2 yaş sendromuna giren bebekten ya da gercekten ergenlige girmeye baslayan cocuktan bahseder gibi konuşmuşsunuz bu saçma ve komik değil mi?
Akıl baliğ olduktan sonra herkes herşeyi bile isteye yapar ve yaptığı şeyin sorumluluğunu almak zorunda kalır. Sizinki daha çok 40 ından sonra azan durumu olmuş amiyane tabirle.
Zaten kapı önüne koysam memnun olur valla o kadar sıkılmış görünüyor zaten hep diyor boşanalım boşanalım diye
Ama bunu da okuduktan sonra bir şey diyemedim. Adam açıkça boşanmak istediğini söylemiş zaten defalarca.
Ona düşen nafakasını, maddiyatını en iyi şekilde ayarlayıp sizden boşanmak şu durumda ama siz ısrarla boşanmadıgınız için çözümü aynı evde ama ayrı yaşamakta bulmuş belliki.
Size düşen de haklarınızı ve sorumluluklarınızı yanınıza alıp gururlu olup boşanmayı kabul etmek, sevgisiz bir yerde kalmamak ve cocuklarınıza bu konuda saglıklı bir örnek olmak.
Boşanmak üzücü ama dünyanın sonu değil konu sahibi. İnsanın karakteri, kararları en önemlisi de duyguları değişebiliyor. Bu durumda iki medeni insan olarak cocukları kırıp dökmeden saglıkla yolları ayırmak ve düzgünce ebeveynliğe devam etmek.
Bunu kabullenmek zorundasınız, he asla kabul etmem diyorsanız da o zaman görmeyin, duymayın, karıştırmayın.
Hem sizi istemeyen adamla ısrarla boşanmayıp hem de hayatında ve kalbinde bu derece söz sahibi olamazsınız.