlerde bile kullanılabilen bir yöntem.
Siz,oyun terapisi de uygulayabilen bir çocuk ergen psikoloğuna başvurun.
Psikolog çoçuğunuza hangi terapi yönteminin uygun olacağına karar verecektir.

Genişletmek için tıkla...