ben buna pek katılmıyorum insanlar başkalarının gördüğü şeyleri kendilerinde göremiyorlar, kendimizden örnek vereceğim eşim sert mizaçlı birisi bunun farkında ama etrafındaki insanları kırdığını hiçbir zaman kabul etmez, doğruyu söylemenin nesi kırıcı diye düşünürdü hep, çok tartıştık bu konuda ama çözüm bulamadık, sonra bir dost girdi hayatımıza benim en yakın ankadaşım, eşiminde arkadaşı artık ve ne oldu biliyor musunuz benim ona anlatmaya çalıştığım o kırıcı tavırları törpülenmeye başladı ama nasıl ben de eşime kırıcı olduğunu anlatırken üslup hatası yaptığım için birbirimizi anlayamadığımızı fark ettik. Şimdi ikimizde birbirimize karşı daha anlayışlı ve kelimelerimizi tartarak konuşan bir çitf olduk, insanlar değişir ama bunun için 3. bir göze ihtiyaç var, tabii sözünü dinletebilicek kadar yakın ve samimi bir 3. göze.
