Geçen gün şahit olduğum bir konuşmayı aktarıyım size tam da bu konuyla ilgili. :)
Bir çay bahçesinde oturuyordum. Yan masaya yaşlı bir kadın, genç bir kız ve bir erkek geldi. 5-10 dk sonra da genç kız bir bayanı karşılamaya gitti.
Kız geldi oturdu masaya. Dikkatimi çekti kulak verdim biraz.
Kız diyor ki "Beni bulma yönteminiz o kadar garip ki size güvenemiyorum. Kırtasiyeye gidip bekar öğretmen var mı diye soruyorsunuz, o adam benim akrabam değil bir şeyim değil. Yani ben olsam sıradan bir öğretmen de olurdu."
Duyduklarıma çok şaşırdım. Saatlerce kızı ikna etmeye çalıştılar. Sonrası ne oldu bilmiyorum tabi. Artık anneler işlerini böyle hallediyor demek ki.
Bir arkadaşım da yıllardır hiç kimseyle çıkmamıştı. Hatta depresyona girdi bir dönem evde kaldım diye. Geçen yıl memur oldu. Şimdi kızı isteyen isteyene karar veremiyor. :)
Hayat koşullarından mı yoksa uyanık insanlar mı çoğaldı bilmem, artık kızlar evleneceği erkeğe evin araban var mı diye soracağına erkekler soruyor. Memur olsun da çamurdan olsun. :)