Konunuz beni de ilgilendirdiği için yorum yapmadan geçmek istemedim.
Ben de sevdiğim insanla netten tanıştım ve yıllarca bir araya gelemedik.
Kuşkusuz iddia ederim ki sizden on kat daha şüpheciyim çünkü güven duygum çok azdır, her olaya derinlemesine analiz ederek yaklaşırım, bu bir yaşanmışlık ya da darbe almışlık değil, mizacım böyle.
Konuya dönersek tahmin edersiniz ki bu karakterle onu resmen süzgeçten geçirdim, çok hırpaladım, ağlattım, üzdüm, ona inanmadım ki zorunlu nedenlerden bir araya gelemiyorduk, yanıma gelme şansı olmadığı için oradan duygularını ispat etmek adına çok uç şeyler yaptı, bulunduğum yerdeki akrabaları, özel günlerdeki somut sürprizleri, vs.
Tanıştıktan yıllar sonra bir araya geldiğimizde ve devamında soru işaretlerim bitti. Zaten çevremdeki herkes onun karakterinin ve sevgisinin gerçekliğinden o kadar emindi ki başka türlü düşünmem benim de imkansızdı artık.
Bu kadar şeyi şunun için yazdım.
İcraat için yan yana olmak gerekmez.
Ben şüpheciliğimle onu hırpalarken nete çok mesafeli olan ablam bile ondan emindi çünkü bizim aramızda sizin muhabbetleriniz hiç geçmedi.
Elbette her iletişimin dinamiği farklıdır ama nette sizin için şiirler yazdığını söyleyen biri ertesi gün işin suyunu çıkarıyorsa, sizin güvensizliğiniz bu kadar belliyken sizi rahatlatmak yerine işi şakaya vuruyorsa onun icraati de budur yani zamanınızı tüketmek.
Konunuza vaktiyle benzer durumda olduğumuz için empati yapıyorum, bu çocuk başkalarıyla da benzer muhabbetler döndüren, güven vermeyen bir ergen gibi görünüyor buradan.