• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Erkekler mi çok ilgi bekliyor ben mi kendime fazla zaman ayırıyorum?

Benim hayatimda biri olunca resmen ruhumu ele geciriyor. Kesinlikle hic bir iliskim "yarim saat yazismak" seklinde ilerlemedi/ilerlemez de. 5 saat yazismak da olmaz. Iliski yasamak bende yazismakla olmuyor yahu. Bu kadar mesafeli oldugum kisiye sevgilim demem yani. Paylasim olmali, birlikte vakit gecirilmeli.
Imkanlar dahilinde bunlarin hepsini sevgilimle yaparim. 1 saat spor uzerine 2 saat yuruyus her gun mu mesela? Birlikte yuruyemez misiniz?

Yok, sevgilim böyle olsa devam etmezdim.
Biz hic yazismiyoruz bu arada, mesela haftasonu yogun bir sekilde calisiyor ama biz yine de birlikteyiz. Ara verdiginde kahve icmek, arada bir sarilmak, kahvaltiyi birlikte etmek... bunlar guzel seyler.
O calisirken ben dizi izliyorum buraya takiliyorum kitap okuyorum.
 
Merhaba arkadaşlar ben ilişkilerimde hep "sana ulaşmak çok zor" "bana hiç vakit ayırmıyorsun" "uzaksın" gibi tepkiler alıyorum. Sabah 09:00 akşam 17:00 çalışıyorum, gün de bir saat spor, bir saat kitap, yarım saat gazete, 2 saat yürüyüş, yarım saat yemek yapıyorum kalan zamanda tv, film izlemeyeceksem telefona dolayısıyla hayatımdaki insanlara vakit ayırıyorum. Genelde sabahları, öğleden sonraları ve akşamları yarımşar saat bazen daha az olmak üzere erkek arkadaşımla yazışıyorum ama karşımdaki hep ilgisiz olduğumdan, kendisini sevmediğimden yakınıyor. Gereksiz muhabbetler, uzun uzun yazışmalar beni geriyor onun yerine youtube'den eski dizi videolarını, sosyal medyadan gündemi ve gündem yorumlarını, buradaki bdv konularını takip etmekten daha çok hoşlanıyorum. Sizce günde yarım saat yazışmak gerçekten az mı yoksa erkekler mi fazla ilgi bekliyor? İlginin, iletişimin az olduğu bir ilişki yürümez mi, siz hayatınızdakilere ne kadar vakit ayırıyorsunuz?
Buradaki konular sevgilinizle vakit geçirmekten daha mı keyifli geliyor? :KK57: Adam çok haklı, bence de sevmiyorsunuz, bir kenarda dursun diye alıp o kenarda örümcek bağlamış bir eşya gibi canlandı gözümde sevgiliniz. Sevmek de bir sorumluluktur, zaman ayırmak, duygusal tatmin, çeşitli içten incelikler karşınızdakine lütuf değildir. Nasıl bir çocuk yapıp yaptım işte büyüsün demiyorsak duygusal olarak hayatımıza aldığımız insana da değer vermek, zaman ayırmak üstelik bunları seve isteye yapmak durumundayız. Ha içinizden gelmiyorsa azad edersiniz, doğru düzgün bir ilişki bulur kendine garibim
 
Ben kedime, bundan daha çok zaman ayırıyorum. O kadar söyleyeyim. Sabah uyanınca bir 20-30 dk sadece onu severim. Gün içinde de 10-15 dakikalık sıkıştırma molaları veririz birlikte.

Sevgilimle uzak mesafedeyiz, gün içinde sıkça mesajlaşırız. İkimiz de telefonda konuşmayı pek sevmiyoruz. Aslında mesajlaşmayı da sevmiyoruz ama iletişim kurmanın bir yolu işte. Telefonum bozuk olduğu için tablet ya da bilgisayardan instagramda yazışıyoruz. Sevgilim öğretmen, derste uzun bir boşluk olduğunda telefona bakarsa mesajlaşırız. Teneffüslerde, nöbetlerde ya da boş derslerde mutlaka yazışırız. Bir arada olduğumuzda da neredeyse her şeyi ya birlikte ya da yan yana oturarak yaparız. Bir tuvalete giderken ayrılıyoruz desem yeridir, birlikte duş da alıyoruz çünkü :D.

Çok fazla programlı yaşamaya çalışırken hayatı kaçırıyorsunuz gibi duruyor. Daha spontane olmayı deneyebilirsiniz. OKB gibi bir durumunuz var mı?
 
Ben kedime, bundan daha çok zaman ayırıyorum. O kadar söyleyeyim. Sabah uyanınca bir 20-30 dk sadece onu severim. Gün içinde de 10-15 dakikalık sıkıştırma molaları veririz birlikte.

Sevgilimle uzak mesafedeyiz, gün içinde sıkça mesajlaşırız. İkimiz de telefonda konuşmayı pek sevmiyoruz. Aslında mesajlaşmayı da sevmiyoruz ama iletişim kurmanın bir yolu işte. Telefonum bozuk olduğu için tablet ya da bilgisayardan instagramda yazışıyoruz. Sevgilim öğretmen, derste uzun bir boşluk olduğunda telefona bakarsa mesajlaşırız. Teneffüslerde, nöbetlerde ya da boş derslerde mutlaka yazışırız. Bir arada olduğumuzda da neredeyse her şeyi ya birlikte ya da yan yana oturarak yaparız. Bir tuvalete giderken ayrılıyoruz desem yeridir, birlikte duş da alıyoruz çünkü :D.

Çok fazla programlı yaşamaya çalışırken hayatı kaçırıyorsunuz gibi duruyor. Daha spontane olmayı deneyebilirsiniz. OKB gibi bir durumunuz var mı?

Bence de böyle olmali yahu.
Bos aninda aklina ben gelmiyorsam o adami at gitsin.
Tabi ki kendine vakit ayirir, cevresine vakit ayirir. Hastaligi kirginligi olur her an mıçmıç olunmaz ama günde yarım saat yazışmak da ne biliym... sevgili degil de telekızla konusur gibi...
Yurudum spor yaptim yemek yaptim dizi de yok yarim saat konusayim 🎃🎃

Bazen yarim saat konusamadigimiz gunler de oluyor bu arada. Öyle gerekiyor. Ama yarim saat ayirdim konusalim bitsin bakis acisi cok yanlis.

Bu devirde gazete okumak ne bilemedim. Emekli tonton amca gibi. Daha vahimi gazetenin sevgiliye vakit ayirmaktan tatli gelmesi...
Kimse bu kadar deger gormedigi yerde kalmak istemez
 
Ben kedime, bundan daha çok zaman ayırıyorum. O kadar söyleyeyim. Sabah uyanınca bir 20-30 dk sadece onu severim. Gün içinde de 10-15 dakikalık sıkıştırma molaları veririz birlikte.

Sevgilimle uzak mesafedeyiz, gün içinde sıkça mesajlaşırız. İkimiz de telefonda konuşmayı pek sevmiyoruz. Aslında mesajlaşmayı da sevmiyoruz ama iletişim kurmanın bir yolu işte. Telefonum bozuk olduğu için tablet ya da bilgisayardan instagramda yazışıyoruz. Sevgilim öğretmen, derste uzun bir boşluk olduğunda telefona bakarsa mesajlaşırız. Teneffüslerde, nöbetlerde ya da boş derslerde mutlaka yazışırız. Bir arada olduğumuzda da neredeyse her şeyi ya birlikte ya da yan yana oturarak yaparız. Bir tuvalete giderken ayrılıyoruz desem yeridir, birlikte duş da alıyoruz çünkü :KK70:.

Çok fazla programlı yaşamaya çalışırken hayatı kaçırıyorsunuz gibi duruyor. Daha spontane olmayı deneyebilirsiniz. OKB gibi bir durumunuz var mı?
Ben programlı yaşayan bir insanım. Severim düzeni, yarın ne yapacağım, bir hafta sonra, bir ay sonra ne yapacağım belli olsun isterim. Ama şu kadar saat spor, şu kadar saat kitap diye de sınırlayamam ve bu çok sıkıcı bir hayat olur bence. Bazen planladığım gibi gitmez hayat, anında uyum sağlarım. Sürekli bir arada olduğumuz için ayrı ayrı zaman geçirmeyi de seviyoruz biz biraz. Sevgililik gibi değil sonuçta evlilik. Günde 3 saat spor yapsam ben aynı evin içindeki kocamı göremem 😂

Şimdi evdeyiz de pandemi öncesi eşim iş çıkışı arar hadi hazırlan sahile bira midyeye, dışarda yemeğe ya da eğlenmeye çıkalım derdi mesela. 10 dakika içinde kapıda olurdum. Ben ama benim iş sonrası 1 saat sporum, 2 saat yürüyüşüm var ya da olmaz yarım saat kitap okumam lazım desem ilk 6 ayda boşanırdık biz. Ya da ne bileyim akşam satın alıp sabah tatile gittiğimiz çok olmuştur mesela. Benim havuz çantam, deniz çantam hep hazır durur bir kenarda. Hadi dediğimiz anda evden çıkabilecek durumdayız böyle etkinlikler için. Yaşamak böyle bir şey değil mi biraz? İnsan sadece kitapla sporla nereye kadar yaşar?
 
Vaktimi boşa harcamak istemiyorum deyip youtube’dan eski türk dizileri izlemek ve bdv’de takılmak😂

Ben yazacaktım çok yaşa :D
Havalı görünmek isterken birden oklar aşağıya döndü :D
O sevgili olmamış konu sahibi.

Çocuk yapmaya çalışmış ama senin açından sadece mesajlaşılacak birisi olmuş.
 
Erkek arkadasi degiliz ama buraya konu acip cevap vermemek de ilginc.
Boş beleş insan olmadığı için iş çıkışı sporunu, yürüyüşünü yapıp, yemeğini hazırlayıp yedikten ve kitabını okuduktan sonra yani takriben 4-5 saat içinde dönüş yapacaktır.

Ben bu sürede bi yandan kkya takılırken, bi yandan arkadaşlarımla mesajlaştım, komposto yaptım, 2 bölüm ders çalıştım, kocamla karşılıklı kahve içitim 😂
 
Bence de böyle olmali yahu.
Bos aninda aklina ben gelmiyorsam o adami at gitsin.
Tabi ki kendine vakit ayirir, cevresine vakit ayirir. Hastaligi kirginligi olur her an mıçmıç olunmaz ama günde yarım saat yazışmak da ne biliym... sevgili degil de telekızla konusur gibi...
Yurudum spor yaptim yemek yaptim dizi de yok yarim saat konusayim 🎃🎃

Bazen yarim saat konusamadigimiz gunler de oluyor bu arada. Öyle gerekiyor. Ama yarim saat ayirdim konusalim bitsin bakis acisi cok yanlis.

Bu devirde gazete okumak ne bilemedim. Emekli tonton amca gibi. Daha vahimi gazetenin sevgiliye vakit ayirmaktan tatli gelmesi...
Kimse bu kadar deger gormedigi yerde kalmak istemez
Bazı günler bizim de günaydınlaşıp akşam bir 5-10 dk günümüzü anlatıp iyi geceler deyip yattığımız oluyor mesela. Gün içinde hiç iletişimimiz olmayabiliyor. Ben hasta ya da halsiz oluyorum tüm günü uyuyarak geçiriyorum bazen. Geçende bir hafta yattım, benim uyanık olduğum saatlerde de sevgilim uyuyordu.

Ne yalan söyleyeyim, gazete bana da değişik geldi. Ben açıkçası gündemi twitterdan, instagramdaki haber sayfalarından, ekşi gibi gündeme dair başlıklar açılan yerlerden ya da cihazıma otomatik gelen haber önerilerinden ve tv'deki haber programlarından takip ediyorum. Bir de aynı anda birden fazla iş yapmak önemli bence. Telefonda erkek arkadaşımla yazışırken kahvaltı yapıp tv'de haberleri izleyebiliyorum yani mesela. Hatta bazen tablette oyun oynamak bile eklenebiliyor buna. Yıllardır bunu aşırı yaptığım için dikkat eksikliği sıkıntısı çeker oldum tabi ama normal dozlarda yapılabilir. Evde spor yapıyorsa eski dizileri youtube videolarını spor yaparken izlemek ya da yürüyüş yaparken sesli kitap dinlemek gibi.
 
Merhaba arkadaşlar ben ilişkilerimde hep "sana ulaşmak çok zor" "bana hiç vakit ayırmıyorsun" "uzaksın" gibi tepkiler alıyorum. Sabah 09:00 akşam 17:00 çalışıyorum, gün de bir saat spor, bir saat kitap, yarım saat gazete, 2 saat yürüyüş, yarım saat yemek yapıyorum kalan zamanda tv, film izlemeyeceksem telefona dolayısıyla hayatımdaki insanlara vakit ayırıyorum. Genelde sabahları, öğleden sonraları ve akşamları yarımşar saat bazen daha az olmak üzere erkek arkadaşımla yazışıyorum ama karşımdaki hep ilgisiz olduğumdan, kendisini sevmediğimden yakınıyor. Gereksiz muhabbetler, uzun uzun yazışmalar beni geriyor onun yerine youtube'den eski dizi videolarını, sosyal medyadan gündemi ve gündem yorumlarını, buradaki bdv konularını takip etmekten daha çok hoşlanıyorum. Sizce günde yarım saat yazışmak gerçekten az mı yoksa erkekler mi fazla ilgi bekliyor? İlginin, iletişimin az olduğu bir ilişki yürümez mi, siz hayatınızdakilere ne kadar vakit ayırıyorsunuz?
Çok guzel bır hayayınız varmış .Harıkasınız.Zaten bıraz ılgı gostersen topuklarlar.Dene ıstersen .Ama haklılar bencede.Zamanınız sadece dıze yetıyor gıbı .Amanole mytluysanız hayatınıza kımseyı almayın
 
Aslında konu sahibi sevgilisine aşık değil sorun o.
Aşık olsaydı görürdüm ben ne kitap okurdu, ne dizi izlerdi.
Yazsa diye telefon başında beklerdi :))

Bende çalışıyorum evliyim, kocamla yarım saatten daha fazla mesajlaşırız :KK70:

Aynen aynen katılıyorum ,
Elbette özel zamanları olabilir ama konuşmaya engel değil.
Bana biraz fazla abartılmış bir zaman ayırma programı geldi.
 
Aynen aynen katılıyorum ,
Elbette özel zamanları olabilir ama konuşmaya engel değil.
Bana biraz fazla abartılmış bir zaman ayırma programı geldi.

Evet hepimizin var, olmalı da zaten ama bu kadarı da fazla yani bencillik bence.
Bende spora başladım.
Akşamları yürüyüş yapıyorum ama eve gidince sofra hazırlarken eşime sesleniyorum gel sohbet edelim diye.
Konuşuyoruz gün içerisinde olanları.
Gece uyumadan 10-15 dakika öncesini sadece kendimize ayırırız.

Eğer her şey " ben " ise o ilişki olmuyor zaten.
 
Ben programlı yaşayan bir insanım. Severim düzeni, yarın ne yapacağım, bir hafta sonra, bir ay sonra ne yapacağım belli olsun isterim. Ama şu kadar saat spor, şu kadar saat kitap diye de sınırlayamam ve bu çok sıkıcı bir hayat olur bence. Bazen planladığım gibi gitmez hayat, anında uyum sağlarım. Sürekli bir arada olduğumuz için ayrı ayrı zaman geçirmeyi de seviyoruz biz biraz. Sevgililik gibi değil sonuçta evlilik. Günde 3 saat spor yapsam ben aynı evin içindeki kocamı göremem 😂

Şimdi evdeyiz de pandemi öncesi eşim iş çıkışı arar hadi hazırlan sahile bira midyeye, dışarda yemeğe ya da eğlenmeye çıkalım derdi mesela. 10 dakika içinde kapıda olurdum. Ben ama benim iş sonrası 1 saat sporum, 2 saat yürüyüşüm var ya da olmaz yarım saat kitap okumam lazım desem ilk 6 ayda boşanırdık biz. Ya da ne bileyim akşam satın alıp sabah tatile gittiğimiz çok olmuştur mesela. Benim havuz çantam, deniz çantam hep hazır durur bir kenarda. Hadi dediğimiz anda evden çıkabilecek durumdayız böyle etkinlikler için. Yaşamak böyle bir şey değil mi biraz? İnsan sadece kitapla sporla nereye kadar yaşar?
Azıcık spontanelikten kastım bu işte, ne kadar da güzel bir hayat.

Plan program elbette ki güzel şey, insanın zamanını kaliteli değerlendirmesini sağlar. Çalışan çalışmayan herkesin yapması da gerek bence. Ancak ders programı gibi şu saatler arası sadece şunu şunu yapacağım şeklinde olması ve sevgiliyi/eşi bu programa oturtması anormal. Esneklik olmalı. Kitabı bir gün okuyamazsın ertesi gün okuduğun kısmı çok sürükleyici gelir 1 saat belki daha fazla okursun. Spor da zaten her gün 1 saat yapılmaz, kaslara dinlenmek için süre verilir, haftada 3-4 gün iyidir. Yürüyüşü bir gün 20 dk yaparsın, bir gün 1.5-2 saati bulur. İşe yürüyerek gidip geliyorsa bu kısmı normal geldi gerçi. Sporda istikrar önemlidir ama robot gibi yapmak insana iyi gelmez. Sanırım konu sahibinin yeme bozukluğuyla birlikte sporla da anormal bir ilişkisi varmış, bir yorumda öyle okudum. OKB yoksa birazcık kendini salması lazım. OKB varsa kendi kontrolünde olmayabilir, psikolojik destek şart.

"Hayat, sen planlar yaparken başına gelenlerdir" diye klişe de bir söz vardır. Fazlasıyla doğru. Benim de lisedeyken vardı böyle bir sevgilim, görüşmek için hastaneden falan randevu alır gibi randevu almam gerekiyordu neredeyse :KK70:. Çok sinir bozucuydu.

Hep mıç mıç bir arada olmak bazı insanları bunaltabilir, bazılarına da ayrı ayrı vakit geçirebilmek soğukluk gibi gelebilir. Eh tabi sevgililikte bir arada olunan zaman da kısıtlı. Daha kaliteli ve birlikte vakit geçirebilmek istiyor insanlar. Biz aynı şehirdeyken haftanın 4 günü birlikte kalırdık mesela. Daha sık olmasına rağmen yine kısıtlıydı. Ev işlerini aksatırdım mesela, onun olmadığı günlerde topluca yapardım. Acil olmayan her şeyimi erteler onunla vakit geçirirdim, görüşmediğimiz günlerde de yine mesajlaşırdık, arardık birbirimizi.

Bir de şu var, ben aslında çok içine kapanık ve yalnızlığı seven bir insanım. Arkadaşlarımla buluşmaktansa evimde oturup dizi film izlemeyi, kitap okumayı tercih ederim. İnanır mısınız, ilk karantina döneminde marttan hazirana kadar hiç insan yüzü görmemiştim ve çok mutluydum, sadece sevgilimi özlemiştim. Ailemle zaten 6 ayda bir ya da yılda bir görüştüğüm için o da normal gelmişti. Ruh sağlığım için bu kadar da izole olmanın doğru olmadığını düşündüğüm için kendimi zorlarım. Ama sevgilim buna asla dahil olmadı. Yalnızlığıma dahil edebildim, yani onunlayken de kendime vakit ayırıyormuş/ kendi başımaymışım gibi hissettim. 5 yılda da hiç okula/işe gitsin de ben de yalnız kalayım gibi bir düşüncem olmadı. Bunaltmaz asla, aksine varlığı dinlendirici gelir, kendi halinde bir insan. Ayrı odalarda bile ayrı ayrı takıldığımız çok nadir bizim :D. Bu ara en keyifli aktivitemiz bilgisayarlarımızı alıp aynı büyük masada yan yana oturup farklı oyunlar oynamak. Ayağa kalktıkça sarılıp öperiz birbirimizi, oyunlarla ilgili de konuşur ya da birbirimize bir şeyler gösteririz oyunlarımızdan. Hem korona hem doğu görevi olunca çok gezme tozma fırsatımız olmadı son iki yılda. Öğrenciyken sıkça dışarıda yer, barlarda otururduk. Tüm bunlar geçince ben de sizinki gibi azıcık daha hareketli (biz hep evdeyiz çünkü :D ) bir hayata geçmek isterim.

Aslında konu sahibi sevgilisine aşık değil sorun o.
Aşık olsaydı görürdüm ben ne kitap okurdu, ne dizi izlerdi.
Yazsa diye telefon başında beklerdi :))

Bende çalışıyorum evliyim, kocamla yarım saatten daha fazla mesajlaşırız :KK70:
Dimi, biz de bazen aynı evin içinde bile bundan daha çok mesajlaşıyoruz :D. Kitap okurken de genelde aşklı romanlar okurdum, sevgilimle görüşmeye başladığımdan beri bu şekilde kitap okuyamaz oldum mesela.
 
Azıcık spontanelikten kastım bu işte, ne kadar da güzel bir hayat.

Plan program elbette ki güzel şey, insanın zamanını kaliteli değerlendirmesini sağlar. Çalışan çalışmayan herkesin yapması da gerek bence. Ancak ders programı gibi şu saatler arası sadece şunu şunu yapacağım şeklinde olması ve sevgiliyi/eşi bu programa oturtması anormal. Esneklik olmalı. Kitabı bir gün okuyamazsın ertesi gün okuduğun kısmı çok sürükleyici gelir 1 saat belki daha fazla okursun. Spor da zaten her gün 1 saat yapılmaz, kaslara dinlenmek için süre verilir, haftada 3-4 gün iyidir. Yürüyüşü bir gün 20 dk yaparsın, bir gün 1.5-2 saati bulur. İşe yürüyerek gidip geliyorsa bu kısmı normal geldi gerçi. Sporda istikrar önemlidir ama robot gibi yapmak insana iyi gelmez. Sanırım konu sahibinin yeme bozukluğuyla birlikte sporla da anormal bir ilişkisi varmış, bir yorumda öyle okudum. OKB yoksa birazcık kendini salması lazım. OKB varsa kendi kontrolünde olmayabilir, psikolojik destek şart.

"Hayat, sen planlar yaparken başına gelenlerdir" diye klişe de bir söz vardır. Fazlasıyla doğru. Benim de lisedeyken vardı böyle bir sevgilim, görüşmek için hastaneden falan randevu alır gibi randevu almam gerekiyordu neredeyse :KK70:. Çok sinir bozucuydu.

Hep mıç mıç bir arada olmak bazı insanları bunaltabilir, bazılarına da ayrı ayrı vakit geçirebilmek soğukluk gibi gelebilir. Eh tabi sevgililikte bir arada olunan zaman da kısıtlı. Daha kaliteli ve birlikte vakit geçirebilmek istiyor insanlar. Biz aynı şehirdeyken haftanın 4 günü birlikte kalırdık mesela. Daha sık olmasına rağmen yine kısıtlıydı. Ev işlerini aksatırdım mesela, onun olmadığı günlerde topluca yapardım. Acil olmayan her şeyimi erteler onunla vakit geçirirdim, görüşmediğimiz günlerde de yine mesajlaşırdık, arardık birbirimizi.

Bir de şu var, ben aslında çok içine kapanık ve yalnızlığı seven bir insanım. Arkadaşlarımla buluşmaktansa evimde oturup dizi film izlemeyi, kitap okumayı tercih ederim. İnanır mısınız, ilk karantina döneminde marttan hazirana kadar hiç insan yüzü görmemiştim ve çok mutluydum, sadece sevgilimi özlemiştim. Ailemle zaten 6 ayda bir ya da yılda bir görüştüğüm için o da normal gelmişti. Ruh sağlığım için bu kadar da izole olmanın doğru olmadığını düşündüğüm için kendimi zorlarım. Ama sevgilim buna asla dahil olmadı. Yalnızlığıma dahil edebildim, yani onunlayken de kendime vakit ayırıyormuş/ kendi başımaymışım gibi hissettim. 5 yılda da hiç okula/işe gitsin de ben de yalnız kalayım gibi bir düşüncem olmadı. Bunaltmaz asla, aksine varlığı dinlendirici gelir, kendi halinde bir insan. Ayrı odalarda bile ayrı ayrı takıldığımız çok nadir bizim :KK70:. Bu ara en keyifli aktivitemiz bilgisayarlarımızı alıp aynı büyük masada yan yana oturup farklı oyunlar oynamak. Ayağa kalktıkça sarılıp öperiz birbirimizi, oyunlarla ilgili de konuşur ya da birbirimize bir şeyler gösteririz oyunlarımızdan. Hem korona hem doğu görevi olunca çok gezme tozma fırsatımız olmadı son iki yılda. Öğrenciyken sıkça dışarıda yer, barlarda otururduk. Tüm bunlar geçince ben de sizinki gibi azıcık daha hareketli (biz hep evdeyiz çünkü :KK70: ) bir hayata geçmek isterim.


Dimi, biz de bazen aynı evin içinde bile bundan daha çok mesajlaşıyoruz :KK70:. Kitap okurken de genelde aşklı romanlar okurdum, sevgilimle görüşmeye başladığımdan beri bu şekilde kitap okuyamaz oldum mesela.

Aynen öyle maksat birlikte vakit geçirebilmek.
Bende kitap okurum, gel dizime yat der yada ayaklarını bana uzat.
Saçımla oynar, ayaklarıma masaj yapar oradaki amaç temas etmesi yani oda seviyor bende.
Ben kitap okurum o filmini izler.
3 yıl oldu evleneli hala sıkılmadık birbirimizden.

Bütün gün görmüyorum zaten sıkılmak için vaktimiz yok :))
 
1 saat spor 2 saat yürüyüş yani hergun yaklaşık 3 saat spor mu? Saat 5te çıksan 8 e kadar zaten insan spor yapmaktan yorulur hiçbirşey yapmak istemez ki.
Yemek kitap tv film gazete ohooooo. Tamam yapında yani sevgiliniz varsa tabiki vakit ayırmak gerekir. Hayatımda hiç bu kadar kendini seven birini görmemiştim 😀
 
Back
X