bir oluşun varlığından ötürü başka bir oluşun olması , samimiyetten uzak geliyor bana
sanki onu gördüğü için söylüyormuş, ama aslında söylemiyecekmiş hissi uyandırıyor
karşılaşan iki tanıdığın birbiri ile konuşması meselâ,
karşılaştıkları için laf ediyorlar, istedikleri için değil düşüncesi taşıyorum,
karşılaştığım zaman da birbirimizi görüp ama selâmlaşmayıp geçip gitmek istiyorum.
aklına geldiği gibi, hissettiği an araması,sorması,konuşması bana gerçek samimiyet geliyor.. bilmiyorum,böyle hissediyorum..
bundan dolayı, doğum günlerini, yıldönümü,annebaba sevgili günü v.s. gibi özel adledilen merasimleri hiç sevmiyorum,sıkılıyorum. samimiyyeti hissetmediğimi sevemiyorum da galiba..
hıı,, benim istemiyor,sevmiyor olmam neyi değiştiriyor, hiçbirşeyi..
başlık konusundan, istenenden uzaklaştım sanırım ama
bunlar geldi aklıma..
aklıma geleni de yazdım işte..