Tanımıyorum, Severim tek başıma turlamayı akşam beş civarı Alanya kalesini geziyordum orada bir kafede soluklandım, orada bir grup turist görüp muhabbet ettim paraşütleri filan konuştuk oda duydu uzaktan katıldı paraşütler hakkında bilgi verdi, Oranın yerlisi olduğunu ve çok güzel yerler olduğunu söyledi tarif etti, akşam isterseniz aileni al çok güzel bir türkü bar var size orayı tarif edim biz arkadaş grubumuzla gideceğiz dedi (söylediklerinin hepsi yalan) numarasını verdi, tşkr ettim havanın kararmaya yaklaştığını ayrılacağımı söyledim, taksiye doğru geçireyim sizi dedi, farketmez dedim, taksilere doğru ilerlerken tesaduf yolda kimse geçmiyor normalde oyle değil,bunu fırsat bulup bana bir manzara göstermek istediğini söyledi, hayır geç kalıyorum ailem merak eder dedim, elimden tuttup çekti napıyorsun ya demeye kalmadı ağzımı kapayarak nefes almamı engelleyıp kucağına aldı ve kale surlarının oraya ıssız bir yere doğru götürdü, arada elini açıp nefes almamı sağladı çırpınıyordum kucagında taşımakta zorluk çekiyordu ama o nalet olasıca elini çekecek kadar zayıflamıyordu, nefesim kesildiği içinde çırpınacak enerjim kalmıyordu birde dövdüğü için sürüklemesi daha kolay oluyordu. Ve sonunda sürüklemesi bittiğinde (150-200 metre derinlik) çığlık atsamda avvazım çıktığı kadar sesim duyulmazdı.
İşin aslı aynı hotelde kalıyormuşuz, eşiyle bir aylık ewli ramazandan dolayı balayına çıkamamışlar ve bu tatil onların balayı imiş. Kadın dünya tatlısı bir kadın güzelliği benim güzelliğimi bin bastırır. Kadın bana acıdı ben kadına. o ağlıyordu ben teselli edıyordum, ben ağlıyordum o. aynı hotelde kaldığımız için bizi buldu ve sağolsun aileme saldırıya ugradığımı fakat tecavuz edemediğini söyledim bu yalanımı destekleyerek akıllarında kuşku kalmasını engelledi. Gecenin bir yarısı sabaha kadar yanımda ağladı.Şu an boşanma davası açmış ve psikoljik tedavi görüyormuş. Ne güzel o anlatabiliyor utanmadan çekinmeden sıkınmadan, haykırsa herkese herkes bakacak ona anlayacaklar sıkıntısını kollarını açacaklar. bana ise; duvarlar. Birisinin yüzüne bakıp anlatmaktan korktuğum için psikologa bile gidemiyorum.
avukat masraflarına gelince...dava henüz savcılıkta demiştim ve ücretsiz avukat araştırıyorum (malüm aileden gizli) bu konuda bana yardımcı olacak birileri varsa çok muttlu olurum mahkeme olduğunda tek başıma gitmek istemiyorum en azından bir avukat olsun. Şu an baroya bağlı olan kadınlar komisyonundan bir avukatın bilgilendirmesi ile hareket ediyorum henüz dosya açılmadığı için (-ama açılacak ceza evinde yatıyor zanlı şu anda), o danıştığım bayanın avukatım olup olmayacağını sormadım... Aileye gelince...benim yaşadığım şey yüzeysel değil, öyle her saat aklına takıldığını sanıyorsan yanılırsın, sadece hayat enerjini alıyor birde tek kaldığında vay haline, zaten tek kaldığımda da ailem odasına çekilmiş bi haber geriye kalan zamanlarımda yakalanırsam bu düşünce krizine o zaman oynuyorum be güzelim gülüp eğlenmiş gibi yapıyorum ilk fırsatta uzaklaşmaya çalışacak.Zaten tuhaf bir psikoljim var ne zaman iyiyim ne zaman kötüyüm bende bilmiyorum bi bakıyorum fena değilim bir bakıyorum gözümde her şey siyah beyaz.ama bişi warsa oda sanki mutluluk artık haram.
