- 8 Temmuz 2022
- 761
- 801
- 53
- 30
- Konu Sahibi kediseverbiri
- #1
Gunaydin herkese, iyi haftalar,
Konumun iliskiler kisminda olmasi gerektigini biliyorum fakat daha fazla insana ulasip daha fazla gorus alabilmek icin buraya actim. Tasimak senin taktirine kalmis sevgili
Mune

Telefondan girdigim icin yazim hatalarim olabilir, simdiden kusura bakmayin.
Yaklasik 4 yillik iliskimi gecen haziran ayinda noktaladim. (Ben 30 erkek arkadasim 28 yasinda) durust olmak gerekirse iyi bir insandi, manevi anlamda cok sevilip sevdigim bir iliski yasadim. Ilk basta sorunlarimiz cok maddiyata dayaliydi, ozel gunlerde kaliteli zaman gecirmek istiyor, guzel anilar biriktirmek, ayda bir kere bile olsa guzel bir mekanda guzel bir yemek yiyelim istiyordum. Bulusmalarimiz genelde evlerimize yakin kafelerde oluyordu. Erkek arkadasim genelde borclarindan cok yakiniyordu, arabasina ve bilgisayarina, ses sistemlerine vb seylere para harciyordu. Ben de borcu oldugunu bildigim icin bir ben bir o hesap odeyerek bulusuyorduk.
Benimle evlenmek istedigini soyluyordu, ben ise daha isimi tam oturtamamis, calissam bile genelde asgari ucret aldigim icin evlilik gibi bir yukun altina girmek istemedigim icin olumsuz konusuyordum. Kendisi benim ailem ile tanisti, ailem de cok sevdi, ben onun ailesiyle tanistim, ilk deneyimimdi, guleryuzlu ama mesafeliydim. Ozel gunlerde erkek arkadasim surekli ailesine mesaj atip bayram seyran kutlamami istedi, hastalikta ziyaret ettim. O da ayni seyleri yapti tabii. Onun haricinde ailesiyle her gun iletisimimiz olmadi. Yine de kardesiyle iliskinin basindan beri iyi bir enerjiye sahip olamadim. Erkek arkadasim baslarda soguk oldugumu adim atmam gerektigini soyledi, yaptim da, fakat karsi taraftan karsilik alamayinca biraktim. Sonucta is ciddiye binerse ben onlarin ailesine gelecektim, onlarin beni benimsemesini istedim.
Simdi anliyorum ki bizim sorunumuz ne maddiyat ne baska birseymis. Erkek arkadasim benim ve ailesi arasinda iyi bir kopru gorevi gorememis. Her ne kadar benim arkamda durdugunu soylese de ayrildiktan sonra ailesinin beni arayarak sorunu bir de benim tarafimdan dinlemek istemediler, ne yazdilar ne ilgilendiler. Gecen gun erkek arkadasimla tekrardan bulusup sorunlarimizi konusmak ve neler yapabilecegimizi dusunmek icin bir araya geldik, ailesiyle ilgili dusuncelerimi belirttim. O sirada bana bir mesaj gosterdi, bence galeyana gelip acti, erkek arkadasim kardesine beni ozledigini yazmak istedigini ama neden yazmamasi gerektigi konusunda fikir istedigini yazmis. Kiz kardesi de benim icin seviyesizce ithamlarda bulunmus. (Zehirlendigin bir yemegi bir daha yer misin, yirtik donu bir daha giyer misin?) Vb mide bulandirici seylerdi. Terbiyemi bozmadim, sessiz kaldim. Bulusmayi bitirdim ve eve geldim.
Erkek arkadasimi hala seviyorum fakat sorunumuz sadece sevgiyle halledilebilecek birsey degil. Ilerisi icin dusundugumde ezilmek, uzulmek, boyle bir ailede cocuk yetistirmek istemiyorum. Yine de neler yapilabilir, erkek arkadasimla bir yola ciksak, atlatabilir miyiz bilemiyorum. Bir araya gelirsek (su an ihtimal dahilinde degil ama nasip), nasil bunlarin ustesinden gelebilirim? Ya da gelecekte farkli biriyle ayni problemleri yasarsam kacmak yerine nasil savasabilirim? Tesekkurler
Konumun iliskiler kisminda olmasi gerektigini biliyorum fakat daha fazla insana ulasip daha fazla gorus alabilmek icin buraya actim. Tasimak senin taktirine kalmis sevgili


Telefondan girdigim icin yazim hatalarim olabilir, simdiden kusura bakmayin.
Yaklasik 4 yillik iliskimi gecen haziran ayinda noktaladim. (Ben 30 erkek arkadasim 28 yasinda) durust olmak gerekirse iyi bir insandi, manevi anlamda cok sevilip sevdigim bir iliski yasadim. Ilk basta sorunlarimiz cok maddiyata dayaliydi, ozel gunlerde kaliteli zaman gecirmek istiyor, guzel anilar biriktirmek, ayda bir kere bile olsa guzel bir mekanda guzel bir yemek yiyelim istiyordum. Bulusmalarimiz genelde evlerimize yakin kafelerde oluyordu. Erkek arkadasim genelde borclarindan cok yakiniyordu, arabasina ve bilgisayarina, ses sistemlerine vb seylere para harciyordu. Ben de borcu oldugunu bildigim icin bir ben bir o hesap odeyerek bulusuyorduk.
Benimle evlenmek istedigini soyluyordu, ben ise daha isimi tam oturtamamis, calissam bile genelde asgari ucret aldigim icin evlilik gibi bir yukun altina girmek istemedigim icin olumsuz konusuyordum. Kendisi benim ailem ile tanisti, ailem de cok sevdi, ben onun ailesiyle tanistim, ilk deneyimimdi, guleryuzlu ama mesafeliydim. Ozel gunlerde erkek arkadasim surekli ailesine mesaj atip bayram seyran kutlamami istedi, hastalikta ziyaret ettim. O da ayni seyleri yapti tabii. Onun haricinde ailesiyle her gun iletisimimiz olmadi. Yine de kardesiyle iliskinin basindan beri iyi bir enerjiye sahip olamadim. Erkek arkadasim baslarda soguk oldugumu adim atmam gerektigini soyledi, yaptim da, fakat karsi taraftan karsilik alamayinca biraktim. Sonucta is ciddiye binerse ben onlarin ailesine gelecektim, onlarin beni benimsemesini istedim.
Simdi anliyorum ki bizim sorunumuz ne maddiyat ne baska birseymis. Erkek arkadasim benim ve ailesi arasinda iyi bir kopru gorevi gorememis. Her ne kadar benim arkamda durdugunu soylese de ayrildiktan sonra ailesinin beni arayarak sorunu bir de benim tarafimdan dinlemek istemediler, ne yazdilar ne ilgilendiler. Gecen gun erkek arkadasimla tekrardan bulusup sorunlarimizi konusmak ve neler yapabilecegimizi dusunmek icin bir araya geldik, ailesiyle ilgili dusuncelerimi belirttim. O sirada bana bir mesaj gosterdi, bence galeyana gelip acti, erkek arkadasim kardesine beni ozledigini yazmak istedigini ama neden yazmamasi gerektigi konusunda fikir istedigini yazmis. Kiz kardesi de benim icin seviyesizce ithamlarda bulunmus. (Zehirlendigin bir yemegi bir daha yer misin, yirtik donu bir daha giyer misin?) Vb mide bulandirici seylerdi. Terbiyemi bozmadim, sessiz kaldim. Bulusmayi bitirdim ve eve geldim.
Erkek arkadasimi hala seviyorum fakat sorunumuz sadece sevgiyle halledilebilecek birsey degil. Ilerisi icin dusundugumde ezilmek, uzulmek, boyle bir ailede cocuk yetistirmek istemiyorum. Yine de neler yapilabilir, erkek arkadasimla bir yola ciksak, atlatabilir miyiz bilemiyorum. Bir araya gelirsek (su an ihtimal dahilinde degil ama nasip), nasil bunlarin ustesinden gelebilirim? Ya da gelecekte farkli biriyle ayni problemleri yasarsam kacmak yerine nasil savasabilirim? Tesekkurler