Erkek arkadaşımın kız kardeşiyle hiç anlaşamadım.

Gunaydin herkese, iyi haftalar,

Konumun iliskiler kisminda olmasi gerektigini biliyorum fakat daha fazla insana ulasip daha fazla gorus alabilmek icin buraya actim. Tasimak senin taktirine kalmis sevgili Mune

Telefondan girdigim icin yazim hatalarim olabilir, simdiden kusura bakmayin.

Yaklasik 4 yillik iliskimi gecen haziran ayinda noktaladim. (Ben 30 erkek arkadasim 28 yasinda) durust olmak gerekirse iyi bir insandi, manevi anlamda cok sevilip sevdigim bir iliski yasadim. Ilk basta sorunlarimiz cok maddiyata dayaliydi, ozel gunlerde kaliteli zaman gecirmek istiyor, guzel anilar biriktirmek, ayda bir kere bile olsa guzel bir mekanda guzel bir yemek yiyelim istiyordum. Bulusmalarimiz genelde evlerimize yakin kafelerde oluyordu. Erkek arkadasim genelde borclarindan cok yakiniyordu, arabasina ve bilgisayarina, ses sistemlerine vb seylere para harciyordu. Ben de borcu oldugunu bildigim icin bir ben bir o hesap odeyerek bulusuyorduk.

Benimle evlenmek istedigini soyluyordu, ben ise daha isimi tam oturtamamis, calissam bile genelde asgari ucret aldigim icin evlilik gibi bir yukun altina girmek istemedigim icin olumsuz konusuyordum. Kendisi benim ailem ile tanisti, ailem de cok sevdi, ben onun ailesiyle tanistim, ilk deneyimimdi, guleryuzlu ama mesafeliydim. Ozel gunlerde erkek arkadasim surekli ailesine mesaj atip bayram seyran kutlamami istedi, hastalikta ziyaret ettim. O da ayni seyleri yapti tabii. Onun haricinde ailesiyle her gun iletisimimiz olmadi. Yine de kardesiyle iliskinin basindan beri iyi bir enerjiye sahip olamadim. Erkek arkadasim baslarda soguk oldugumu adim atmam gerektigini soyledi, yaptim da, fakat karsi taraftan karsilik alamayinca biraktim. Sonucta is ciddiye binerse ben onlarin ailesine gelecektim, onlarin beni benimsemesini istedim.

Simdi anliyorum ki bizim sorunumuz ne maddiyat ne baska birseymis. Erkek arkadasim benim ve ailesi arasinda iyi bir kopru gorevi gorememis. Her ne kadar benim arkamda durdugunu soylese de ayrildiktan sonra ailesinin beni arayarak sorunu bir de benim tarafimdan dinlemek istemediler, ne yazdilar ne ilgilendiler. Gecen gun erkek arkadasimla tekrardan bulusup sorunlarimizi konusmak ve neler yapabilecegimizi dusunmek icin bir araya geldik, ailesiyle ilgili dusuncelerimi belirttim. O sirada bana bir mesaj gosterdi, bence galeyana gelip acti, erkek arkadasim kardesine beni ozledigini yazmak istedigini ama neden yazmamasi gerektigi konusunda fikir istedigini yazmis. Kiz kardesi de benim icin seviyesizce ithamlarda bulunmus. (Zehirlendigin bir yemegi bir daha yer misin, yirtik donu bir daha giyer misin?) Vb mide bulandirici seylerdi. Terbiyemi bozmadim, sessiz kaldim. Bulusmayi bitirdim ve eve geldim.

Erkek arkadasimi hala seviyorum fakat sorunumuz sadece sevgiyle halledilebilecek birsey degil. Ilerisi icin dusundugumde ezilmek, uzulmek, boyle bir ailede cocuk yetistirmek istemiyorum. Yine de neler yapilabilir, erkek arkadasimla bir yola ciksak, atlatabilir miyiz bilemiyorum. Bir araya gelirsek (su an ihtimal dahilinde degil ama nasip), nasil bunlarin ustesinden gelebilirim? Ya da gelecekte farkli biriyle ayni problemleri yasarsam kacmak yerine nasil savasabilirim? Tesekkurler

İnan bana en doğrusunu yapmışsın.
Belki tam olarak farkında değilsin ama anlattığın şeyler ileride evliliğin içinde çok önemli olacak olaylar
Aranızda resmi bir şey olmadan sürekli aileni aramanı istemesi, seninle ilgili bir karar vermeden önce bunu ailesine danışıp bir de üstüme sana bunları okutması çok fazla birey olamamış insan hareketleri.

Sevgi her şey değildir ve bir evliliği yürütmek için sevgi de yetmez.
Belli bir zamam somra seni yorar ve ortaya mutsuz bir kadın çıkar.

Sen kendin için en doğru kararı vermişsin
Belki bugün mutsuzsun ama yarın bu kararın için iyi ki diyexeksin

Cok saygili terbiyeli yetistiginiz belli.kizkardesinin futursuzca varos konusmalarina bir omur maruz kalmayin. Yasiniz genc daha denginizi bulun. Boyle ailelerde sorunlar cok olur. Kesinlikle adim atmayin aramayin derim

geçmişte kız kardesiyle sorun yasadığım bir sevgilim oldu. soeun yasadığım derken, benim sorunum yoktu kızın sorunu vardı benle. kücükken geceleri nöbetler geciren bir kızmış ve bu dönemde hep abisi ilgilenmiş, çok düşkündü ona. o dönem ben 20-21 yasında, erkek arkadasım 27 yasındaydı. kız da 23. kız evli bu arada. biz tanısmadan bir yıl önce evlenmiş. bir arkadas grubumuz vardı, kızın evindeki davetlere ben hiç davet edilmedim, tesadüfen aynı ortamlarda bulunduğumuz durumlarda ise herkesle muhabbet eden kız beni hep görmezden geldi. abartmıyorum, tek bir kelime dahi etmiyordu. merhaba dahi duymadım kızdan. daha sonradan farklı sebepleplerle bir yıl sonra ayrıldık.

simdiki esimle ise komple ailesiyle sorunlarım var. annesi, abileri.. basta o kadar istekli, o kadar sevecendiler kii.. ama nişanlanıp işler ciddiye binince aslında durumun hiç böyle olmadığı, evde eltilerimin dahi en kücük hallerde arkamdan konustuğunu öğrendim. düğünüm ertesi sabahı bile iğrenö şeyler öğrendim. yine de aptal gibi mesafe koymadım. yüzüme karşı bana, aileme laf söylnediğinde ezildim, cevap bile vermedim.

esim her zaman denge kurmaya calisti, zorlamadı. kendimi korumamı, onlara izin vermememi söyledi ama ben yapamadım. sonrasında zor bir sekilde hamile kaldım. esimde de sorun olduğu halde sanki cocuk yapmak konusunda tek kusurlu benmişim gibi davranıldı. yine sesimi çıkarmadım. sesimi çıkarmamamın tek nedeni de esimi üzmek istemememdi.

sonra hamile kaldım ve doğum yaptım. o dönem artık iyice cozuttular. beni hep kötü hissettirdiler. zor yoldan cocuk sahibi olduğumu bile sürekli yüzüme vurdular. 5 cm açıklıkla hastaneye gittiğimde kimse “ne oldu, durum ne?” diye bile sormadı, üstüne kendileri ilgi istedi. doğumdan bir gün önce esim beni yemeğe çıkardı diye olay yaptılar.

uzun anlattım ama sunu söylemek istiyorum; esimi seviyorum. esimle evlendiğim için asla pişman olmadım. ama defalarca “esim bu kadar cektiğim sıkıntıya değer mi?” sorunu sordum. cocugumun onların soyadını tasıyor olması, onlara dede, babanne diyecek olması bile zoruma gidiyor. bebeğim onlara benzetildiğinde sinirden kuduruyorum. bu öyle basit “cocugunu kıskanma” psikolojisi değil. öyle bir aileye benzesin istemiyorum.

ben doğumdan sonra mesafe koydum. benden çekindikleri bir hale geldik artık. bayram, seyran hariç aramam, onlar da aramaz. ama dediğim gibi zor yoldan geldik bu noktaya. en basa dönsem asla taviz vermezdim. bana teklif ettikleri şeyleri söyleyecek cesareti onlara vermezdim.

gercekten esinize güveniyor ve sizi ezdirmeyeceğinden emin olmanız gerekiyor (ki o durumda bile benim yasadıklarım ortada.) tek basına bu yeterli değil. sizin de kendinizi savunmanız lazım. varsın sizi sevmesinler, inanın sevmemeleri, samimi olmamaları çok daha iyi. ben de çok isterdik kendi ailemle nasılsam öyle olmak. ama olmuyormus. en iyi kayınaile bile sevilmiyor, bir seyler batıyor. herkes mutlu olmak için evleniyor, sıkıntı çekmeye gerek yok.

onun dısında sizin erkek arkadasınız zaten bastan falso. yani madem hesabı bile bana ödetecek bir maddi sorunun var evlenme muhabbeti neden açarsın? ben nişanlanana kadar kayınailemi ne aradım, ne de görüştüm. bunun böyle olmasını isteyen de annemdi (Allah ondan razı olsun) daha bir seyleri değilsin, yüz göz olma derdi hep. esim de benim ailemi aramazdı, bir beklentileri de yoktu. keske diyorum en bastan her seyi annemin dediği gibi yapsaydım. ama insan bazen sevince her sey güzel olacak sanıyor. bazı seyler siz ne kadar cabalasanız da olmaz.

o yüzden bence üzülmeyin. bu durumlar bence bir kayıp değil. aksine daha zor dönülecek yerlere varmadan her seyi görüp bir karar vermissiniz. siz de barışma durumu olduğunda neden bu hale geldiğinizi hatırlayın. en en mesafeli durumlarda bile senede 1-2 defa bu insanlarla aynı ortama gireceksiniz. kendinizi siz tanırsınız.

kediseverbiri .!.:

Gunaydin herkese, iyi haftalar,

Konumun iliskiler kisminda olmasi gerektigini biliyorum fakat daha fazla insana ulasip daha fazla gorus alabilmek icin buraya actim. Tasimak senin taktirine kalmis sevgili Mune

Telefondan girdigim icin yazim hatalarim olabilir, simdiden kusura bakmayin.

Yaklasik 4 yillik iliskimi gecen haziran ayinda noktaladim. (Ben 30 erkek arkadasim 28 yasinda) durust olmak gerekirse iyi bir insandi, manevi anlamda cok sevilip sevdigim bir iliski yasadim. Ilk basta sorunlarimiz cok maddiyata dayaliydi, ozel gunlerde kaliteli zaman gecirmek istiyor, guzel anilar biriktirmek, ayda bir kere bile olsa guzel bir mekanda guzel bir yemek yiyelim istiyordum. Bulusmalarimiz genelde evlerimize yakin kafelerde oluyordu. Erkek arkadasim genelde borclarindan cok yakiniyordu, arabasina ve bilgisayarina, ses sistemlerine vb seylere para harciyordu. Ben de borcu oldugunu bildigim icin bir ben bir o hesap odeyerek bulusuyorduk.

Benimle evlenmek istedigini soyluyordu, ben ise daha isimi tam oturtamamis, calissam bile genelde asgari ucret aldigim icin evlilik gibi bir yukun altina girmek istemedigim icin olumsuz konusuyordum. Kendisi benim ailem ile tanisti, ailem de cok sevdi, ben onun ailesiyle tanistim, ilk deneyimimdi, guleryuzlu ama mesafeliydim. Ozel gunlerde erkek arkadasim surekli ailesine mesaj atip bayram seyran kutlamami istedi, hastalikta ziyaret ettim. O da ayni seyleri yapti tabii. Onun haricinde ailesiyle her gun iletisimimiz olmadi. Yine de kardesiyle iliskinin basindan beri iyi bir enerjiye sahip olamadim. Erkek arkadasim baslarda soguk oldugumu adim atmam gerektigini soyledi, yaptim da, fakat karsi taraftan karsilik alamayinca biraktim. Sonucta is ciddiye binerse ben onlarin ailesine gelecektim, onlarin beni benimsemesini istedim.

Simdi anliyorum ki bizim sorunumuz ne maddiyat ne baska birseymis. Erkek arkadasim benim ve ailesi arasinda iyi bir kopru gorevi gorememis. Her ne kadar benim arkamda durdugunu soylese de ayrildiktan sonra ailesinin beni arayarak sorunu bir de benim tarafimdan dinlemek istemediler, ne yazdilar ne ilgilendiler. Gecen gun erkek arkadasimla tekrardan bulusup sorunlarimizi konusmak ve neler yapabilecegimizi dusunmek icin bir araya geldik, ailesiyle ilgili dusuncelerimi belirttim. O sirada bana bir mesaj gosterdi, bence galeyana gelip acti, erkek arkadasim kardesine beni ozledigini yazmak istedigini ama neden yazmamasi gerektigi konusunda fikir istedigini yazmis. Kiz kardesi de benim icin seviyesizce ithamlarda bulunmus. (Zehirlendigin bir yemegi bir daha yer misin, yirtik donu bir daha giyer misin?) Vb mide bulandirici seylerdi. Terbiyemi bozmadim, sessiz kaldim. Bulusmayi bitirdim ve eve geldim.

Erkek arkadasimi hala seviyorum fakat sorunumuz sadece sevgiyle halledilebilecek birsey degil. Ilerisi icin dusundugumde ezilmek, uzulmek, boyle bir ailede cocuk yetistirmek istemiyorum. Yine de neler yapilabilir, erkek arkadasimla bir yola ciksak, atlatabilir miyiz bilemiyorum. Bir araya gelirsek (su an ihtimal dahilinde degil ama nasip), nasil bunlarin ustesinden gelebilirim? Ya da gelecekte farkli biriyle ayni problemleri yasarsam kacmak yerine nasil savasabilirim? Tesekkurler

Genişletmek için tıkla...

Bu adamdan olmazmış, anacı aileci...... Ortada nişan söz yokken kız arkadaşına ailemi ara sor baskısı yapan adamdan ne koca olur ne sevgili.Asla sizden yana olmayacak ailesi ne derse o olacak.Farklı biriyle aynı problemleri yaşamamak için aynı tür erkeği seçmeyecek öyle dek gelirse ara baskısına net hayır diyecek kendi kurallarınızı aşk sevgi diye ,beni karşı taraf sevsin diye çiğnemeyecek net olacaksınız.Seven sever sevmeyen def olup gider ....

Öncelikle erkek arkadaşınızın sizden beklentileri yersiz ve hadsiz.
Ortada nişan yok söz yok bayramda Ara seyranda Ara muhabbeti yapmış bunlara gerek yok mecbur değildiniz.
Resmi adımlar atılmadan aile işlerine bulaşmayın kıymetsiz olursunuz malesef bizim toplum böyle bir toplum.

Onun dışında savaşmak kaçmak olayını da yanlış değerlendiriyorsunuz.
İnsan bazen arkasına bakmadan kaçmalı ki kendine saygısı olsun.
Uğrunda savaşmaya değer bir ilişki göremedim ben.
Kuru bir sevgiye tutunmayın derim beklentilerinizi de düşürmeyin.
Bu kişiyle de ayrıldıysanız eğer erkek arkadaşım diye bahsetmeyin arkasından.
Yolunuza unutmaya bakın ki yeni kapılar açılsın size .

Size yazacağı bir mesaj için bile kardeşinden icazet alan,onun saçma sapan yorumlarına dur demeyen biri ile olmazdı zaten.
Hakkınızda hayırlısı olsun. Hiç üzülmeyin bence

kediseverbiri .!.:

Gunaydin herkese, iyi haftalar,

Konumun iliskiler kisminda olmasi gerektigini biliyorum fakat daha fazla insana ulasip daha fazla gorus alabilmek icin buraya actim. Tasimak senin taktirine kalmis sevgili Mune

Telefondan girdigim icin yazim hatalarim olabilir, simdiden kusura bakmayin.

Yaklasik 4 yillik iliskimi gecen haziran ayinda noktaladim. (Ben 30 erkek arkadasim 28 yasinda) durust olmak gerekirse iyi bir insandi, manevi anlamda cok sevilip sevdigim bir iliski yasadim. Ilk basta sorunlarimiz cok maddiyata dayaliydi, ozel gunlerde kaliteli zaman gecirmek istiyor, guzel anilar biriktirmek, ayda bir kere bile olsa guzel bir mekanda guzel bir yemek yiyelim istiyordum. Bulusmalarimiz genelde evlerimize yakin kafelerde oluyordu. Erkek arkadasim genelde borclarindan cok yakiniyordu, arabasina ve bilgisayarina, ses sistemlerine vb seylere para harciyordu. Ben de borcu oldugunu bildigim icin bir ben bir o hesap odeyerek bulusuyorduk.

Benimle evlenmek istedigini soyluyordu, ben ise daha isimi tam oturtamamis, calissam bile genelde asgari ucret aldigim icin evlilik gibi bir yukun altina girmek istemedigim icin olumsuz konusuyordum. Kendisi benim ailem ile tanisti, ailem de cok sevdi, ben onun ailesiyle tanistim, ilk deneyimimdi, guleryuzlu ama mesafeliydim. Ozel gunlerde erkek arkadasim surekli ailesine mesaj atip bayram seyran kutlamami istedi, hastalikta ziyaret ettim. O da ayni seyleri yapti tabii. Onun haricinde ailesiyle her gun iletisimimiz olmadi. Yine de kardesiyle iliskinin basindan beri iyi bir enerjiye sahip olamadim. Erkek arkadasim baslarda soguk oldugumu adim atmam gerektigini soyledi, yaptim da, fakat karsi taraftan karsilik alamayinca biraktim. Sonucta is ciddiye binerse ben onlarin ailesine gelecektim, onlarin beni benimsemesini istedim.

Simdi anliyorum ki bizim sorunumuz ne maddiyat ne baska birseymis. Erkek arkadasim benim ve ailesi arasinda iyi bir kopru gorevi gorememis. Her ne kadar benim arkamda durdugunu soylese de ayrildiktan sonra ailesinin beni arayarak sorunu bir de benim tarafimdan dinlemek istemediler, ne yazdilar ne ilgilendiler. Gecen gun erkek arkadasimla tekrardan bulusup sorunlarimizi konusmak ve neler yapabilecegimizi dusunmek icin bir araya geldik, ailesiyle ilgili dusuncelerimi belirttim. O sirada bana bir mesaj gosterdi, bence galeyana gelip acti, erkek arkadasim kardesine beni ozledigini yazmak istedigini ama neden yazmamasi gerektigi konusunda fikir istedigini yazmis. Kiz kardesi de benim icin seviyesizce ithamlarda bulunmus. (Zehirlendigin bir yemegi bir daha yer misin, yirtik donu bir daha giyer misin?) Vb mide bulandirici seylerdi. Terbiyemi bozmadim, sessiz kaldim. Bulusmayi bitirdim ve eve geldim.

Erkek arkadasimi hala seviyorum fakat sorunumuz sadece sevgiyle halledilebilecek birsey degil. Ilerisi icin dusundugumde ezilmek, uzulmek, boyle bir ailede cocuk yetistirmek istemiyorum. Yine de neler yapilabilir, erkek arkadasimla bir yola ciksak, atlatabilir miyiz bilemiyorum. Bir araya gelirsek (su an ihtimal dahilinde degil ama nasip), nasil bunlarin ustesinden gelebilirim? Ya da gelecekte farkli biriyle ayni problemleri yasarsam kacmak yerine nasil savasabilirim? Tesekkurler

Genişletmek için tıkla...

Özet: Yüce Rabbulalemin beni sevgili kulu olarak görüp, bana bir firsat verdi ama ben illaki belayi görmek, yasamak istiyorum, bunun icin ne yapmaliyim?

kediseverbiri .!.:

O sirada bana bir mesaj gosterdi, bence galeyana gelip acti, erkek arkadasim kardesine beni ozledigini yazmak istedigini ama neden yazmamasi gerektigi konusunda fikir istedigini yazmis. Kiz kardesi de benim icin seviyesizce ithamlarda bulunmus. (Zehirlendigin bir yemegi bir daha yer misin, yirtik donu bir daha giyer misin?)

Genişletmek için tıkla...

Erkek arkadaşın daha ilişki asamasinda, kendi akliyla degil sokma akılla is yapiyor, evlenince degisecegini mi saniyorsun?

choccywhoccydoodah .!.:

Size yazacağı bir mesaj için bile kardeşinden icazet alan,onun saçma sapan yorumlarına dur demeyen biri ile olmazdı zaten.
Hakkınızda hayırlısı olsun. Hiç üzülmeyin bence

Genişletmek için tıkla...

+

kediseverbiri .!.:

Gunaydin herkese, iyi haftalar,

Konumun iliskiler kisminda olmasi gerektigini biliyorum fakat daha fazla insana ulasip daha fazla gorus alabilmek icin buraya actim. Tasimak senin taktirine kalmis sevgili Mune

Telefondan girdigim icin yazim hatalarim olabilir, simdiden kusura bakmayin.

Yaklasik 4 yillik iliskimi gecen haziran ayinda noktaladim. (Ben 30 erkek arkadasim 28 yasinda) durust olmak gerekirse iyi bir insandi, manevi anlamda cok sevilip sevdigim bir iliski yasadim. Ilk basta sorunlarimiz cok maddiyata dayaliydi, ozel gunlerde kaliteli zaman gecirmek istiyor, guzel anilar biriktirmek, ayda bir kere bile olsa guzel bir mekanda guzel bir yemek yiyelim istiyordum. Bulusmalarimiz genelde evlerimize yakin kafelerde oluyordu. Erkek arkadasim genelde borclarindan cok yakiniyordu, arabasina ve bilgisayarina, ses sistemlerine vb seylere para harciyordu. Ben de borcu oldugunu bildigim icin bir ben bir o hesap odeyerek bulusuyorduk.

Benimle evlenmek istedigini soyluyordu, ben ise daha isimi tam oturtamamis, calissam bile genelde asgari ucret aldigim icin evlilik gibi bir yukun altina girmek istemedigim icin olumsuz konusuyordum. Kendisi benim ailem ile tanisti, ailem de cok sevdi, ben onun ailesiyle tanistim, ilk deneyimimdi, guleryuzlu ama mesafeliydim. Ozel gunlerde erkek arkadasim surekli ailesine mesaj atip bayram seyran kutlamami istedi, hastalikta ziyaret ettim. O da ayni seyleri yapti tabii. Onun haricinde ailesiyle her gun iletisimimiz olmadi. Yine de kardesiyle iliskinin basindan beri iyi bir enerjiye sahip olamadim. Erkek arkadasim baslarda soguk oldugumu adim atmam gerektigini soyledi, yaptim da, fakat karsi taraftan karsilik alamayinca biraktim. Sonucta is ciddiye binerse ben onlarin ailesine gelecektim, onlarin beni benimsemesini istedim.

Simdi anliyorum ki bizim sorunumuz ne maddiyat ne baska birseymis. Erkek arkadasim benim ve ailesi arasinda iyi bir kopru gorevi gorememis. Her ne kadar benim arkamda durdugunu soylese de ayrildiktan sonra ailesinin beni arayarak sorunu bir de benim tarafimdan dinlemek istemediler, ne yazdilar ne ilgilendiler. Gecen gun erkek arkadasimla tekrardan bulusup sorunlarimizi konusmak ve neler yapabilecegimizi dusunmek icin bir araya geldik, ailesiyle ilgili dusuncelerimi belirttim. O sirada bana bir mesaj gosterdi, bence galeyana gelip acti, erkek arkadasim kardesine beni ozledigini yazmak istedigini ama neden yazmamasi gerektigi konusunda fikir istedigini yazmis. Kiz kardesi de benim icin seviyesizce ithamlarda bulunmus. (Zehirlendigin bir yemegi bir daha yer misin, yirtik donu bir daha giyer misin?) Vb mide bulandirici seylerdi. Terbiyemi bozmadim, sessiz kaldim. Bulusmayi bitirdim ve eve geldim.

Erkek arkadasimi hala seviyorum fakat sorunumuz sadece sevgiyle halledilebilecek birsey degil. Ilerisi icin dusundugumde ezilmek, uzulmek, boyle bir ailede cocuk yetistirmek istemiyorum. Yine de neler yapilabilir, erkek arkadasimla bir yola ciksak, atlatabilir miyiz bilemiyorum. Bir araya gelirsek (su an ihtimal dahilinde degil ama nasip), nasil bunlarin ustesinden gelebilirim? Ya da gelecekte farkli biriyle ayni problemleri yasarsam kacmak yerine nasil savasabilirim? Tesekkurler

Genişletmek için tıkla...

Allahım ne kadar aklı başında nerede ne yapması gerektiğini bilen bir insansın. ciddi söylüyorum. Bir daha görüşmene bile gerek yok. Seviye yerlerde

kediseverbiri .!.:

Konumun iliskiler kisminda olmasi gerektigini biliyorum fakat daha fazla insana ulasip daha fazla gorus alabilmek icin buraya actim. Tasimak senin taktirine kalmis sevgili Mune

Genişletmek için tıkla...

Bu içerikli bir konunun yeri BDV’dir gayet uygun bir bölüme açmışsınız

kediseverbiri .!.:

Gunaydin herkese, iyi haftalar,

Konumun iliskiler kisminda olmasi gerektigini biliyorum fakat daha fazla insana ulasip daha fazla gorus alabilmek icin buraya actim. Tasimak senin taktirine kalmis sevgili Mune

Telefondan girdigim icin yazim hatalarim olabilir, simdiden kusura bakmayin.

Yaklasik 4 yillik iliskimi gecen haziran ayinda noktaladim. (Ben 30 erkek arkadasim 28 yasinda) durust olmak gerekirse iyi bir insandi, manevi anlamda cok sevilip sevdigim bir iliski yasadim. Ilk basta sorunlarimiz cok maddiyata dayaliydi, ozel gunlerde kaliteli zaman gecirmek istiyor, guzel anilar biriktirmek, ayda bir kere bile olsa guzel bir mekanda guzel bir yemek yiyelim istiyordum. Bulusmalarimiz genelde evlerimize yakin kafelerde oluyordu. Erkek arkadasim genelde borclarindan cok yakiniyordu, arabasina ve bilgisayarina, ses sistemlerine vb seylere para harciyordu. Ben de borcu oldugunu bildigim icin bir ben bir o hesap odeyerek bulusuyorduk.

Benimle evlenmek istedigini soyluyordu, ben ise daha isimi tam oturtamamis, calissam bile genelde asgari ucret aldigim icin evlilik gibi bir yukun altina girmek istemedigim icin olumsuz konusuyordum. Kendisi benim ailem ile tanisti, ailem de cok sevdi, ben onun ailesiyle tanistim, ilk deneyimimdi, guleryuzlu ama mesafeliydim. Ozel gunlerde erkek arkadasim surekli ailesine mesaj atip bayram seyran kutlamami istedi, hastalikta ziyaret ettim. O da ayni seyleri yapti tabii. Onun haricinde ailesiyle her gun iletisimimiz olmadi. Yine de kardesiyle iliskinin basindan beri iyi bir enerjiye sahip olamadim. Erkek arkadasim baslarda soguk oldugumu adim atmam gerektigini soyledi, yaptim da, fakat karsi taraftan karsilik alamayinca biraktim. Sonucta is ciddiye binerse ben onlarin ailesine gelecektim, onlarin beni benimsemesini istedim.

Simdi anliyorum ki bizim sorunumuz ne maddiyat ne baska birseymis. Erkek arkadasim benim ve ailesi arasinda iyi bir kopru gorevi gorememis. Her ne kadar benim arkamda durdugunu soylese de ayrildiktan sonra ailesinin beni arayarak sorunu bir de benim tarafimdan dinlemek istemediler, ne yazdilar ne ilgilendiler. Gecen gun erkek arkadasimla tekrardan bulusup sorunlarimizi konusmak ve neler yapabilecegimizi dusunmek icin bir araya geldik, ailesiyle ilgili dusuncelerimi belirttim. O sirada bana bir mesaj gosterdi, bence galeyana gelip acti, erkek arkadasim kardesine beni ozledigini yazmak istedigini ama neden yazmamasi gerektigi konusunda fikir istedigini yazmis. Kiz kardesi de benim icin seviyesizce ithamlarda bulunmus. (Zehirlendigin bir yemegi bir daha yer misin, yirtik donu bir daha giyer misin?) Vb mide bulandirici seylerdi. Terbiyemi bozmadim, sessiz kaldim. Bulusmayi bitirdim ve eve geldim.

Erkek arkadasimi hala seviyorum fakat sorunumuz sadece sevgiyle halledilebilecek birsey degil. Ilerisi icin dusundugumde ezilmek, uzulmek, boyle bir ailede cocuk yetistirmek istemiyorum. Yine de neler yapilabilir, erkek arkadasimla bir yola ciksak, atlatabilir miyiz bilemiyorum. Bir araya gelirsek (su an ihtimal dahilinde degil ama nasip), nasil bunlarin ustesinden gelebilirim? Ya da gelecekte farkli biriyle ayni problemleri yasarsam kacmak yerine nasil savasabilirim? Tesekkurler

Genişletmek için tıkla...

En doğrusunu yapmışsın. Aynı şeyleri yaşamış biri olarak (evlendim) sonrası daha vahim oluyor. Eşimin de ablası tam olarak böyle biri. Evlilik teklif ettiğinde benim hakkımda yazdıkları , nikah günü aldığımızda onu bıraksın başkasını buldum diye haber göndermeleri. Sonu gelmiyor, sevgilinizde eşim gibi köprü kuramıyorsa inanın çok yıpranırsınız. Keşke şuan 5 yıl öncesinde olsam, değer mi saçma sapan insanlar için bir kez geldiğimiz hayatı zehir etmeye. Bence değmez.

Herkese guzel ve destekleyici mesajlari icin tesekkur ederim. Isteyim uzun yazamiyorum ama hepsini okuyorum eve gidince uzun uzun alintilayacagim

Ve hanimlar kizin soyledikleri cok cok gucume gitti. Benimle alakasi olmayan, asagilayici ithamlarla dolu mesaja sessiz kalmayi hic gururuma yediremiyorum ama konusup seviyemi de dusurmek istemiyorum. Cok gucume gitti cok. Bunlari yazacak kadar kendisine hicbir kotulugum olmadi ki olamaz da konusmalarimiz merhaba merhaba dan oteye bile gecmemis iken...

Arada nişan, söz vs olmadıktan sonra partnerimin ailesiyle iletişime geçmem fazla yüz göz olmaya gerek yok burdan bakınca partneriniz ana kuzusu gibi geldi bana. Daha arada ciddi bir şey yokken bunu diyen erkek evlendikten sonra neler neler der. Evli bir kadın olarak söylemeliyim ki evlenmeden önceki sorunlar evlendikten sonra iki kat artar. Maalesef tek taraflı çabalamayla ilişki yürümez karşı tarafında çabalaması gerekiyor. Ve evlendikten sonra bitirmek çok daha zor Allah'ın sevgili kuluymuşsunuz.

Bir Gul Bir Gonca .!.:

Arada nişan, söz vs olmadıktan sonra partnerimin ailesiyle iletişime geçmem fazla yüz göz olmaya gerek yok burdan bakınca partneriniz ana kuzusu gibi geldi bana. Daha arada ciddi bir şey yokken bunu diyen erkek evlendikten sonra neler neler der. Evli bir kadın olarak söylemeliyim ki evlenmeden önceki sorunlar evlendikten sonra iki kat artar. Maalesef tek taraflı çabalamayla ilişki yürümez karşı tarafında çabalaması gerekiyor. Ve evlendikten sonra bitirmek çok daha zor Allah'ın sevgili kuluymuşsunuz.

Genişletmek için tıkla...

Evet ne yazik ki cok caba goremedim. Belki denemistir ama ben yine goremedim. Zaten 4 yillik iliski icinde cabasini goremedigim icin ayriliklar oldu bircok kez. Aliskanlik vs olunca yine bir araya gelmis bulunduk. Sorunlar dediginiz gibi her sene daha da cok artti. Anne kuzusu mu bilmiyorum, genelde iliski icindeki yasanan seyleri ya da kendi hayatini ailesine anlatmadigina sahit oldum ama kesinlikle kardesiyle konustuguna eminim. Bence kardesi ailesine anlatiyordur. Bu yuzden aramamislardir diye tahmin ediyorum.

Yazanbayan12 .!.:

Allahım ne kadar aklı başında nerede ne yapması gerektiğini bilen bir insansın. ciddi söylüyorum. Bir daha görüşmene bile gerek yok. Seviye yerlerde

Genişletmek için tıkla...

Cok cok cok tesekkur ederim

safi.naz .!.:

Özet: Yüce Rabbulalemin beni sevgili kulu olarak görüp, bana bir firsat verdi ama ben illaki belayi görmek, yasamak istiyorum, bunun icin ne yapmaliyim?

Genişletmek için tıkla...

Vallaha cok imani kuvvetli biri degilim ama gercekten Allah bana hep gercegi bir sekilde gosterdi, ya yalnislikla karsima cikardi ya da gercekten gosterdi. Gercekten cok dogru. Ben firsat vermeyi dusunmedim, ozellikle son ayriligimizda nettim cunku simdiden canima tak etmisti. Fakat nasip, buyuk konusmadim ama hayatin ne getirecegini de hic bilemedigim icin oyle bir soru sordum iste

Aileye dikkat edin bir dahakine kimsenin sizi böyle ezmesine izin vermeyin çok uzun sürmüş ilişki bir daha bu kadar aile ve sevgili olarak uyumlu olmadığınız biriyle bu kadar uzatmayın Allah kurtarmış gerçekten